Iran hangs 3 others in Isfahan

Mehr state-run News Agency, Student Committee in Defense of Political Prisoners:
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1315439
The Public and Revolutionary Prosecutor of Isfahan pointed to the execution of Mohammad and Abdollah Fathi in the Dastgerd Isfahan Prison and said that three others were hanged on charges of armed robbery.
According to the state-run Mehr News Agency, Mohammad-Reza Habibi said that on Tuesday (May 17) five armed robbers were hanged in Isfahan.



اعدام سه تن ديگر در اصفهان به اتهام سرقت مسلحانه

http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1315439

دادستان عمومي و انقلاب اصفهان در نشست خبري خود در جمع خبرنگاران با اشاره به اعدام عبدالله و محمد فتحي در زندان دستگرد اصفهان، از اعدام سه تن ديگر به اتهام سرقت مسلحانه خبر داد.

به گزارش خبرگزاري مهر، محمدرضا حبيبي در نشست خبري خود در جمع خبرنگاران گفت كه در روز سه شنبه پنج سارق مسلح در اصفهان اعدام شدند. (خبرگزاري مهر, كميته دانشجويي دفاع از زندانيان سياسي – 29/2/90)


Center to Defend Families of those Slain and Detained in Iran:
According to reports, agents of the Intelligence Agency summoned Mr. Haji Louie, father of political prisoner Maryam Haji Louie who is the Qarchak Prison in Varamin (and slain Ashraf resident Massoud Haji Louie) and after asking a number of questions, interrogated him on why he gave an interview to Voice of America. These intelligence agents beat him during the interrogations.
He was also threatened that he had no right to hold a ceremony for the 40th day of the slaying of his son Massoud Haji Louie who was killed after an attack by Iraqi forces in Camp Ashraf in Iraq.



ضرب و شتم پدر زنداني سياسي به دليل مصاحبه

ضرب‌وشتم آقاي حاجي لويي توسط ماموران اداره اطلاعات به‌دليل مصاحبه با صداي آمريکا بر اساس گزارشات دريافتي طي هفته جاري ماموران اداره اطلاعات آقاي حاجي پدر زنداني سياسي مريم حاجي لويي که محبوس در تبعدگاه قرچک ورامين مي‌باشد را احضار کرده و پس سؤال جواب هايي ايشان را مورد مواخذه قرار دادند. که چرا با صداي آمريکا مصاحبه کرده است.

گزارشات حاکي از آن است که ماموران اداره اطلاعات به اين قناعت نکرده و در يک اقدام غيرانساني وي را در حين سؤال و جواب مورد ضرب‌وشتم و اهانت قرار دادند.

ايشان را تهديد کردند که حق بر گزاري مراسم بزرگداشت چلهمين روز در گذشت فرزندش مسعود حاجي لويي که از قربانيان حمله و هجوم به قرارگاه اشرف در عراق بوده است را ندارد. (کانون حمايت از خانواده جان‌باختگان و بازداشتي ها – 29/2/1390)

International Campaign against Execution:
The mother of Mohammad and Abdollah Fathi (who were hanged a few days ago by the Iranian regime) and the person filming the funeral procession and a number of other mourners were arrested.
According to reports from Shahin Shahr, a large crowd participated in the funeral of two executed brothers Abdollah and Mohammad Fathi who were hanged yesterday in the Isfahan Central Prison…
Mohammad and Abdollah’s mother was summoned (by security forces) after the ceremony. She was reportedly summoned to answer a few questions. There is still no news on those who were arrested.


بازداشت مادر دو برادر اعدام شده و چند نفر ديگر در مراسم خاکسپاري

مادر محمد و عبدالله٬ فيلمبردار مراسم و چند نفر ديگر دستگير شدند

به گزارش خبرنگار کميته بين المللي عليه اعدام از شاهين شهر، امروز جمعيت زيادي با تشييع پيکر دو برادر عبداله و محمد فتحي که ديروز در زندان مرکزي اصفهان اعدام شدند، اعتراض و نفرت خود عليه اعدام اين دو برادر را به نمايش گذاشتند...

مادر محمد و عبدالله بعد از مراسم احضار شده است. گفته اند براي چند سوال و جواب احضار شده است. تا اين لحظه عصر چهارشنبه خبري از دستگير شدگان نيست. (کميته بين المللي عليه اعدام – 28/2/90)


Tahavoleh Sabz website:
Kobra Banazadeh Amirkhizi who is detained in Qarchak Prison in Varamin along with other female political prisoners is suffering from new problems with her eyesight and eyes because of lack of medical treatment in prison.
According to reports, specialist doctors have said that because she did not receive on-time treatment, she needs to receive long term treatment under the supervision of specialists.
Notably, the medical examiner has given her a letter saying that she is unable to tolerate detention and this letter has been submitted to the prosecutor more than 5 months ago. The prosecutor has not answered the letter and they have refused to give her a medical leave from prison.
This 56 year old political prisoner was sentenced to five years of prison by the 28th branch of the Revolutionary Court in Tehran.
According to this report, political prisoner Mohammad Banazadeh Amirkhizi is being kept in a solitary cell in cellblock 209 in Evin Prison despite receiving his prison term eight months ago.
He was sentenced to five years of prison in October 2010 by the 15th branch of the Revolutionary Court and is still in cellblock 209.



وضعيت نگران کننده کبري اميرخيزي، زنداني سياسي

کبري بنازاده اميرخيزي که کماکان همراه با گروه ديگري از زنان زنداني سياسي، در زندان قرچک ورامين محبوس مي باشد، بدليل بيماريها و عدم امکان درمان و معالجه در زندان، از بابت بينايي و چشم دچار مشکلات جديدي شده است

گزارش ها حاکي از آن است که پزشکان متخصص گفته اند بدليل عدم درمان به موقع , جريان درمان وي نياز به يک زمان طولاني با نظارت پزشک متخصص امکان پذير مي باشد .

لازم به ياد آوري است که پزشک قانوني نامه عدم تحمل کيفري در رابطه با ايشان داده است نزديک به پنج ماه اين نامه به دادستاني داده شده است در پاسخ پيگيريها ازدادن پاسخ مشخص و تعيين تکليف نامه پزشک قانوني خودداري کرده اند وبا مرخصي استعلاجي وي موافقت نکرده اند.

کبري بنازاده اميرخيزي ۵۶ ساله، در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران، به حکم پنج سال زندان و تبعيد به زندان گوهردشت کرج محکوم شده بود.

اين منبع خبري همچنين اعلام کرد که زنداني سياسي محمد بنازاده امير خيزي، هشت ماه پس از گرفتن حکم، همچنان در انفرادي بند ٢۰٩ زندان اوين بلاتکليف مي باشد .

بر اساس اين گزارش، بنازاده امير خيزي که در چهارم مهر ماه ٨٩ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به پنج سال حبس محکوم شده بود، پس از گذشت هشت ماه، همچنان در سلول انفرادي بند امنيتي ٢۰٩ زندان اوين نگهداري مي شود. (تحول سبز – 29/2/90)
International Campaign for Human Rights in Iran:
Following the transfer of several female prisoners to Gharchak Prison in Varamin, Iranian lawyer Mohammad Ali Dadkhah told the International Campaign for Human Rights in Iran that according to Iranian law, each prisoner must be transferred to the prison closest to his or her residence.
“According to the law, each prisoner must be transferred to a prison closest to his residence. Even if he has committed a crime and has been arrested in a different city, the Prisons Organization can, based on a request by the prisoner to facilitate visits with his family, transfer him to the prison in his city of residence. On principle, the law stipulates that any action other than the sentence itself, which could lead to psychological and physical harm for the prisoner, should not take place,” Dadkhah, who represents several political prisoners, told the Campaign.
Two weeks ago, the women’s ward inside Rajaee Shahr Prison in Karaj was dissolved and several prisoners were abruptly transferred to Gharchak Prison in Varamin, a prison which political prisoners say lacks basic facilities and is in dire shape in terms of its hygiene, space, and security. The prisoners in this prison have not been separated according to their crimes and political prisoners are kept alongside other prisoners.
This transfer decision raises the question of whether after issuing a ruling and sentencing the suspects, the prison location may be changed. This is an especially significant question in light of the cases of several female prisoners transferred to Varamin, such as Shabnam Madadzadeh, whose final ruling and sentencing stated that she was to be imprisoned in Rajaee Shahr Prison.
“Our law expressly states that no official authority and no government organization can change the court ruling or prevent its implementation. Therefore, as the law is explicit about this area, this action cannot be carried out. On principle, the purpose of imprisonment is to restrict some of the normal liberties and freedoms, not to harm or further abuse the prisoner. From a humane point of view, a prisoner is a human being who is being stripped of certain rights and liberties for a set period of time. Even so, he must have proper hygiene and nutrition and, according to what has been stipulated in the Prisons Organization of Iran’s system, the prisoner should be able to have visitations with his family, lawyer, doctor, and under special circumstances, even his friends,” added Dadkhah. “Iran has unconditionally accepted the International Declaration of Human Rights and is committed to international civil, economic, and cultural covenants. Iran has also signed the 1969 Vienna Treaty, and Article 9 of Iran’s Civil Law sanctions international laws. As we have signed the international human rights treaties, we are bound by international and national laws to observe the rights of prisoners. In current international penal laws, revenge, intimidation, or shaming a prisoner is not intended”.
According to several reports, Varamin’s Gharachak Prison is comprised of seven pre-fabricated structures each of which holds more than 200 prisoners. The ineffective air conditioning system causes the constant presence of sewer smells in the structures. There are only two bathrooms and two shower stalls for 200 inmates, which fails minimum prison standards. After the female prisoners of Rajaee Shahr Prison were transferred to this facility, the female political prisoners of Evin Prison were also planned for a transfer, but it appears that those plans have been canceled.


محمدعلي دادخواه: «انتقال زندانيان سياسي از زنداني به زندان ديگر مغاير شرع و قانون است»

محمدعلي دادخواه به کمپين گفت: « قانون ما صراحتا گفته است که هيچ مقام رسمي و هيچ سازمان دولتي نمي تواند حکم دادگاه را تغيير و يا از اجراي آن جلوگيري کند. بنابراين چون صراحت قانون در اين زمينه لحاظ شده است نمي توان چنين اقدامي را انجام داد. اصولا هم هدف از زندان سلب تعدادي از حقوق و آزادي هاي متعارف است نه اينکه به او خسارت و آزار فزون تري هموار شود.»

به دنبال انتقال تعدادي از زندانيان زن به زندان قرچک ورامين محمدعلي دادخواه وکيل دادگستري به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت که طبق قانون هر زنداني بايد به نزديک ترين زندان محل سکونتش منتقل شود.

محمد علي دادخواه، وکيل و فعال حقوق بشر که وکالت پرونده چندين زنداني زن سياسي را دارد با اشاره به اينکه انتقال زندانيان سياسي زن از زنداني به زندان ديگر مغاير با قانون و شرع اسلامي است به کمپين گفت: « طبق قانون ما هر زنداني بايد به نزديک ترين زندان محل سکونتش منتقل شود. حتي مثلا اگر در شهري ديگر مرتکب جرم شده باشد و آنجا دستگير و زنداني شود، سازمان زندان ها مي تواند بنا به درخواست زنداني براي تسهيل در ملاقات او با خانواده اش او را به زندان شهر سکونتش منتقل کند. اصولا بر مبناي قانون هر اقدامي که فارغ از حکم به ضرر روحي و جسمي زنداني منجر شود نبايد انجام بگيرد.»

دو هفته پيش بند نسوان زندان رجايي شهر کرج منحل شد و عده اي از زندانيان به طور ناگهاني به زندان قرچک ورامين منتقل شدند، زنداني که به گفته زندانيان سياسي فاقد امکانات اوليه است و به شدت از نظر بهداشتي، فضا و امنيت وضعيت نامناسبي دارد. در اين زندان تفکيک جرائم صورت نگرفته است و زندانيان سياسي نيز در کنار مجرمان ديگر در بند هاي مشترک هستند.

با توجه به تصميم مقامات قضايي اين سوال مطرح مي شود که آيا پس از صدور حکم و تعيين زندان براي متهمان مي توان محل زندان را تغيير داد و زنداني را به زندان ديگر منتقل کرد، بخصوص که در ميان زندانيان سياسي زني که به زندان قرچک ورامين منتقل شده اند کساني مانند شبنم مددزاده وجود دارند که طبق حکم دادگاه محکوم به حبس و تبعيد در زندان رجايي شهر کرج بوده اند که حالا بدون در نظر گرفتن حکم دادگاه شان به زندان ديگر منتقل شده اند.

محمدعلي دادخواه در اين باره با اشاره به صراحت قانون در اين خصوص گفت: « قانون ما صراحتا گفته است که هيچ مقام رسمي و هيچ سازمان دولتي نمي تواند حکم دادگاه را تغيير و يا از اجراي آن جلوگيري کند. بنابراين چون صراحت قانون در اين زمينه لحاظ شده است نمي توان چنين اقدامي را انجام داد. اصولا هم هدف از زندان سلب تعدادي از حقوق و آزادي هاي متعارف است نه اينکه به او خسارت و آزار فزون تري هموار شود. همچنين از زاويه نگرش انساني، زنداني يک انسان است که در زمان معيني از برخي حقوق و آزادي هاي محروم مي شود با اين حال بايد از بهداشت وتغذيه مناسبي برخوردار باشد و طبق آنچه در نظام سازمان زندان هاي ايران ذکر شده است زنداني بايد با بتواند با خانواده، وکيل و پزشک و در شرايط خاص حتي دوستانش هم ملاقات داشته باشد.»

محمدعلي دادخواه به کمپين گفت: « ايران بدون هيچ شرطي اعلاميه جهاني حقوق بشر را پذيرفته است و متعهد به ميثاق هاي مدني،سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهاني است. ايران همچنين معاهده ۱۹۶۹ وين را هم امضا کرده است و در نهايت ماده ۹ قانون مدني ما مقررات بين المللي را معتبر دانسته است. با توجه به اينکه که ما معاهده هاي بين المللي حقوق بشر را امضا کرديم پس طبق حقوق بين المللي و حقوق داخلي خودمان بايد رعايت حال زندانيان با هر جرمي را بکنيم. اصولا در نظام فعلي کيفري بين المللي هرگز انتقام، تهديد و يا تقبيح زنداني مورد نظر نيست.»

اين وکيل دادگستري گفت : « فارغ از اينها قانون اساسي ما به شرع که از تکريم نسا مي گويد نيز توجه کرده است پس فارغ از معيارهاي قانوني و بين المللي طبق شرع اسلام هم بايد به زنان زنداني با کرامت و مهرورزي فزون تري رفتار کرد.»

بنا به گزارش منابع متعدد زندان قرچک ورامين شامل هفت سوله است که در هر کدام از اين سوله ها بيش از ۲۰۰ زنداني نگهداري مي شوند. ضعيف بودن شديد سيستم تهويه هوا باعث شده تا بوي فاضلاب در سوله ها هميشه حس شود. فقط دو سرويس بهداشتي براي بيش از ۲۰۰ نفر، دو اتاقک حمام براي همين تعداد از زندانيان در نظر گرفته شده است که حداقل استانداردهاي لازم را براي نگهداري زندانيان ندارد. نکته ديگر اين زندانيان سياسي نيز در کنار زندانيان با جرم هاي ديگر نگهداري مي شوند. پس از انتقال زنان زندان رجايي شهر کرج قرار بود زنان سياسي زندان اوين نيز به قرچک ورامين منتقل شوند که ظاهرا اين تصميم منتفي شده است. (كمپين بين اللملي حقوق بشر در ايران – 27/2/90)

Fars state-run News Agency:
The Secretary General of the Ardabil Women and Family Affairs Department said, “Universities and higher education institutions in the province of Ardabil should not have a tolerant stance towards the issue of the students’ hijab and chastity”.
“In light of the passing of the Regulations (for the Hijab and Islamic clothing) in the ninth government and the Council of the Cultural Commission and in light of the bidding of the leader regarding the issue of the Hijab and chastity, the work in this field needs stimulus”, Khadijeh Jafari Asl said.

مديركل امور بانوان استانداري اردبيل:

دانشگاه‌ها در برخورد با مسئله حجاب اغماض نكنند

مديركل امور بانوان و خانواده استانداري اردبيل گفت: دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي استان اردبيل بايد در برخورد با مسئله حجاب و عفاف دانشجويان با اغماض برخورد نكنند.

به گزارش خبرگزاري فارس از اردبيل، خديجه جعفري‌اصل پيش از ظهر امروز مديركل امور بانوان و خانواده استانداري اردبيل در نشست تخصصي كارگروه تعميق فرهنگ حجاب و عفاف در اردبيل اظهار داشت: با توجه به تصويب آيين‌نامه در دولت نهم و شوراي كميسيون فرهنگي و با اشاره به فرمايش مقام معظم رهبري مبني بر موضوع حجاب و عفاف، كار حجاب و عفاف نياز به تحرك دارد. (خبر گزاري فارس – 28/2/90)

U.S. Department of State
Press Releases: Concern Over Human Rights Abuses in Iran
Wed, 18 May 2011 20:44:15 -0500
Concern Over Human Rights Abuses in Iran

Press Statement
Mark C. Toner
Acting Deputy SpokesmanWashington, DC

May 18, 2011
The United States is deeply concerned that Iran continues to deny its citizens and other persons within Iran their human rights. Judicial cases, trials, and sentences continue to proceed without transparency and the due process rights enshrined in the International Covenant on Civil and Political Rights and Iran’s own constitution. Just this week, two Iranian citizens – Abdollah and Mohammad Fathi – were executed amid serious questions about whether these prisoners were granted their rights. We are also troubled by reports that Kurdish activist Habibollah Latifi might soon be executed despite serious questions about the motives of the Iranian government and the charges against him.
The United States urges the Iranian government to halt these executions, to release its political prisoners, and to guarantee the full enjoyment of human rights to all persons in Iran in accordance with its international obligations and its constitution. We also urge Iran to follow through with its pledge to allow the new UN Special Rapporteur on Iran access to the country, as announced today by Mohammad Javad Larijani, the head of Iran’s High Council for Human Rights.
PRN: 2011/783
http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2011/05/163792.htm

Execution of Two political prisoners in Isfahan

Secretariat of the National Council of resistance of Iran
Mohammad and Abdullah Fathi, Two brothers, 27 and 28years old charged with “Moharebeh” (waging war on God), were hanged in Isfahan.
On Tuesday May 17, the brutal clerical regime, hanged two political prisoners, Mohammad and Abdullah Fathi, 27 and 28 years old, in the Isfahan’s Dastgerd prison. The henchmen of the regime’s judiciary charged these two political prisoners with “Moharebeh” waging war on God through forming a group which committed armed robbery against the Islamic Republic.

The father and uncle of the two brothers who were hanged were political prisoners during the 80s. The two brothers were arrested in March 2010 and were severely tortured over the past year. Their father said, “My sons suffered the same fate as those who were executed for visiting their family members in Camp Ashraf in Iraq”. Their mother stressed, “The signs of torture were still visible on their bodies. Upon their arrest they were threatened with rape and physical abuse. My daughter in law had filed a complaint with the Isfahan’s military prosecutor’s office but instead of following up on her complaint she was taken to the interrogation room and was threatened”.

The people and the youth of the city of Isfahan who had learned of the possibility of these executions the night before, gathered in front of the prison at dawn today to try to prevent the hanging of the two young men . In order to disperse the crowd, regime’s henchmen lied to them and said that the hanging would not be carried out.
By hanging Fathi brothers, the total number of executions in the last 9 days has climbed to at least 32.
The disintegrating regime of the mullahs by increasing the suppression and executions, is trying to confront the public resentment and prevent the intensification of the popular uprisings and explosion of the anger of the youth who are targeting the entirety of the regime to no avail.
The Iranian resistance calls on the international community to set aside its silence vis-à-vis violations of human rights in Iran and in response to this barbaric cruelty, impose comprehensive sanctions against the mullahs’ regime.

اعدام دو زنداني سياسي در اصفهان

محمد و عبدالله فتحي دو برادر 27 و 28 ساله به اتهام محاربه به دار آويخته شدند

نظام شقاوت پيشه ولايت فقيه در يك جنايت هولناك، روزسه شنبه 27ارديبهشت دو برادر به نامهاي محمد و عبدالله فتحي، 27 و 28ساله، را در زندان دستگرد اصفهان به دار آويخت. دژخيمان قوه قضاييه رژيم اتهام اين دو زنداني سياسي را محاربه با خدا از طریق سرقت مسلحانه و تشکیل گروه غیرقانونی ضد نظام جمهوری اسلامی اعلام كردند.

اعدام شدگان كه پدر و دائيشان از زندانيان سياسي دهه60 هستند، از فروردين سال1389 دستگير و در طول يكسال گذشته تحت شكنجه قرار داشتند. پدر آنها گفت: «پسران من به سرنوشت آنهايي دچار شدند که به اتهام بازدید از اشرف در عراق، اعدام شدند». مادر آنان تأكيد كرد: «در بدن هر دوی اينها آثار شکنجه هنوز هم باقی است. در زمان بازداشت اولیه، اینها را حتی تهدید به تجاوز و آزار جنسی کردند... عروسم هم به خاطر شكنجه شوهرش به دادسرای نظامی اصفهان شکایت کرده بود...اما به جای پاسخگویی، عروسم را هم به اتاق بازجویی برده و تهدید کردند».

مردم و جوانان اصفهان كه از شب قبل از احتمال اين اعدام جنايتكارانه مطلع شده بودند، سحرگاه سه شنبه براي جلوگيري از اعدام اين دو جوان در مقابل زندان دست به تجمع زدند. دژخيمان براي پراكنده كردن مردم به دروغ گفتند كه حكم اجرا نمي‌شود.

با اعدام اين دو جوان شمار زندانيان اعدام شده طي 9روز گذشته دست كم به 32تن بالغ مي شود.

رژيم رو به اضمحلال آخوندها بيهوده تلاش مي كند با تشديد سركوب و اعدام با موج انزجار عمومي مقابله كند و از شعله ور شدن قيامهاي مردمي و انفجار خشم جواناني كه نفي تماميت اين رژيم را هدف قرار داده اند، جلوگيري كند.

مقاومت ايران از جامعه جهاني مي خواهد سكوت در قبال نقض وحشيانه حقوق بشر در ايران و روند فزاينده اعدامهاي خودسرانه را كنار گذاشته و رژيم آخوندي را به خاطر اين بربريت افسارگسيخته مورد تحريمهاي همه جانبه قرار دهد.

دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران

28 ارديبهشت 1390(18 مه 2011)







Exécution de deux prisonniers politiques à Ispahan

Mohammad et Abdollah Fathi, deux frères âgés de 27 et 29 ans, ont été pendus pour moharebeh ou guerre contre Dieu

Le régime cruel des mollahs mardi 17 mai a exécuté deux frères, Mohammad et Abdollah Fathi, âgés de 27 et 29 ans, à la prison Dastguerd d’Ispahan. Les bourreaux de l’appareil judiciaire les ont accusés de « Moharebeh [guerre] contre Dieu par l’entremise de vol à main armé et de formation de groupe illégal opposé au régime de la république islamique ».

Ces deux prisonniers politiques, dont le père et l’oncle comptent au nombre des détenus politiques des années 1980, ont été arrêtés en avril 2010 et soumis toute une année à la torture. « Mes fils, s’est indigné leur père, ont connu le sort réservé à ceux qui ont été accusés de s’être rendus à Achraf en Irak : ils ont été pendus ». « Ils avaient tous les deux encore sur le corps des traces de tortures, s’est insurgée leur mère. Dans leur détention préventive, ils avaient même été menacés de viols et de violences sexuelles. A cause des tortures subies par son mari, ma belle-fille a porté plainte au parquet militaire d’Ispahan. Mais pour toute réponse, elle a été emmenée dans la salle d’interrogatoire pour être aussi menacée. »

La population d’Ispahan et ses jeunes qui avaient appris la veille l’éventualité de cette exécution criminelle, s’étaient rassemblés devant la prison mardi à l’aube pour tenter d’empêcher leur pendaison. Pour disperser la foule, les autorités ont menti en disant qu’elle n’aurait pas lieu.

Avec la pendaison de ces deux jeunes, le nombre des exécutés en l’espace de 9 jours est d’au moins 32.

Le régime des mollahs aux abois cherche en vain, en accentuant la répression et en multipliant les exécutions, de contrer la vague de haine généralisée à son encontre et de contenir la flamme du soulèvement populaire et l’explosion de colère de la jeunesse qui veut renverser la totalité de ce régime. La Résistance iranienne, demande à la communauté internationale de briser son silence devant ces violations sauvages des droits humains en Iran. Elle lui demande de faire cesser ce flot incessant d’exécutions et d’imposer des sanctions générales au régime des mollahs pour sa barbarie effrénée.

Secrétariat du Conseil national de la Résistance iranienne
ISNA state-run news agency, Official website of the Hormozgan Judiciary :
http://www.dadhor.ir/tabid/38/ctl/Edit/mid/385/Code/138/Default.aspx
http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1768122
A man identified as A.S who had committed rape in Minab was hanged…
The first branch of the Hormozgan Penal Court sentenced the culprit to death and the sentence was carried out after it was upheld by the 27th branch of the Supreme Court.


يک شهروند در بندرعباس اعدام شد

http://www.dadhor.ir/tabid/38/ctl/Edit/mid/385/Code/138/Default.aspx

http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1768122

«الف.س»، مردي که در ميناب مرتکب تجاوز به عنف شده بود به دار مجازات آويخته شد...

شعبه اول دادگاه کيفري هرمزگان به استناد ماده ۸۲ قانون مجازات اسلامي و ماده ۶۵۶ و رعايت ماده ۴۷ قانون، متهم را به اعدام محکوم و حکم صادره در شعبه ۲۷ ديوان‌عالي کشور تاييد و به اجرا در آمد. (ايسنا, سايت دادگستري هرمزگان – 26/2/90)

Khodnevis website :
Civil rights activists in Sanandaj have announced that the death sentence of jailed Kurd student Habibollah Latifi was sent once again to the Sentence Implementation Unit after it was upheld by the Supreme Court.
His death sentence was to be carried out on December 26, 2009 but was halted after protests and gatherings outside of prison and requests by his lawyers.
According to reports from Kurdistan, this sentence was referred to the Supreme Court 7 months ago and was sent once again to the Sentence Implementation Unit after 24 hours.
A date has not been set for the execution of this student but as those informed about his case have noted, his sentence is subject to ‘discretionary time’ and can be carried out at any moment…
Habibollah Latifi was a senior student studying industrial engineering at the Ilam University and was arrested on October 23, 2007. He was sentenced to death on charges of ‘acting against national security and enmity with God’.

تائيد حکم اعدام حبيب الله لطيفي در ديوان عالي کشور

فعالان مدني در سنندج اعلام کرده‌اند که حکم اعدام حبيب الله لطيفي، دانشجوي زنداني کرد پس از تائيد توسط ديوان عالي کشور يک بار ديگر به دايره اجراي احکام رفته است.

حکم اعدام اين زنداني سياسي که قرار بود در ۵ دي ماه ۱۳۸۸ اجرا شود، بعد از اعتراض و تجمع مردم سنندج در مقابل زندان اين شهر و درخواست وکلاي او، در آستانه اجرا متوقف شد.

به گزارش منابع خبري در کردستان اين حکم در ۷ دي ماه سال گذشته به ديوان عالي کشور ارسال شده و پس از ۲۴ ساعت با تائيد حکم مجددا به دايره اجراي احکام دادگستري سنندج ارسال شده است.

زمان مشخصي براي اجراي حکم اين دانشجوي محکوم به اعدام تعيين نشده است، اما آنطور که مطلعان از اين پرونده خبر داده‌اند حکم وي مشمول «وقت احتياطي» شده و هر لحظه امکان اجراي آن وجود دارد....

حبيب‌الله لطيفي، دانشجوي سال آخر رشته مهندسي صنايع در دانشگاه ايلام، روز اول آبان سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. او به اتهام «اقدام عليه امنيت ملي و محاربه» به اعدام محکوم شد. (خودنويس – 26/2/90)



Human Rights Activists in Iran :
According to a decision by judiciary and security officials of the Islamic Republic of Iran, two brothers identified as Mohammad and Abdollah Fat-hi will be hanged in a few hours (dawn of Tuesday May 17) in Isfahan Prison.
Judicial officials have charged these two brothers with enmity with God by armed robbery and creating an anti-government group.
Bijan Fat-hi, the father of these two young men said, “Moharebeh means waging war with God or with an Islamic government but my sons have neither waged war with God no with the Islamic government”.
On March 27, 2010, seven people identified as Mohammad and Abdollah Fat-hi, Davoud Jamshidian, Saied Javanmardi, Mohsen Goudarzi, Daniel Amir Bavarai and Ibrahim Javanmardi were arrested by security forces in the town of Chalous in Mazandaran and were transferred to Isfahan.
The 24th branch of the Isfahan Revolutionary Court headed by Judge Moqzi tried these men in a two hour trial and sentenced them to death.
This is while after their case was referred to the Supreme Court, the judges announced that the maximum punishment for the case should be 5-17 years of prison. According to this, the death sentence for five of the suspects was revoked while the death sentence for Mohammad and Abdollah Fat-hi was upheld. According to their family, officials have said that there have been orders from above that these two have to be executed.
Bijan Fathi cited his political activities and the activities of his son’s uncle (mother’s brother) who was sentenced to death in 80’s, and said that the death sentence for his sons was a kind of a personal retaliation.
“My sons are facing the same fate as those who were executed for visiting Camp Ashraf in Iraq”…
Despite the poor condition of Mrs. Fat-hi, the mother of these two young men, we asked her a few questions in this regard:
Mrs. Fat-hi: Neither me nor their lawyer and not even my sons were informed that the sentence would be carried out and they have not seen a written death sentence. (Officials) use this excuse that since the case is security related, there is no need for their lawyer or us to be informed… We have referred to wherever was possible, to the Sentence Implementation Unit, Amnesty Commission and other place but we received negative answers and no one showed us the sentence.
I told them that I need to know for what reason my sons are being executed…
Their lawyer is Mr. Ahad Dahnavi who was their superficial lawyer for one year and in the past year was not only not accepted by the court, but was not even allowed to interfere in the case after the Supreme Court upheld the death sentence.
He was in court but was not allowed to defend his clients. They did not even read the medical files of my children and the judge did not even know that my son was married and the fact that he was not married was even included in the initial sentence. In short, what I want to say is that this sentence was pre-decided…
Before they were transferred to cellblock AT in the Dastgerd Prison in Isfahan (in late January), I did not see them in prison for six months. After that, I saw them once a month from behind a glass partition. But they were thrown in solitary sometimes and the visits would be cut off. For example in the month of Ramadan, they were in solitary…
Q: Were your children tortured during their detention? Did you notice this in your visits with them?
Mrs. Fat-hi: Yes, we wrote a letter of complaint in this regard and sent it to the SSF interrogator. The signs of torture are still evident on both of their bodies. When they were initially arrested, they were even threatened to sexual abuse and rape. Even the head of the Criminal Intelligence Department interrogated my son’s wife and asked her completely personal questions to the extent that I am ashamed to repeat them.
My daughter in law filed a complaint to the Military Court in Isfahan against those who had tortured her husband but instead of being held accountable, my daughter in law was taken for interrogation and threatened.
The issue of looking into our complaint against the SSF also was in vain and in January, when we went to the military court for the last time to follow up this issue they told us that they could not look into the complaint and literally said that these people carried out these tortures with the orders of the judge…
If this case is not political then why were they asked about their uncle when they were arrested? Their uncle was a political prisoner in the 80’s and was sentenced to death but was granted amnesty by Mr. Montazeri. He was in prison for 5 years and then left the country. My brother legally left the country.
Now you can judge yourself; what is the connection of a person who was convicted in the 80’s and even served his prison term with this case?


هرانا؛ گفتگو با والدين دو برادر متهم به محاربه که تا ساعاتي ديگر اعدام خواهند شد

بر اساس تصميم مقامات قضايي- امنيتي جمهوري اسلامي، دو برادر به نام‌هاي محمد و عبدالله فتحي تا ساعاتي ديگر(سحرگاه سه شنبه) در زندان اصفهان به دار آوبخته خواهند شد.

اتهامات اين دو برادر از سوي مقامات قضايي، محاربه با خدا از طريق سرقت مسلحانه و تشکيل گروه غيرقانوني ضد نظام جمهوري اسلامي عنوان شده است.

بيژن فتحي، پدر اين دو جوان اعدامي، در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: "محاربه به معني جنگ با خدا و جنگ با نظام اسلامي ست، در حالي که پسران من هيچ جنگي با خدا و نظام اسلامي نداشتند."

در هشتم فروردين ماه سال ۱۳۸۹ هفت نفر به نام‌هاي محمد و عبدالله فتحي فرزند بيژن، داوود جمشيديان فرزند محمدرضا، سعيد جوانمردي. فرزند يدالله، محسن گودرزي. فرزند لطف الله، دانيال اميرياوري. فرزند محمدرضا و ابراهيم جوانمردي. فرزند رضا توسط نيروي انتظامي در چالوس (استان مازندران) بازداشت و به اصفهان منتقل شدند.

شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب اسلامي اصفهان به رياست قاضي مقضي در جلسه‌اي دو ساعته به محاکمهٔ اين افراد پرداخته و نامبردگان را به اعدام محکوم کرد.

اين در حاليست که پس از ارسال پروندهٔ اين هفت تن به ديوان عالي، قضات ديوان اعلام کرده بودند که حداکثر مجازات ايشان بايد ۷-۱۵ سال زندان است. بر همين اساس حکم پنج نفر لغو اما حکم اعدام محمد و عبدالله فتحي تاييد شده و به گواه خانواده شان، مسئولان گفتند که از بالا دستور آمده که اين دو نفر بايستي اعدام شوند.

بيژن فتحي با اشاره به فعاليت‌هاي سياسي خودش و دايي اين دو جوان که در دههٔ شصت حکم اعدام برايش صادر شده بود، صدور اين حکم براي دو فرزندش را نوعي تصفيه حساب شخصي مي خواند و در اين خصوص به هرانا مي‌گويد: "پسران من به سرنوشت آن‌هايي دچار شدند که به اتهام بازديد از کمپ اشرف در عراق، اعدام شدند."..

در همين رابطه گزارشگران ارگان خبري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران علي رغم شرايط بد روحي مادر اين جوان، گفتگويي با وي ترتيب دادند که در زير مي خوانيد:

خانم فتحي: نه شخص من و نه وکيل و نه حتي خود بچه‌ها از اجراي حکم خبر نداشتند و هيچ گونه حکمي مبني بر صدور اعدام نيز به روئيت ايشان نرسيده است، بهانه‌اي که براي اين موضوع هم مي‌آورند اين هست که چون پرونده امنيتي است نيازي نيست شما و يا وکيل پرونده از محتواي آن با خبر شوند.

چه تلاش‌هايي براي توقيف اين حکم انجام داديد؟

به هر جايي که مي‌شده مراجعه کرديم به اجراي احکام، کميسيون عفو بخشودگي و... هر جايي مراجعه کرديم جواب منفي گرفتيم و کسي حکم را به ما نشان نداد.

گفتم من بايد بدانم که بچه‌هايم به چه جرمي اعدام مي‌شوند يا نه؟ اين وضعيت من هست...

وکيل ايشان هم جناب آقاي احد دهنوي هستند و يکسال به صورت صوري وکيل ايشان بودند و در طول يکسال گذشته نه تنها در دادگاه قبولشان نکردند حتي پس از تائيد حکم ديوان عالي هم به آنجا مراجعه کردند اما مسئولان اجازه دخالت در پرونده را ندادند.

در دادگاه هم حضور داشتند ولي اجازه دفاع از موکلينشان را هم نداشتند، يعني پرونده پزشکي بچه‌ها را هم اصلا نخواندند و حتي قاضي پرونده از متاهل بودن يکي از بچه‌هاي من بي‌خبر بود و حتي در حکم راي دادگاه بدوي نيز اين موضوع درج شده بود.

در خلاصه کلام بايد گفت اين حکم از پيش تعيين شده بود...

پيش از آنکه اين‌ها را به بند الف- طا زندان دستگرد منتقل کنند(اوايل بهمن ماه سال گذشته) حدود شش ماهي ملاقاتي نداشتم، بعد هم ماهي يکبار ملاقات کابيني مي‌دادند؛ ولي اين‌ها را که هر چند وقت يکبار به انفرادي مي‌بردند، ملاقات ها قطع مي شد. به عنوان مثال ماه رمضان اين‌ها کامل در انفرادي بودند...

آيا فرزندان شما در طول دوران بازداشت شکنجه شدند؟ و آيا شما در ملاقات‌ها متوجه اين امر شديد؟

بله در اين خصوص حتي شکايت نامه‌اي هم تنظيم و به بازپرسي ناجا ارائه کرديم در بدن هر دوي اين‌ها آثار شکنجه هنوز هم باقي هست در زمان بازداشت اوليه، اين‌ها را حتي تهديد به تجاوز و آزار جنسي کردند، حتي رئيس آگاهي يک مکالمه با زن پسرم داشت سوالهاي کاملا شخصي از عروسم مي‌کرد بطوري که من از بازگو کردن آن‌ها شرم دارم.

عروسم هم به دادسراي نظامي اصفهان شکايت کرده بودند به خاطر اشخاصي که شوهرشان را شکنجه کرده بودند اما به جاي پاسخگويي، عروسم را هم به اتاق بازجويي برده و تهديد کردند.

کار رسيدگي به پرونده شکايت ما از ناجا هم به جايي نرسيد و در بهمن ماه که آخرين بار براي اين موضوع به دادسراي نظام اصفهان مراجعه کردم و به ما گفتند که ما نمي توانيم شکايت شما را پيگيري کنيم و به ما عينا گفتند که اين افرا را با دستور قاضي اعمال شکنجه کردند...

اگر اين حکم سياسي نيست چرا زماني که اين‌ها را بازداشت کردند و در اولين پرسش از دايي بچه‌ها پرسيدند که کجاست؟ دايي ايشان از زندانيان سياسي سال ۶۰ بود که حکم اعدام برايشان صادر شد و حکم اعدام توسط جناب آقاي منتظري به عفو و بخشودگي خورده بود و او هم ۵ سال زندان بوده و بعد هم از کشور خارج شد. حتي برادرم به طور قانوني از کشور خارج شده بود.

حال شما خودتان قضاوت کنيد کسي که در سال ۶۰ محکوم شده و محکوميت خودش را نيز تحمل کرده است به اين پرونده چه ارتباطي دارد؟ (هرانا – 27/2/90)
Peik-e-Iran website :
Iran hangs two political prisoners in Isfahan
The news was very short. The Islamic Republic of Iran executed two brothers, Mohammad and Abdollah Fat-hi, at dawn.


محمد و عبدالله فتحي اعدام شدند

خبر کوتاه بود . رژيم ددمنش جمهوري اسلامي بامداد امروز دو برادر ، محمد و عبدالله فتحي را اعدام کرد. (پيك ايران – 17/2/90)

Human Rights Activists in Iran :
Vahid Nabi Zadeh, a resident of Salmas was sentenced to 25 years of prison.
According to reports, this 28 year old man from the Gol Adam Village in Salmas was arrested in 2006 by agents of the Intelligence Agency in Salmas on charges of cooperating with a Kurd party and was temporarily released on a heavy bail. He was later cleared of the charges in court.
In 2008 while he was working as a taxi driver using his own car in the road between the Seh Rah and Hilran Village, he was accidently caught in the middle of a clash between Revolutionary Guards Forces and the Pejak organization which led to the death of a RGC official. After he left the scene, his car broke down and he was forced to leave his car by the road close to the scene of the clash and left the scene of the clash on foot. After a few days, security forces arrested his father and brother and he was forced to turn himself in because of pressure and torture of his family.
His father and brother were released after he turned himself in. He was transferred to the Salmas Prison after four months of detention in the Intelligence Agency in this town and was sentenced to death in a trial. Because he was previously cleared of the charges, his sentence was lowered to 25 years of prison. He was transferred to Zanjan Prison about one and a half years ago and is serving his prison term there…
When the news of his death sentence was announced to his family, his father suffered a brain stroke and is currently crippled and in critical condition.

هرانا؛ حكم سنگين يكي از زندانيان سياسي كرد محبوس در زندان زنجان

وحيد نبي زاده شهروند سلماسي بر اساس حکم دستگاه قضايي به 25 سال زندان محکوم شد.

به گزارش هرانا، ارگان خبري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران وحيد نبي زاده 28 ساله فرزند زبير اهل روستاي گل ادم از توابع شهرستان سلماس در سال 1385 توسط عوامل وزارت اطلاعات شهرستان سلماس به اتهام همكاري با يكي از احزاب كردي بازداشت و بعد از 2 ماه با قيد وثيقه سنگين بصورت موقت ازاد و در دادگاه تبرئه مي شود.

وي در سال 1387 با خودروي شخصي خود بصورت اژانس مشغول به كار بوده در جاده بين روستايي سه راه روستاي هبلران بصورت اتفاقي با درگيري نيروهاي سپاه و پژاك مواجه مي شود كه اين درگيري منجر به كشته شدن يكي از نيروهاي سپاه مي شود بر اين اساس بعد از دور شدن از محل حادثه خودروي ايشان با مشكل فني روبرو شده و مجبور به رها كردن خودرو در كنار جاده نزديك به محل درگيري حادثه شده و خودش از محل واقعه متواري ميشود. بعد از چند روز پدر و برادرش توسط نيروهاي امنيتي بازداشت و بر اثر فشار و شكنجه بر خانواده وي مجبور به معرفي خود ميشود.

بعد از معرفي پدر و برادرش ازاد و نامبرده بعد از 4 ماه بازداشت در وزارت اطلاعات اين شهرستان به زندان سلماس منتقل گرديده و بعد از دادگاهي و حكم صادره به اعدام محكوم گرديد بر اساس سابقه قبلي و تبرئه شدن اين حكم به 25 سال زندان قطعي كاهش يافت. نامبرده حدود يك و نيم سال پيش به زندان زنجان تبعيد و دوران محكوميت خود را در انجا مي گذراند...

همزمان با خبر حکم اعدام به خانواده وي، پدرش دچار سكته مغزي شده و هم اكنون فلج و طي اين مدت در وضعيت وخيم جسمي قرار دارد. (هرانا – 27/2/90)
Jaras Website:
After protests by a number of university students in Mashhad to the burial of the bodies of unidentified Iran-Iraq war soldiers in their university, 13 students of the Sajad University were expelled.
According to reports, the head of the university’s Protection Department called the homes of 13 students on May 15 and announced that expulsion sentences had been issued for them on charges of ‘insulting sanctities’.
Notably, last week during a ceremony to bury the bodies of these soldiers, a group of students protested against the burial.

اخراج سيزده تن از دانشجويان دانشگاه سجاد مشهد

جــرس: در پي اعتراضات صورت گرفته از سوي برخي دانشجويان مشهد نسبت به مراسم تشييع اجساد گمنامِ جنگ از دانشگاه، ۱٣ تن از دانشجويان دانشگاه سجاد، از دانشگاه اخراج شدند.

بر اساس گزارش رسيده به جرس، مسئول حراست آن دانشگاه، شامگاه يکشنبه ٢۵ ارديبهشت، ضمن تماس با منزل سيزده تن از دانشجويان، به آنها اعلام کرد که حکم اخراج براي آنها صادر شده است و دليل آن نيز "توهين به مقدسات" مي باشد.

گفتني است هفته گذشته در جريان مراسم تشييع و خاکسپاري اجسادي که مقامات از آنها بعنوان "شهداي گمنام" ذکر کرده بودند، گروهي از دانشجويان نسبت به اين مسئله اعتراض داشتند. (جرس – 27/2/90)
Ati News state-run website:
The State Security Forces and police agents of the Golestan Dam Base in the Khorasan Razavi Province arrested 17 men and 11 women in a mixed party who were partying with improper clothing. Police found alcoholic beverages and satellite equipment in the home.
Notably, the Khorasan police have been able to arrest dozens in mixed parties. A while ago in a similar instance, the SSF arrested 13 men and 4 women with improper clothing in a party in the Tarqabeh- Shandiz area. Also this week, 16 men and women were arrested in a night party in the Tarqabeh Shandiz.


بازداشت 35 زن و مرد در 2 ميهماني خصوصي

به دنبال برخورد پليس ناجا با مجالس و پارتي هاي مختلط مأموران پاسگاه سد گلستان در استان خراسان رضوي 17 مرد و 11 زن را که با "وضع زننده اي" درحال پايکوبي بودند بازداشت و در بازرسي از اين محل، مقاديري مشروبات الکلي، تعدادي تجهيزات ماهواره اي کشف شد .

سايت حکومتي آتي نوشت:گفتني است تاکنون پليس خراسان موفق به دستگيري دهها نفر در پارتي هاي مختلط به دنبال "گزارشهاي مردمي" شده است.چندي پيش در ديگر مورد مشابه پليس ناجا در منطقه طرقبه - شانديز نيز 13 مرد و 4 زن را با پوشش زننده بازداشت کردند . همچنين در اين هفته 16زن و مرد در يک ميهماني شبانه در شهرستان طرقبه شانديز بازداشت شدند. (آتي نيوز – 27/2/90)

Iran kills and injures 3 Kurd citizens in border regions

Human Rights Activists in Iran:
In the past few days, three Kurd citizens were killed or wounded after security forces opened fire on them.
According to reports, On May 14, a Kurd man identified as Sargord son of Mohammad was gunned down in the Chaku and Sapikan region in Sardasht by security forces and was wounded.
On Thursday night May 12, another Kurd man identified as Karvan Saiedi was shot at by security forces upon his entrance into Marivan and died.
Eyewitnesses said that he did not carry any goods in his car and that forces of the Revolutionary Guards Forces opened fire on him.
Sources in Kurdistan also reported that on May 11, a Kurd border carrier (who carried goods on his back to make a living) was shot and wounded in the Doleyi region in Marivan. He was identified as Massoud Nic-khah.
According to this report, this Kurd man was taken to a hospital in Marvian because of the severity of his wounds.


کشته و زخمي شدن سه شهروند کرد در مناطق مرزي

طي روزهاي گذشته سه تن از شهروندان کرد بر اثر تيراندازي نيروهاي دولتي کشته و زخمي شدند.

به گزارش زمانه، روز گذشته شنبه ۲۴ ارديبهشت ماه در منطقه چکو و سپيکان سردشت براثر تيراندازي نيروهاي انتظامي يک شهروند کرد بنام سرگرد فرزند محمد زخمي شد.

همچنين شامگاه روز پنج شنبه ۲۲ ارديبهشت ماه کاروان سعيدي يکي از شهروندان کرد، هنگام ورود به شهر مريوان با خودرو شخصي خود، مورد تيراندازي نيروهاي دولتي واقع شده و جان خود را از دست داده است.

شاهدان عيني مي‌گويند، اين شهروند هيچ‌گونه کالايي در خودرو خود نداشته و نيروهاي سپاه پاسداران به وي شليک کرده‌اند.

همچنين منابع خبري کردستان روز چهارشنبه ۲۱ ارديبهشت‌ماه از زخمي شدن يکي از کول‌بران مرزي در منطقه مرزي دوله‌بي مريوان به‌نام مسعود نيک‌خواه خبر دادند.

گفته مي‌شود اين شهروند کرد به علت شدت جراحات وارده به يکي از بيمارستان‌هاي شهر مريوان منتقل شده است. (هرانا – 25/2/90)



Iran Press News Website:
Excerpts of writings of journalist and blogger Saied Pour Heidar: A friend of mine told me in cellblock 350 (in Evin Prison) that he was subjected to a mock execution two times.
Mock executions are carried out before sunrise when (prison guards) go to the solitary cell of the prisoner and tell him that unfortunately, his death sentence has been issued. The prisoner is taken with blindfolds and shackles to the prison yard in cellblock 2A. A stool is placed under his feet, the noose is placed around his neck and he is asked to say his last words or state his will before death.
This friend of mine said that the first time, he was kept standing on the stool for 30 minutes with the noose around his neck and the interrogator would say that they were waiting for the prison warden, court supervisor and the coroner to carry out the sentence. After 30 minutes, he was told that because the warden was not able to come and the fact that his sentence had to be carried out before sunrise, his execution was postponed to a few days later.
One cannot understand the mental condition of this political prisoner in those 30 minutes when the noose was around his neck while he was standing blindfolded on the stool and the four days before the mock execution was to be carried out again.
Four days later, he was once again taken to the yard of 2A and the noose was placed around his neck while standing on the stool of death. The death sentence was read out and he uttered his last words and will. The stool was pulled out from under his legs but the rope was too long and he fell to the ground. The interrogators burst into laughter and looked down at him telling him he was lucky that the rope tore.
“You have to go back to your cell until the new date for your execution is set”, he was told.


اعدام مصنوعي در زندانهاي رژيم

بخشي از يادداشت تکان دهنده سعيد پورحيدر، روزنامه نگار و وبلاگ نويس: دوستي در بند ۳۵۰ تعريف مي کرد که دو بار اعدام مصنوعي روي او انجام شده است . روالش اينگونه است که قبل از طلوع آفتاب به سلول انفرادي زنداني مراجعه مي کنند و با ابراز تاسف از اينکه حکم اعدامش صادر شده او را با چشم بند و پابند به حياط بند دو.الف مي برند . چهار پايه زير پايش مي گذارند ، طناب به گردنش مي اندازند و از او مي خواهند آخرين حرفش را و يا اگر وصيتي دارد را بگويد .

اين دوست تعريف مي کرد که بار اول مدت سي دقيقه طناب دار به گردن با چشم بند روي چهارپايه ايستاده بود ، بازجويش مي گفت منتظريم که رييس زندان و ناظر دادگاه و پزشک پزشکي قانوني هم بيايد که حکم را اجرا کنيم . بعد از نيم ساعت به او اعلام مي کنند که چون رييس زندان نتوانست خودش را برساند و حکم بايد حتما قبل از طلوع آفتاب انجام شود اجراي حکمت به چند روز بعد موکول مي شود .

قطعا هيچ کس نمي تواند حال و روز روحي و رواني اين زنداني سياسي را در آن سي دقيقه که طناب دار به گردن با چشم بند روي چهارپايه ايستاده بود را درک کند و همچنين چهار روز بعدي تا اجراي دوباره اين نمايش را .

چهار روز بعد دوباره او را صبح از خواب بيدار مي کنند ، به محوطه بند دو.الف مي برند ، طناب به گردنش مي اندازند و مي ايستد روي چهار پايه مرگ . حکم اعدامش قرائت مي شود ، آخرين حرف و وصيتش را مي گويد ، چهارپايه از زير پايش مي کشند اما طناب دار آنقدر بلند است که به زمين مي خورد و بازجويانش هر هر کنان از ته دل قهقه مي زنند بالاي سرش و مي گويند شانس آوردي طناب پاره شد . بايد برگردي سلولت تا ببينيم چه روزي بايد اعدام شوي . (ايران پرس نيوز-25/2/90)
Official Yazd Judiciary Website
http://www.dadgostariyazd.com/tabid/38/ctl/Edit/mid/369/Code/329/Default.aspx
On the dawn of Thursday May 12, four rapists were hanged in the town of Yazd…
Notably, the execution sentence of three of these men was carried out in public outside of the Yazd Central Prison while the other prisoner was hanged inside Yazd Prison with the presence of judicial officials, after the usual legal and religious ceremonies.

4 نفر از متجاوزين به عنف صبح امروز به دار مجازات آويخته شدند

http://www.dadgostariyazd.com/tabid/38/ctl/Edit/mid/369/Code/329/Default.aspx

با مداد صبح روزژپنج شنبه 22 ارديبهشت ماه ، چهار نفر از متجاوزين به عنف در شهر يزد به دار مجازات آويخته شدند...

لازم به ذکر است که احکام اعدام سه نفر از اين متجاوزين در ملأ عام مقابل زندان مرکزي يزد و يک نفر در داخل زندان مرکزي با حضور مقامات قضايي و تشريفات قانوني و شرعي اجرا گرديد. (سايت وزارت دادگستري يزد – 24/2/90)


Human Rights Activists in Iran:
Houtan Kian was arrested on October 10, 2010 in a meeting with two German journalists and the son of (his client) Sakineh Mohammadi Ashtiani, sentenced to death by stoning. Security and Intelligence forces in the East Azarbaijan province arrested this lawyer in his office…
Agents of the Intelligence Agency have put pressure on this lawyer in interrogations in addition to the physical tortures by using his previous case when he was expelled from university and detained on charges of apostasy in relation to a book he wrote in 1993, his links to the case of Shahram Jazayeri and also the fact that his father was executed by the firing square in 1980.
According to reports, some of the tortures used on him are as follows:
1- He was forced to wear plastic shorts and was burned with cigarettes more than 40 times on his legs, upper arms and neck. The signs of these burns are clearly evident on his body.
2- His nose and 10 ribs were broken
3- He was given one meal a day for four months and lost 51 kilograms (112 pounds) during this time.
4- His clothes were soaked with water and he was kept outside in freezing cold temperatures.
5- His prison shopping card was blocked after he was transferred to the public cellblock and he cannot provide his needs from the prison store.
After more than one month of torture in solitary cells until November 14, 2010 in cellblock 209 in Evin Prison, he was once again transferred to a solitary cell in the Tabriz Intelligence Agency…
He was sentenced to one year of prison and a five year ban on practicing law on charges of propagating against the government, three years of prison on charges of assembling and conspiring to disrupt the internal security of the country and another three years on charges of acting against national security by the first branch of the Tabriz Revolutionary Court. The 15th branch of the Tehran Revolutionary Court sentenced him to another four years of prison and his espionage charge is still under investigation.
According to report, Mr. Houtan Kian has been denied the right to see his lawyer and family and his bank account has still not been opened while his confiscated personal belongings and automobile are still in the hands of the Ministry of Intelligence.
Mr. Kian is currently detained in cellblock 8 in Tabriz Prison and is unable to eat properly because of digestive problems as a result of torture. He also uses strong pills and has convulsion when put under pressure.

محکوميت هوتن کيان، وکيل دادگستري به ۱۱ سال حبس تعزيري

هوتن کيان، شرح بازداشت، شکنجه‌ها، اتهامات

هوتن کيان وکيل پايه يک دادگستري در تاريخ يک‌شنبه ۱۸ مهر ۱۳۸۹ برابر با دهم اکتبر سال ۲۰۱۰ در دفتر خود به هنگام ملاقات با دو خبرنگار آلماني و پسر سکينه آشتياني زن محکوم به سنگسار توسط نيروهاي اطلاعاتي و امنيتي استان آذربايجان شرقي بازداشت شدند...

ماموران وزارت اطلاعات ضمن اعمال شکنجه‌هاي روحي و جسمي بر آقاي هوتن کيان، پرونده سابق وي در ماجراي اخراج از دانشگاه و حبس وي به اتهام ارتداد که در ارتباط با نگارش کتابي در اين خصوص در سال ۱۳۷۲ بوده و نيز ارتباط وي در پرونده‌اي با آقاي شهرام جزايري و نيز سابقه تيرباران پدرش توسط سيدحسين موسوي تبريزي درسال ۱۳۵۹ را مستمسک افزايش فشار بر ايشان در هنگام بازجويي قرار مي‌دهند.

بنا‌به گزارشات دريافتي، شکنجه‌هاي اعمال شده بر ايشان به‌صورت عمده در موارد ذيل برجسته مي‌شود:

۱- پوشانيدن شورت پلاستيکي و و سوزاندن بيش از ۴۰ سيگار در اطراف پا‌ها، بازو‌ها و گردن وي که جاي آنها به‌وضوح قابل رويت است.

۲- شکستن بيش از ده عدد دندان و بيني ايشان.

۳- دادن يک وعده غذا در طول شبانه روز به مدت ۴ ماه، که موجب کاهش وزن وي به ميزان ۵۱ کيلوگرم طي اين مدت شده است.

۴- خيس کردن لباسهاي وي در هواي سرد و نگهداري در محيط بيرون و غيره.

۵- مسدود کردن کارت خريد زندان که پس از انتقال ايشان به بند عمومي صورت گرفته و در عمل امکان خريد وسايل مورد نياز ايشان از فروشگاههاي زندان را از وي سلب مي‌کند.

نامبرده پس از تحمل بيش از يک ماه انفرادي و شکنجه‌هاي روحي و جسمي مختلف تا مورخه ۱۳۸۹/۰۸/۲۳ در بند ۲۰۹ اوين بوده و پس از اين تاريخ دوباره به سلول انفرادي اداره اطلاعات تبريز منتقل مي‌شود...

وي از سوي شعبه اول دادگاه انقلاب تبريز به اتهام تبليغ عليه نظام به يک سال حبس و ۵ سال محروميت از وکالت، به اتهام اجتماع و تباني جهت اخلال در امنيت داخلي به سه سال حبس و به اتهام اقدام عليه امنيت ملي به ۳ سال حبس تعزيري و در مجموع به ۷ سال حبس تعزيري و از سوي شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۴ سال حبس تعزيري محکوم شده است و اتهام جاسوسي ايشان نيز در دست بررسي است.

قابل ذکر است، بنا‌به اطلاعات کسب شده، آقاي هوتن کيان تا‌کنون از حق ملاقات با وکيل، خانواده محروم بوده است و علي رغم گذشت مدت مذکور حسابهاي بانکي وي، وسايل ضبط شده از ايشان از جمله اتومبيل شخصي هم‌چنان در دست وزارت اطلاعات قرار دارد.

در حال حاضر آقاي کيان در بند ۸ زندان تبريز به‌سر مي‌برد در حالي که نامبرده به‌دليل شکنجه‌هاي جسمي امکان تغذيه مناسب را به‌دليل اخلال در دستگاه گوارشي ندارد و همينطور بر اثر آسيب‌هاي وارده ناچار است از قرص‌هاي اعصاب قوي استفاده مي‌کند و در صورت اعمال فشار نيز دچار تشنج مي‌شود. (هرانا -24/2/1390)
top