Zanjan University enforces strict rules to further control students

Mehr state-run News Agency :
The Dean of Zanjan University announced that in the new academic year, rules [would be set] on how students entered and exited the dormitory.
"Entering and exiting will be carried out with a card or finger print", Dr. Mohsen Afsharchi said in an interview with Mehr News Agency.
"In previous years, Zanjan University had a small capacity therefore [we] were not stern regarding the entrance and exit of students or if students stayed in the dormitory for one or two nights".
"In light of the fact that in the new academic year, 650 rooms were added to the existing rooms, it has been decided that the entrance and exit of students would be organized and students have to use cards or finger prints [to get in]".

رئیس دانشگاه خبر داد؛ورود و خروج دانشجویان خوابگاهی دانشگاه زنجان با اثر انگشت
رئیس دانشگاه زنجان از قانونمند شدن ورود و خروج به خوابگاههای این دانشگاه در سال تحصیلی جدید خبر داد و گفت: ورود و خروج به وسیله کارت و یا اثر انگشت صورت خواهد گرفت. دکتر محسن افشارچی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: دانشگاه زنجان در سالهای پیش از ظرفیت خوابگاهی کمی بهره‌مند بود برای همین در مورد ورود و خروج و یا اسکان یک یا دو شب دانشجویان در خوابگاهها سختگیری نمی‌شد.
وی ادامه داد: با توجه به این‌که در سال تحصیلی جدید 650 ظرفیت خوابگاهی به جمع خوابگاهی دانشگاه اضافه شده است، قرار شد ورود و خروج‌ها ساماندهی شده و دانشجویان برای ورود و خروج به خوابگاهها از کارت یا اثر انگشت استفاده کنند.  (خبرگزاری مهر (رژیم)- 8/6/1391)
Mehr state-run News Agency :
The commander of the Special Forces of the State Security Forces, Hassan Karami, said in an interview that one of the new plans of the Special Forces is to work and communicate with various sectors of society in neighborhoods and to communicate with university and school students.
"We have made numerous plans to execute our goals and we will try to carry out the plans in the 'Holy Defense Week'", he added.
"In order to keep [our] forces physically fit, programs to walk among the people will be carried out every week and the Special Forces will work to provide the security of the people in addition to keeping themselves prepared with their presence in recreational areas, exercising grounds and mountains [hiking in the mountains is a popular pastime for Iranians]"…
"Being present in sport stadiums especially simultaneously with the Leading Football [soccer] League games is an opportunity for us to leave a good memory of ourselves among the youth. Therefore we have a good program to communicate with the fans especially from the younger sector of the society. In line with this, the uniform of the Special Forces stationed in stadiums will soon change", Hassan Karami added citing the responsibility of the force in providing the security of stadiums.
He said Special Forces were also tasked with providing security on the beaches of north Iran.
"Countering the signs of improper veiling and other unconventional social behaviors which result in insecurity on the beaches are some prevention measures which we will carry out".


افزایش تعامل یگان ویژه با قشر جوان/ تغییر وضعیت حضور ماموران در ورزشگاهها
در گفتگو با مهر عنوان شد؛
فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی، سردار حسن کرمی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: یکی از برنامه‌های جدید یگان ویژه تعامل و ارتباط با قشرهای مختلف مردم در محلات و ارتباط با دانشجویان و دانش‌آموزان است. برنامه‌ریزیهای متعددی را برای رسیدن به اهدافمان انجام داده‌ایم و سعی می‌کنیم این برنامه‌ها را در هفته دفاع مقدس اجرا کنیم. ..
سردار کرمی افزود: به‌منظور حفظ آمادگی جسمانی نیروها، برنامه‌های پیاده روی در بین مردم هر هفته اجرا می‌شود و نیروهای یگان ویژه با حضور در تفرجگاهها و ورزش علاوه بر حفظ آمادگی خود امنیت را برای افراد حاضر در تفرجگاهها و کوهها به ارمغان می‌آورد...
فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی با اشاره به مسئولیت این یگان در تأمین امنیت ورزشگاهها گفت: حضور در ورزشگاهها به ویژه همزمان با برگزاری لیگ برتر فوتبال، یک فرصت برای ماست تا ضمن برقراری ارتباط با جوانان خاطره خوبی را از خودمان برای آنها به‌جای بگذاریم. به همین دلیل در لیگ امسال نیز برنامه‌های خوبی را برای ارتباط با تماشاگران به ویژه قشر جوان داریم. در همین راستا به‌زودی لباس مأموران یگان ویژه در ورزشگاهها تغییر می‌کند.
سردار کرمی از تأمین امنیت سواحل شمال کشور برای مسافران خبر داد و افزود: مقابله با مصادیق بدحجابی و سایر ناهنجاریهای اجتماعی که موجب ناامنی فضای سواحل می‌شود از جمله اقدامات پیشگیری است که آن را اجرا می‌کنیم. (خبرگزاری مهر (رژیم)- 8/6/1391)

Religious and ethnic minorities 

Head of Iran’s Guidance Council boasts about religious censorship

Bahman Dori, the Cultural Assistant to the Minister of Guidance spoke on the destructive effects of deviated theosophies and said, “By adopting serious policies in facing the phenomenon of new founded theosophies in the past two years… this issue should not prevent us from recognizing the destructive effects of these kinds of books in the society”.
He pointed to research carried out in 2010 and explained, “About 200 destructive books have been identified regarding religious, social, political, economic, cultural and moral issues that belong to these movements”…
“[These books] cause a gap in the beliefs of [people] in various sectors of the society… degrade the issue of moral principles to personal taste… eliminate the role religion plays in the style of personal and social lives, separate the belief of the people from the Islamic government and decrease the stability of its popular base and weaken the basis of the family”, he added…
“Fortunately, these books have severely decreased in 2011. This year, many of these books were not allowed publication (books including Paolo Koilo, Ashu, Krishna Morti, Yu Gonanda, Dalai Lama and…) and publishing houses that published these books on a wide scale were seriously warned. In some cases a small number of publishing houses that carried out violations were prohibited [from working]”, Bahman Dori said. (Tabnak state-run website – Aug. 21, 2012)


Suppressive maneuvers

Majlis Hygiene Commission says they know but will not announce source of dangerous jamming signals

Following a statement by the Communications Minister saying that he was not aware of the source of dangerous jamming signals, the head of the Majlis [Iranian parliament] Hygiene and Treatment Commission said that the source was internal adding that the Ministry of Communication and Majlis representatives knew of the source but did not want to announce it.
“The Hygiene and Treatment Commission invited the Ministry of Communication last year to explain about the jamming in the Commission. He announced in that meeting that he was not informed of the source of jamming and since then, no reports or explanations have been submitted to the Majlis”, Hossein-Ali Shahriari said.
“The fact that he said that they have submitted reports to the Majlis and Hygiene Commission on several occasions is not true”, he added.
Yesterday, Communications Minister Reza Taqipour said that the “recent jamming signals were not caused by the Ministry of Communications” and that the Ministry was trying to discover its source.
He also warned about the dangerous effects of the signals…
In answer to why the Ministry of Communications was still uninformed about the source of the signals, Shahriari said, “The Communications Ministry knows very well where the source of the jamming is but does not want to announce this issue”.
He also confirmed that the source of the signals were internal and stressed, “I cannot give any more explanations about the jamming signals”. (Asre Iran state-website – Aug. 23, 2012)


Violence against women

Arrested girl in Kermanshah taken to Intelligence Agency without family’s knowledge

A girl who was arrested during the Quds Day march in the town of Ravansar was transferred to the Kermanshah Intelligence Agency.
According to reports, during the Quds Day march on August 17, a Kurd woman identified as Negin Teibi, daughter of Ghafour, was arrested by plainclothes agents and was taken to an unknown location. Now after four days, it has become clear that she was transferred to the Intelligence Agency in Kermanshah.
A person close to the Teibi family said that during these four days, her family and friends had gone to security and judicial centers numerous times in Ravansar to get information about her whereabouts only to return without any information.
The Teibi family is seriously concerned about her condition.
Security forces also went to her home on the day she was arrested and took her computer with them after searching the house.
According to reports, another girl was also arrested last Friday but there are still no reports on her identity. (Human Rights Activists in Iran – Aug. 21, 2012)

نقض حقوق اقليت هاي مذهبي و قومي

معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامیگفت: ممانعت از نشر آثار عرفانهای نوظهو
به گزارش ایسنا بهمن درّی معاون فرهنگی وزیر ارشاد به آثار مخرب عرفان‌های انحرافی و سیاستهای سلبی و ایجابی در مقابله با آن پرداخت و متذکر شد: با اتخاذ سیاستهای جدی در رویارویی با پدیده عرفان‌های نوظهور در دوسال اخیر گرچه شاهد روند نزولی این پدیده در عرصه‌ی فرهنگ مکتوب هستیم اما این موضوع نباید ما را از شناخت آثار مخرب این نوع کتاب‌ها در جامعه بازدارد.
با اشاره به پژوهشی آسیب‌شناسانه که سال 89 انجام شده توضیح داد: حدود دویست اثر مخرب در زمینه‌های دینی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی برای این جریانها، شناسایی شده به برخی از مهمترین آنها که زمینه‌های فرهنگی دارند اشاره می‌کنم؛ ایجاد شکاف عقیدتی در سطوح مختلف جامعه... فروکاست اصول اخلاقی به سلیقه شخصی... از بین بردن کارکرد دین در تعیین سبک زندگی فردی و اجتماعی، گسست اعتقادی مردم از حکومت اسلامی و کاهش استحکام پایه‌های مردمی آن، سست نمودن بنیان خانواده...
وي گفت: خوشبختانه این آثار درسال 1390، به‌شدت روند نزولی داشته است. در این سال، به بسیاری از این آثار اجازه چاپ و نشر داده نشد (کتاب‌های پائولو کوئیلو، اشو، کریشنا مورتی، یو گاناندا، دالایی لاما و...) و به انتشاراتی که این آثار را به‌صورت وسیع چاپ می‌کردند، تذکر جدی داده شد. در مواردی که ناشرانی معدود دچار تخلف می‌شدند با محرومیت مواجه شدند...
 (سایت تابناک (رژیم) -31/5/1391)
مانورهاي سركوبگرانه

کمیسیون بهداشت مجلس: منشا پارازیت‌ها را نمی‌توانیم اعلام کنیم
در پی اظهار بی‌اطلاعی وزیر ارتباطات از منشا ارسال پارازیت‌های خطرساز، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، از وجود منشاء داخلی مشخص این پارازیت‌ها خبر داد و اعلام کرد که وزارت ارتباطات و نمایندگان مجلس از منشاء صدور پارازیت‌ها اطلاع دارند ولی نمی‌خواهند بیان کنند.
بنا به گزارش عصرایران، حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با رد اظهارات وزیر ارتباطات گفت: "کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هشتم، سال گذشته از وزیر ارتباطات دعوت کرد تا با حضور در این کمیسیون درباره پارازیت‌ها توضیح بدهد. ایشان در آن جلسه اعلام کرد که ما هیچ اطلاعی از منشاء پارازیت‌ها نداریم و از آن زمان تا کنون هم گزارش یا توضیح جدیدی به مجلس ارائه نشده و اینکه گفته شود به دفعات مکرر به مجلس و کمیسیون بهداشت گزارش دادیم، درست نیست."
روز گذشته رضا تقی‌پور، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ادعا کرده بود: "پارازیت‌های اخیر مخابراتی از سوی وزارت ارتباطات ایجاد نشده و این وزارتخانه درصدد کشف منشاء ارسال پارازیت‌ها است."
وی با ابراز بی‌اطلاعی از منبع ارسال پارازیت‌ها نسبت به آثار و عواقب سوء آن‌ها هشدار داد...
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس درپاسخ به این سوال که چطور بعد از سه سال همچنان وزارت ارتباطات از منشاء ارسال پارازیت‌ها ابراز بی‌اطلاعی می‌کند؟ گفت: "وزارت ارتباطات به خوبی می‌داند که منشاء ارسال پارازیت‌ها کجاست اما نمی‌خواهد این موضوع را اعلام کند."
وی همچنین با تایید داخلی بودن منشاء ارسال پارازیت‌ها، تصریح کرد: نمی‌توانیم توضیح بیشتری درباره پارازیت‌ها بدهیم. (عصرایران – 2/6/91)


خشونت عليه زنان

انتقال دختر بازداشتی در روز قدس، به اداره‌ اطلاعات کرمانشاه
خبرگزاری هرانا - دختر بازداشت‌شده در راهپیمایی روز قدس شهرستان روانسر به اداره‌ی اطلاعات کرمانشاه منتقل گردید.
بنا‌به گزارش تارنمای کردپا، روز بیست‌وهفتم مردادماه در حین برگزاری راهپیمایی روز قدس یک شهروند کرد به نام ”نگین طیبی“ فرزند غفور از سوی نیروهای لباس‌شخصی بازداشت و به مکان نامعلومی برده شد، اکنون بعد از گذشت چهار روز مشخص گردیده که وی به اداره‌ی اطلاعات شهر کرمانشاه منتقل گردیده است.
یکی از نزدیکان خانواده‌ی طیبی گفت که در مدت چهار روز اخیر خانواده و دوستان نگین بارها به مراکز امنیتی و قضایی حکومت اسلامی ایران در روانسر جهت اطلاع از وضعیت وی مراجعه نموده و هر بار بدون دریافت هیچ پاسخی، بازگشته‌اند.
خانواده‌ی طیبی به‌شدت نگران وضعیت فرزندشان می‌باشند.
مأموران امنیتی در روز بازداشت نگین طیبی به منزل پدری وی مراجعه و ضمن تفتیش وسایل شخصی وی، کیس کامپیوتر او را به‌همراه خود بردند.
پیشتر تارنمای کردپا گزارش داده بود که در روز جمعه‌گذشته، دختر دیگری نیز بازداشت شده است که تاکنون هویت وی نامعلوم می‌باشد.
نگین طیبی دارای مدرک کارشناسی در علوم سیاسی است.  (سایت هرانا 31-/5/1391)

Basic freedom and rights abused

Iran arrests dozens of freelance aid worker in quake-stricken areas

According to reports, security forces attacked a relief camp set up to aid the quake-stricken people in East Azarbaijan Province on August 22, and arrested dozens of people.
Saham News website published a list of 40 detainees. This website quoted eyewitnesses as saying that security forces intended to attack the stockroom with the relief goods and then threatened that they would shut down the stockroom. After they were met by resistance by the civil rights activists, they arrested a number of people.
The families of a number of the detainees confirmed these arrests in interviews and said that the arrests were made in the stockroom in the Tabriz-Varzaqan road where all the relief goods were kept.
These informed sources said that Revolutionary Guards Corps came to confiscate the relief goods gathered by the volunteers and stressed that the goods should be handed over to this organization [the RGC].
In its list, Saham News [close to Karroubi] said that human rights activist Hossein Ronaqi Maleki, who is currently on leave from prison and Ahmad Ronaqi Maleki (his father) were arrested. Some sources have said that Ahmad Ronaqi was released a short time after his arrest.
“Initially, on direct orders from the Governor of Herris, security forces attacked the stockroom to confiscate the goods, but they were met with resistance and the forces who had on black clothes besieged the camp for seven hours”, civil rights activist Amir Kalhor said.
He said that a few hours after, a number of riot cars came to the camp and arrested people.
“They [the aid workers] told security forces that they would not even give them one bottle of mineral water because the goods were given to them to give directly to the quake-stricken people”, Kalhor added.
According to this civil rights activist, a number of the detainees, which he identified as Hossein Ronaqi, Milad Panahi Pour, Navid Khanjani, Vahed Kholosi and Meisaq Afshar, announced upon their arrest that they would go on a hunger strike.
Kalameh Website also reported that before the arrests, about 10 vans along with 50 to 60 agents were stationed outside of the stockroom.
This website said that earlier, two other groups which included child social workers and psychiatrists were sent away with threats that their documents would be confiscated by the Ahar and Tabriz Intelligence Agency.
Saied Shirzad, another civil rights activist who had come to help people in this area was arrested along with two others before this incident. This website said that the two others arrested with him were released but that Shirzad was still in captivity. (Saham News website, Radio Farda, Kalameh Website – Aug. 23, 2012)

Young Iranians Step Up With Their Own Quake Relief
http://www.nytimes.com/2012/08/21/world/middleeast/young-Iranians-bypass-state-with-earthquake-relief.html?ref=middleeast
VARZAGHAN,Iran




As their caravan of private cars drove north along the Tehran-Tabriz highway, following the five trucks they had filled up with relief goods for the victims of the deadly double earthquake that struck northern Iran this month, a group of young Iranians a mix of hipsters, off-road motor club members and children of affluent families felt like rebels with a cause.
Varzaghan was one of the epicenters of the two earthquakes.
None of the people in the cars seemed to know exactly how it had begun, or to remember how they all met during the past sleepless days. They became friends while standing in long lines in the parking lot of a privately owned building, passing along boxes filled with blankets and toys.
Energized by anger over widespread accusations that Iran’s official relief organizations were not adequately helping survivors, they, and hundreds of others, spontaneously organized a 48-hour charity effort using text messages, Facebook and phone calls to gather money and goods.
But instead of handing over their collection to the Iranian Red Crescent Society which is close to the government as the authorities had asked in the state media, these youths were determined to transport it themselves to the most remote hill villages ravaged by the earthquakes, which struck a rural Turkish-speaking part of the country. More than 300 people were killed and thousands left homeless.
“We are getting this support because people trust us to bring the aid directly to the victims,” said Pouria, 31, who rode in the passenger’s seat of his friends sport utility vehicle.
Like the others interviewed for this article, he asked that his family name not be mentioned. But the young Iranians agreed to have photographs taken of their 15-hour journey from Tehran to the quake zone and of their distribution of the goods.
In Iran, where the state is involved in all layers of society, it is exceptional for a group of young people to organize a public effort of disaster relief.
Pouria, an office manager with broad shoulders, said he made a similar trip in 2003 to Bam, a southern city where a powerful earthquake killed 25،000 people, many of them buried in rubble. After the world gave money to help, Pouria said, he saw a lot of it disappear in the wrong pockets.
“Bam was a lesson for me,” Pouria said he had reminded his wife after news of this month’s earthquakes. We normal people should take the initiative.”
His feeling was echoed in the doubts expressed by many Iranians, even senior leaders and lawmakers, about the ability of the official aid organizations. Members of Parliament representing the quake-stricken region complained to Iranian news agencies of shortages. Parliament called in the director of the Red Crescent for questioning.
On Thursday, Iran’s supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei, visited the stricken area and called upon the government to redouble its efforts in sending relief. Later, he went further, endorsing the type of private delivery the convoy members had undertaken, but they did not know about that.
By the time the convoy halted halfway in the dark morning hours of Friday, it had occurred to the entire group, about two dozen men and women in their 20s and 30s, that their ambitious plans had put them in a difficult position.
They had no special government permits other than a paper saying that 12 of their cars belonged to an officially registered off-road motoring club.
They feared that security forces might seize relief goods in order to distribute them, and there had been unconfirmed reports of unrest in some villages.
As they listened to briefings by two men who had emerged as their unofficial leaders, it became apparent that they needed to make a choice: Either stick to their plan to distribute the aid themselves, or cooperate with the local authorities.
“We owe it to those who gave us money to make sure this relief gets to those who really need it,” said Hossein, 27, president of the off-road club. “That is what matters.”
Almost everybody nodded in agreement.
I suggest we work with the Red Crescent Society after all,” suggested Hamed, 34, the son of a factory owner. They know what they are doing.” As it turned out, the three friends who sat in his imported Lexus were actually volunteer members of the organization.
“They have experience in dealing with disasters; you don’t,” Hamed said. “We need to act fast. People are cold and need blankets”.
Before Hamed drove off at high speed, he and his friends put on special vests with the Red Crescent logo and placed a red flashlight on top of their roof. See you there,” he told the rest of the group, which was traveling mainly in old vehicles
Red-eyed and tired, members of the convoy reached the region of Varzaghan, one of the epicenters of the two quakes.
Dotted across the hillsides, where fields of wheat blew in the wind, several villages lay in ruins. A farmer milked her cow as a funeral procession moved across a dusty path nearby. White tents provided by the Red Crescent Society were pitched everywhere. “Please, no more water,” one villager said, as members of the group started distributing bottles of water. “We have so much we are giving it to our sheep to drink.”
The convoy members spent the morning looking for people who needed help. There was a chaotic scene when Hamed and his friends opened one of the trucks in the village of Kivi, and residents nearly trampled one another to get flashlights and women’s sanitary napkins. Hossein unilaterally drove off with another truck filled with medicine, and gave the drugs to a local clinic, prompting other members of the group to complain that he had not consulted with them first.
“Of course we face troubles,” said Pouria, sweat dripping from his face, as he walked past destroyed houses amid clouds of dust. “This is a new experience for all of us.”
Around sunset, after a local factory owner offered them his grounds to spend the night, frustrations exploded. Hamed started yelling at Hossein, and swearing, pushing and shoving followed, finally ending with both men shaking hands, agreeing they disagreed.
Hamed and his friends of the Red Crescent left the rest of the group with a mountain of baby formula containers, blankets and clothes. We Iranians don’t understand each other,” Pouria said, sighing, “but we love each other.”
The next morning, on Saturday, after some soul searching, tea drinking and heated debates on the extemporaneous organizational talents of Iranians, it was decided they would stick to the original plan. Goods were distributed among the off-road vehicles, and two groups headed out on the desolate and bumpy back roads of northern Iran.
After hours of driving, occasionally accompanied by wild horses and eagles soaring high above, Pouria and his group handed out everything, from cooking oil to model cars, to desperate villagers and shepherds, most of whom spoke only in the Turkish local dialect.
Few had ever met people from the capital. No security forces stopped them, and they were warmly welcomed everywhere. In the afternoon, after they had visited four villages, one woman came to Ida, 27, a clothing designer, thanking her for the new underwear she was given in the morning. God bless you for coming all the way here,” the woman said. I finally managed to wash myself, and these fresh clothes mean the world to me.” Pouria said he felt pride for his age group, often referred to as the burnt generation” here because they have few opportunities, faced with international sanctions on Iran and the increasingly strict rules imposed by the state. By organizing our own aid convoy, we showed that we can manage ourselves,” he said. We don’t need others to tell us what to do. (The New York Times- August 20, 2012)

نقض حقوق پايه اي

بازداشت «ده‌ها» امدادرسان در مناطق زلزله‌زده
گزارش‌ها حاکی است که «نیروهای امنیتی» اول شهریورماه به کمپ‌کمک‌رسانی مردمی به زلزله‌زدگان در استان آذربایجان شرقی «حمله» کرده و «ده‌ها نفر» را بازداشت کرده است. سحام نیوز فهرستی از «۴۰ تن از بازداشت‌شدگان» منتشر کرده است.
به گزارش دوم شهریورماه وب‌سایت سحام نیوز، نزدیک به مهدی کروبی، یک شاهد عینی گفته است که نیروهای نظامی و امنیتی قصد «هجوم» به انبار کالاها را داشته‌اند و پس از آن نیز تهدید به پلمب انبار کرده‌اند که به‌دنبال مقاومت فعالان مدنی حاضر در محل، افرادی را دستگیر کرده‌اند.
بستگان برخی از بازداشت‌شدگان نیز در گفت‌و‌گو با رادیو فردا، این دستگیری را تأیید کرده‌و گفته‌اند که این بازداشت‌ها در محل انبار کمکهای جمع‌آوری شده در جاده تبریز- ورزقان صورت گرفته است.
این منابع آگاه به رادیو فردا گفته‌اند که نیروهای سپاه پاسداران برای ضبط کمکهای مردمی جمع‌آوری شده از سوی فعالان داوطلب وارد عمل شده و تأکید کرده‌اند که کمکهای مردمی باید به این نهاد تحویل داده شود.
سحام نیوز در فهرستی که منتشر کرده از بازداشت ۴۰ تن از جمله «حسین رونقی ملکی»، فعال حقوق‌بشر که در حال حاضر در حال مرخصی از زندان به‌سر می‌برد و «احمد رونقی ملکی (پدر حسین رونقی) » خبر داده. سحام نیوز تأکید می‌کند که برخی منابع گفته‌اند احمد رونقی مدت کوتاهی پس از بازداشت آزاد شده است.
امیر کلهر، فعال مدنی، در خصوص این بازداشت‌ها به سحام‌نیوز گفته است: «ابتدا به دستور شخص فرماندار هریس، نیروی انتظامی و امنیتی برای بردن کالاها به انبار هجوم می‌برند که با مقاومت بچه‌ها مواجه‌شدند... و این نیروهای امنیتی که لباس سپاه به تن داشتند کمپ را به مدت هفت ساعت محاصره کردند».
به گفته وی چند ساعت بعد «چندین ماشین ضدشورش» به کمپ آمده و افرادی را بازداشت کرده‌اند.
آقای کلهر افزوده است: «بچه‌ها به مأموران امنیتی گفته بودند که ”حتی یک بطری آب معدنی هم به شما نمی‌دهیم، زیرا این وسایل را بچه‌ها به ما دادند تا به دست مردم زلزله‌زده برسانیم“ ».
به گفته این فعال مدنی تعدادی از بازداشت‌شدگان که وی آنها را «حسین رونقی، میلاد پناهی‌پور، نوید خانجانی، واحد خلوصی و میثاق افشار» معرفی کرده، از لحظه بازداشت اعلام کرده‌اند که اعتصاب غذا خواهند کرد.
وب‌سایت خبری کلمه، نزدیک به میرحسین موسوی نیز در خصوص این بازداشت‌ها از قول یکی از فعالان مدنی حاضر در کمپ آورده است که پیش از بازداشت، حدود «۱۰ ون و پژو به همراه ۵۰ الی ۶۰ مأمور» جلوی انبار کالاهای تهیه شده برای زلزله‌زده‌ها در محل مستقر شده‌اند.
کلمه می‌افزاید که پیش از این نیز، «دو اکیپ شامل مددکاران اجتماعی کودکان و هم‌چنین روانشناسانی» که به مناطق زلزله‌زده آمده بودند، «با تهدید به توقیف مدارک از سوی اداره اطلاعات اهر و تبریز، مجبور به ترک منطقه شده‌اند».
به گفته این وبسایت خبری هم‌چنین «سعید شیرزاد»، ‌از فعالان مدنی نیز که برای کمک به مناطق زلزله‌زده آمده بود، پیشتر به همراه دو نفر دیگر توسط مأموران امنیتی دستگیر شده بود که البته به گزارش کلمه دو نفر از بازداشت‌شدگان آزد شده‌اند و سعید شیرزاد هم‌چنان در بازداشت به‌سر می‌برد. (سحام نیوز، راديو فردا، كلمه – 2/6/1391)

جوانان ایرانی کمک‌رسانی مستقل خودشان برای زلزله‌زدگان را راه‌اندازی کردند [گزارش خبرنگار نیویورک تایمز از ایران]
ورزگان ایران -یک گروه از جوانان ایرانی، ترکیبی از افراد نوپرست که اعضای یک کلوپ اتوموبیل رانی بوده و فرزاندان خانواده‌های مرفه هستند در ستونی از خودروهای شخصی خود در اتوبان تهران - تبریز به‌دنبال پنج کامیون پر از اقلام و اجناس برای قربانیان منطقه زلزله‌زده در شمال ایران حرکت می‌کنند...
آنها درحالی‌که در صف یک پارکینگ خصوصی مربوط به یک ساختمان برای تحویل دادن جعبه‌های کمک مملو از پتو و اسباب بازی برای زلزله‌زدگان ایستاده بودند با همدیگر آشنا شده‌اند.
انگیزه آنها برای این کار ناشی از خشم‌شان در مورد اتهامات گسترده‌یی است که مقامات سازمان رسمی کمک‌رسانی ایران به‌طور موثری به بازماندگان زلزله کمک نمی‌کنند.آنها و صدها نفر دیگر به‌طور خودجوش در یک زمانبندی 48ساعته اقدام به سازمان دادن یک تلاش کمک‌رسانی از طریق پیامک، فیس‌بوک و تماسهای تلفنی برای جمع‌آوری پول و اجناس نمودند.
ولی به جای تحویل دادن آنها به سازمان هلال احمر ایران آنطوریکه مقامات رسمی خواهان آن بوده‌اند آنها تصمیم به انتقال کمکها به دور افتاده‌ترین روستای منطقه زلزله‌زده گرفتند. این منطقه زلزله‌زده و دور افتاده در بخش ترک  زبان کشور قرار دارد...
پوریا که 31سال دارد گفت مردم چون به ما اعتماد دارند که کمکهای آنها را مستقیم به قربانیان می‌رسانیم به ما کمک می‌کنند...
مانند دیگر افراد این ترکیب او از ما خواست تا از بردن نام فامیلی او خودداری کنیم ولی این جوانان ایرانی پذیرفتند که در این سفر 15ساعته از تهران تا منطقه زلزله‌زده و در هنگام توزیع کمکها از آنها عکس بگیریم...
در ایران که دولت در تمامی لایه‌های جامعه دخالت دارد ،برای یک گروه از جوانان سازماندهی یک تلاش کمک‌رسانی امر استثنایی می‌باشد.
پوریا که مدیر یک دفتر می‌باشد گفت او در سال 2003 نیز سفر و کار مشابه‌یی در زلزله بم که 25هزار نفر کشته شدند انجام داده بود. او گفت بعد از این‌که تمامی جهان برای بم پول برای کمک‌رسانی هدیه کردند، او شاهد این موضوع بود که بسیاری از آن پولها در جیب‌های افراد ناباب گم و گور شدند.
پوریا گفت زلزله بم درسی برای من بود و اضافه کرد بعد از این‌که خبر زلزله اخیر رسید به همسرش گفته است که ما مردم عادی باید کار کمک‌رسانی را به‌دست بگیریم.
این احساس و شک و تردید او در رابطه با عدم صلاحیت و توانایی سازمانهای کمک‌رسانی رسمی در میان بسیاری از ایرانیان منعکس است...
آنها [پوریا و همراهنش] هیچ اجازه دولتی برای این کار نداشتند... و ترس از این داشتند که مأموران امنیتی ممکن است اقلام و اجناس کمک شده را برای توزیع از آنها به اجبار بگیرند.
گزارشات تأیید نشده‌یی از ناآرامی در بعضی از روستاهای زلزله‌زده وجود داشته است.
درحالی‌که افراد گروه در حال گوش کردن به حرفهای دو مردی که به‌عنوان رهبران اعلام  نشده گروه ظاهر شده بودند، مشخص شد که آنها باید گزینه‌یی را انتخاب کنند: یا به طرح اولیه خود برای توزیع کمکها به‌طور مستقل توسط خودشان بچسبند و یا این‌که با مقامات محلی همکاری کنند.
حسین 27ساله رئیس کلوب اتوموبیل رانی گفت ما به کسانی که این پولها را به ما کمک کردند متعهد هستیم که این کمکها را به‌دست کسانی که به آنها نیاز دارند برسانیم. این مهمترین موضوع است تقریباً تمامی افراد سرشان را در تأیید او تکان دادند.
حامد 34ساله فرزند یک کارخانه دارگفت ،من پیشنهاد می‌کنم که ما با هلال احمر همکاری کنیم هر چه باشد آنها می‌دانند چه کار می‌کنند. بعد مشخص شد سه نفری که در خودرو وارداتی لوکسوس Lexus او نشسته بودند اعضای داوطلب هلال احمر هستند. حامد گفت هلال احمر در برخورد با این نوع  از مصیبتها تجربه‌دارند و ما تجربه نداریم و باید سریع عمل کنیم مردم سردشان است و نیاز به پتوها دارند.
حامد به‌همراه دوستانش  با خودرو  مدل بالای خود درحالی‌که بقیه عمدتاً خودروهای کهنه‌یی سوار بودند، با سرعت بالا از بقیه نفرات گروه جدا شدند و   درحالی‌که جلیقه‌های هلال احمر را به تن کرده بودند و بر بالای خودرو خود چراغ گردون خاصی  قرار دادند، قبل از حرکت به بقیه نفرات گفت ما شما را در آن‌جا می‌بینیم.
ستون آنها درحالی‌که همگی خسته و چشمانشان قرمز شده بود به کانون زلزله در منطقه ورزگان رسیدند.
در دامنه کوهها که خوشه‌های گندم در مزارع در حال حرکت هستند چندین روستای تخریب شده دیده می‌شوند.
همزمان با برگزاری مراسم خاکسپاری در یک مسیر خاکی و درحالی‌که چادرهای توزیع شده توسط هلال احمر در همه جا برپا است یک زن روستایی در حال دوشیدن گاو خود است.
درحالی‌که اعضای گروه شروع به توزیع بطریهای آب می‌کنند یکی از روستاییان می‌گوید لطفاً دیگر آب ندهید آن‌قدر از آنها داریم که شروع به دادن آن به گوسفندها کرده‌ایم.
اعضای گروه صبح را صرف شناسایی افرادی می‌کنند که نیاز به کمک دارند.
وقتی حامد  و دوستانش شروع به توزیع اجناس یکی از کامیونها در روستای کیوی Kivi کردند صحنه شلوغ و پر هرج و مرجی ایجاد شد ساکنان روستا برای دریافت چراغ قوه ها و اجناس بهداشتی... تقریباً از سر و کول همدیگر بالا می‌رفتند.
حسین  به‌طور یک جانبه  یک کامیون پر از دارو را به یک کلینیک محلی برده تحویل داد این مسأله به این دلیل که او بدون  اطلاع دیگر افراد گروه اقدام به این کار کرد باعث ناراحتی و شکایت نفرات دیگر گروه گردید.
پوریا درحالی‌که قطرات عرق از صورتش می‌ریخت و در میان گرد و خاک بلند شده، از کنار خانه‌هایی که نابود شده بودند عبور می‌کرد، گفت البته که ما [ برای پیشبرد کار در بین خود] مواجه با مشکلاتی هستیم. این یک تجربه جدیدی برای تمامی ما است.
حوالی غروب وقتی یک کارخانه‌دار محلی پیشنهاد کرد تا  افراد شب را در محل او بگذرانند، ناراحتی و دلخوری‌ها حالت انفجاری به خود گرفت. حامد شروع به داد و بیداد بطرف حسین کرد و به‌دنبالش فحش‌دادن و هل دادن بین آنها صورت گرفت ولی نهایتاً با دست دادن دو طرف و قبول اختلاف نظرشان به اتمام رسید.
حامد و دوستانش از هلال احمر بقیه نفرات گروه را ترک کردند. در این زمان کوهی از بسته‌های شیر بچه، پتو و لباس [توزیع نشده] به‌همراه گروه باقی مانده بود.
پوریا درحالی‌که آهی می‌کشید گفت ما ایرانیان همدیگر را درک نمی‌کنیم ولی عاشق همدیگر هستیم.
صبح روز بعد و بعد از گوش کردن دقیق به عقاید همدیگر و نوشیدن چای و مباحث داغ، آنها تصمیم گرفتند که [ برای توزیع کمکها] با چسبیدن به طرح اولیه‌ شان [  به‌طور مستقل] عمل کنند.
دو گروه با استفاده از جاده‌های پر از چاله و چوله و تخریب شده به میان مردم رفته و اقلام کمکی در کنار جاده‌ها توزیع شد.
پوریا و دوستانش بعد از ساعتها رانندگی که گاها به مراهی استفاده از اسبها بود و درحالی‌که عقابها در بالای سرشان پرواز می‌کردند، همه نوع از اجناس، از روغن، غذا تا اسباب بازی را بین روستاییان مایوس و بیچاره و چوپانان که اکثراً فقط ترکی با لهجه محلی صحبت می‌کردند توزیع کردند.
تعداد بسیار محدودی [از اهالی] قبلاً افرادی از تهران را ملاقات کرده بودند.  توسط مردم با استقبال بسیاری روبه‌رو شدند و  نیروهای امنیتی مانع کار گروه نشدند.
بعدازظهر بعد از این‌که افراد گروه از چهار روستا دیدن کرده بودند، فردی از اهالی سراغ آیدا[یکی از افراد گروه] آمد و از او به‌خاطر لباسهایی که صبح توزیع کرده بودند تشکر کرد و گفت خدا شما را به‌خاطر آمدن به این‌جا رحمت کند ما نهایتاً توانستیم نظافت خودمان را انجام دهیم این لباسها برای من یک دنیا ارزش داشت.
پوریا گفت او نسبت به افراد گروهش احساس افتخارمی کند  که معمولاً در ایران به آنها نسل بر باد رفته اطلاق می‌شود، چرا که آنها به‌دلیل تحریمهای بین‌المللی و قوانین سرسختانه اعمال شده توسط رژیم ایران با فرصتهای کمی مواجه بوده‌اند. او گفت از طریق سازمان دادن این ستون از کمکها توسط خودمان، ما نشان دادیم که می‌توانیم خودمان را مدیریت کنیم، ما نیاز نداریم که بقیه به ما بگویند چه کار کنیم. (نیویورک تایمز- 31/5/1391)

Arbitrary arrests

Social arrests

Iran arrests web activists in Gorgan for publishing ‘unsuitable’ images on internet

According to the Public Relations Office of the Golestan Province Judiciary, Abbas Pouriani, the Public and Revolutionary Prosecutor of Gorgan said that groups that published pictures on the internet were arrested.
“Three groups that published unsuitable images on the internet and held mixed gender camps were arrested in Gorgan”, he said in a meeting with the heads of universities and other institutions of higher learning.
“The task of seeing to their cases has now started”, he added. (The Public Relations Office of the Golestan Province Judiciary, Human Rights Activists in Iran– Aug. 23, 2012)


Prison
Prison conditions

MP says Iranian prisons packed with prisoners

The spokesman of the Judiciary and Legal Commission in the Majlis [Iran’s so-called parliament] stressed that prisons were packed with prisoners and criminals and added, “Unfortunately, because of the many designations of criminality in the law, most people who are charged with any kind of crime go to prison”.
“The surge of the number of prisoners will definitely lead to many problems for the country”, Mohammad-Ali Esfenani, the representative of the people of Faridan, Farid-o Nashhar and Chadgan in the Majlis said. (Tabnak state-run website - Aug. 21, 2012)

Family of jailed political prisoner concerned about his grave health
Detained political prisoner Omid Dehdarzadeh who is held in the Ahwaz Intelligence Agency Detention Center is in poor health.
Dehdarzadeh is a political activist from Khuzistan and a member of the Pan-Iranist Party who was arrested on August 10 by security forces in his home in Ahwaz. He was only allowed one call to his family which only lasted a few seconds in which he informed them he was being held in a solitary cell.
Security forces searched his home a few days ago and despite the fact that he is a member of the Pan-Iranist Party, they announced that he was arrested for having links to separatist groups.
This political activist is suffering from corverse and according to his doctor he has to receive treatment and use medicines such as amitriptyline. He had to take about 10 pills a day and in light of the fact that he does not have access to his medication and mental pressure during the interrogations, his health might be in danger and his family is concerned about his health.
Dehdarzadeh has been arrested three times during the past few months and was sentenced to 75 lashes, six months of suspended prison and a 10 million rial fine a few weeks ago by the Ahwaz Revolutionary Court. This sentence was upheld in a court of review. (Human Rights Activists in Iran – Aug. 22, 2012)

Iran must immediately release prisoner of conscience Arzhang Davoodi
Writer Arzhang Davoodi, who is facing fresh charges after being imprisoned in Iran for nearly nine years, must be released immediately and unconditionally, Amnesty International said.
Arzhang Davoodi, 60, who has been imprisoned since October 2003, faces a court hearing before Branch 15 of the Revolutionary Court of Tehran on 28 August on a new charge of “enmity against God” (moharebeh), which carries a possible death sentence.
The new charge is believed to be linked to his peaceful political activism and writings, including the release of an audio recording in which he called for “freedom and democracy."
The recorded message was widely distributed on the internet after the Confederation for Iranian Students (CIS), a 7,000-membership independent, pro-western student movement, released the recording in a conference in the United States of America.
Arzhang Davoodi is feared to have been tortured and ill-treated since being transferred on 27 June to Section 209 of Tehran’s Evin Prison which is believed to be under the control of the Ministry of Intelligence.
"Not only is Arzhang Davoodi held solely for peacefully exercising his rights to freedom of expression and association in his writings and political activism, but he now faces fresh charges after being in jail for nearly nine years,” said Hassiba Hadj Sahraoui, Amnesty International's Deputy Middle East and North Africa Director.
"He is a prisoner of conscience and the Iranian authorities must release him immediately and unconditionally.
"The intolerance of dissent of the Iranian authorities is such that they continue to harass Arzhang Davoodi and his family although he is already in jail".
"The Iranian authorities must also protect him from torture or other ill-treatment and provide him with all necessary medical care and allow him immediate access to his family and his lawyer".
Davoodi has served his sentence in a number of different prisons in Iran since his detention began, including at Bandar Abbas Prison, Hormozgan Prison, 1,500 km south of his home in Tehran; Reja’i Shahr Prison and Evin Prison - including Section 209.
He has also spent lengthy periods of time in solitary confinement in Evin Prison since his arrest and has had no contact with his family since his transfer to Section 209.
Davoodi was arrested in October 2003 for participating in a documentary, Forbidden Iran, in which he spoke out about human rights violations in Iran.
Following a trial in 2005, he was sentenced to 15 years’ imprisonment and 75 lashes by the Revolutionary Court on charges related to “spreading propaganda against the system”, “establishing and directing an organization opposed to the government”, being the director of the Parto-e Hekmat Cultural Education Centre in Tehran, participating in the making of the documentary and for his writings on a secular system of governance in Iran. (Amnesty International – Aug. 24, 2012)

Prison sentences

Postdoctoral Texas University students sentenced to 10 years of prison


According reports, Omid Kokabi, who graduated from Tehran’s Sharif Industrial University and is a postdoctoral student of atomic physics at Texas University was sentenced to 10 years of prison in a court of first instance presided over by Judge Salavati.
His trial was held after he was detained for 15 months with those charged with cooperating with Mossad…
In a letter to the head of Iran’s Judiciary, Sadeq Larijani, last summer, he announced that during his interrogations he was forced to write a false confession because of pressure from his interrogators…
“The interrogator took the paper from me after every line that I wrote and read it. They threw away my answers many times with anger, threats and yells and put another paper in front of me forcing me to write down what they said and I regret that I did just that”, he wrote in the letter.
Kokabi who is a Turkmen and a Sunni Muslim was arrested on January 30, 2011 in Khomeini Airport.
According to reports, during the past years, officials of the Atomic Energy Organization and a number of universities affiliated with the Revolutionary Guards Corps had asked Omid Kokabi to cooperate with them on laser and communications projects but Kokabi had turned down their offers. (Daneshju News – Aug. 19, 2012)

Iran sentences father and son political prisoners to prison
Two residents of Mahabad [a father and son] were sentenced to prison terms by the Revolutionary Court in this town.
According to reports, Mohammad-Amin Qaderzadeh who has been detained from seven months ago in Mahabad Prison was sentenced to four years of prison on security charges [political charges].
Other reports say that his son, Zaniar Qaderzadeh, was sentenced to one and a half years of prison by the first branch of the Mahabad Revolutionary Court. He is currently serving his prison term in Mahabad Prison. (Mukrian News Agency – Aug. 21, 2012)

دستگيريهاي خودسرانه

دستگيريهاي اجتماعي

گروهی از فعالین اینترنتی گرگان بازداشت شدند
بنا به گزارش روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی دادگستری کل استان گلستان، عباس پوریانی، دادستان عمومی و انقلاب گرگان، در جمع روسای دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی استان اظهار داشت: سه گروه که در فضای مجازی اقدام به انتشار تصاویر نامناسب و برگزاری اردوهای مختلط میکردند در گرگان بازداشت شدند.
وی گفت: کار رسیدگی به پرونده این افراد هم اکنون آغاز شده است. (هرانا، روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی دادگستری کل استان گلستان – 2/6/91)


زندان
شرايط زندان

زندان‌ها از زندانی اشباع شده است
سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس٬ با تأکید بر این‌که هم‌اکنون زندانها از زندانیان و مجرمان اشباع شده است٬ افزود: متأسفانه به‌علت تعدد عنوانین مجرمانه در قانون٬ بیشتر افراد مجرم با هر نوع عنوان مجرمانه به زندان می‌‌روند .
محمدعلی اسفنانی نماینده مردم فریدن٬ فریدونشهر و چادگان در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری خانه ملت٬ با اشاره به افزایش ورود افراد مجرم به زندان‌های کشور٬ یادآور شد: به‌طور حتم افزایش آمار زندانیان کشور مشکلات زیادی را برای کشور به‌دنبال دارد. (سایت تابناک (رژیم) -30/5/1391)

نگرانی از وضعیت جسمی امید دهدارزاده در بازداشت
وضعیت جسمی امید دهدارزاده، فعال سیاسی بازداشتی در بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز نگران کننده است.
امید دهدارزاده از فعالین سیاسی خوزستان و عضو حزب پان ایرانیست، شب جمعه ۲۰ مرداد ماه با ارایه حکم بازداشت توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در اهواز بازداشت شد. وی ۱۰ روز پس بازداشت تنها یک تماس چند ثانیه‌ای با خانواده خود داشت و از نگهداری خود در سلول انفرادی خبر داد.
نیروهای امنیتی چند روز پیش منزل این فعال ملی را تفتیش کرده وعلیرغم اینکه وی عضو حزب پان ایرانیست است دلیل بازداشت وی را ارتباط با گروه‌های تجزیه طلب‌ عنوان کردند.
این فعال سیاسی از بیماری corverse رنج می‌برد و طبق تجویز پزشک معالج‌اش تحت درمان با داروهای "آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین" است. وی باید روزانه حدود ۱۰ قرص مصرف می‌کرد، با توجه به عدم دسترسی به دارو‌ها در زمان بازداشت و فشار روحی در مراحل بازجویی ممکن است سلامتی‌اش با خطر مواجه شود. این مساله باعث نگرانی خانواده وی شده است.
دهدار‌زاده در چند ماه گذشته سه بار توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود و چند هفته پیش توسط دادگاه انقلاب اهواز به ۷۵ ضربه شلاق، ۶ ماه حبس تعلیقی و ده میلیون ریال جزای نقدی محکوم شد که این حکم در مرحله تجدید نظر هم مورد تایید قرار گرفت. (هرانا – 1/6/91)

ایران باید سریعاً زندانی عقیدتی، ارژنگ داوودی را آزاد نماید
ایران باید سریعاً زندانی عقیدتی، ارژنگ داوودی را آزاد نماید
عفو بین‌الملل گفت، نویسنده ارژنک داوودی که پس از زندانی شدن در ایران برای نزدیک به 9سال، با اتهامات جدیدی مواجه است، باید سریعاً و بدون شرط آزاد گردد...
ارژیک داوودی که 60ساله می‌باشد، و از اکتبر 2003 زندانی بوده است، در روز 28 اوت با اتهام جدید ”محارب ”، که امکان حکم اعدام دارد، در شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران استماع دارد. (سایت عفو بین‌الملل- 3/6/1391)

احكام زندان

حکم ١٠ سال زندان امید کوکبی تایید شد
 حکم ١٠ سال زندان امید کوکبی، دانشمند جوان ایرانی، در دادگاه تجدید نظر تایید شد.
به گزارش دانشجونیوز، در روز یکشنبه ۲۴ اردبیهشت ماه، امید کوکبی فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف و دانشجوی فوق دکترای فیزیک اتمی در دانشگاه تگزاس آمریکا، در دادگاه بدوی به ریاست قاضی صلواتی به ١٠ سال زندان محکوم شد.
 دادگاه وی پس از ١۵ ماه بازداشت به همراه متهمان به همکاری با سازمان جاسوسی اسرائیل برگزار شده بود...
وی در تیرماه سال گذشته در نامه ای خطاب به صادق لاریجانی، رییس قوه قضائیه، اعلام کرده بود که در طی دوران بازجویی به دلیل فشار از سوی بازجوهایش مجبور به نوشتن اعترافات دروغین شده است...
امید کوکبی می گوید: “بازجویان که در هنگام نوشتن مطالب را سطر به سطر از دستم گرفته و می خواندند، بارها جواب های نوشته شده من را با خشم و تهدید و فریاد کنار گذاشته و با در اختیار گذشتن برگه ای دیگر اجبار می کردند که مجددا آنچه را که آنها می گویند و نظر و برداشت آنهاست بنویسم که صدافسوس من نیز چنین می کردم."
امید کوکبی، از هموطنان ترکمن و اهل سنت می باشد که روز دهم بهمن ماه سال ١٣٨٩ در فرودگاه امام خمینی بازداشت شده بود. 
 بنابر برخی گزارش ها در سال های اخیر مقامات سازمان انرژی اتمی و همچنین برخی دانشگاه های وابسته به سپاه پاسداران بارها به امید کوکبی پیشنهاد همکاری و فعالیت در پروژه های لیزری و مخابراتی داده بودند که کوکبی این پیشنهادات را ردکرده بود. (دانشجو نيوز – 29/5/91)

یک پدر و پسر در مهاباد به زندان محکوم شدند
دو شهروند در مهاباد از طرف دادگاه انقلاب اسلامی این شهر به زندان محکوم شدند.
بنا به گزارش تارنمای موکریان، یک شهروند مهابادی به نام محمدامین قادرزاده از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به زندان محکوم شد.
براساس این گزارش، قادرزاده که بیش از هفت ماه است در زندان مهاباد بسر می‌برد به اتهام امنیتی به چهارسال حبس محکوم شد.
همچنین بر اساس خبر دیگری که به سایت موکریان در مهاباد رسیده، زانیار قادرزاده فرزند محمدامین نیز از طرف شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد به یک سال ونیم زندان محکوم شد...
لازم به ذکر است زانیار قادرزاده پیش‌تر نیز حدود سه ماه را در بازداشت به سر برده و با قرار وثیقه ۶۰ میلیونی از زندان آزاد شده بود و هم اکنون در زندان مهاباد دوران محکومیت خود را می‌گذراند. (موکریان – 31/5/91)
top