Families fear for Baha’is jailed in Iran - Lead

AFP

Prison conditions are worsening for seven leaders of Iran's Bahai community who are staying in cramped cells with poor sanitation alongside common criminals, US-based relatives said Wednesday.
Iran drew international condemnation in 2008 for arresting leaders of the Bahai faith, which has no clergy. The religion was founded in Iran in 19th century and is anathema to the nation's Islamic clerical regime.
Relatives said the seven Bahai were each given 20 years in prison and that the sentences were later lowered to 10 years, although the reduction was made known verbally and not through any official statement.
Iraj Kamalabadi, whose sister Fariba Kamalabadi is among the seven, said the Bahai leaders were transferred last year to Gohardasht prison where violent criminals stay in lice-infested cells next to overflowing sewers.
‘I don't think that there is any light at the end of the tunnel at this point of time,' Kamalabadi said in a meeting with the US Commission on International Religious Freedom, an autonomous government body.
‘Their condition continues to deteriorate and there is no improvement so far that we have seen,' he said.
Kamal Khanjani, the brother of jailed 77-year-old Bahai leader Jamaloddin Khanjani, said that five prisoners were crammed into each cell measuring three by five meters (10 by 16 feet).
Khanjani said he was allowed to speak by telephone once with his brother and, 'because of his age and the condition of his prison, I knew his health was deteriorating’.
‘But when he was talking to me, his voice was wonderful and strong,' Khanjani said.
The relatives were optimistic on one point -- they believed the Bahai have won sympathy among prisoners through their deeds and backgrounds. Jamaloddin Khanjani is a successful businessman, while Fariba Kamalabadi is a developmental psychologist.
‘In general, the Iranian people have developed further respect and are a lot more sympathetic to their plight,' Iraj Kamalabadi said.
Iran tried the Bahai leaders on charges of spying for foreigners, spreading corruption, undermining Islam and cooperating with Israel…
The Bahai faith now has seven million followers around the world, including 300,000 in Iran -- where its members are barred from higher education and government posts.
Leonard Leo, the chair of the US Commission on International Religious Freedom, called Iran's treatment of the Bahai community 'outrageous' and supported intensified pressure by the United States.
Leo pointed to the Iran Sanctions Act signed last year by President Barack Obama. The law takes aim at Iranians involved in human rights abuses, adding the issue to US concerns with the Islamic republic such as its nuclear program.
‘There are many other things, hopefully, that we can do in waging a broad-based campaign to stop the repression and to defend the rights of not only your family members and brethren but any other Bahais,' Leo said.




خانواده‌ها نگران بهاييهاي زنداني در ايران هستند
خانواده‌هاي مستقر در آمريکا روز چهارشنبه گفتند، شرايط زندان براي 7 رهبر جامعه بهايي ايران که در وضعيت بدي در سلولهاي تنگ در کنار مجرمين عادي به‌سر مي‌برند رو به وخامت است.
دستگيري رهبران دين بهائيت توسط ايران در سال 2008، که هيچ روحاني ندارند، به محکوميت بين‌المللي منجر شد…
خويشاوندان گفتند که اين 7 بهايي هر يک 20سال زندان گرفته‌اند و اين‌که اين احکام بعدتر به 10سال کاهش يافتند، گرچه اين کاهش شفاهاً گفته شد و نه از طريق يک بيانيه رسمي…
ايرج کمال عبادي [که خواهرش از جمله زندانيان است] در ملاقاتي با کميسيون آزادي مذاهب بين‌المللي آمريکا، يک ارگان دولتي خودمختار گفت، ”من فکر نمي‌کنم در اين لحظه در انتهاي اين تونل روشنايي وجود داشته باشد. “
او گفت، ”وضعيت آنها هم‌چنان وخيم‌تر مي‌شود و تا جايي که ما ديديم هيچ بهبودي وجود نداشته است. “
کمال خنجري، برادر جمالالدين خنجري، يک رهبر بهايي 77ساله که در زندان به‌سر مي‌برد گفت، 5 زنداني در سلولي به ابعاد 3 در 5 متر چپانده شده‌اند… (خبرگزاري فرانسه 20/11/89)

Committee of Human Rights Reporters


In the past few days, security forces arrested Mohammad-Hossein Sharif Zadegan, Omid Mohades, Sadroddin Beheshti, Saleh Noqreh Kar, Taqi Rahmani, Meisam Mohammadi and Dr. Mostafa Mir Ahmadizadeh.
According to reports, on the eve of February 14 for which dissident leaders had requested a permit from the government to hold a march, a new wave of arrests have started and a number of political, civil rights and media activists were arrested.
On Wednesday night, security forces went to the home of Dr. Sharif Zadegan, a professor at the Beheshti University who was the head of Moussavi’s Stratum Committee in the run up to the 2009 presidential elections and arrested him…
Also in the past few days, Meisam Mohammadi, journalist, writer and researcher was also arrested for unknown reasons.
Taqi Rahmani, Mehdi Karroubi’s advisor who is also a civil-religious activist was also arrested last night.
Saleh Noqreh Kar, the Secretary of Moussavi’s Law Committee who is also Zahra Rahnavard’s (Moussavi’s wife) nephew was arrested in the middle of last night in his home. Security forces searched his home for four hours before arresting him for unknown reasons.
Dr. Mostafa Mir Ahmadizadeh, a cleric and law professor at the Qom Mofid University who was also a student of the late dissident cleric, Ayatollah Montazeri, was arrested in the afternoon today by security forces in Qom and was taken to the Intelligence Agency Detention Center in this town.




موج جديد بازداشت‌ها در بهمن‌ماه؛هفت فعال سياسي و مدني بازدشت شدند
http://www.rahana.org/archives/35645
طي روزهاي اخير محمد حسين شريف زادگان، اميد محدث، صدرالدين بهشتي، صالح نقره‌کار، تقي رحماني، ميثم محمدي و دکتر مصطفي ميراحمدي‌زاده توسط نيروهاي امنيتي بازداشت شده‌اند.
به گزارش «خانه حقوق بشر ايران» با نزديک شدن به روز ۲۵ بهمن ماه که رهبران مخالفان ايران براي آن روز درخواست مجوز راهپيمايي به دولت ارائه کرده‌اند، موج جديدي از بازداشت آغاز شده و چندين تن از فعالين سياسي و مدني و مطبوعاتي بازداشت شده‌اند.
ماموران امنيتي شامگاه چهارشنبه،‌بيستم بهمن ماه با ورود به منزل دکتر شريف زادگان، استاد دانشگاه شهيد بهشتي که در زمان انتخابات رياست جمهوري، مسوول کميته اقشار ستاد ميرحسين بود وي را بازداشت کردند...
همچنين طي روزهاي اخير همراه با موج گسترده بازداشت‌ها، ميثم محمدي، روزنامه‌نگار نويسنده و پژوهشگر، از علت بازداشت وي نيز هنوز اطلاعي در دست نيست.
تقي رحماني، مشاور مهدي کروبي و از فعالان ملي – مذهبي نيز شب گذشته بازداشت شده بود.
و همچنين صالح نقره کار، دبير کميته حقوق ميرحسين موسوي و خواهر زاده زهرا رهنورد نيز نيمه شب گذشته در منزل بازداشت شده است. تارنماي «جرس» گزارش داده است که دستگيري نقره کار همراه با تفتيش چهار ساعته منزل او بوده و هنوز علت اين دستگيري مشخص نشده است.
حجت الاسلام دکتر مصطفي ميراحمدي‌زاده، استاد حقوق عمومي دانشگاه مفيد قم، عضو بنياد باران و از شاگردان مرحوم آيت الله منتظري و از مشاورين شيخ مهدي کروبي نيز بعد از ظهر امروز،‌ پنج شنبه، ۲۱ بهمن ماه ۱۳۸۸ توسط نيروهاي امنيتي در شهر قم بازداشت و روانه بازداشتگاه اداره اطلاعات اين شهرستان گرديده است. (رهانا – 21/11/89)

Human Rights Activists in Iran


Despite Mohsen Dokmeh Chi’s critical condition because of an advanced pancreas cancer, this political prisoner was returned to prison from the hospital.
According to reports, Dokmeh Chi, who is detained in Rajayi Shahr (Gohardasht) Prison in Karaj, was taken to a hospital in Tehran this morning but was then returned to prison because his medical files were not complete.
This is while his family had paid in advance for the hospital bill.
Notably, prison officials transferred Dokmeh Chi in shackles to the hospital even as he is not able to stand.

(Note: Mohsen Dokmeh Chi is the father of an Ashraf resident)




محسن دگمه چي عليرغم ابتلا به سرطان به زندان بازگردانده شد
محسن دکمه چي علي رغم وضعيت حاد جسمي بر اثر ابتلا به بيماري "سرطان"، به زندان رجايي شهر بازگردانده شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، محسن دکمه چي زنداني سياسي محبوس در زندان رجايي شهر کرج که صبح امروز از زندان به بيمارستاني در تهران منتقل شده بود، به دليل ناقص بودن پرونده پزشکي از بيمارستان به زندان رجايي شهر بازگردانده شد.
اين در حالي است که خانواده اين زنداني پيش پرداخت هزينه بيمارستان را نيز انجام داده بودند.
گفتني است مسئولين زندان، اين زنداني را که حتي قادر به ايستادن هم نيست با دست بند و پابند از زندان به بيمارستاني در تهران منتقل کرده بودند. (هرانا – 21/11/89)

Political activist sentenced to 5 years of prison


Committee of Human Rights Reporters

Mehdi Motamedi Mehr, a member of the political office of the Iran Freedom Movement and the Committee in Defense of Free, Healthy, and Fair Elections was sentenced to five years of prison by the Judge Moqiseh in the 28th branch of the Tehran Revolutionary Court.
The second trial for Motamedi Mehr was held on February 8 and the verdict was announced to his lawyer, Ms. Farideh Gheirat, less than an hour after his trial ended.
According to reports, he was charged with ‘being a member of the Iran Freedom Movement, propagating against the Islamic Republic of Iran and assembling and conspiring to act against national security’.




محکوميت مهدي معتمدي مهر، عضو نهضت آزادي ايران به پنج سال حبس تعزيري
http://www.rahana.org/archives/35623
مهدي معتمدي مهر عضو توامان دفتر سياسي نهضت آزادي ايران و کميته دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه با راي قاضي مقيسه، رييس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامي تهران به ۵ سال حبس تعزيري محکوم شد.
جلسه دوم دادگاه مهدي معتمدي مهر عضو نهضت آزادي ايران روز سه‌شنبه، ۱۹ بهمن ماه برگزار شد و بلافاصله در کم‌تر از يک ساعت، حکم صادر و به متهم و وکيل وي ( خانم فريده غيرت ) ابلاغ شد.
به گزارش خانه حقوق بشر ايران، اتهامات رييس کميته آموزش و پژوهش نهضت آزادي ايران، «عضويت در حزب ياد شده»، «فعاليت تبليغي عليه نظام جمهوري اسلامي ايران» و «اجتماع و تباني به منظور اقدام عليه امنيت ملي» بيان شده است.
(رهانا – 20/11/89)

Human Rights Activists in Iran


Afshin Heiratian who works for the rights of child laborers and homeless children was sentenced to four years of prison by the Tehran Revolutionary Court.
According to reports, one of his charges is writing and publishing several articles on child laborers and International Children’s Day.
Heiratian was arrested on June 3, 2010 outside the Home of Artists building and after two months of detention, was released on bail.
This Baha’i man was put under severe pressure while in cellblock 209 in Evin Prison to make televised confessions.



محکوميت افشين حيرتيان، فعال حقوق کودکان به ۴ سال حبس تعزيري
http://www.hra-news5.info/1389-01-27-05-29-40/6697-1.html
خبرگزاري هرانا - افشين حيرتيان، فعال حقوق کودکان کار و خيابان، از سوي دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۴ سال حبس تعزيري محکوم شده است.
بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران، يکي از اتهامات افشين حيرتيان، نوشتن و چاپ چند مقاله در رابطه با کودکان کار و روز جهاني کودک بوده است.
افشين حيرتيان که در روز ۱۳ خرداد‌ماه در پارک مقابل خانه هنرمندان بازداشت شده بود پس از قريب به دو ماه بازداشت موقت، به قيد وثيقه از زندان آزاد شد.
اين شهروند بهايي، در طي دوران بازداشت در بند ۲۰۹ زندان اوين به منظور اخذ اعترافات تلوزيوني به شدت تحت فشار قرار داشت. (هرانا – 20/11/89)
Daneshju News

According to reports from the friends and families of political prisoners in Shiraz, a number of young people in Shiraz who were arrested by the Intelligence Agency in this city have been tried and sentenced to heavy prison terms.
According to this report, intelligence agents are trying to block and censor any kind of news on these detainees and their charges. They have threatened the families of the detainees not to talk to the media about their children or else the detainees would be put under more pressure.
Two of the detainees by the names of Sanaz Motazedian and Farshid Ghavaseh were tried in 6th and 12th branches of the Revolutionary Court by Judge Zare. According to reports, Sanaz and Farshid are engaged to be married and in addition to their political charges have a separate case in branch 113 of the Penal Court headed by Judge Mirzayi. These two people were not allowed to defend themselves in court and their trials only lasted five minutes.
Ms. Sanaz Motazedian was arrested by the Intelligence agency on October 29, 2009 in Shiraz and was released on a 30 million toman (about 30,000 dollar) bail before being arrested again on December 27, 2010. She has been sentenced to three years of prison and 90 lashes.
Mr. Farshid Ghavaseh was arrested on October 28, 2009 and was released on a 100 million toman (about 100,000 dollar) bail. He was arrested for the second time on December 27, 2010 and was severely abused and put under pressure.
He has been sentenced to five years of prison, 90 lashes, a 2 million toman (about 2,000 dollar) fine and also sentenced to live in exile in Iranshahr for 1.5 years.




زندانيان زندان شيراز در سانسور خبري و سركوب
بر اساس گزارشاتي كه دوستان و اقوام بازداشت شدگان سياسي شيراز در اختيار كانون حمايت از خانواده هاي جانباختگان و بازداشتي ها قرار داده اند,تعدادي از جوانان شيراز كه توسط اداره اطلاعات اين شهر بازداشت وطي دوره هاي مختلف محاكمه شده اند, براي آنان حكمهاي سنگين مقرر گرديده است.
براساس اخبار دريافتي از شيراز, مأموران اطلاعات به شدت سعي در سانسور هر نوع خبر از اسامي افراد دستگير شده و همچنين اتهامات آنان دارند.مأموران اطلاعات خانواده هاي افراد بازداشت شده را تهديد نموده اند كه به هيچ وجه اخبار بازداشتي ها ويا اتهامات عزيزانشان را با رسانه هاي مختلف مطرح ننمايند و در صورت رسانه اي كردن اخبار نفرات بازداشتي را بيشتر تحت فشار ميگذارند.
دوتن از اين بازداشت شدگان بنامهاي ساناز معتضديان و فرشيد غواصه ميباشند كه در دادگاه انقلاب شيراز شعبه 6 و 14 توسط قاضي زارع محاكمه شده اند.اخبار واصله حاكي است كه اين دو نفر نامزد بوده اند,علاوه بر اتهامات سياسي پرونده جداگانه اي در دادگاه كيفري استان شعبه 113 به رياست قاضي ميرزايي تشكيل داده اند و حتي به اين دو نفر اجازه دفاع نيز داده نشده و طي 5 دقيقه اين نفرات محاكمه گرديده اند.
خانم ساناز معتضديان در تاريخ 7 ابان 1388 توسط اطلاعات شيراز دستگير گرديده بود كه بعد از مدتي با وثيقه 30 ميليون توماني آزاد گرديد و مجدداً در 6 ديماه بازداشت گرديد
هم اكنون وي به 3 سال حبس و تحمل 90 ضربه شلاق محكوم گرديده است.
شايان زكر است كه اقاي فرشيد غواصه,در 6 ابانماه 1388 بازداشت گرديده بود وي با وثيقه 100 ميليون توماني ازاد گرديده,او مجدداً در عاشوراي 1388 دستگير و به شدت تحت فشار و اذيت و آزار قرار گرفته بود.
حكم اوليه وي 5 سال حبس, 90 ضربه شلاق , پرداخت 2 ميليون تومان جريمه و يک سال تبعيد به ايرانشهر ميباشد. (دانشجو نيوز – 20/11/89)

Human Rights and Democracy Activists in Iran

According to reports, Tehran Prosecutor Jafari Dolat Abadi refrains from answering to the family of death row teacher Abdolreza Qanbari.
The family of death row political prisoner has constantly gone to the Prosecutor’s Office and other relevant institutions but Prosecutor Abbas Jafari Dolat Abadi refuses to see them.
His family and lawyer are looking to refer his case to the High Judicial Council for reexamination to revoke the death sentence which he was sentenced to on orders of the Intelligence Agency.
Qanbari is currently detained in cellblock 350 in Evin Prison and is suffering from a serious kidney problem but is denied serious treatment like other political prisoners.
This 43 year old father of two has taught for over 14 years in high schools, free universities and Payame Nour University. He was arrested on January 4, 2010 after intelligence agents raided his office and transferred him to cellblock 209 in Evin Prison. He was under physical and mental torture for several weeks in 209 and was charged with ‘enmity with God’ and ‘propagating against the government’.
The Ministry of Intelligence referred his case to the 15th branch of the Revolutionary Court where he was sentenced to death by Salavati who is known for giving death sentences. The process for his arrest, torture and conviction took 25 days and his case was then referred to the 36th branch of the Revolutionary Court for confirmation. Ahmad Zargar, the head of this court branch who is a known torturer from the 80’s upheld his death sentence. The death sentence for this teacher can be carried out at any time.




خطر اجراي حکم اعدام جان معلم زنداني را تهديد مي کند
http://hrdai.net/index.php?option=com_content&view=article&id=362:1389-11-20-12-41-49&catid=1:2010-07-21-10-18-57&Itemid
بنابه گزارشات رسيده به "فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران" جعفري دولت آبادي دادستان تهران از پاسخگويي به خانواده معلم زنداني محکوم به اعدام عبدالرضا قنبري خوداري مي کند.
خانواده معلم زنداني محکوم به اعدام عبدالرضا قنبري براي پيگيري وضعيت عزيزشان بطور مستمر به دادستاني تهران و ساير ارگانها مراجعه مي کنند ولي دادستاني تهران عباس جعفري دولت آبادي از روبرو شدن و پاسخگويي به اين خانواده خوداري مي کند. خانواده قنبري و وکيل آنها خواستار ارجاع پرونده او به شوراي عالي قضايي براي بررسي مجدد و لغو حکم جنايتکارانه و ضدبشري اعدام عليه عزيزشان که بدستور بازجويان وزارت اطلاعات محکوم شده است مي باشند.
معلم زنداني عبدالرضا قنبري در حال حاضر در بند 350 زندان اوين زنداني است. او از ناراحتي حاد کليه رنج مي برد و همانند ساير زندانيان سياسي از درمان جدي محروم مي باشد.

معلم زنداني محکوم به اعدام عبدالرضا قنبري 43 ساله متاهل و داراي دو فرزند مي باشد او بيش از 14 سال در دبيرستان ، دانشگاه آزاد و پيام نور مشغول به تدريس بود و در 14 دي ماه 88 در محل کارش با يورش مامورين وزارت اطلاعات دستگير و به شکنجه گاه وزارت اطلاعات در بند 209 زندان اوين منتقل شد. معلم زنداني چندين هفته در بند 209 تحت شکنجه هاي جسمي و روحي بازجويان وزارت اطلاعات قرار گرفت و به او اتهاماتي مانند محاربه و تبليغ عليه نظام نسبت داده شد .
بازجويان وزارت اطلاعات پرونده او را به شعبۀ 15 دادگاه انقلاب ارجاع دادند و توسط صلواتي معروف به قاضي مرگ مورد محاکمه و به اعدام محکوم شد.مراحل دستگيري،شکنجه و محاکمۀ معلم زنداني و محکوميت او به اعدام در طي 25 روز صورت گرفت.پرونده او براي تجديد نظر(تاييد نظر ) به شعبۀ 36 دادگاه انقلاب ارجاع داده شد و توسط فردي بنام احمد زرگر از شکنجه گران دهۀ 60 مورد تاييد قرار گرفت.حکم معلم زنداني مي تواند هر لحظه به اجرا در آيد. (فعالين حقوق بشر ودمكراسي در ايران – 20/11/89)
This news is by International Campaign for Human Rights in Iran

Local sources told the International Campaign for Human Rights in Iran that on Monday, 7 February 2011, only a few days after the United Nations’ Special Rapporteur for extrajudicial, summary or arbitrary executions expressed concern about the secret executions inside Vakilabad Prison, 10 more prisoners with drug-related offenses were secretly hanged at Vakilabad. Five of those executed were Afghan citizens.
Trusted sources with access to inside Vakilabad Prison as well as government agents tasked with certain related logistics, told the Campaign dozens of prisoners with drug-related crimes have also been secretly executed in Birjand Prison and Taibad Prison over the past few months. The Campaign will publish additional information about the execution of Afghan prisoners as more information becomes available.
The 7 February executions have not been officially announced by the Iranian government or judiciary. The executions were again carried out without informing the lawyers or families of the prisoners, and even without the prisoners’ prior knowledge. The executed prisoners were told about their imminent execution only a few hours before.
It appears that in all secret, group executions in Vakilabad, Birjand, and Taibad Prisons, neither prisoners nor their lawyers were served a written ruling from the Supreme Court upholding their death sentence.
The previous round of secret group executions took place on 20 December when ten prisoners were hanged.
According to local sources, on 6 January the execution orders of ten prisoners were delivered to authorities at Vakilabad Prison, the Prosecutor’s Office, and Mashhad security and police authorities. While all preliminary steps and procedures for the executions were carried out, for unknown reasons, Mashhad Prosecutor Mohammad Zoghi ordered a halt to planned executions on that day only a few hours before they were scheduled to be carried out.
The Campaign has learned that during secret executions, Mashhad’s Coroner’s Office routinely issues prisoner death certificates one day before, while prisoners are still alive. This action is not only against Iranian law, but also against Islamic Sharia law. According to Sharia law, if an individual survives an execution (under stipulated conditions), he or she is free to walk and be released. Issuance of prisoner death certificates one day in advance corroborate testimony of systematic arbitrary and summary executions and is an indication that the Iranian government lacks respect for even its own laws.
The Campaign reported recently about dozens of secret executions inside Birjand Prison carried out within the past few months.
During a six-week period between 20 December 2010 and 31 January 2011, the government did publish the news of 121 executions throughout the country. The real number is likely higher.
On 31 January, Gholamhossein Mohseni Ejei, the Islamic Republic’s Prosecutor General said during a press conference that “several” drug-crime prisoners had been hanged inside Birjand Prison on that day.
News about executions in Vakilabad, Birjand, and Taibad Provinces have not been published by official media outlets. Official statistics and the identities of executed prisoners have not been revealed by the government.
The Campaign expresses grave concern about secret executions inside Iranian prisons and believes that the government’s announced statistics are only a portion of the total number of execution while the actual numbers are withheld from the public.
The Campaign is also concerned about the Iranian government’s use of widespread executions as a tool for managing its international and foreign policies.





اعدام دسته جمعي ديگر در مشهد از جمله پنج تبعه افغان
سايت تحول سبز: منابع موثق به کمپين بين‌المللي حقوق‌بشر در ايران گفتند که دوشنبه ۱۸ بهمن ماه و تنها چند روز پس از آن که گزارشگر ويژه سازمان ملل، از آغاز موج جديد اعدامهاي پنهاني صورت گرفته در زندان وکيل آباد مشهد ابراز نگراني کرده بود، ۱۰ تن ديگر از زندانيان متهم به حمل و نگهداري مواد مخدر، به‌صورت پنهاني و دسته جمعي در زندان وکيل آباد اعدام شده‌اند، که ۵ تن از آنان داراي مليت افغانستان بوده‌اند. به گزارش تارنماي اين سازمان حقوق‌بشري، منابع موثق در داخل زندان ونزديک به نهادهايي که اجراي احکام اعدام دست دارند به کمپين گفته‌اند که در ماه‌هاي گذشته ده‌ها زنداني متهم به جرايم مواد مخدري در زندان وکيل آباد مشهد، زندان بيرجند و زندان تايباد به‌صورت پنهاني و دسته جمعي اعدام شده‌اند که جمعي از آنها افغان بوده‌اند. کمپين اطلاعات بيشتري در مورد اعدام شدگان افغاني در اين سه زندان در روزهاي اينده منتشر خواهد کرد. اعدامهاي روز هجده آبان بدون اعلام رسمي از سوي دستگاههاي دولتي و قوه قضاييه ايران صورت گرفته است. هم‌چنين اعدامهاي يادشده نيز بدون اطلاع وکلا و خانواده اعدام شدگان و حتي بدون اطلاع قبلي خود محکومين به اعدام اجرا شده است و محکومين به اعدام تنها چند ساعت قبل از اجراي حکم، از زمان اجراي حکمشان مطلع شده‌اند. روندي که اعدامهاي مخفيانه و دسته جمعي قابل مشاهده بوده اين است که همه اعدامهاي اجرا شده در زندان وکيل آباد مشهد، زندان بيرجند و زندان تايباد بدون ابلاغ تاييديه حکم از سوي ديوان عالي کشور به متهمين و يا وکلاي آنها صورت گرفته است. آخرين نوبت اعدامهاي دسته جمعي و اعلام نشده پيش از اعدامهاي روز هجده بهمن در زندان وکيل آباد مشهد، به اعدام ۱۰ زنداني در تاريخ۲۹ آذرماه سال جاري مربوط مي‌شود. به گفته منابع محلي در تاريخ ۱۶ ديماه هشتادونه نيز دستور اجراي حکم اعدام ۱۰ زنداني از سوي ديوان عالي کشور به مقامات زندان وکيل آباد، دادستاني و مقامات امنيتي و انتظامي مشهد ابلاغ شده بود و درحالي که مقدمات و تشريفات اجراي حکم نيز اماده شده است، تنها چند ساعت قبل از اجراي حکم و به دلايل نامعلومي دستور توقف اجراي حکم از سوي آقاي ذوقي دادستان مشهد صادر شده است. کمپين بين‌المللي حقوق‌بشر در ايران هم‌چنين مطلع شده است که در جريان اجراي اعدامهاي مخفيانه که توسط دستگاه قضايي درمشهد صورت مي‌پذيرد پزشکي قانوني مشهد به صدور گواهي وفات زندانيها در روز قبل از اجراي حکم اعدام اقدام مي‌کند. اقدامي که خلاف قوانين جاري کشور و حتي احکام فقهي است. طبق احکام فقها در صورتي که يک فرد پس از زمان معيني در جريان اعدام زنده بماند، کسي حق تعرض به وي را ندارد و وي مي‌تواند آزاد شود. حال انکه صدور گواهي وفات يک روز پيش از اجراي حکم اعدام زندانيان، نشان‌دهنده ناديده گرفتن اين مقررات داخلي جمهوري اسلامي از سوي دولت ايران و نيز اصرار ولجاجت براي اعدام خودسرانه وشتاب زده است. پيش از اين کمپين بين‌المللي حقوق‌بشر در ايران از اعدام مخفيانه ده‌ها تن طي ماه‌هاي گذشته در زندان بيرجند خبر داده بود. در همين زمينه محسني اژه‌اي دادستان کل کشور در روز يازدهم بهمن ماه در يک کنفراس خبري به اعدام ”تعدادي“ از زندانيان مرتبط با مواد مخدر در زندان بيرجند در اين روز اشاره کرده است، که خبر آن، هويت و تعداد اعدام شدگان تاکنون منتشر نشده است. اخبار مربوط به اعدامهاي صورت گرفته در زندانهاي وکيل آباد، بيرجند و تايباد در استانهاي خراسان رضوي و جنوبي در شرق ايران هيچگاه توسط رسانه‌هاي رسمي منتشر نمي‌شود و تعداد و هويت اعدام شدگان هم‌چنان از سوي دولت ايران مخفي نگه‌داشته شده است. اعدامهاي اجرا شده در ايران که توسط دولت خبر آنها منتشر شده است در يک بازه شش هفته‌اي از تاريخ ۲۹ آذر تا ۱۱ بهمن به ۱۲۱ مورد رسيده است. حال انکه رقم واقعي اعدامها بسيار بيشتر از اين مي‌باشد. کمپين بين‌المللي حقوق‌بشر در ايران نسبت به احتمال وجود اعدامهاي مخفيانه در ديگر زندانهاي ايران نيز ابراز نگراني مي‌کند و معتقد است که آمارهاي اعلام شده از سوي دولت ايران تنها بخشي از اعدامهايي است که در ايران اجرا مي‌شود و دولت ايران آمارهاي واقعي اعدامها در اين کشور را از رسانه‌ها پنهان مي‌کند. در انتهاي اين گزارش آمده است که کمپين هم‌چنين از اين‌که اجراي اعدامهاي گسترده به‌عنوان ابزاري براي دولت ايران در تنظيم سياست داخلي و خارجي‌اش تبديل شده است، به‌شدت نگران مي‌باشد. (کمپين بين‌المللي حقوق‌بشر در ايران – 20/11/89)

Report: Monthly HR report on IRAN, January 2011 in English

Copy Right: NCRI

NCRI -Iran Monthly HR report January 2011
Daughter of Iranian-Dutch executed political prisoner expresses shock over her sudden execution
Banafsheh Naeb Pour, daughter of Zahra Bahrami, an Iranian-Dutch national who was executed on Saturday morning according to the state-run Fars News Agency, said that people have been calling her from an hour ago asking her to confirm her mother’s death.
“Is this possible? We had requested amnesty and had not yet received the conclusion of our request. My mother’s other case was not yet seen to. How could she be executed”? her daughter exclaimed.
Bahrami’s daughter was informed of this issue at 4 pm on Saturday after her family and friends called her.
“I called her lawyer and he/she was also not informed. Now I do not know where to go and who to ask. No one will answer my questions now because it’s past business hours. This means that my mother died this morning when I was asleep”! Naebpour said. (International Campaign for Human Rights in Iran – Jan. 30, 2011)



Suppression of religious and ethnic minorities


Iran sentences Baha’i man to 5 years of prison
Nima Haqar, a Baha’i resident of Tehran, was sentenced to five years of prison on February 1 by the 28th branch of the Revolutionary Court headed by Judge Moqiseh.
Haqar was released from Evin Prison on March 3, 2009 after 37 days of detention. Notably he was summoned to the Intelligence Agency over the phone on February 1, 2009 and was arrested at the Intelligence Agency. (Population of Combat against Educational Discrimination – Feb. 2, 2011)

Iran arrests 9 Sunnis under false pretexts in Sardasht
Nine Sunni citizens were arrested in Sardasht only in the last month.
According to reports from Sunni websites, they have been charged with being members of the al-Qaida and preaching Wahhabi Islam. This is while Sunnis in this region are known for being lenient in their religion and Wahhabi influences have no history in this region. (Saham News Website – Feb. 2, 2011)


Iran arrests two Baha’is in Mashhad
Two Baha’i citizens identified as Ziaieh Es-haqi (Shoaie) and Mr. Farhad Amri were arrested in Mashhad.
According to reports, security forces attacked the home of the Shoaie family and seized books, computers and documents and subsequently arrested Mrs. Es-haqi and Mr. Amri.
Notably, Amri is the son-in law of Mrs. Es-haqi.
There are still no reports on their whereabouts. (Population of Combat against Educational Discrimination – Feb. 2, 2011)





دختر زهرا بهرامي: يعني من حق ديدن مادرم را قبل اعدامش نداشتم!؟
بنفشه نايب پور، دختر زهرا بهرامي، شهروند ايراني- هلندي که بر اساس اعلام خبرگزاري فارس صبح روز شنبه ۹ بهمن ماه اعدام شد به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران با اظهار اينکه از يکساعت پيش افراد مختلف به او زنگ مي زنند تا او خبر مرگ مادرش را تاييد کند با ناباوري گفت :"مگر چنين چيزي مي شود؟ ما درخواست عفو داده بوديم و هنوز جوابش نيامده است، به پرونده ديگر مادرم نيز هنوز رسيدگي نشده است . مگر مي شود اعدام شده باشد؟"
دختر زهرا بهرامي ساعت ۴ عصر روز شنبه توسط تماس هاي تلفني اطرافيانش از اين موضوع باخبر شده است:"به وکيلش زنگ زدم ايشان هم بي اطلاع بودند. الان نمي دانم بايد کجا بروم، از چه کسي خبر بگيرم! هيچ کس الان به من جواب نمي دهد چون از وقت اداري گذشته است. يعني مادرم امروز صبح که من خواب بودم مرده است!" (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران – 10/11/89)


نقض حقوق اقليتهاي مذهبي و قومي

نيما حقار، شهروند بهايي به پنج سال حبس تعزيري محکوم شد
جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي – نيما حقار، شهروند بهايي ساکن تهران، در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۸۹ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامي به رياست قاضي مقيسه به ۵ سال حبس تعزيري محکوم شد.
نيما حقار در تاريخ ۱۳ اسفند ۱۳۸۷ پس از گذراندن ۳۷ روز از زندان اوين با قيد وثيقه آزاد شده بود.
لازم به ذکر است، وي در تاريخ ۱۳ بهمن ماه ۱۳۸۷ بر اساس تماس تلفني و بدون احضاريه کتبي به وزارت اطلاعات فراخوانده و در همان روز بازداشت گرديده بود. (جمعيت مبارزه باتبعيض تحصيلي – 13/11/89)

بازداشت نه نفر از هموطنان اهل سنت در سردشت
تنها در يکماه گذشته بيش از نه نفر از هموطنان اهل سنت در شهرستان سردشت بازداشت شده‌اند.
بنابه گزارش پايگاههاي خبري اهل سنت اتهام اين افراد عضويت در القاعده و تبليغ وهابيت عنوان شده است در حاليکه اهل سنت اين منطقه همواره به تفکرات مبتني بر تساهل و تسامح مذهبي شهره بوده‌اند و تا‌کنون هيچ موردي از نفوذ وهابيت در اين مناطق سابقه نداشته است. (سايت سحام نيوز- 13/11/89)

بازداشت دو شهروند بهايي در مشهد
جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي – دو شهروند بهايي به نام هاي ضيائيه اسحاقي (شعاعي) و آقاي فرهاد امري در مشهد بازداشت شدند.
به گزارش جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي، امروز نيروهاي امنيتي با يورش به منزل خانواده آقاي شعاعي با ضبط اوراق، کتابها و کامپيوترهاي موجود در منزل، خانم اسحاقي و آقاي امري را بازداشت کردند.
لازم به توضيح است که آقاي امري داماد خانم اسحاقي هستند.
هنوز از محل نگهداري اين دو شهروند بهايي اطلاعي در دست نيست. (جمعيت مبارزه باتبعيض تحصيلي – 13/11/89)
More news websites blocked in Iran
Iranians have found their access to major news websites even more restricted than usual as more foreign sites were blocked by a government filter, Reuters witnesses observed on Monday.
Yahoo News and Reuters.com, both usually accessible in Iran, were unavailable, joining other long-blocked news sites such as the BBC and social networks Facebook and Twitter as beyond the reach of Iranians using a standard Internet connection.
There was no official confirmation of new Internet restrictions. One Iranian government official contacted by Reuters said authorities were 'looking into the source of the problem' to remove it.
The move comes as many Iranian politicians, including President Mahmoud Ahamdinejad, are portraying anti-government protests in Egypt as being inspired by Iran`s Islamic Revolution which overthrew the U.S. backed Shah in 1979.
Many analysts outside Iran have compared the events in Egypt and elsewhere in the Arab Middle East to the huge protests which followed the re-election of Ahamdinejad which were eventually stamped out by a government that condemned them as 'sedition' inspired by hostile foreign powers.
Google News was still accessible on Monday, but links from there to many foreign news websites were blocked and a list of government-approved sites offered instead. No reason was given for why certain sites are filtered.
Yahoo’s home page could be accessed and softer news items, including a CNBC item on American football cheerleaders, were not blocked. Links to harder new stories and the home page of Yahoo News, however, failed to load. (Reuters – Jan. 31, 2011)


3 jailed student activist put under pressure to reject beliefs in Revolutionary Court
With the increased pressure on student prisoners to reject their statements issued from prison, on Saturday morning, jailed student activists Bahareh Hedayat, Majid Tavakoli and Mahdieh Golro, were once again summoned to the 28th branch of the Revolutionary Court headed by Judge Moqiseh.
Moqiseh who is known for cooperating with security forces attacked the students demanding that they reject their statements issued from prison and to press charges against the websites and elements behind the publications of the statements. He has said that if they accept these demands all charges against them will be dropped and their case will be closed in this court session.
Notably, their lawyers were not present in the court session.
These students once again refused to give in to the Judge’s demands and announced in court that they would defend themselves in court only with the presence of their lawyers. These three activists also protested the court procedures and Moqiseh’s statements in court. The judge then expelled Majid Tavakoli from court using insulting language…
Baharah Hedayat, a member of the Central Council of the Office for Consolidating Unity was arrested on December 31, 2009 and was sentenced to nine and a half years of prison in the 28th branch of the Revolutionary Court headed by Judge Moqiseh. Majid Tavakoli, a former member of Amir Kabir University’s Student Association was sentenced to 8 years of prison to be spent in Rajayi Shahr (Gohardasht) Prison in Karaj…
Mahdieh Golro, the Assistant Secretary of Alameh Tabatayi University’s Student Association who is also a member of the Council in Defense of the Right to Education was arrested on December 2, 2009. She was sentenced to two years and four months of prison on April 2010 on charges of ‘spreading propaganda and assembling and conspiring to disrupt national security’. (Daneshju News – Feb. 1, 2011)


Right to education

Iran expels student activist from university
Hossein Sarshoumi, a member of the Liberal Students for Equality at the Isfahan University was expelled from this university.
According to reports, he was arrested on June 21, 2010 by intelligence agents in Isfahan and was transferred to the Central Isfahan Prison. (Population of Combat against Educational Discrimination – Feb. 3, 2011)





وبسايتهاي خبري بيشتري در ايران بسته شدند
شاهدان عيني رويتر روز دوشنبه گزارش دادند که ايرانيها در دسترسي به وبسايتهاي اصلي خبري، بيش از پيش دچار محدوديت شده‌اند. اين درحاليست که سايتهاي خارجي بيشتري توسط يک فيلتر دولتي بسته شده‌اند. ياهو نيوز و رويتر دات کام که هر دو به‌طور معمول در دسترس بوده‌اند، در حال حاضر بسته شده‌ و در رديف ساير سايتها هم‌چون بي.بي.سي و شبکه اجتماعي فيس بوک و توئيتر قرار گرفته‌اند و ايرانيان که از ارتباط استاندارد اينترنتي برخوردارند نمي‌توانند از اين رسانه‌ها استفاده کنند.
اين محدوديتهاي اينترنتي به‌طور رسمي اعلام نشده است. يک مقام رسمي دولت ايران که رويتر با او تماس گرفت گفت مقامات به‌دنبال پيدا کردن منبع اصلي مشکل هستند تا آن را حل‌وفصل کنند.
اين حرکت ايران در حاليست که؛ سياستمداران ايران از جمله پرزيدنت محمود احمدي‌نژاد گزارش مي‌دهند که اعتراضات در مصر با الهام از انقلاب اسلامي ايران برگزار شده‌اند که شاه تحت حمايت آمريکا را در 1979 سرنگون کرد. …
سايت گوگلز نيوز تا روز دوشنبه هنوز در دسترس بود اما لينکها [لولاي وصل به ساير سايتها] از آن به ساير رسانه‌ها بسته شده و در عوض آدرس سايتهاي ‌ ديگر دولتي ارائه مي‌شوند. (خبرگزاري رويتر- 11/11/89)

احضار و محاکمه مجدد مجيد توکلي، بهاره هدايت و مهديه گلرو در دادگاه انقلاب
بهاره هدايت، مجيد توکلي و مهديه گلرو، ۳ فعال دانشجويي، صبح امروز مجددا از زندان به دادگاه انقلاب احضار و محاکمه شدند.
به گزارش دانشجونيوز، با افزايش فشارها بر دانشجويان زنداني براي تکذيب نوشته ها و بيانيه هاي منتشر شده از سوي ايشان، صبح امروز سه شنبه ١٢ بهمن ماه مجيد توکلي، بهاره هدايت و مهديه گلرو بار ديگر به شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب اسلامي به رياست قاضي مقيسه فراخوانده شدند.
قاضي مقيسه که به همکاري با نيروهاي امنيتي و عدم رعايت استقلال قضائي شهرت دارد، با حمله به دانشجويان از آنان خواسته است که با تکذيب بيانيه هاي منتشر شده و نوشته هايي که به بيرون از زندان درج شده است، از سايت ها و عاملان انتشار اين مطالب نيز اعلام شکايت کنند. وي اعلام کرده است که در صورت پذيرش خواست مسئولان امنيتي تمامي اتهامات جاري اين دانشجويان پايان يافته و پرونده در همين جلسه دادگاه مختومه خواهد شد.

لازم به ذکر است اين جلسه دادگاه بدون طي کردن مراحل قانوني و بدون حضور وکيل دانشجويان برگزار شد.
در جلسه امروز دادگاه، دانشجويان بار ديگر ضمن رد خواسته قاضي مقيسه اعلام کردند که در دادگاهي که تنها با حضور وکيل برگزار شود از اتهامات خود دفاع خواهند کرد. اين ٣ فعال دانشجويي همچنين به روند برگزاري اين دادگاه و اظهارات قاضي مقيسه به شدت اعتراض کرده اند. در پي اين اعتراض ها، قاضي مقيسه با کار بردن الفاظي توهين آميز مجيد توکلي را از دادگاه اخراج کرده است...
بهاره هدايت عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت از تاريخ ۱۰ دي ماه ۱۳۸۸ بازداشت و توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به رياست قاضي مقيسه به حکم سنگين ۹ سال و نيم زندان محکوم شده است. مجيد توکلي عضو سابق انجمن اسلامي دانشگاه اميرکبير نيز به ۸ سال زندان و تبعيد به زندان رجايي شهر کرج محکوم شده است...
مهديه گلرو، نايب دبير انجمن اسلامي دانشگاه علامه و عضو شوراي دفاع از حق تحصيل، نيز در تاريخ ١١ آذر ٨٨ بازداشت شد. وي در فروردين سال ٨٩ به اتهام "تبليغ عليه نظام و تجمع و تباني به قصد بر هم زدن امنيت ملي"به دو سال و چهار ماه حبس تعزيري محکوم شد. (دانشجو نيوز – 12/11/89)

حق تحصيل

اخراج حسين سرشومي دانشجوي آزادي خواه و برابري طلب از دانشگاه اصفهان
حسين سرشومي، دانشجوي آزادي خواه و برابري طلب از دانشگاه اصفهان اخراج گرديد.
به گزارش جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي، اخراج اين فعال دانشجويي از دانشگاه در حالي صورت مي گيرد که وي در ۳۱ خرداد توسط ماموران اداره کل حفاظت اطلاعات استان اصفهان بازداشت و به زندان مرکزي اصفهان منتقل شده بود. (جمعيت مبارزه باتبعيض تحصيلي – 14/11/89)
Jailed blogger might lose kidney due to lack of treatment
http://www.hra-news5.info/1389-01-27-05-27-21/6515-1.html
Despite the deteriorating condition of political prisoner Hossein Ronaqi because of a severe kidney infection, Evin Prison officials and the Tehran Prosecutor are not willing to allow treatment for him.
According to reports, after his family’s constant requests from the Tehran Prosecutor, Jafari Dolat Abadi refused to grant him a medical leave and his family the opportunity to visit him in prison.
This is while, the heads of the prison infirmary have stated that one of his kidneys has increased in size because of the severe infection and that if he did not receive suitable medical attention, there would be a chance he might lose his kidney.
Maleki did not have any physical ailments before his detention and his kidney infection started while he was detained in cellblock 2A in Evin Prison.
This blogger and human rights activist is the head of the Iran Proxy Committee, and was arrested by Revolutionary Guards Forces on December 13, 2009. He was immediately taken to cellblock 2A in in Evin Prison.
After one year of solitary where he was mentally and physically tortured to make televised confessions, he was finally sentenced to 14 years of prison on December 19, 2010 in an illegal court headed by Judge Pir Abbasi the head of the 26th branch of the Revolutionary Court. (Human Rights Activists in Iran – Jan. 30, 2011)


Dozens of Sunnis arrested and tortured for supporting ousted Friday Prayer head
One week after clashes between Sunni Iranians and security forces in Taibad after their protests to the illegal ouster of their Friday Prayer head who was also the head of the Taibad Religious Seminary, the arrest and torture of the innocent people in this town is still ongoing.
According to reports from credible sources in this town, more than 35 people have been arrested since yesterday January 29.
Their only crime was disturbing the atmosphere of the Friday Prayers and protesting the ouster of Molana Mohammad Fazeli and the arbitrary intrusions of the government in Sunni affairs.
Some of the detainees who were released yesterday have detailed brutal torture used against detainees. They have said that those with long beards are tortured more severely. Most of the tortures are carried out on the part of the party under the bellybutton and above the thighs.
There are also no reports on the fate of Molana Mohammad Fazeli. (Jahan-e Islam News – Jan. 30, 2011)


Intelligence Agency prevents proper treatment for jailed blogger
Hossein Ronaqi Maleki, a political prisoner in cellblock 350 in Evin Prison who is suffering from kidney infection and is in critical condition has been denied medical attention and is in danger of death.
According to reports, the Intelligence Agency has refused to grant him a medical leave and has instead ordered that one of his kidneys be removed…
This is while prison doctors believe that he will be treated with laser surgery and does not need to remove his kidney…
Blogger and human rights activists Hossein Ronaqi Maleki is the head of the Iran Proxy Committee and was arrested on December 13, 2009 by the Revolutionary Guards Forces in Malekan and was immediately transferred to cellblock 2A in Evin Prison which is run by the Revolutionary Guards Forces.
After one year of solitary where he was mentally and physically tortured to make televised confessions, he was finally sentenced to 15 years of prison on December 19, 2010 in an illegal court headed by Judge Pir Abbasi the head of the 26th branch of the Revolutionary Court. (Human Rights Activists in Iran – Feb. 1, 2011)



Life of 3 jailed PMOI supporters in danger
The life of three political prisoners who have been charged with supporting and having links to a political organization is in serious danger.
According to reports, Mr. Mohsen Dokmeh Chi who is suffering from cancer, Shir-Mohammad Rezayi, who is suffering from a severe digestive condition and Mashallah Haeri who is suffering from a heart condition are the three political prisoners in cellblock 4 in Rajayi Shahr (Gohardasht) Prison in Karaj whose lives are in danger.
Mr. Mohsen Dokmeh Chi is a Bazaar merchant who was jailed on charges of giving financial aid to the families of political prisoners linked to the PMOI and has to be treated in an equipped hospital for his pancreas cancer.
He was a former political prisoner in the 80’s and reportedly got cancer because of prolonged hunger strikes while jailed in the 80’s. He has been sentenced to 10 years of prison by the Revolutionary Court.
Shir-Mohammad Rezayi who was also a political prisoner in the 70’s and 80’s is suffering from a digestive problem and is unable to tolerate prison condition. He is in need of an urgent operation. Rezayi has had two surgeries so far for his condition before his detention but his treatment was ceased after his arrest.
Mashallah Haeri, another prisoner jailed in this cellblock, is suffering from a serious heart problem and has to receive an open heart surgery which has been prevented by prison officials and the Ministry of Intelligence.
Intelligence agents broke his leg upon his arrest and he now uses crutches to walk.
Political prisoners in Rajayi Shahr Prison are held in quarantine like conditions in cellblock 4. (Human Rights Activists in Iran – Jan. 31, 2011)


Three men lashed 99 times in public for having ‘illicit relationship’
http://www.hra-news5.info/1389-01-27-05-27-51/6538-1389-11-11-11-54-13.html
The Public and Revolutionary Prosecutor in Qaemshahr said that three people were flogged in the Taleqani Square in this city.
Hossein Eshqi said that these people were sentenced to 99 lashes each in public on charges of what he called ‘illicit relationships’. (State-run Shomal News website, Human Rights Activists in Iran – Jan. 31, 2011)



Arbitrary arrests

Political arrests

Iran arrests several female students in Tehran
Last night a number of students who were mostly girls were arrested by security forces.
Some of the detainees are Tehran University students who were arrested by security forces in their homes.
Two students identified as Nazanin Hossein Nia and Sahar Qasemi were arrested at dawn this morning.
According to this report, security forces went to their homes at 4 am and seized some of their personal belongings such as their computer cases and books after arresting them.
Sahar Qasemi, 27, lost her father in the mass execution of political prisoners in the 1980’s. (Jaras Website – Jan. 30, 2011)

Social arrests

Iran arrests 15 underground music activists
Fifteen producers of underground music videos were arrested in a house in south Tehran by a group called the ‘Unknown Soldiers of Imam Zaman’.
State-run websites claimed that a number of Tehran University students were among the detainees and that five of these people produced clips for satellite networks outside of the country.
The names of the detainees are not known.
In the past few years, because of the audits of the Ministry of Islamic Culture and Guidance, many music groups have been forced into going underground. (Human Rights Activists in Iran – Feb. 3, 2011)




Prison

Prison Condition

Increased pressured on Rajayi Shahr Prison in Karaj
After the formation of a security cellblock in Rajayi Shahr (Gohardasht) Prison in Karaj and the cutting off of all the communications of political prisoners with the outside world, pressures have increased against these prisoners.
According to reports, all the prisoners’ in person visits with their families have been banned and they are only allowed visits with their families from behind glass partitions on Thursdays with the presence of a prison guard who listens in on everything.
These limitations are to the extent that ill political prisoners are banned from going to the infirmary.
Three political prisoners Mehdi Mahmoudian, Alireza Karami Kheir Abadi and Mansour Radpour, who are detained in Hall 12, Cellblock 4 are in critical condition but are banned from going to the infirmary…
In addition to the above mentioned issues, while there are more than 60 prisoners in hall 12, cellblock 4, there is only one restroom available to the prisoners. (Human Rights Activists in Iran – Jan. 29, 2011)


Jailed father of Ashraf resident suffering from cancer in critical condition
The condition of jailed Bazaar merchant Mohsen Dokmeh Chi, who is suffering from advanced pancreas cancer and has been denied treatment on orders of the Ministry of Intelligence, deteriorated on Monday morning in Gohardasht Prison in Karaj. Prison guards refused to transfer him to the infirmary which was met with protests by political prisoners in hall 12 Cellblock 4 and he was finally taken to an unknown condition after a few hours at 2 pm.
This political prisoner has been suffering from severe pain for more than 5 months but intelligence agents and Tehran Prosecutor Abbas Jafari Dolat Abadi have prevented his treatment. A few weeks ago, his condition deteriorated to the extent that he was near death and prison officials were forced to transfer him to the hospital. Mr. Dokmeh Chi received surgery but because he was not taken for surgery on time and because his pancreas cancer had advanced, the operation was unsuccessful. Doctors had decided to give him chemotherapy but his treatment was suddenly stopped on orders of intelligence interrogations and the Tehran Prosecutor and he was returned to Evin Prison. He was then transferred to cellblock 4 in Gohardasht Prison where political prisoners are kept in an isolated condition. His condition has severely deteriorated since this transfer and he in on verge of death.
This Bazaar merchant was arrested for giving financial aid to the families of political prisoners and because his daughter is in Camp Ashraf in Iraq and was sentenced to 10 years of prison to be spent in Gohardasht Prison in Karaj. (Human Rights and Democracy Activists in Iran – Feb. 2, 2011)

Prison sentence

Iran sentences human rights lawyer to 1.5 years of prison
http://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=28063
Attorney-at-law Khalil Bahramian was sentenced to one and a half years of prison by the 28th branch of the Revolutionary Court in Tehran on charges of spreading propaganda against the government, and insulting the head of the Judiciary. Bahramian, who is a member of the Global Committee Against Killing and Execution in Paris and Scandinavia represented a large number of political and social activists including Akbar Mohammadi (killed under torture), Heshmatollah Tabarzadi, Khaled Hardani, Ahmad Batebi and a large number of Kurd political prisoners including (executed political prisoners) Farzad Kamangar and Shirin Alam Houli. (Mukerian News Agency – Feb. 2, 2011)





خطر از دست دادن کليه حسين رونقي ملکي بعلت عفونت شديد
http://www.hra-news5.info/1389-01-27-05-27-21/6515-1.html
علي رغم وخامت حال جسمي حسين رونقي ملکي به دليل عفونت شديد کليه مسئولين زندان اوين و دادستاني تهران حاضر به درمان اين زنداني نيستند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، در پيگيري هاي صورت گرفته از سوي خانواده اين زنداني دادستان تهران، جعفري دولت آبادي با مرخصي استعلاجي اين زنداني مخالفت کرده و درخواست خانواده وي مبني بر ملاقات حضوري با وي را نيز قبول نکرده است.
دادستاني تهران و مسئولين زندان اوين در حالي با مداواي اين زنداني در بيمارستان خارج از زندان مخالفت ميکنند که مسئولين بهداري زندان با انجام آزمايشات پزشکي از بزرگ شدن يکي از کليه هاي اين زنداني به دليل عفونت شديد خبرداده اند که در صورت عدم رسيدگي مناسب و مداوم پزشکي احتمال از دست دادن کليه اين زنداني وجود دارد.
حسين رونقي ملکي پيش از بازداشت هيچ گونه ناراحتي جسمي نداشته است و عفونت کليه اين زنداني در طول دوران بازداشتش در بند 2 – الف صورت گرفته است.
حسين رونقي ملکي مسئول کميته ايران پرکسي، وبلاگ نويس و فعال حقوق بشر در ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ توسط اطلاعات سپاه درملکان بازداشت و به بند ۲ – الف سپاه پاسداران در زندان اوين منتقل شد.
نامبرده پس از تحمل ۱ سال سلول انفرادي و شکنجه‌هاي روحي و جسمي جهت اخذ مصاحبه تلويزيوني سرانجام در تاريخ ۲۸ آذر ماه سالجاري در يک دادگاه غيرقانوني از سوي قاضي پيرعباسي رئيس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزيري محکوم شد. (هرانا – 10/11/89)


دستگيريهاي گسترده وشکنجه مردم اهل سنت تايباد همچنان ادامه دارد
بعد از گذشت يک هفته از درگيريهاي مردم اهل سنت تايباد با نيروهاي اطلاعاتي، در پي اعتراض به بر کناري غير قانوني امام جمعه ومدير حوزه علميه تايباد ،دستگيري وشکنجه مردم بيگاه اين شهرستان همچنان ادامه دارد.
به گزارش اخبار جهان اسلام به نقل ازمنابع موثق در اين شهرستان ،از روز گذشته شنبه 9 بهمن 89 تا اين لحظه بيش از 35 نفر ديگر دستگير شدند.
تنها جرم دستگير شدگان فرستادن صلوات و خراب كردن جو نمازجمعه واعتراض به برکناري امام جمعه "مولانا محمد فاضلي " ودخالتهاي خودسرانه حکومت در امور اهل سنت عنوان شده .
تعدادي از دستگير شدگان که در روزهاي گذشته آزاد شده اند از وضع هولناك شكنجه ها سخن ميگويند:(افرادي که داراي ريش بلند هستند بسيار بيشتر شكنجه ميکنند. اکثر شكنجه ها از قسمت ران به بالا و ناف به پايين است .بعضي ها را ميزدند و ريششان را مي کشند و مي گويند به عمر و ابوبكر بگو بيايند نجاتتان بدهند).
تا اين لحظه هيچ اطلاع دقيقي از سرنوشت "مولانا محمد فاضلي " امام جمعه اهل سنت شهرستان تايباد در دست نيست. (اخبار جهان اسلام – 10/11/89)

دستور وزارت اطلاعات براي خارج کردن کليه عفوني حسين رونقي
حسين رونقي ملکي زنداني سياسي محبوس در بند امنيتي ۳۵۰ زندان اوين در حالي که از وضعيت جسمي وخيم خود رنج مي‌برد با کارشکني و عدم رسيدگي مسئولان مواجه است و جان وي به شدت در معرض خطر قرار گرفته است.
بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران «هرانا»، وزارت اطلاعات با مرخصي استعلاجي اين زنداني سياسي موافقت نکرده و دستور به برداشتن يکي از کليه‌هاي اين زنداني سياسي داده است...
وزارت اطلاعات در حالي دستور عمل جراحي جهت خارج کردن کليه از بدن اين زنداني را داده است که پزشکان مستقر در بهداري معتقدند، کليه اين زنداني با عمل ليزري قابل برگشت است و نيازي به خارج کردن کليه نيست...
حسين رونقي ملکي مسئول کميته ايران پرکسي، وبلاگ نويس و فعال حقوق بشر در ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ توسط اطلاعات سپاه درملکان بازداشت و بلافاصله به بند ۲ - الف سپاه پاسداران در زندان اوين منتقل شد.
نامبرده پس از تحمل ۱ سال سلول انفرادي و شکنجه‌هاي روحي و جسمي فراوان جهت اخذ مصاحبه تلويزيوني سرانجام در تاريخ ۲۸ آذر ماه سالجاري در يک دادگاه غيرقانوني از سوي قاضي پيرعباسي رئيس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزيري محکوم شد. (هرانا – 12/11/89)

جان سه زنداني سياسي در خطر جدي قرار دارد
جان سه زنداني سياسي که به اتهام هواداري و يا ارتباط با يک سازمان سياسي در زندان بسر مي‌برند در خطر جدي قرار دارد.
بنا به اطلاع گزارشگران خبرگزاري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران "هرانا"، آقاي محسن دکمه چي به دليل ابتلا به سرطان، شير محمد رضايي به دليل چسبندگي روده و ماشالله حائري به دليل بيماري قلبي، سه زنداني سياسي محبوس در بند ۴ زندان رجايي شهر کرج‌اند که به دليل عدم رسيدگي پزشکي جانشان در خطر است.
آقاي محسن دکمه چي بازاري که به اتهام کمک مالي به خانواده‌هاي زندانيان سياسي مرتبط با سازمان مجاهدين خلق بازداشت شده، به دليل ابتلا به بيماري سرطان روده مي‌بايست در بيمارستان مجهز، مورد درمان قرار گيرد.
وي از زندانيان سياسي دهه ۶۰ است که گفته مي‌شود به دليل اعتصاب غذاهاي طولاني مدت در آن زمان، دچار اين بيماري شده است. نامبرده از سوي دادگاه انقلاب به تحمل ۱۰ سال حبس تعزيري محکوم است.
شير محمد رضايي از زندانيان سياسي دهه ۵۰ و ۶۰ نيز به دليل بيماري دستگاه گوارشي (چسبندگي روده) قادر به تحمل شرايط زندان نيست و مي‌بايست فورا مورد عمل جراحي قرار گيرد. وي تا کنون جهت درمان اين بيماري دوبار عمل جراحي انجام داده که پس از بازداشت ادامه درمان اين زنداني متوقف شده است.
هم چنين ماشالله حائري ديگر زنداني سياسي محبوس در اين بند به دليل مشکلات حاد قلبي مي‌بايست مورد عمل «قلب باز» قرار گيرد که تا کنون با مخالفت مسئولين زندان و وزارت اطلاعات از درمان وي جلوگيري شده است.
ماموران وزارت اطلاعات در حين بازداشت ايشان موجب شکستگي پاي وي شده‌اند که هم اکنون در زندان تنها به کمک عصا قادر به حرکت است.
زندانيان سياسي محبوس در زندان رجايي شهر به حالت قرنطينه در بند ۴ اين زندان نگهداري مي‌شوند. (هرانا – 11/11/89)

اجراي حکم شلاق سه شهروند قائمشهري در ملاء عام
http://www.hra-news5.info/1389-01-27-05-27-51/6538-1389-11-11-11-54-13.html
دادستان عمومي و انقلاب قائمشهر از اجراي حکم شلاق ۳ شهروند، در ميدان طالقاني اين شهر خبر داد.
حسين عشقي گفته است که اين افراد بر اساس آنچه "ارتباط نامشروع" خوانده مي شود به تحمل ۹۹ ضربه شلاق تعزيري در ملاء عام محکوم شده بودند. (شمال نيوز , هرانا – 11/11/89)


دستگيريهاي خودسرانه
دستگيريهاي سياسي

موج جديد بازداشت ها اين بار دختران دانشجو
شب گذشته تعدادي از دانشجويان که عمدتا از دانشجويان دختر بودند توسط نيروهاي امنيتي بازداشت شدند.
برخي از اين دستگير شدگان از دانشجويان دانشگاه تهران هستند که نيروهاي امنيتي با حضور در خانه‌هاي آنها اين دانشجويان را دستگير کرده‌اند.
در همين ارتباط بامداد امروز نازنين حسن نيا و سحر قاسمي‌نژاد بازداشت شدند.
به گزارش جرس، حوالي ساعت 4 صبح امروز ماموران با حضور در خانه اين دو تن آنها را بازداشت و وسايل شخصي آنها از جمله کيس کامپيوتر، کتاب و. آنها را با خود بردند.
سحر قاسمي نژاد متولد سال 62 است و پدرش از جمله افرادي است که در دهه 60 اعدام شد. (جرس – 10/11/89)

دستگيريهاي اجتماعي

بازداشت ۱۵ تن از سازندگان ويدئو کليپ‌هاي زيرزميني در تهران
۱۵ نفر از سازندگان ويدئو کليپ‌هاي زيرزميني، توسط گروهي موسوم به "سربازان گمنام امام زمان" در خانه اي در جنوب تهران بازداشت شدند.
سايت هاي دولتي مدعي شده اند که چند دانشجوي دانشگاه تهران نيز در بين افراد بازداشت شدگان وجود دارند، و ۵ تن از اين افراد براي شبکه هاي ماهواره اي خارج از کشور نماهنگ توليد مي کردند.
از اسامي اين افراد اطلاعي در دست نيست...
طي سال هاي اخير به دليل مميزي هايي که در وزارت "فرهنگ و ارشاد اسلامي" ايران وجود دارد، بسياري از گروه هاي موسيقي مجبور به فعاليت هاي زيرزميني شده اند. (هرانا – 14/11/89)

زندان

شرايط زندان

تشديد فشار‌ها بر زندانيان سياسي زندان رجايي شهر کرج
با تشکيل بند امنيتي در زندان رجايي شهر کرج و قطع کليهٔ تماس‌ها، فشار‌ها و محدوديت‌ها بر زندانيان سياسي محبوس در اين زندان افزايش يافته است.
بنا به اطلاع گزارشگران خبرگزاري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران "هرانا"، در همين راستا کليه ملاقات‌هاي حضوري و شرعي زندانيان سياسي قطع شده و تنها ملاقات کابيني و در روزهاي پنج شنبه آن هم با حضور يک نگهبان جهت شنود کليهٔ گفتگو‌ها، امکان پذير است.
اين روند تاجايي ست که حق رفتن به بهداري، از زندانيان بيمار نيز، سلب شده است.
مهدي محمديان، عليرضا کرمي خيرآبادي و منصور رادپور سه تن از زندانيان محبوس در سالن ۱۲ بند ۴، هستند که وضعيت جسمي ايشان در معرض خطر جدي دارد، اما با اين حال از انتقال ايشان به بهداري زندان ممانعت به عمل مي آيد...
علاوه بر موارد فوق در حالي که بيش از ۶۰ زنداني در سالن ۱۲ بند ۴، محبوس‌اند، اين سالن تنها داراي يک سرويس بهداشتي ست. (هرانا – 9/11/89)

به وخامت گراييدن وضعيت جسمي بازاري زنداني و انتقال او به نقطۀ نامعلومي
روز دوشنبه 11 بهمن ماه بازاري زنداني محسن دکمه چي که از سرطان پيشرفته لوز المعده رنج مي برد و در شرايط بسيار وخيم جسمي در بند رها شده است و بازجويان وزارت اطلاعات مانع درمان وي مي شدند. صبح روز گذشته وضعيت جسمي اش بشدت به وخامت گراييد اما پاسداربندها از انتقال او به بهداري زندان خوداري مي کردند که با اعتراضات گسترده زندانيان سياسي سالن 12 بند 4 مواجه شدند و پس از چند ساعت تاخير حوالي ساعت 14:00 او را به نقطۀ نامعلومي منتقل کردند.
بازاري زنداني محسن دکمه چي از 5 ماه پيش از دردهاي شديد در دستگاه گورشي خود رنج مي برد اما بازجويان وزارت اطلاعات و دادستان تهران عباس جعفري دولت آبادي مانع درمان وي مي شدند. تا اينکه چند هفته پيش وضعيت جسمي او به حدي به وخامت گراييد که در آستانۀ مرگ قرار گرفت و ناچار به انتقال او به بيمارستان شدند.آقاي دکمه چي تحت عمل جراحي قرار گرفت ولي بدليل عدم انتقال به موقع و مبتلا شدن به سرطان لوزالمعده پيشرفته عمل جراحي ناموفق بود . پزشکان تصميم به شيمي درماني وي گرفتند که ناگهان معالجات وي به دستور بازجويان وزارت اطلاعات و عباس جعفري دولت آبادي متوقف و او را به زندان اوين بازگرداندند و سپس از آنجا به بند کاملا ايزولۀ زندانيان سياسي بند 4 منتقل کردند. از زمان انتقال به زندان گوهردشت کرج وضعيت جسمي اش شديدا به وخامت گراييد و او در آستانۀ مرگ قرار گرفت.
بازاري زندان بدليل کمک به خانواده هاي زندانيان سياسي و حضور فرزندش در قرارگاه اشرف دستگير و به 10 سال زندان و تبعيد به زندان قرون وسطايي گوهردشت کرج محکوم شده است. (فعالين حقوق بشر ودمكراسي در ايران – 13/11/89)

حكم زندان

صدورحکم زندان براي خليل بهراميان وکيل دادگستري
http://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=28063
خليل بهراميان وکيل پايه يک دادگستري از سوي قاضي مقيسه رئيس شعبه 28دادگاه انقلاب تهران به اتهام تبليغ عليه نظام و توهين به رئيس قوه قضائيه به تحمل يک سال و نيم حبس تعزيري محکوم شد. گفتني است خليل بهراميان که عضو کميته جهاني مقابله با آدم کشي و اعدام در پاريس و کشورهاي اسکانديناوي هستند وکالت شمار زيادي از فعالان سياسي و اجتماعي از جمله اکبر محمدي، حشمت ا... طبرزدي، خالد هرداني، احمد باطبي و همچنين تعداد زيادي از متهمين کرد مانند فرزاد کمانگر و شيرين علم هولي و ... را به عهده داشته است. (آژانس خبري موکريان – 13/11/89)
Execution

Iran hangs man in Ilam
http://www.komitedefa.com/index.php?option=com_content&view=article&id=2104:1389-11-12-05-33-35&catid=37:1389-10-14-0
The spokesperson of the Islamic Republic’s Judiciary said yesterday evening that the death sentence of a person in Ilam was carried out in the past few weeks on charges of what he called ‘severe troublemaking’.
Gholam-Hossein Ejeyi did not elaborate on this execution. (Student Committee in Defense of Political Prisoners – Feb. 1, 2011)

Iran to execute record numbers in 2011: rights groups
Iran, which set off a diplomatic storm by hanging a Dutch-Iranian woman, is on target to execute a record number of over 1,000 people this year, rights groups said Sunday.
And the execution of Zahra Bahrami is just the latest case of a 'serious lack of transparency' in Iran's growing use of capital punishment, Human Rights Watch (HRW) said.
The Netherlands froze contacts with Iran following Saturday's execution.
Many groups say Iran has the highest per capita execution rate in the world.
In 2009, the last year for which complete statistics are available, Iran executed at least 388 people and was second only to China in how many people it put to death, according to Amnesty International.
Rights groups believe there was a sharp rise in 2010 and with Bahrami's death, HRW now estimates that at least 74 prisoners have been executed since January 1…
‘At the current rate, authorities will easily have executed more than 1,000 prisoners before 2011 draws to a close,' HRW's Middle East director Sarah Leah Whitson said.
HRW's Middle East researcher Faraz Sanei denounced 'the Iranian judiciary's serious lack of transparency surrounding the execution of individuals convicted of crimes carrying the death penalty’.
The group said her execution and others highlight 'a deepening of the human rights crisis that gripped the country following the disputed June 2009 presidential election' that secured a second term for hawkish President Mahmoud Ahamdinejad.
Bahrami, a Dutch-naturalized Iranian, was detained after anti-government protests in Tehran in December 2009. She was later charged and found guilty of narcotics offences.
The woman said she was tortured into confessing and denied the charges, according to her family and rights groups...
A growing number of people are being charged and executed for what HRW calls the 'vague' charge of 'moharebeh,' or enmity against God -- the original charge against Bahrami. (AFP - January 30, 2011)

Death sentence

Death row prisoner’s father: confessions after 17 months of torture
Father of Loghman Moradi, a Kurdish prisoner who was found guilty of “moharebeh (enmity with God), and corruption-on-earth,” and sentenced to public hanging on 22 December 2010, told the International Campaign for Human Rights in Iran about his son’s charges that, “he was accused of murder, and this accusation is a lie”.
“He went to Iraq two years ago to join the Komalah Organization, but when he returned to Sanandaj, he was arrested. The court sentenced him to one year in prison, but my son was released on bail four months later. I took him home from Prison myself. But they called him a month later [and told him] that he would be arrested again. My son told them that he had not done anything wrong and that he was not afraid. They called again the next day and said again that he was guilty and he was going to be arrested, and he said that he had not committed any crimes. But on the third day, when he left the house, they arrested him. We did not hear from him for the first nine months. Wherever we went to Mariwan and Sanandaj, looking for him, we were told ‘your son is not here, we don’t know [where he is].’ Until he finally called home after he was transferred to prison and we found out where he was. Now it has been 18 months since he was arrested. At first he thought that he was re-arrested to finish his one-year prison term. He learned later what plans they have for him,” he said.
Osman Moradi, father of the Kurdish prisoner who, along with Zanyar Moradi, have been convicted of armed activities and murder of the Mariwan Friday Imam’s son on 5 July 2009, described his son’s case for the Campaign. “During the first nine months when he was at the Intelligence Office Prison, there was no murder charge in his case. Later, during the next seven months when he was held in prison, there was no such talk, either. But they returned him to the Intelligence Ministry again, and held him there for 25 days. He was tortured and abused to the point where he accepted the murder [charge]. I mean he accepted it in order to save himself from those conditions. It took them 17 months to take that confession from him,” Osman Moradi said.
“I implore those who work in the United Nations and human rights organizations to help my son, and to defend these kids. They have not committed any crimes. When you are under torture and abuse for several months, you would accept anything; they can take any kind of confession from you. If the authorities go to the prison now and ask my son again, if he admits to having done it, they are telling the truth,” he added.
Father of Loghman Moradi, one of the two death row prisoners said: “He is not a murderer, he is not a terrorist, I do not accept this charge at all. The people who know my son in Mariwan, don’t accept this accusation, either. My son was a driver and provided for family that way. I have seven children and I am sick myself. Loghman helped the poor people of Mariwan, too. He has not done anything bad. This charge is a lie”.
“When my son learned about his charge, he called and said “ask them what God they worship. I swear by that same God that I did not do this. On the day of the murder I was at work and I did not go in the direction of the murder location. I heard the news when I returned home.’ My son said ‘If I was a murderer, I would have fled during the month that I was out. I would not sit in my home to be arrested.’ If a person has committed a crime, he would not sit in his home for them to come and capture him. He was forced to make a confession under torture,” said Osman Moradi.
“Our telephone contact with him has been caught off for the past eight days, and it’s not clear where he is. We have no information about my son. We don’t know whether he is well or sick. We don’t know. They have not allowed us to visit with him for the past three months. His mother always went to visit him. I have not been able to see my son for 18 months now, because I had liver disease and I was under treatment. I couldn’t go to visit him and to help him. Now that I can, they won’t allow me anymore,” said Osman Moradi about his son’s current conditions inside the Rajaee Shahr Prison in Karaj.
“We don’t know why they transferred my son’s case to Tehran. He was arrested here and he was inside the Sanandaj Prison, but three months ago they transferred him to Rajaee Shahr Prison in Karaj, and he was banned from having visitors after that,” said Loghman Moradi’s father.
“My son is 25 years old. He is neither a murderer, nor a terrorist. This kid had never been to a police station or prison befoe. I don’t know why they accused him or murder. I am an illiterate man myself, and I don’t understand the law. His lawyer has objected to the ruling and has also asked for clemency. We have not yet received the outcome from the Supreme Court. We don’t know whether they would reject the ruling or not,” he added.
On Wednesday, 22 December 2010, Branch 15 of Tehran Revolutionary Courts sentenced Loghman Moradi and Zanyar Moradi to death on charges of “membership in Komalah Party,” and “involvement in the murder of the Mariwan Friday Imam’s son on the eve of 5 July 2009. The two prisoners have stated that they were forced to admit to the murder under torture. (International Campaign for Human Rights in Iran – Feb. 2, 2011)


10 year old daughter of death row political prisoner lives in fear of father’s execution
The waves of executions continue in Iran…

Many dissidents and the heads of the movement believe that the increase of the number of executions in Iran and the Islamic Republic’s haste in carrying out these sentences is to create an atmosphere of fear among dissidents.
Abdolreza Qanbari is another one of the protesters who was arrested during (the protests) on December 27, 2009 and was sentenced to death by the 15th branch of the Revolutionary Court headed by Judge Salavati on charges of enmity with God by having email communications with dissident groups and having links to a TV station outside of the country. The three member family of this death row teacher is living in constant fear these days…
Qanbari has been a literature teacher for 17 years in the impoverished areas in Iran. Some of his students say that he was the kind of person ‘who cried when he saw poverty-stricken children’.
Abdolreza Qanbari sings poems in his visits with his wife and children and sings a new poem in each visit. His ten year old daughter Sahel also sings poems for his father in her visits with him from behind a glass partition…
“My daughter does not understand the meaning of execution but his father has tried to explain about the death sentence in one of our visits to our two children so that if God forbid the death sentence is carried out, our children would not be shocked”, his wife said…
Currently, teachers who showed solidarity with this teacher or with his family are in Evin Prison and Abdolreza Qanbari’s children are not in a good spirits…
His daughter, is unable to visit him these days because she has school and her young brother Ehsan goes along with his mother to visit his dad in prison.
“Today is one of those days that you are not by my side”, Sahel begins in one of her letters to her father.
“Whenever I miss you, I write a letter or look at the blue watch you bought me for my birthday to see how fast time goes by and you are not by my side and I grow older and taller day by day… There were TV programs on for Father’s Day but I could not watch because it showed kids that were giving flowers to their fathers or were congratulating them and they were all so happy. They were not thinking about kids like us without their father’s by their sides and so I grew very sad and turned off the TV… I only have one wish and that is for you to come and be with me forever…”
On one of the visiting days, the families of political prisoners became very sad when they saw that Sahel, who was wearing her pretty clothes, had come to visit her father after some time and was trying very hard to bring her feet up so that she could show him her new shoes. She then sang a new song for him. (Jaras Website – Feb. 3, 2011)






نقض سيستماتيك بر امر حق زيستن
اعدام و محكوم به اعدام

اعدام

اجراي حکم اعدام يکي از متهمان به شرارت در استان ايلام
http://www.komitedefa.com/index.php?option=com_content&view=article&id=2104:1389-11-12-05-33-35&catid=37:1389-10-14-0
سخنگوي قوه قضائيه جمهوري اسلامي، عصر ديروز، دوشنبه 12 بهمن از اجراي حکم قطعي اعدام يک تن در استان ايلام طي هفته هاي اخير به اتهام آنچه که وي «شرارت هاي زياد» ناميد خبر داد.
به گزارش کميته دانشجويي دفاع از زندانيان سياسي، غلامحسين محسني اژه اي سخنگوي قوه قضائيه جمهوري اسلامي روز گذشته و در هشتمين نشست خود با رسانه هاي خبري از اجراي حکم قطعي اعدام يکي از به زعم وي اشرار استان ايلام به اتهام شرارت خبر داد اما به جزئيات اين پرونده اشاره اي نکرد. (كميته دانشجويي دفاع از زندانيان سياسي – 12/11/89)

گروههاي حقوق‌بشري گفتند ايران در 2011 بالاترين رقم اعدامها را خواهد داشت
روز يکشنبه گروههاي حقوق‌بشري گفتند، ايران که با حلق‌آويز کردن يک خانم هلندي ايراني تبار يک توفان ديپلوماتيک برپا کرد، در نظر دارد با اعدام بيش از 1000 (هزار) نفر، بالاترين رکورد را در ايران از خود بر جاي بگذارد.
ديدبان حقوق‌بشر گفت اعدام زهرا بهرامي که آخرين مورد “از فقدان جدي شفافيت“ در ايران به‌شمار مي‌رود، در حالي است که اين مجازات
هر چه بيشتر انجام مي‌شود
.
هلند بعد از اعدامي که روز شنبه‌ صورت گرفت تماسهاي خود با ايران را قطع کرد.
بسياري از گروهها مي‌گويند ايران نسبت به جمعيت خود بالاترين رقم اعدام را در جهان دارد.
به گفته سازمان عفو بين‌الملل، در 2009، سالي که آمار تکميلي آن در دسترس است، ايران حداقل 388نفر را اعدام کرد، که بعد از چين رتبه دوم را دارد.
گروههاي حقوق‌بشري بر اين باورند که اعدام در 2010 که با اعدام بهرامي همراه بود صعود شديدي داشته است. ديدبان حقوق‌بشر تخمين مي‌زند که از اول ژانويه حداقل 74 زنداني اعدام شده‌اند...
سارا ليح ويتسون (sarah leah whitson) مدير ديدبان حقوق‌بشر در خاورميانه گفت، “ با توجه به سرعت کنوني اعدام‌ها، مقامات ايراني قبل از اين‌که سال 2011 به پايان برسد به سادگي بيش از هزار زنداني را اعدام خواهند کرد.
فراز صانعي (faraz sanei )، پژوهشگر ديدبان حقوق‌بشر در خاورميانه، “عدم شفافيتي که به‌طور جدي در سيستم قضايي ايران پيرامون مجازات اعدام عليه مجرمين وجود دارد را مردود شمرد. …
بهرامي که يک هلندي ايراني تبار است بعد از تظاهرات ضددولتي در تهران در دسامبر 2009 بازداشت شد. وي بعداً به اتهام تخلفات مربوط به مواد مخدر گناهکار شناخته شد.
به گفته اقوام وي و گروههاي حقوق‌بشري، اين خانم گفته است که جهت گرفتن اعتراف، وي را تحت شکنجه قرار داده‌اند و او اين اتهامات را رد کرده بود. (خبرگزاري فرانسه- 10/11/89)

حكم اعدام

پدر لقمان مرادي، زنداني محکوم به اعدام: پسرم زير شکنجه و پس از ۱۷ ماه مجبور به پذيرفتن قتل شده است

پدر لقمان مرادي، زنداني کرد که در دادگاه بدوي در تاريخ اول دي ماه به اتهام “محاربه و مفسد في الارض” به اعدام در ملاعام محکوم شده است در خصوص اتهام فرزندش به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت: « به او اتهام قتل زده اند در حاليکه تهمت و دروغ است. او دو سال پيش به عراق رفته بود و عضو گروه کومله شد، اما وقتي به سنندج برگشت دستگير شد و دادگاه به او حکم يکسال زندان را داد اما پس از ۴ ماه پسرم با قرار وثيقه آزاد شد. خودم او را از زندان به خانه برگرداندم. اما يکماه بعد به او زنگ زدند که تو دوباره دستگير مي شوي، پسرم گفت که من گناهي نکردم و نمي ترسم. دوباره فردايش بهش زنگ زدند و باز گفتند تو گناهکاري و دستگير مي شوي، او هم گفت که من گناهي نکردم. اما روز سوم که از خانه بيرون رفت دستگيرش کردند. ما ۹ ماه اول هيچ خبري از او نداشتيم هر جا در مريوان و سنندج مي رفتيم مي گفتند پسرت اينجا نيست، ما نمي دانيم. تا بالاخره بعد از آنکه به زندان منتقل شد به خانه زنگ زد و ما فهيمديم او کجاست. الان هم ۱۸ ماه است که از دستگيريش مي گذرد.اوايل فکر مي کرده که بازداشت دوباره او براي گذراندن همان يکسال حکمش است اما بعد فهميد که چه نقشه اي برايش کشيدند.»
عثمان مرادي، پدر اين زنداني کرد که به همراه زانيار مرادي به اتهام اقدامات مسلحانه و قتل پسر امام جمعه مريوان در شب ۱۴ تير ۸۸ به اعدام محکوم شده است درباره روند اتهام گفت: « ۹ ماه اول که در زندان اداره اطلاعات بود در پرونده اش خبري از اتهام قتل نبود بعد هم که براي هفت ماه زندان رفت باز هم چنين چيزي مطرح نبود اما او را دوباره به وزارت اطلاعات بردند و ۲۵ روز نگه داشتند. و آنقدر شکنجه و آزارش دادند که قتل را قبول کرد، يعني قبول کرده براي آنکه از آن وضعيت نجات پيدا کند. ۱۷ ماه طول کشيد تا اين اعتراف را از او گرفتند.»
پدر لقمان مرادي در خصوص درخواستش از سازمان هاي حقوق بشر گفت: «من تمنا دارم از کساني که در سازمان ملل و سازمان هاي حقوق بشري کار مي کنند به پسرم کمک کنند، از اين بچه ها دفاع کنند.اينها گناهي نکردند.وقتي چند ماه زير شکنجه و آزار باشيد هر چيزي را قبول مي کنيد، مي توانند هر اعترافي از آدم بگيرند. حالا مسولان بروند و از پسرم در زندان دوباره بپرسند اگر او الان گفت که اين کار را کرده است آنوقت آنها راست مي گويند.»
پدر لقمان مرادي، زنداني ديگر در ليست اعدام گفت: « او قاتل نيست، تروريست نيست.من اصلا چنين اتهامي را قبول ندارم. مردمي هم که در مريوان پسرم را مي شناسند اين اتهام را قبول ندارند. پسر من راننده بود و خرج خانواده را مي داد. من ۷ بچه دارم و خودمم مريضم. لقمان به مردم فقير مريوان هم کمک مي کرد. او کار بدي نکرده است. اين اتهام دروغ است.»
عثمان مرادي گفت:«وقتي پسرم از حکمش باخبر شد زنگ زد و گفت به بقيه بگوييد شما چه خدايي را مي پرستيد ، به همان خدا قسم که من اين کار را نکردم . من اصلا در روز قتل سرکار بودم و از مسير قتل رد نشدم، وقتي به خانه برگشتم خبر را شنيدم. پسرم مي گفت اگر من قاتل بودم يکماهي که در بيرون زندان بودم فرار مي کردم، در خانه نمي نشستم که بيايند دستگيرم کنند؟ واقعا اگر آدم گناه کار باشد که در خانه اش نمي نشيند تا بيايند مچش را بگيرند. او زير شکنجه مجبور به اعتراف شده است.»
عثمان مرادي درخصوص وضعيت فعلي پسرش در زندان رجايي شهر کرج گفت:« هشت روز است که تلفنش قطع شده و معلوم نيست کجاست. هيچ اطلاعي از پسرم نداريم. نمي دانيم که حالش خوب است، مريض است. نمي دانيم. از سه ماه پيش هم اجازه ملاقات ندادند. مادرش هميشه قبل از آن به ملاقاتش مي رفت. من خودم ۱۸ ماه است که پسرم را نديدم چون بيماري کبد داشتم و تحت درمان بودم، نمي توانستم به ملاقات بروم و به پسرم کمک کنم الان هم که مي توانم ديگر اجازه نمي دهند.»
پدر لقمان مرادي زنداني بازداشت شده درباره انتقال پرونده پسرش به تهران نيز گفت:« نمي دانيم براي چه پرونده پسرم را به تهران بردند، او اينجا دستگير شد و در زندان سنندج بود اما سه ماه پيش او را به زندان رجايي شهر کرج منتقل کردند و از آن به بعد ممنوع ملاقات شد.»
پدر لقمان مرداي درباره پيگيري وضعيت پسرش گفت: « بچه من ۲۵ سالش است، او نه قاتل است و نه تروريست. اين بچه تا به حال به پاسگاه و زندان هم نرفته بود. نمي دانم چرا اتهام قتل به او زدند، من خودم بي سوادم و از قانون سر در نمي آورم وکيلش روي پرونده اش اعتراض گذاشته و در خواست عفو نيز داده است که هنوز جوابش از ديوان عالي کشور نيامده است. ونمي دانيم حکمش را مي شکنند يا نه.»
لقمان مرادي و زانيار مرادي روز چهارشنبه اول دي ماه، به حکم قاضي صلواتي در دادگاه شعبه ۱۵ انقلاب تهران به اتهام عضويت در حزب “کومله” و دست داشتن در قتل پسر امام جمعه مريوان در شامگاه ۱۴ تير ۱۳۸۸ به اعدام محکوم کرده است. اين درحاليستکه اين دو زنداني اعلام کرده اند که زير شکنجه مجبور به پذيرفتن قتل شده اند. (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران- 13/11/89)





دغدغه هاي دختر ده ساله اي که پدرش در نوبتِ اعدام است
موج اعدام ها در ايران همچنان ادامه دارد...
بسياري از معترضان و سران جنبش معتقدند افزايش شديد آمار اعدام در ايران و شتاب دولت جمهوري اسلامي براي به اجرا در آوردن اين احکام ، براي ايجاد رعب و وحشت در ميان مردمِ معترض است.
عبدالرضا قنبري يکي ديگر از دستگيرشدگان عاشورا است از سوي شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضي صلواتي به اتهام محاربه از طريق ارتباط با گروه‌هاي معاند که از مصاديق اين موضوع داشتن ايميل‌هاي مشکوک و ارتباط با يکي از رسانه‌هاي تلويزيوني خارج از کشور عنوان شده به اعدام محکوم شده است. خانواده سه نفره اين معلمِ محکوم به اعدام نيز اين روزها در اضطراب و نگراني به سر مي برند...
اين شهروند ايراني محکوم به اعدام مردي است که 17 سال دبير ادبيات در مدرسه هاي مناطقِ محروم بوده است. برخي از شاگردانِ او مي گويند او کسي است که "با محروميت بچه ها گريسته است".
عبدالرضا قنبري معلم ادبيات است و بسياري ديده اند که او در ملاقات ها با همسر و فرزندانش "شعر" ميخواند ، برايشان هر بار شعري تازه مي سرايد. دختر ده ساله اش "ساحل" هم براي پدر در ملاقات هاي کابيني شعر مي خواند... همسر اين معلمِ محکوم به اعدام مي گويد: دخترم هنوز مفهوم اعدام را نمي داند اما پدرش سعي کرد در يکي از همين ملاقات هاي کابيني ماجراي صدور حکم اعدام را براي دو فرزندم توضيح دهد که اگر خداي نکرده اين حکم اجرا شد به بچه هاي من شوک وارد نشود...
اکنون معلماني که با اين معلمِ محکوم به اعدام همراهي و با خانواده اش همدلي کرده اند ، در اوين هستند ، و فرزندان عبدالرضا قنبري نيز در شرايط روحي خوبي به سر نمي برند. ..
دختر عبدالرضا قنبري، معلمِ محکوم به اعدم اين روزها به دليل درس و مدرسه قادر به ملاقات هميشگي با پدر نيست و برادرش «احسان» نوجواني است که مادر را همراهي مي کند. ساحل در يکي از نامه هايش با قلمي کودکانه مي نويسد: امروز يکي از آن روزهايي است که تو کنار من نيستي. هر وقت دلم برايت تنگ مي شود نامه مي نويسم و يا به ساعت آبي رنگي که براي تولدم خريدي نگاه مي کنم تا ببينم زمان چقدر سريع مي گذرد و تو کنارم نيستي و من روز به روز بزرگتر مي شوم و قد مي کشم.... تلويزيون به مناسبت روز پدر برنامه هاي شادِ زيادي داشت و من نتوانستم نگاه کنم چون همش، بچه هايي را نشان مي داد که به پدرشان گل مي دادند و يا تبريک مي گفتند و شاد و خوشحال بودند. اصلا به فکر ما بچه هايي که پدرمان کنارمان نيست نبود، براي همين من خيلي ناراحت شدم و تلويزيون را خاموش کردم...من فقط يک آرزو دارم و آن اين که تو بيايي و براي هميشه کنارم باشي....
در يکي از روزهاي ملاقات خانواده هاي زندانيان سياسي به شدت متاثر شدند وقتي ديدند که ساحل بعد از مدت ها با لباسي زيبا به ملاقات پدر آمده بود و پاهايش را با زحمت بالا آورده بود تا کفش هاي نويي که خريده بود را به پدر نشان دهد و بعد برايش شعري تازه بخواند. (جرس – 14/11/89)
Iran HR report by NCRI- January 2011

Iran arrests two Baha’is in Mashhad

Population of Combat against Educational Discrimination


Two Baha’i citizens identified as Ziaieh Es-haqi (Shoaie) and Mr. Farhad Amri were arrested in Mashhad.
According to reports, security forces attacked the home of the Shoaie family and seized books, computers and documents and subsequently arrested Mrs. Es-haqi and Mr. Amri.
Notably, Amri is the son-in law of Mrs. Es-haqi.
There are still no reports on their whereabouts.




بازداشت دو شهروند بهايي در مشهد
جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي – دو شهروند بهايي به نام هاي ضيائيه اسحاقي (شعاعي) و آقاي فرهاد امري در مشهد بازداشت شدند.
به گزارش جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي، امروز نيروهاي امنيتي با يورش به منزل خانواده آقاي شعاعي با ضبط اوراق، کتابها و کامپيوترهاي موجود در منزل، خانم اسحاقي و آقاي امري را بازداشت کردند.
لازم به توضيح است که آقاي امري داماد خانم اسحاقي هستند.
Saham News Website

Nine Sunni citizens were arrested in Sardasht only in the last month.
According to reports from Sunni websites, they have been charged with being members of the al-Qaida and preaching Wahhabi Islam. This is while Sunnis in this region are known for being lenient in their religion and Wahhabi influences have no history in this region.




بازداشت نه نفر از هموطنان اهل سنت در سردشت
تنها در يکماه گذشته بيش از نه نفر از هموطنان اهل سنت در شهرستان سردشت بازداشت شده‌اند.
بنابه گزارش پايگاههاي خبري اهل سنت اتهام اين افراد عضويت در القاعده و تبليغ وهابيت عنوان شده است در حاليکه اهل سنت اين منطقه همواره به تفکرات مبتني بر تساهل و تسامح مذهبي شهره بوده‌اند و تا‌کنون هيچ موردي از نفوذ وهابيت در اين مناطق سابقه نداشته است. (سايت سحام نيوز- 13/11/89)

Population of Combat against Educational Discrimination

Nima Haqar, a Baha’i resident of Tehran, was sentenced to five years of prison on February 1 by the 28th branch of the Revolutionary Court headed by Judge Moqiseh.
Haqar was released from Evin Prison on March 3, 2009 after 37 days of detention. Notably he was summoned to the Intelligence Agency over the phone on February 1, 2009 and was arrested at the Intelligence Agency.




نيما حقار، شهروند بهايي به پنج سال حبس تعزيري محکوم شد
جمعيت مبارزه با تبعيض تحصيلي – نيما حقار، شهروند بهايي ساکن تهران، در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۸۹ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامي به رياست قاضي مقيسه به ۵ سال حبس تعزيري محکوم شد.
نيما حقار در تاريخ ۱۳ اسفند ۱۳۸۷ پس از گذراندن ۳۷ روز از زندان اوين با قيد وثيقه آزاد شده بود.
لازم به ذکر است، وي در تاريخ ۱۳ بهمن ماه ۱۳۸۷ بر اساس تماس تلفني و بدون احضاريه کتبي به وزارت اطلاعات فراخوانده و در همان روز بازداشت گرديده بود. (جمعيت مبارزه باتبعيض تحصيلي – 13/11/89)

International Campaign for Human Rights in Iran


Father of Loghman Moradi, a Kurdish prisoner who was found guilty of “moharebeh (enmity with God), and corruption-on-earth,” and sentenced to public hanging on 22 December 2010, told the International Campaign for Human Rights in Iran about his son’s charges that, “he was accused of murder, and this accusation is a lie”.

“He went to Iraq two years ago to join the Komalah Organization, but when he returned to Sanandaj, he was arrested. The court sentenced him to one year in prison, but my son was released on bail four months later. I took him home from Prison myself. But they called him a month later [and told him] that he would be arrested again. My son told them that he had not done anything wrong and that he was not afraid. They called again the next day and said again that he was guilty and he was going to be arrested, and he said that he had not committed any crimes. But on the third day, when he left the house, they arrested him. We did not hear from him for the first nine months.
Wherever we went to Mariwan and Sanandaj, looking for him, we were told ‘your son is not here, we don’t know [where he is].’ Until he finally called home after he was transferred to prison and we found out where he was. Now it has been 18 months since he was arrested. At first he thought that he was re-arrested to finish his one-year prison term. He learned later what plans they have for him,” he said.

Osman Moradi, father of the Kurdish prisoner who, along with Zanyar Moradi, have been convicted of armed activities and murder of the Mariwan Friday Imam’s son on 5 July 2009, described his son’s case for the Campaign. “During the first nine months when he was at the Intelligence Office Prison, there was no murder charge in his case. Later, during the next seven months when he was held in prison, there was no such talk, either. But they returned him to the Intelligence Ministry again, and held him there for 25 days. He was tortured and abused to the point where he accepted the murder [charge]. I mean he accepted it in order to save himself from those conditions. It took them 17 months to take that confession from him,” Osman Moradi said.

“I implore those who work in the United Nations and human rights organizations to help my son, and to defend these kids. They have not committed any crimes. When you are under torture and abuse for several months, you would accept anything; they can take any kind of confession from you. If the authorities go to the prison now and ask my son again, if he admits to having done it, they are telling the truth,” he added.

Father of Loghman Moradi, one of the two death row prisoners said: “He is not a murderer, he is not a terrorist, I do not accept this charge at all. The people who know my son in Mariwan, don’t accept this accusation, either. My son was a driver and provided for family that way. I have seven children and I am sick myself. Loghman helped the poor people of Mariwan, too. He has not done anything bad. This charge is a lie”.

“When my son learned about his charge, he called and said “ask them what God they worship. I swear by that same God that I did not do this. On the day of the murder I was at work and I did not go in the direction of the murder location. I heard the news when I returned home.’ My son said ‘If I was a murderer, I would have fled during the month that I was out. I would not sit in my home to be arrested.’ If a person has committed a crime, he would not sit in his home for them to come and capture him. He was forced to make a confession under torture,” said Osman Moradi.

“Our telephone contact with him has been caught off for the past eight days, and it’s not clear where he is. We have no information about my son. We don’t know whether he is well or sick. We don’t know. They have not allowed us to visit with him for the past three months. His mother always went to visit him. I have not been able to see my son for 18 months now, because I had liver disease and I was under treatment. I couldn’t go to visit him and to help him. Now that I can, they won’t allow me anymore,” said Osman Moradi about his son’s current conditions inside the Rajaee Shahr Prison in Karaj.

“We don’t know why they transferred my son’s case to Tehran. He was arrested here and he was inside the Sanandaj Prison, but three months ago they transferred him to Rajaee Shahr Prison in Karaj, and he was banned from having visitors after that,” said Loghman Moradi’s father.

“My son is 25 years old. He is neither a murderer, nor a terrorist. This kid had never been to a police station or prison befoe. I don’t know why they accused him or murder. I am an illiterate man myself, and I don’t understand the law. His lawyer has objected to the ruling and has also asked for clemency. We have not yet received the outcome from the Supreme Court. We don’t know whether they would reject the ruling or not,” he added.

On Wednesday, 22 December 2010, Branch 15 of Tehran Revolutionary Courts sentenced Loghman Moradi and Zanyar Moradi to death on charges of “membership in Komalah Party,” and “involvement in the murder of the Mariwan Friday Imam’s son on the eve of 5 July 2009. The two prisoners have stated that they were forced to admit to the murder under torture.





پدر لقمان مرادي، زنداني محکوم به اعدام: پسرم زير شکنجه و پس از ۱۷ ماه مجبور به پذيرفتن قتل شده است
پدر لقمان مرادي، زنداني کرد که در دادگاه بدوي در تاريخ اول دي ماه به اتهام “محاربه و مفسد في الارض” به اعدام در ملاعام محکوم شده است در خصوص اتهام فرزندش به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت: « به او اتهام قتل زده اند در حاليکه تهمت و دروغ است. او دو سال پيش به عراق رفته بود و عضو گروه کومله شد، اما وقتي به سنندج برگشت دستگير شد و دادگاه به او حکم يکسال زندان را داد اما پس از ۴ ماه پسرم با قرار وثيقه آزاد شد. خودم او را از زندان به خانه برگرداندم. اما يکماه بعد به او زنگ زدند که تو دوباره دستگير مي شوي، پسرم گفت که من گناهي نکردم و نمي ترسم. دوباره فردايش بهش زنگ زدند و باز گفتند تو گناهکاري و دستگير مي شوي، او هم گفت که من گناهي نکردم. اما روز سوم که از خانه بيرون رفت دستگيرش کردند. ما ۹ ماه اول هيچ خبري از او نداشتيم هر جا در مريوان و سنندج مي رفتيم مي گفتند پسرت اينجا نيست، ما نمي دانيم. تا بالاخره بعد از آنکه به زندان منتقل شد به خانه زنگ زد و ما فهيمديم او کجاست. الان هم ۱۸ ماه است که از دستگيريش مي گذرد.اوايل فکر مي کرده که بازداشت دوباره او براي گذراندن همان يکسال حکمش است اما بعد فهميد که چه نقشه اي برايش کشيدند.»
عثمان مرادي، پدر اين زنداني کرد که به همراه زانيار مرادي به اتهام اقدامات مسلحانه و قتل پسر امام جمعه مريوان در شب ۱۴ تير ۸۸ به اعدام محکوم شده است درباره روند اتهام گفت: « ۹ ماه اول که در زندان اداره اطلاعات بود در پرونده اش خبري از اتهام قتل نبود بعد هم که براي هفت ماه زندان رفت باز هم چنين چيزي مطرح نبود اما او را دوباره به وزارت اطلاعات بردند و ۲۵ روز نگه داشتند. و آنقدر شکنجه و آزارش دادند که قتل را قبول کرد، يعني قبول کرده براي آنکه از آن وضعيت نجات پيدا کند. ۱۷ ماه طول کشيد تا اين اعتراف را از او گرفتند.»
پدر لقمان مرادي در خصوص درخواستش از سازمان هاي حقوق بشر گفت: «من تمنا دارم از کساني که در سازمان ملل و سازمان هاي حقوق بشري کار مي کنند به پسرم کمک کنند، از اين بچه ها دفاع کنند.اينها گناهي نکردند.وقتي چند ماه زير شکنجه و آزار باشيد هر چيزي را قبول مي کنيد، مي توانند هر اعترافي از آدم بگيرند. حالا مسولان بروند و از پسرم در زندان دوباره بپرسند اگر او الان گفت که اين کار را کرده است آنوقت آنها راست مي گويند.»
پدر لقمان مرادي، زنداني ديگر در ليست اعدام گفت: « او قاتل نيست، تروريست نيست.من اصلا چنين اتهامي را قبول ندارم. مردمي هم که در مريوان پسرم را مي شناسند اين اتهام را قبول ندارند. پسر من راننده بود و خرج خانواده را مي داد. من ۷ بچه دارم و خودمم مريضم. لقمان به مردم فقير مريوان هم کمک مي کرد. او کار بدي نکرده است. اين اتهام دروغ است.»
عثمان مرادي گفت:«وقتي پسرم از حکمش باخبر شد زنگ زد و گفت به بقيه بگوييد شما چه خدايي را مي پرستيد ، به همان خدا قسم که من اين کار را نکردم . من اصلا در روز قتل سرکار بودم و از مسير قتل رد نشدم، وقتي به خانه برگشتم خبر را شنيدم. پسرم مي گفت اگر من قاتل بودم يکماهي که در بيرون زندان بودم فرار مي کردم، در خانه نمي نشستم که بيايند دستگيرم کنند؟ واقعا اگر آدم گناه کار باشد که در خانه اش نمي نشيند تا بيايند مچش را بگيرند. او زير شکنجه مجبور به اعتراف شده است.»
عثمان مرادي درخصوص وضعيت فعلي پسرش در زندان رجايي شهر کرج گفت:« هشت روز است که تلفنش قطع شده و معلوم نيست کجاست. هيچ اطلاعي از پسرم نداريم. نمي دانيم که حالش خوب است، مريض است. نمي دانيم. از سه ماه پيش هم اجازه ملاقات ندادند. مادرش هميشه قبل از آن به ملاقاتش مي رفت. من خودم ۱۸ ماه است که پسرم را نديدم چون بيماري کبد داشتم و تحت درمان بودم، نمي توانستم به ملاقات بروم و به پسرم کمک کنم الان هم که مي توانم ديگر اجازه نمي دهند.»
پدر لقمان مرادي زنداني بازداشت شده درباره انتقال پرونده پسرش به تهران نيز گفت:« نمي دانيم براي چه پرونده پسرم را به تهران بردند، او اينجا دستگير شد و در زندان سنندج بود اما سه ماه پيش او را به زندان رجايي شهر کرج منتقل کردند و از آن به بعد ممنوع ملاقات شد.»
پدر لقمان مرداي درباره پيگيري وضعيت پسرش گفت: « بچه من ۲۵ سالش است، او نه قاتل است و نه تروريست. اين بچه تا به حال به پاسگاه و زندان هم نرفته بود. نمي دانم چرا اتهام قتل به او زدند، من خودم بي سوادم و از قانون سر در نمي آورم وکيلش روي پرونده اش اعتراض گذاشته و در خواست عفو نيز داده است که هنوز جوابش از ديوان عالي کشور نيامده است. ونمي دانيم حکمش را مي شکنند يا نه.»
لقمان مرادي و زانيار مرادي روز چهارشنبه اول دي ماه، به حکم قاضي صلواتي در دادگاه شعبه ۱۵ انقلاب تهران به اتهام عضويت در حزب “کومله” و دست داشتن در قتل پسر امام جمعه مريوان در شامگاه ۱۴ تير ۱۳۸۸ به اعدام محکوم کرده است. اين درحاليستکه اين دو زنداني اعلام کرده اند که زير شکنجه مجبور به پذيرفتن قتل شده اند. (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران- 13/11/89)
top