http://www.fidh.org/Iran-Ongoing-restrictive-and-12484 :

The Observatory for the Protection of Human Rights Defenders, a joint programme of the International Federation for Human Rights (FIDH) and the World Organisation Against Torture (OMCT), has received new information and requests your urgent intervention in the following situation in Iran.

New information:

The Observatory has been informed by the Iranian League for the Defence of Human Rights (LDDHI) of the ongoing restrictive and arbitrary conditions of detention imposed on Ms. Nasrin Sotoudeh, human rights lawyer known for defending juveniles facing death penalty, prisoners of conscience, human rights activists and children victims of abuse and being a member of the Defenders of Human Rights Centre (DHRC), winner of the 2012 prestigious Sakharov human rights prize awarded by the European Parliament.

According to the information received, on November 20, Ms. Nasrin Sotoudeh, who is serving a six-year imprisonment sentence in Evin prison, was finally allowed to receive a visit from her husband and children, in the presence of security officers. Ms. Sotoudeh is extremely thin now and weighs 43 kilos and continues her hunger strike to protest against the pressures inflicted against her children and husband.

For a few weeks, her family members had been denied the right to visit her, except on November 12 when only her children could visit her.

The Observatory further recalls that Ms. Sotoudeh has been on unlimited hunger strike since October 17, 2012 to protest against these measures restricting her right to visitation, and the pressures on her children and husband.

Following her hunger strike, the prison authorities issued a three-week punitive sentence of solitary confinement against Ms. Sotoudeh [1]. On October 31, a while after she had started her hunger strike, she was illegally transferred from Women’s Section to Section 209 [2] instead of Section 240, which is the “ordinary” solitary cells section of the prison, and is under the prison - and therefore judicial – administration until November 19. Her transfer to Section 209 was therefore illegal.

The Observatory therefore reiterates its demand on the Iranian authorities for the immediate and unconditional release of Ms. Nasrin Sotoudeh, and, more generally, of all human rights lawyers and defenders currently detained in Iran in relation to their human rights activities.

Background information:

On August, 28, 2010, Ms. Sotoudeh’s office and home were searched by members of the services of intelligence and her assets frozen.

On September 4, 2010, Ms. Sotoudeh went to Prosecutor’s Office based in Evin prison, where she had been summoned on allegations of “propaganda against the system” and “collusion and gathering with the aim of acting against national security” following interviews given to international media as well as for “membership in an illegal organisation” [the Defenders of Human Rights Centre (DHRC)]. After her questioning by a magistrate, Ms. Sotoudeh was arrested. Her lawyer was not permitted to be present during the questioning.

Before her arrest, she had reported several times, including in an interview with Radio Farda on May 2, 2010, that the authorities were using tax harassment against human rights lawyers in order to limit their working conditions. She gave the example of Ms. Shirin Ebadi who was subjected to the payment of a tax bill of hundreds of thousands of dollars on the money she had been granted for her Nobel Peace Prize.

During her detention she was held for long periods in solitary confinement and denied contact with her family and lawyer. She came close to death after three dry hunger strikes to protest her prison conditions and violations of due process. She was reportedly tortured in order to force her to confess.

On November 28, 2010, Ms. Nasrin Sotoudeh appeared before the Tehran Islamic Revolution Court. At the hearing, her lawyers requested her release on bail, which was denied by the court.

On January 9, 2011, Ms. Nasrin Sotoudeh was sentenced by Branch 26 of the Islamic Revolution Court to 11 years of imprisonment, and banned from practicing law and traveling abroad for 20 years on charge of “acting against national security” “propaganda against the system”, “collusion and gathering with the aim of acting against national security” and “membership in an illegal organisation”. On September 14, 2011, her sentence was reduced by Branch 54 of the Appeals Court to six years imprisonment and 10 years ban on practicing law. She was also fined by another court for “not wearing hijab during a videotaped message”.

On July 11, 2012, the authorities banned Ms. Sotoudeh’s husband and 12-year-old daughter from travelling abroad. This case has now been referred to the Islamic Revolution Court (Branch 28), which has summoned them to appear.

In September – October 2012, Ms. Sotoudeh’s visiting day was changed from Sunday to Wednesday without any legitimate ground being provided by the prison authorities. In addition to being deprived of face-to-face family visits, the new measure, which contravened the prison’s rules, made it more and more difficult for her to receive visits from her family over the past three months. However, after she went on hunger strike, the authorities changed her visitation days back to Sunday. It is also to be recalled that Ms. Sotoudeh has been banned from making phone calls since May 2011.

Actions requested:

Please write to the Iranian authorities and ask them to:

i. Guarantee in all circumstances the physical and psychological integrity of Ms. Nasrin Sotoudeh as well as all human rights defenders in Iran;

ii. Release her, as well all human rights defenders in Iran, immediately and unconditionally, since her detention is arbitrary as it only aims at sanctioning their human rights activities;

iii. In the meantime, provide her with all the medical treatment she would require during her detention and grant her family unhindered visitation with her;

iv. Put an end to acts of harassment - including at the judicial level - against her as well as against all human rights defenders in Iran;

v. Conform in any circumstances with the provisions of the Declaration on Human Rights Defenders, adopted on December 9, 1998 by the United Nations General Assembly, in particular:

article 1, which states that “everyone has the right, individually or in association with others, to promote the protection and realization of human rights and fundamental freedoms at the national and international levels”,

article 5(c), which reads that “everyone has the right, individually and in association with others, at the national and international levels, [...] to communicate with non-governmental or intergovernmental organizations”,

article 9 which notably states that “everyone has the right, individually and in association with others, inter alia […] to offer and provide professionally qualified legal assistance or other relevant advice and assistance in defending human rights and fundamental freedoms,

and article 12.2 which provides that “the State shall take all necessary measures to ensure the protection by the competent authorities of everyone, individually and in association with others, against any violence, threats, retaliation, de facto or de jure adverse discrimination, pressure or any other arbitrary action as a consequence of his or her legitimate exercise of the rights referred to in the present Declaration”;

vi. Ensure in all circumstances respect for human rights and fundamental freedoms in accordance with international human rights instruments ratified by Iran.
…..
حبس خودسرانه نسرین ستوده و اعمال فشار بر او ادامه دارد

فراخوان فوری ـ برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر
اطلاعات تازه
IRN 006 / 0910 / OBS 108.4
ایران: حبس خودسرانه/نقض حق ملاقات منظم با خانواده
2 آذر 1391

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:

حبس خودسرانه نسرین ستوده و اعمال فشار بر او ادامه دارد


برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (
FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.

اطلاعات تازه

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» (
LDDHI) از تداوم فشارهای خودسرانه در حبس بر خانم نسرین ستوده مطلع شده است. خانم نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری است که به دفاع از نوجوانان محکوم به اعدام، زندانیان عقیدتی، فعالان حقوق بشری و کودکان قربانی اذیت و آزار شهرت دارد. او عضو کانون مدافعان حقوق بشر بوده و برنده جایزه معتبر حقوق بشری ساخاروفِ پارلمان اروپا در سال 2012 است.

بنا به اطلاع دریافتی، خانم نسرین ستوده که حکم محکومیت شش سال زندان خود را در زندان اوین می‌گذراند، سرانجام در روز 30 آبان 1391 اجازه یافت در حضور مأموران امنیتی با همسر و فرزندان خود دیدار کند. خانم ستوده بسیار لاغر شده و وزن او به 43 کیلو کاهش یافته است. او به اعتصاب غذای خود در اعتراض به فشار علیه فرزندان و همسر خود ادامه می‌دهد.

اعضای خانواده او به مدت چند هفته از دیدار با وی محروم بودند، به‌استثنای دیداری در تاریخ 22 آبان که فقط فرزندانش توانستند با او دیدار کنند.

برنامه نظارت یادآوری می‌کند که خانم ستوده از تاریخ 26 مهرماه در اعتراض به محدودیت بر حق ملاقات خود و فشار بر فرزندان و همسرش دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.

در پی اعتصاب غذای خانم ستوده، مسئولان زندان او را به سه هفته حبس انفرادی تنبیهی محکوم کردند. [1] در تاریخ 10 آبان، چندی پس از شروع اعتصاب غذا، او به صورت غیر قانونی از بند زنان به بند 209 [2] منتقل شد و تا تاریخ 29 آبان در آنجا ماند؛ در حالی که بند "عادی" سلول‌های انفرادی زندان بند 240 است که در اختیار اداره زندان ـ و قوه قضاییه ـ قرار دارد. بنابراین، انتقال او به بند 209 غیرقانونی بود.

برنامه نظارت یک بار دیگر از دولتمردان ایران می‌خواهد که خانم نسرین ستوده‌ و به طور کلی تمام وکلای حقوق بشری و مدافعان حقوق بشر را که در حال حاضر به خاطر فعالیت‌های حقوق بشر خود در ایران در زندان هستند، فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند.

اطلاعات پیشینه ای

ماموران امنیتی دفتر کار و منزل خانم نسرین ستوده در روز 6 شهریور 1389 مورد جستجو قرار داده و اموال او را توقیف کردند.

خانم ستوده در روز ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ پس از دریافت احضاریه از دادستانی مستقر در زندان اوین به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «تبانی و اجتماع به قصد اقدام علیه امنیت ملی» در پی مصاحبه با رسانه های بین المللی و نیز «عضویت در یک سازمان غیرقانونی» [کانون مدافعان حقوق بشر] به زندان اوین مراجعه کرد. بازپرس پس از بازجویی خانم ستوده را بازداشت کرد. به وکیل او اجازه حضور در بازجویی داده نشد.

خانم ستوده پیش از دستگیری چندین بار، از جمله در گفتگویی با رادیو فردا در تاریخ 12 اردیبهشت 1389، گفته بود که دولتمردان ایران از مالیات برای اذیت و آزار وکلای حقوق بشری و محدود کردن فعالیت آنها استفاده می کنند. او خانم شیرین عبادی را مثال زده بود که برای دریافت وجه نقد جایزه صلح نوبل محکوم به پرداخت صدها هزار دلار شده است.
خانم ستوده در طی بازداشت مدت های طولانی در سلول انفرادی به سر برد و از تماس با خانواده و وکیل محروم بود. او پس از سه بار اعتصاب غذای خشک در اعتراض به شرایط زندان و نقض موازین قضایی با خطر مرگ روبرو شد. بنا به گزارش ها او را برای کسب اعتراف به زور در زندان شکنجه کرده اند.

خانم نسرین ستوده در روز 7 آذر 1389 در دادگاه انقلاب حضور پیدا کرد. وکلای او در دادگاه خواهان آزادی او به قید وثیقه شدند که مورد پذیرش دادگاه قرار نگرفت.

دادگاه انقلاب تهران شعبه 26 در روز 19 دی 1389، خانم نسرین ستوده را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و «عضویت در یک سازمان غیرقانونی» به 11 سال زندان و 20 سال محرومیت از اشتغال به وکالت و سفر به خارج محکوم کرد. در روز 23 شهریور 1390، شعبه 54 دادگاه تجدید نظر حکم او را به 6 سال زندان و 10 سال محرومیت از اشتغال به وکالت کاهش داد. او در دادگاه دیگری به اتهام «عدم رعایت حجاب در یک پیام ویدیویی» به جریمه نقدی محکوم شد.

در تاریخ 21 تیر 1391، دولتمردان خروج همسر و دختر 12 ساله خانم ستوده را از کشور ممنوع کردند. پرونده این دو اکنون به شعبه 28 دادگاه انقلاب ارجاع شده که آنها را احضار کرده است.

مسئولان زندان در مهرماه 1391، بدون ارایه هرگونه دلیل قانونی، روز ملاقات خانم ستوده را از یکشنبه به چهارشنبه تغییر دادند. این اقدامِ مغایر با مقررات زندان، علاوه بر محرومیت او از ملاقات حضوری، ملاقات های خانوادگی را بیش از پیش دشوار کرد. پس از شروع اعتصاب غذا، مسئولان زندان روز ملاقات را دوباره به یکشنبه تغییر دادند. لازم به یادآوری است که خانم ستوده از اردیبهشت 1390 از استفاده از تلفن محروم بوده است.

اقدام های مورد درخواست:
لطفا به دولتمردان ایران نامه بنویسید و از آنها بخواهید:
1- تحت هر شرايطی، سلامت روحی و جسمانی خانم نسرین ستوده و تمام مدافعان حقوق بشر در ايران را تضمين کنند؛
2 ـ فورا و بدون قید و شرط او، و تمام مدافعان حقوق بشر در ايران، را آزاد کنند، زیرا بازداشت آنها خودسرانه و فقط به قصد سرکوب فعالیت های حقوق بشری آنهاست؛
3 ـ تا آن زمان هر گونه مراقبت پزشکی لازم در طی بازداشت او را در اختیارش قرار دهند؛ و امکان دیدار بدون مانع با خانواده اش را فراهم سازند؛
4 ـ به هرگونه اقدام تهديدآميز و آزاردهنده، ازجمله در سطوح قضايی، علیه او و تمامی مدافعان حقوق بشر در ايران پايان دهند؛
5 ـ در هر شرایطی اعلاميه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاريخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصويب شده، رعايت کنند، به ویژه:
• ماده 1 آن که می گويد: «همه افراد حق دارند به صورت فردی يا گروهی در سطوح ملی و بين المللی برای حمايت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها فعالیت کنند،»
• ماده (ج) ۵ که می گويد: «همه افراد حق دارند به صورت فردی یا گروهی و در ارتباط با دیگران در سطوح ملی و بین المللی با سازمان¬های غيردولتی یا بین دولتی ارتباط برقرار کنند،»
• ماده 9 که می گوید: «همه افراد حق دارند به صورت فردی یا گروهی و در ارتباط با دیگران از جمله [...] کمک حرفه ای و تخصصی حقوقی یا مشاوره و یاری از نوع دیگر برای دفاع از حقوق بشر و آزادی های اساسی ارائه کنند»
• ماده 2ـ12 که می گويد: «دولت بايد کليه تدبيرهای لازم را به کار گیرد تا حمايت مراجع ذیصلاح از همه افراد به صورت فردی و گروهی در برابر خشونت، تهديد، اقدامات تلافی جويانه، تبعيض منفی عملی و يا قانونی، فشار یا هرگونه اقدام خودسرانه ديگر در پی استفاده مشروع و قانونی اين افراد از حقوق مذکور در اعلاميه حاضر، تضمين گردد.»
6 ـ به طور کلی، در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با عهدنامه های بین المللی حقوق بشر و موازین بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.

The Washington Times :
Tehran Iran is facing a possible crisis in its health-care system as a result of economic sanctions and alleged government mismanagement of diminishing state funds, according to officials here.
The lack of money is already being felt in hospitals throughout Iran, where medical staffs have been told that they are working in war-time conditions and should prescribe drugs sparingly or in many cases, not all in an effort to save resources.
It means our hands are tied, said Nasrin, a doctor at a government-run hospital in the central city of Shiraz. We’ve been given a list of over 120 drugs that we are not to prescribe, because we simply don’t have them.
Nasrin said that drugs to treat heart problems, diabetes and cancer are particularly scarce. Like others interviewed for this story, she gave only her first name because of the sensitivity of the issue.
While there is an ample supply of over-the-counter drugs and pharmacy shelves are still well-stocked, patients suffering from more serious conditions are increasingly unable to get treatment for their illnesses.
The scarcity derives from a complicated set of circumstances that includes both a heavy dose of Western sanctions, which are aimed at forcing Irans leaders to halt their uranium-enrichment program, as well as what critics here say are missteps by the government.
While some of the anger over the shortages has been directed at the United States and other global powers, there has also been an internal backlash.
Hosseinali Shahriari, the head of parliament’s health committee, said this month that the government is playing with our people’s health and is not assigning the approved finances.
Shahriari noted that the cost of chemotherapy has quadrupled in just the past year, and is now approximately $67, 000 out of reach for all but the wealthiest Iranians.
Practically speaking, he said, we have to tell a majority of such patients to go and die…
But Iranians have grown accustomed to receiving highly subsidized medical treatment from the government, and they hold authorities responsible for rising prices or unavailable medicines.
At the start of each year, Iran’s annual budget is submitted by the president’s office to the parliament, which amends and ultimately approves cash allotments to be paid by the central bank to various state ministries.
With oil exports down and Iran’s ability to conduct international financial deals severely hamstrung, the bulk of those funds have not been delivered by the central bank this year. As a result, the health ministry has received only a fraction of its budget, and care has suffered.
Under normal times, the funds are distributed to state-run hospitals and companies with licenses to import medical equipment, supplies and pharmaceuticals.
Rasoul Khezri, a member of parliament’s health committee, said that according to the health ministry’s standards, we should always have a surplus of medicine for the next six month.
But our reports indicate the medicines in reserve are only sufficient for the next two months.
Iran’s minister of health, Marzieh Vahid Dastjerdi, explained in a recent nationally televised interview that authorities have begun to import supplies of vital medicines by commercial flight because they cannot wait for the usual cargo-ship deliveries. Of the $2.5 billion called for in Iran’s annual budget to import medicine and medical supplies, she said, only $600 million had been delivered by Iran’s central bank this year.
The problem has been compounded by a collapse in the value of Iran’s currency, the rial, meaning that the cost of medicine and other imported supplies has risen dramatically.
The chiefs of Iran’s medical schools recently wrote a letter to the government in which they complained of a 350 percent increase in the price of medical equipment, delays to essential medical projects and overdue payments to insurance companies.
Ordinary citizens, too, have expressed frustration with their government. Zohreh, a 60-year-old housewife, said the price for her daughter’s epilepsy drug has doubled in the past three months. When I ask why they have raised the price, they say we have a shortage of the medicine, she said.
The government must help poor people like us. Mojtaba, who has a thriving private family practice in central Tehran, said: This isn’t a situation that can persist for more than a couple of months.
The human cost and the potential national expense of caring for too many sick people can’t be ignored. Some industrious Iranians near the border with Turkey are advertising their ability to deliver hard-to-find medicines.
They simply cross the border, purchase the medication and use couriers to make deliveries throughout Iran. Meanwhile, some doctors are advising their patients to fly to neighboring countries to purchase the drugs they need.
But for the millions of Iranians who cannot afford such arrangements, it has been hard to adjust to a world of diminished health resources.
One of the tenets of the Islamic republic since its inception in 1979 has been universal health care. Any working Iranian is entitled by law to insurance coverage from their employer…
I can reduce our family’s intake of certain foods and utilities, even basic things like chicken and rice, and still survive, said Massoud, a 28-year-old office worker. But when someone in my family or I gets sick or needs surgery, it’s not something I can just ignore.

ایران با یک بحران بهداشت احتمالی مواجه می‌شود
تهران- به قلم جيسون رضائيان-بنا‌به گفته مقامات، در این‌جا، ایران در نظام بهداشت خود با یک بحران احتمالی مواجه است که نتیجه تحریمهای اقتصادی و آن‌چه گفته شده؛ سوءمدیریت دولت در کاهش هزینه‌های دولت بوده است.
فقدان پول، پیشاپیش در بیمارستانهای سراسر ایران، احساس می‌شود، جایی که کارکنان آن گفته‌اند آنها در شرایط جنگی کار می‌کنند و باید داروها را در بسیاری از موارد با جیره‌بندی مصرف کنند تا بتوانند امکاناتی را ذخیره کنند.
نسرین یک پزشک که در بیمارستان دولتی شیراز کار می‌کند گفت دست ما بسته است و لیستی از 120نوع دارو به ما داده شده که تجویز نکنیم چون دیگر تأمین نمی‌شود. نسرین گفت داروهای درمان مسائل قلبی، دیابت و سرطان به‌ویژه کمیاب هستند...
کمیابی داروها ناشی از یک مجموعه پیچیده از شرایط از جمله دوز سنگینی از تحریمهای غربی می‌باشد که هدف آنها وادار کردن رهبران ایران است تا برنامه غنی‌سازی اورانیوم خود را متوقف کنند…
درحالی‌که برخی از خشم و نارضایتی از این کمبودها رو به آمریکا و سایر قدرتهای جهانی سمت و سو داده شده اما پیامدهای منفی داخلی هم داشته است...
وزارت بهداشت ایران، تنها بخشی از بودجه خود را دریافت کرده است… رسول خضری یک عضو مجلس از کمیته بهداشت گفت گزارشات حاکیست ذخیره دارویی ما تنها تا دو ماه آینده کفاف می‌دهد .
مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت ایران گفته است مقامات محموله‌های دارو را به جای با کشتی با پروازهای تجاری وارد می‌کنند زیرا نمی‌توانند منتظر شوند… وی افزود از بودجه ۲.۵میلیارد دلاری بهداشت تنها 600میلیون دلار از طرف بانک مرکزی تحویل داده شده است.
قیمت داروها به‌دلیل افت ارزش ریال به‌طور چشمگیری بالا رفته‌اند... رؤسای دانکشده های پزشکی اخیراً طی نامه‌یی به دولت شکایت کردند که قیمت تجهیزات پزشکی تا 350درصد افزایش یافته است...
شهروندان ایران نیز سرخوردگی خود را از دست دولت بیان کرده‌اند. زهره یک خانه‌دار 60ساله گفت قیمت داروی صرع [اپیلپسی] دوبرابر شده است و مقامات می‌گویند دلیلش کمبود دارو می‌باشد...
یکی از قوانین جمهوری اسلامی از زمان انقلاب 1979 بهداشت جهانی بوده است و هر کارمند ایرانی بنا‌به قانون مشمول بیمه پوشش درمانی از طرف اداره مربوطه می‌باشد.
مسعود یک کارمند 28ساله می‌گوید من می‌توانم مصرف خانواده در مواد غذایی و سایر کالاهای خانگی را کم کنم و حتی موارد پایه‌یی مانند مرغ و برنج را محدود کنم و باز هم زنده بمانم اما وقتی کسی در خانواده‌ام بیمار است یا نیاز به جراحی دارد این چیزی نیست که آن را نادیده بگیرم.  (واشنگتن پست 2/9/1391)
Human Rights Activists in Iran :
Seyed Hadi Daneshyar, a labor activist from Shiraz, was sentenced to three years of prison.
He was sentenced according to a sentence issued by the Shiraz Revolutionary Court on Sunday on charges of propagating against the government in the interest of anti-government groups and participating in illegal gatherings in Shiraz. He can appeal the sentence within 20 days.
This 38 year old labor activist was also arrested in 2008 during a strike by the miners in Fars Province and after two months of interrogations and detention, he was temporarily released on bail.

هادی دانشیار فعال کارگری به سه سال حبس تعزیری محکوم شد
پنجشنبه 02 آذر 1391 ساعت 11:52
خبرگزاری هرانا - سید هادی دانشیار فعال کارگری اهل شیراز به سه سال حبس تعزیری محکوم شده است.
بنا به گزارش تارنمای کمیته گزارشگران حقوق بشر، سید هادی دانشیار طی حکمی از سوی دادگاه انقلاب شیراز در روز یکشنبه ۲۸ آبان ماه به اتهام تبلیغ و تبانی علیه نظام، به نفع گروه‌های ضد نظام و شرکت در تجمعات غیرقانونی در شیراز به تحمل سه سال حبس تعزیری محکوم شده است و گفته شده که متهم ظرف مدت بیست روز می‌تواند با حضور در دادگاه انقلاب این شهر به حکم صادره اعتراض نماید.
سید هادی دانشیار ۳۸ ساله فعال کارگری ساکن شیراز در جریان اعتصاب کارگران معدن استان فارس، در سال ۸۷ بازداشت و پس از تحمل دو ماه بازجویی و حبس در اداره اطلاعات و زندان عادل آباد شیراز با قرار وثیقه به طور موقت آزاد شده بود. (هرانا – 2/9/91)
Human Rights Activists in Iran :
With a direct order from the Tehran Prosecutor, female political prisoners have been banned from in person visits until further notice.
According to reports, on Wednesday, an Evin Prison judicial official told the families that have small children that were allowed to see political prisoners on Wednesdays that all in person visits in Evin Prison’s female section will be cancelled until further notice.
It has been stressed in this announcement that this is a straight order from Tehran Prosecutor Mahmoud Jafari Dolat Abadi and that families have to see the prosecutor to pursue the matter and that prison officials have no say in the matter.
It seems that the Tehran Prosecutor has been severely angered by a statement written by female political prisoners regarding the death of blogger Satar Beheshti and has made this decision to punish prisoners and their families.
On Monday morning, a number of female political prisoners in Evin Prison issued a statement protesting the mistreatment of Satar Beheshti.

دستور جدید دادستان: محرومیت ناگهانی همه زندانیان سیاسی زن از ملاقات حضوری
با دستور مستقیم دادستان تهران کلیه ملاقات‌های حضوری بند زنان زندان اوین تا اطلاع ثانوی قطع شد.
به گزارش تارنمای کلمه، دادیار زندان و مسئولان اجرای احکام روز چهارشنبه به خانواده‌هایی که فرزندان خردسال دارند و طبق روال قبل می‌توانستند روزهای چهارشنبه با فرزندان خود ملاقات حضوری داشته باشند به خانواده‌ها اعلام کردند که کلیه ملاقات‌های حضوری بند زنان زندان اوین تا اطلاع ثانوی قطع خواهد بود.
در این اعلام تاکید شده که این دستور مستقیم دادستان تهران، محمود جعفری دولت آبادی است و خانواده‌ها باید برای پیگیری به دادستانی مراجعه کنند و مسئولان زندان هیچ اختیاری در این زمینه ندارند.
بر اساس این گزارش به نظر می‌رسد که دادستان تهران به شدت از بیانیه زندانیان زن در مورد ستار بهشتی عصبانی شده و این تصمیم را برای تنبیه زندانیان و خانواده‌های آنان گرفته است.
صبح روز دوشنبه تعدادی از بانوان سیاسی دربند زندان اوین با صدور بیانیه‌ای به برخوردهای صورت گرفته در مورد قتل ستار بهشتی اعتراض کردند.  (هرانا – 2/9/91)

UN experts call for investigation into the death of blogger

http://www.fidh.org/UN-experts-call-for-investigation-12437

UN experts call for an independent and impartial investigation into the death in custody of a blogger

Four special rapporteurs of the United Nations yesterday urged the Government of Iran to undertake a thorough, independent and impartial investigation of the death in custody of Iranian blogger Sattar Beheshti, particularly the allegations of torture, and to make the result of such an investigation public. [1] The International Federation for Human Rights (FIDH) and the Iranian League for the Defence of Human Rights (LDDHI) welcomed the joint statement and emphasised that all cases of death in custody under torture and other ill treatment must be investigated and the culprits be brought to justice.

Karim Lahidhji, FIDH vice president and LDDHI president, said: “We asked the UN rapporteurs last week, following the death of Sattar Beheshti, to pay special attention to the issue. Furthermore, there have been other reports about the death in custody of an Iranian member of the Arab ethnic minority, Jamil Sowidi, in Ahvaz . The Iranian authorities must now act upon the recommendation of the UN experts; investigate deaths of scores of prisoners under torture and other ill treatment in the past few years and bring to justice culprits and suspects such as Saeed Mortezavi rather than promoting them.”


گزارشگران سازمان ملل خواهان تحقیق مستقل در باره مرگ وبلاگ نگار زندانی شدند

Mise à jour le 16 نوامبر 2012
بیانیه مطبوعاتی
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر 
جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران 

26 
آبان 1391 (16 نوامبر 2012) 

گزارشگران سازمان ملل خواهان تحقیق مستقل در باره مرگ وبلاگ نگار زندانی شدند


چهار گزارشگر ویژه سازمان ملل با صدور بیانیه ای مشترک از جمهوری اسلامی ایران خواهان تحقیق کامل، مستقل، غیرجانبدارانه در باره مرگ وبلاگ نگار ستار بهشتی در زندان، به ویژه رسیدگی به مساله شکنجه، و انتشار علنی گزارش تحقیق شده اند. «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» و «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» از بیانیه مشترک چهار گزارشگر سازمان ملل متحد استقبال و تاکید می کنند که تمام موارد مرگ در زندان در زیر شکنجه و بدرفتاری های دیگر باید مورد تحقیق قرار گیرند و مجرمان به دست عدالت سپرده شوند. [1] گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران، گزارشگر اعدام های فراقضایی، فوری یا خودسرانه، گزارشگر شکنجه و گزارشگر آزادی بیان سازمان ملل با صدور بیانیه ای در روز 15 نوامبر (25 آبان) با استقبال از تصمیم مجلس و قوه قضاییه برای تحقیق در باره مرگ ستار بهشتی، تاکید کردند که تعدادی از زندانیان در اثر بدرفتاری یا شکنجه، عدم رسیدگی پزشکی یا غفلت درگذشته اند. احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر وضعیت در ایران، گفت: «وجود شکنجه را مطلقا نباید تحمل کرد. اشخاصی که در این گونه جنایت های وحشتناک شرکت داشته اند باید به دست عدالت سپرده شوند.کوتاهی از این کار به ترویج فرهنگ معافیت از مجازات می انجامد این چهار گزارشگر از دولتمردان ایران خواستند امکان جبران شامل دریافت خسارت را برای خانواده قربانیان فراهم سازند. کریستوف هینز، گزارشگر اعدام های فراقضایی، فوری یا خودسرانه گفت: «زمانی که شخصی در اثر جراحت در زندان دولتی فوت می کند، دولت مسئول محسوب می شود. با تحقیق در باره ادعای شکنجه، برپایه موازین بین المللی مثل اصول سازمان ملل برای پیشگیری موثر از اعدام های فراقضایی، خودسرانه و فوری، و تحقیق در باره آنها و با دست زدن به اقدامات فوری برای مبارزه با فرهنگ معافیت از مجازات که مشوق این گونه جنایت ها است، می توان از تکرار مرگ در زندان جلوگیری کرد خوان ا. مندز، گزارشگر ویژه شکنجه و مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز تاکید کرد که حقوق بین المللی حقوق بشر شکنجه را کاملا ممنوع کرده است و از دولت ایران خواست که در باره تمام موارد ادعای شکنجه و مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز در زندان ها تحقیق کند و عدالت را در مورد مجرمان اجرا کند.چهار گزارشگر سازمان ملل ازدولت ایران خواستند روزنامه نگاران و وبلاگ نگاران را که در مغایرت با ماده های 9 و 19 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی زندانی شده اند آزاد کند و امکان جبران موثر قضایی و خسارت را در اختیار آنها قرار دهد. 

فرانک لا رو، گزارشگر ویژه حمایت از آزادی عقیده و بیان مسئولیت دولتمردان ایران را برای احترام به آزادی بیان بر اساس تعهدات بین المللی آنها یادآوری کرد و گفت: «حکم های سنگین زندان برای روزنامه نگاران و وبلاگ نگاران در پی محاکمه هایی که حق متهمان در برخورداری از موازین قضایی و موازین محاکمه عادلانه تضمین نشده بود، محدودیت های سخت بر آزادی بیان و عقیده را به نمایش می گذارد این کارشناسان مستقل از دولتمردان ایران خواستند «آزادی بیان و عقیده رسانه های مستقل را تضمین کنند و به روزنامه نگاران و وبلاگ نگاران اجازه دهند بدون آزار و تعقیب به حرفه اشان عمل کنند عبدالکریم لاهیجی، نایب رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، در پی انتشار بیانیه تازه کارشناسان سازمان ملل گفت: «هفته گذشته در پی درگذشت ستار بهشتی از گزارشگران سازمان ملل خواستیم به این موضوع توجه ویژه نشان دهند. به علاوه، خبرهایی در باره مرگ یک زندانی عرب ایرانی به نام جمیل سویدی در اهواز نیز منتشر شده است. اینک دولتمردان ایران باید هرچه زودتر به توصیه کارشناسان سازمان ملل عمل کنند؛ مرگ ده ها زندانی در سالهای گذشته را در زیر شکنجه و بدرفتاری های دیگر مورد تحقیق قرار دهند و متهمان و مجرمانی مثل سعید مرتضوی را به جای تشویق به دست عدالت بسپارند تماس مطبوعاتی 
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر: 
Arthur Manet: +33 1 43 55 90 19 / +33 6 72 28 42 94 
Twitter: fidh_ngo
presse@fidh.org 
جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران: 
lddhi@fidh.net
Twitter: fidh_fa
http://www.facebook.com/lddhi.fidh




Arbitrary arrests

Political arrests

Internet Police arrest man in Gilan

The head of the Gilan Fata Police [Internet Police] said that a person who had dishonored [another person] on the internet was arrested in Rasht.
Iraj Mohammadi Khani cited the arrest of this criminal in this town in the Gilan Fata Police meeting and said, “After a case was referred to the Rasht Public and Revolutionary Court on the complaint of a person who said he was dishonored on the internet, the police took up the case”…
“The suspect was handed over to the Rasht Public and Revolutionary Court for his legal procedure”, he added.
“The actions of internet criminals are under the magnifying glass of Fata Police specialist teams on a 24 hour basis”.
“The Fata Police will make the internet environment insecure for cyber criminals by dealing decisively, seriously and intelligently [with so-called internet criminals]”, he warned. (Fars state-run News Agency – Nov. 9, 2012)


Prison
Prison conditions

Tortured prisoner hangs himself in Mahabad Prison

A prisoner charged with murder hanged himself yesterday in Mahabad Prison.
According to reports, 35 year old Shouresh Aldo from Mahabad was detained for murder four months ago and committed suicide yesterday.
He was physically and mentally tortured by the Mahabad Intelligence Police and was to be sentenced to death in court. (Human Rights Activists in Iran – Nov. 11, 2012)

Political prisoner sent to Ahwaz Prison for disclosing torture of slain blogger
In new wave of pressure against political prisoner in Section 350 in Evin Prison, political prisoner Abolfazl Abedini who was on the verge of being granted a leave from prison was sent to Ahwaz Prison after writing an eyewitness report of the tortured body of slain blogger Satar Beheshti.
He announced that in protest to this measure, he would go on a hunger strike. Other political prisoners in Section 350 also refrained from eating in support of Abedini.
According to reports, in the past few days, Abedini had gone to the special investigator looking into Satar Beheshti’s murder and had given a statement regarding the blogger’s condition [before his death] and his letter [written to complain about prison torture]. He was subsequently transferred without any prior notice to Ahwaz Prison.
During his time in Section 350, in addition to writing a letter of complaint, Satar Beheshti also told Abolfazl Abedini and other political prisoners about the details of the torture and insults he endured by his interrogators. (Saham News website – Nov. 16, 2012)


Suppressive maneuvers

Iran shuts down student coffee shop in Tehran

Café Prague located in Keshavarz Blvd. in Tehran has been shut down until further notice by security forces affiliated with the Location Police.
According to reports, last week security forces went to this café and shut it down after showing a warrant.
Café Prague was a well-known coffee shop in Tehran where students and intellectuals hanged out. (Human Rights Activists in Iran – Nov. 10, 2012)



Violence against women

Iranian Majlis votes to ban unmarried women from receiving passports

The Majlis National Security and Foreign Policy Commission has voted for an article in the passport bill which bans single women under 40 from being issued passports without the official consent of their guardian or a ruling by a religious judge.
The spokesperson of the National Security and Foreign Policy Commission, Hossein Naqavi, told reporters that on Tuesday November 13, this commission voted for this article…
In the current passport laws in Iran, everyone under 18 has to have the formal approval of their guardian to receive a passport but in people above 18, there is no difference between [the rights of] a man or woman. However, according to the current laws, married women have to have a formal approval from their husbands or a religious judge. (Radio Farda Website – Nov. 14, 2012)

دستگيريهاي خودسرانه

دستگيريهاي سياسي

رئیس پلیس فتای گیلان: هتاک اینترنتی در رشت دستگیر شد
خبرگزاری فارس: رئیس پلیس فتای گیلان از دستگیری عامل هتک حیثیت اینترنتی در رشت خبر داد.
به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، ایرج محمد خانی در جلسه پلیس فتای استان گیلان با اشاره به دستگیری یک مجرم اینترنتی در این شهر اظهار کرد: به دنبال ارجاع یک فقره پرونده از دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان رشت به دادخواهی فردی مبنی بر اینکه از طریق اینترنت مورد هتک حیثیت قرار گرفته است، موضوع در دستور کار این پلیس گنجانیده شد...
وی با بیان اینکه متهم در بازجویی‌های به عمل آمده به بزه انتسابی خود اعتراف کرد، یادآور شد: متهم برای سیر مراحل قانونی به دادسرای عمومی و انقلاب رشت تحویل داده شد.
محمدخانی با هشدار به افرادی که در فضای مجازی با هنجارشکنی قصد هتک حیثیت کردن هموطنان را در سر دارند، خاطرنشان کرد: عملکرد بزهکاران اینترنتی زیر ذره‌بین کارشناسان تیم رصد شبانه‌روزی پلیس فتا است.
وی متذکر شد: پلیس فتا با برخورد قاطع، جدی و هوشمند، فضای مجازی را برای مجرمان سایبری ناامن می‌کند. (خبر گزاري فارس – 19/8/91)

زندان
شرايط زندان

هرانا؛ خودکشی یک زندانی متهم به قتل در زندان مهاباد
خبرگزاری هرانا – یک زندانی متهم به قتل روز گذشته خود را در زندان مهاباد حلق آویز کرد و جان سپرد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شورش آلدو ۳۵ ساله اهل مهاباد که چهارماه پیش به اتهام قتل عمد بازداشت شده بود، صبح روز گذشته شنبه ۲۰ آبان ماه خودکشی کرده است.
این زندانی که توسط اداره آگاهی مهاباد مورد شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفته بود قرار بود در دادگاه به اعدام محکوم شود. (هرانا – 21/8/91)

تبعيد یکی از شاهدان پرونده ستار بهشتی به زندان اهواز
سحام نیوز: در تازه ترین دور فشارها بر روی زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین پس از اعلام شهادت مکتوب و حضوری درباره ی مشاهدات خود از بدن شکنجه شده ی ستار بهشتی، ابوالفضل عابدینی که در آستانه ی اولین مرخصی خود بود به زندان اهواز تبعید شد. وی در اعتراض به این مسئله اعلام کرده که دست به اعتصاب غذا خواهد زد. همچنین امروز دیگر زندانیان سیاسی این بند نیز در حمایت از وی از پذیرش غذا اجتناب کردند.
به گزارش کلمه، ابوالفضل عابدینی یکی از زندانیان سیاسی سبز حاضر در بند ۳۵۰ زندان که طی روزهای گذشته بعنوان شاهد مقابل بازپرس ویژه قتل ستار بهشتی حاضر شده و در مورد وضعیت و نامه ستار بهشتی شهادت داده بود، پنجشنبه بدون اطلاع قبلی به زندان اهواز تبعید شد.
ستار بهشتی در مدت حضور خود در بند ۳۵۰ علاوه بر تنظیم شکایت نامه تمام جزئیات شکنجه ها و هتاکی های بازجویان را به اطلاع ابوالفضل عابدینی و تعدادی دیگر از زندانیان سیاسی رسانده بود. (سحام نيوز – 26/9/91)

مانورهاي سركوبگرانه

کافه پراگ با حکم اماکن پلمب شد
کافه پراگ واقع در بلوار کشاورز تهران با مراجعه ماموران انتظامی وابسته به پلیس اماکن تا اطلاع ثانوی پلمب شده است.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هفته گذشته ماموران نیروی انتظامی وابسته به پلیس اداره اماکن با مراجعه به این کافی شاپ واقع در بلوار کشاورز با ارائه حکمی آن را پلمپ کردند.
کافه پراگ یکی از کافی شاپ‌های شناخته شده در سطح تهران است که در سالهای اخیر محل حضور جمعی از دانشجویان و روشنفکران نیز بوده است. (هرانا – 20/8/91)

خشونت عليه زنان

رأی کمیسیون مجلس به محدودیت صدور گذرنامه برای زنان
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران به ماده‌ای از لایحه گذرنامه رأی داده است که بر اساس آن، صدور گذرنامه برای زنان ایرانی مجرد زیر ۴۰ سال مشروط به موافقت رسمی «ولی قهری» آنان و در غیراین صورت «حکم حاکم شرع» می‌شود.
حسین نقوی، نماینده ورامین و سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، به خبرنگاران گفته است در جلسه روز سه‌شنبه ۲۳ آبان، این کمیسیون به ماده‌ای رأی داده است که بر اساس آن صدور گذرنامه برای زنان مجرد زیر ۴۰ سال با موافقت ولی قهری وی و در غیراین صورت با حکم حاکم شرع امکان‌پذیر است...
در قانون فعلی گذرنامه در ایران، همه افراد زیر ۱۸ سال برای دریافت گذرنامه به اجازه رسمی ولی یا قیم خود نیاز دارند اما درباره افراد بالای ۱۸ سال تفاوتی بین زنان و مردان نیست. در عین حال طبق قانون فعلی نیز زنان متاهل برای دریافت گذرنامه به اجازه رسمی همسر خود یا حاکم شرع نیاز دارند. (سایت رادیو فردا- 24/8/1391)


Systematic violations of the right to life

Executions, arbitrary killings, deaths in custody, and death sentences

Execution

Iran hangs at least 8 people in Gohardasht Prison

According to reports, at least eight prisoners were hanged today in the morning on orders of the Judiciary.
This morning on November 13, at least eight prisoners who were mostly detained in Gohardasht Prison in Karaj and were transferred to solitary cells on Sunday were hanged. One of those hanged was a prison guard.
The names of a number of those hanged today were as follows:
A prison guard identified as Soleimani – worked in Gohardasht and Qezel Hesar prisons.
Hossein Karimi
Sartip Ismaili [in Farsi Sartip means brigadier general- it is not clear if this person was a brigadier general or that his name was Sartip)
In the past few days, two groups of 20 people were transferred to solitary cells from Gohardasht and Qezel Hesar Prison to await their execution.
Nine other prisoners were taken to solitary cells from Qezel Hesar Prison for execution. One of them, 40 year old Afghan national Qasem Tajik, was hanged while the eight other prisoners were returned to their halls. Hall 4 Section 2 in Qezel Hesar Prison is used to detain Afghan nationals. Close to 110 prisoners are awaiting their execution in this section. (Human Rights and Democracy Activists in Iran – Nov. 13, 2012)

Iran hangs young man in prison
A young man who committed murder during a fight in Islamshahr was hanged today in the courtyard of a prison. According to reports, Fereidoun killed another young man, Rahman, during a fight in 2009…
Fereidoun was subsequently sentenced to death by the 71st branch of the Tehran Penal Court and his sentence was upheld by the Supreme Court.
He was taken to the gallows this morning after the head of the Judiciary gave the final go ahead. (Mehr state-run News Agency – Nov. 14, 2012)

Iran hangs 12 prisoners in Karaj Prison
Twelve prisoners charged with trafficking narcotics were hanged today at Rajayi Shahr [Gohardasht] Prison in Karaj.
According to reports, on the dawn of Tuesday November 13, the death sentences for 12 people charged with drug related crimes who were sentenced to death in the revolutionary courts of Karaj and Shahriar were carried out in Rajayi Shahr Prison. (Human Rights Activists in Iran – Nov.13, 2012)

Iran hangs young man in Gohardasht Prison
According to reports, this morning the death sentence for a young man was carried out in Gohardasht Prison in Karaj. On the dawn of Wednesday November 14, Hossein Bahmani, born in 1988, was hanged. He had been detained for close to 5 years in Section 2 in Gohardasht Prison. The head of the 27th branch of the Tehran Penal Court, Jamshidi, issued his death sentence and was also present during the execution.
According to other reports, the death sentence for Davoud Alam Bigi, who was transferred to a solitary cell for execution yesterday, was temporarily postponed. There are currently 1,100 prisoners in Gohardasht Prison awaiting their execution. (Human Rights and Democracy Activists in Iran – Nov. 14, 2012)





Iran publicly hangs three men in Arak
Three rapists were hanged this morning in public in Davaran Street in Arak at the site of their crime.
The head of the Markazi Province Judiciary cited that the three criminals were tried by the 3rd branch of the Penal court where they were sentenced to death and said, "Subsequently, the Public Penal Committee of the Supreme Court confirmed the ruling which we witnessed this morning".
"These three rapists were identified as Behzad A. 27, Mehdi M. 27 and 37 year old Meisam M. who were all punished after legal proceedings", Hekmat Ali Mozafari said. (Fars state-run News Agency – Nov. 14, 2012)
[Images published by the official website of Markazi Province Judiciary]




Iran hangs man in Zanjan
A prisoner convicted of carrying narcotics was hanged in Zanjan Prison.
The Public Relations Office of the Zanjan Judiciary said that according to the Zanjan Public and Revolutionary Court, a convict who was arrested on charges of carrying 676 grams of heroin was executed after being tried and sentenced to death. His sentence was upheld by the Supreme Court.
This sentence was carried out on November 13 after legal proceedings and the convict was hanged at the Central Zanjan Prison. (Public Relations Office of the Zanjan Judiciary – Nov. 16, 2012)


Arbitrary killing

Iran tortures Arab worker to death

Jamil Soyedi, 35, who was an Arab-Iranian man living in Ahwaz died under torture by security forces.
According to reports, Jamil Soyedi was a worker in a welding workshop and was arrested about a month ago by security forces.
There are still no reports on how and why this Arab man was arrested. According to reports, his family had constantly pursued his whereabouts in the past month going to security centers in Ahwaz without any results.
Human rights reporters say that Soyedi’s body was accidently found by a person he knew in the morgue of the medical examiner’s office. The man subsequently informed Jamil Soyedi’s family. His body has still not been handed over to his family and his family’s inquiries into discovering the reason behind his arrest, torture and cause of death have been fruitless.
Six Arab political activists were previously killed under torture. They were Gheiban Abidavi, Mohammad Cheldavi, Reza Meghasi, Mohammad Kabi, Naser Albosho and Alireza Ghabishavi. (Activists in Exile – Nov. 9, 2012)

Iran prosecutor: Blogger died in police custody
TEHRAN, Iran - Iran`s state prosecutor confirms that a jailed blogger died in police custody last week, and wounds were found on his body. It`s the first official confirmation of Sattar Beheshti`s death in custody. The U.S.State Department and a press freedom group have called for investigation of the 'suspicious death.
'Prosecutor Gholam Hossein Mohseni Ejehi says wounds were found in five places on Beheshti`s body. Also, there was a copy of a letter of complaint in his name against his interrogator. Ejehi`s remarks were reported by the semi-official Mehr news agency Monday. Beheshti was detained Oct. 31 for alleged cybercrimes. Iran`s judiciary chief has ordered an inquiry into his death. Dozens of bloggers and journalists have been arrested in crackdowns on dissent in Iran in recent years. (AP – Nov. 12, 2012)

Iranian Blogger Dies in Custody, Family Says
By FARNAZ FASSIHI
BEIRUT-A little-known blogger died in the custody of Iran's cyberpolice this week from what fellow detainees said was torture, the first time the force has been publicly accused of the death of a prisoner.
Iranian authorities have been silent about the reports of the blogger's death. Iran's mission to the United Nations didn't respond to questions and calls.
Satar Beheshti, a 35-year-old day laborer who blogged about the suffering of people around him and criticized the Islamic Republic and its government, was arrested by Iran's cyberpolice, known as the FTA, on Oct. 30, family members said. He was killed in FTA custody on Tuesday, according to his family and human-rights organizations.
Mr. Beheshti appeared to have suffered injuries from torture under interrogation, according to human-rights groups and political prisoners, who told opposition websites they saw him in a Tehran's Evin prison the day before he died.
While the FTA, created in January 2011, is known for using surveillance to battle online crime and dissent, other branches of Iran's security forces typically handle arrests and interrogation.
Political prisoners in Iran often disappear without being charged or put on trial...
The FTA was created in an effort to unite the various cyberpolice working for different Iranian entities-police, judiciary, Revolutionary Guards-under one umbrella. The FTA's mandate, as stated on its website, is to monitor Internet financial crimes, pornography, harassment and national security.
Mr. Beheshti filled out an official complaint in Evin prison against an interrogator, according to a copy of the complaint form published by the opposition website Kalame.
Human-rights organizations say a fellow prisoner or a warden guard leaked the complaint. 'I, Satar Beheshti, attest that I was arrested by FTA and beaten and tortured with multiple blows to my head and body…. I want to write that if anything happens to me, FTA police are responsible, ' the complaint on Kalame said.
Mr. Beheshti's death shocked Iranian opposition circles in part because he wasn't a known political activist. Only 10 people followed his posts, his blog said.
Mr. Beheshti, though not well-known as a blogger, has become the latest hero for Iran's pro-democracy movement.
Iranians were posting his picture as their profile photo on Facebook < http://online.wsj.com/public/quotes/main.html?type=djn& symbol=FB> and his writings were being widely circulated this week.
‘We are saying that the burden of proof is on Iranian authorities, ' said Hadi Ghamei, director of the New York-based International Campaign for Human Rights in Iran. 'The fact is that a healthy 35-year-old goes into interrogation and dies within a week and there are witnesses saying he suffered from injuries, ' he said.
Mr. Beheshti came from a poor, working-class family and supported his mother by doing construction and painting.
He lived in the slums of Robot Karim, a district in the southernmost part of Tehran. He never graduated from high school or attended college, his sister said, but he wrote eloquently about poverty, lack of freedom and the regime's brutal force.
In the last entry on his blog, a day before his arrest, Mr. Beheshti wrote that intelligence forces were threatening him with emails and calls.
‘They tell me close your big mouth. I said I only write what I hear and see. They tell me we will shut you up. No one will know what happened to you or where you went.
Tell your mother soon she will be wearing black. I tell them I have entered this struggle, either I will die or I will be free, ' the final item on Mr. Beheshti's blog reads.
FTA police raided Mr. Beheshti's house on Oct. 30, confiscated his laptop and writings and handcuffed him, according to his sister, Fatemeh Beheshti.
Ms. Beheshti told Iranian opposition websites and Voice of America's Persian Service that that was the last time the family saw him.
On Nov. 6, Ms. Beheshti's husband was summoned by security forces and notified that Mr. Behesthi died in custody. When he inquired why, he was slapped and told he wasn't the one asking questions, according to Ms. Beheshti.
‘My brother's only crime was that he saw and understood all the pain around him, ' said Ms. Beheshti.
Iranian authorities didn't give Mr. Beheshti's body to his family. A request for autopsy was rejected, the International Campaign for Human Rights in Iran said.
Ebrahim Nekoo, the lawmaker for Mr. Beheshti's district, told an Iranian reporter that he would follow up on the case.(WSJ – Nov. 11, 2012)

Iran: Investigate Detained Blogger’s Death
Culture of Impunity Plagues Prisons, Detention Facilities
With more than a dozen deaths in the past four years, Iran’s prisons are rapidly turning into death traps for detainees, including people who should never have been behind bars to begin with.
Iranian authorities should investigate the death of a 35-year-old blogger in custody and immediately provide his family with information about the circumstances of his death. Initial reports suggest that he may have died from ill-treatment or torture.
The blogger, Sattar Beheshti was arrested by Iran’s cyberpolice on October 30, 2012, when they raided his mother’s home in Robat Karim, 25 kilometers outside of Tehran. The police confiscated a number of his personal belongings, including his computer. The police unit, also known as “FATA, ”was established in January 2011 to enforce laws aimed at regulating online speech and content considered to violate Iran’s national security or moral legislation. People who spoke to the family told Human Rights Watch that the family tried to get information about Beheshti’s whereabouts and the reason for his arrest from security and judicial officials, but that they heard nothing until November 6, 2012, when police officials told the family he had died in custody.
“With more than a dozen deaths in the past four years, Iran’s prisons are rapidly turning into death traps for detainees, including people who should never have been behind bars to begin with, ”said Eric Goldstein, deputy Middle East director at Human Rights Watch. “The onus is on Iranian officials, including high-ranking prison officials and members of the judiciary, to immediately come clean about what happened to Beheshti and punish those responsible.”
The exact circumstances and cause of death are not known at this point, and the authorities have not publicly accepted any responsibility for Beheshti’s death.
His death brings to at least 15 the number of people detained for exercising their basic rights who have since 2009 died in custody or as a result of injuries during their detention from alleged mistreatment or neglect. Human Rights Watch has compiled information from witnesses, family members, and other sources suggesting that at least 13 of them died as a result of physical abuse or torture. No high-ranking officials have been brought to justice for any of these deaths.
According to a report on BBC Persian, authorities buried him in Robat Karim, his hometown, but allowed only his brother-in-law to attend the funeral. A source close to the family told Human Rights Watch that after the family gave interviews to opposition websites about Beheshti’s death, the authorities have put tremendous pressure on the family to stop.
On November 6, 2012, reports surfaced on several opposition sites, including Kalemeand Saham News, both of which are close to opposition figures, that witnesses inside Ward 350 of Evin prison, where many political prisoners are held, had seen Beheshti with injuries on his arms, legs, and face. The unconfirmed reports said that Beheshti had been injured during his arrest and interrogation. The reports indicated that Beheshti’s family, including his ailing mother, became extremely worried about his health and tried to get information about his condition from Evin and other officials without success.
On November 8 Kaleme reproduced a copy of a letter allegedly written bv Beheshti in which he protested his ill-treatment at the hands of Tehran’s cyberpolice. The letter says the police threatened and beat him during interrogation sessions for two days. “I hold [the cyberpolice] responsible for anything that happens to me, and declare that any confessions taken from me were extracted under torture, which I was subjected to during my 12 hours in room 2 of Ward 350 [of Evin prison], ”the letter was quoted as saying. Human Rights Watch has not been able to independently verify the authenticity of the letter…
Officials had previously arrested Beheshti for his criticism of the government during student protests that took place in Tehran during July 2003.
Since 2009, Human Rights Watch has documented numerous cases of ill-treatment, torture, or medical neglect of detainees, some of which led to deaths. On March 6, 2009, Amir Hossein Heshmat Saran, a 49-year-old prisoner at Rajai Shahr prison outside of Tehran, died at the Rajayi Shahr public hospital in Karaj. It was not clear whether Saran died as a result of mistreatment or medical neglect. On March 18 of the same year Omidreza Mirsayafi, a blogger, died in a hospital, authorities said, after doctors diagnosed him with very low blood pressure and transferred him to the prison infirmary. According to reports at the time, his family said he bore signs of ill-treatment, including a broken skull and bruises on his body.
Three detainees – Amir Javadifar, Mohammad Kamrani, and Mohsen Ruholamini – died in July 2009 at Kahrizak detention facility outside of Tehran, which was operated by Iran’s police forces and housed protesters who participated in anti-government demonstrations after the disputed 2009 presidential election and the violent government crackdown that followed. In 2010, the victims’ families and rights activists reported that two other detainees, Ramin Aghazadeh Ghahremani and Abbas Nejati-Kargar, died after their release from the facility, due, they said, to injuries suffered in custody there. Authorities have denied that their deaths are linked injuries at Kahrizak.
In December 2009, a military court charged 11 police officers and a private citizen who allegedly collaborated with the police with murder over the deaths at Kahrizak. On June 30, 2010, Iranian media reported that the military court convicted and sentenced two of the defendants to death, fines, lashings, and monetary compensation to the victims’ families. Nine others received undisclosed prison sentences and fines, according to media reports. But the court acquitted the highest-ranking defendant, General Azizollah Rajabzadeh, who headed Tehran’s police force at the time, of all charges. No other high-ranking security or police officials implicated in the deaths were ever put on trial or brought to justice.
According to Ahwazi Arab rights activists, at least another six detainees have been tortured to death in the custody of security and intelligence forces in connection with anti-government demonstrations that swept across Khuzestan province in April 2011 and again in April 2012.
Hoda Saber, a journalist and political activist who was serving a prison sentence in Ward 350 of Evin prison, died on June 10, 2011, at a Tehran hospital after a hunger strike to protest the death of another political activist who died after security forces attacked her during her father’s funeral. On the eighth day of his hunger strike prison officials transferred Saber to the prison infirmary with chest and stomach pains. The International Campaign for Human Rights in Iran reported that security officials posing as medical personnel severely beat Saber in the infirmary, and later failed to transfer him to the hospital in a timely matter after he had a heart attack.
International and Iranian law require prison authorities to provide detainees with adequate medical care. Iran’s State Prison Organization regulations state that, if necessary, detainees must be transferred to a hospital outside the prison facility. The United Nations Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners require authorities to transfer prisoners needing specialist treatment to specialized institutions, including civilian hospitals.
Both Iranian law and international law require prison authorities to provide basic necessities to all prisoners and to treat them with dignity and respect. The International Covenant on Civil and Political Rights, to which Iran is a state party, prohibits inhuman or degrading treatment or punishment. (Human Rights Watch – Nov. 9, 2012)


نقض سيستماتيك بر امر حق زيستن
اعدام و محكوم به اعدام

اعدام

به‌دار آویختن حداقل 8 زندانی در زندان گوهردشت کرج
- بدار آویختن حداقل 8 زندانی در زندان گوهردشت کرج
بنا‌به گزارشات رسیده به' فعالان حقوق‌بشر و دموکراسی در ایران' صبح امروز حداقل 8 زندانی در زندان گوهردشت کرج به‌دستور قوه قضاییه ولی‌فقیه آخوند علی خامنه‌ای بدار آویخته شدند.
صبح امروز سه‌شنبه 23آبان ماه حداقل 8 زندانی که اکثر آنها از زندانیان ندامتگاه کرج بودند و از روز یکشنبه در سلولها انفرادی بند 5 زندان گوهردشت در انتظار اجرای حکم اعدام به‌سر می‌بردند اعدام شدند. در میان اعدام شدگان امروز یکی از پاسدار بندها که در زندان گوهردشت و قزل‌حصار کرج کار می‌کرد می‌شود.
اسامی تعدادی از اعدام شدگان امروز به قرار زیر می‌باشد:
1 – پاسدار بندی به نام سلیمانی که از پاسداربندهای زندان گوهردشت و قزل‌حصار بود
2- حسین کریمی
3 - سرتیپ اسماعیلی
طی روزهای گذشته 2 گروه که تعداد آنها 20نفر بود از زندانیان زندانهای ندامتگاه و زندان قزل‌حصار کرج به سلولهای انفرادی جهت اجرای حکم ضدبشری اعدام منتقل شده بودند.
از طرفی دیگر 9 زندانی که از زندان قزل‌حصار کرج جهت اجرای حکم اعدام به سلولها انفرادی منتقل شده بودند. یکی از آنها به نام قاسم تاجیک 40ساله که از اتباع افغانستان بود اعدام شد و 8نفر دیگر به سالنهای خود بازگردانده شدند. سالن 4 واحد 2 زندان قزل‌حصار کرج محل نگهداری زندانیان اتباع افغانستان است در حال حاضر نزدیک به 110 زندانی در این سالن در انتظار اجرای حکم اعدام به‌سر می‌برند. (سایت فعالان حقوقبشر در ایران- 23/8/1391)

عامل جنایت در نزاع خیابانی اعدام شد
پسر جوان که در جریان یک نزاع در اسلامشهر مرتکب قتل شده بود، سحرگاه امروز در محوطه زندان اعدام شد. به گزارش خبرنگار مهر، فریدون 17مرداد سال 88 در جریان یک نزاع پسر جوانی به نام رحمان را در اسلامشهر به قتل رساند...
فریدون سپس در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد که حکم مجازات او از سوی قضات دیوان عالی کشور تأیید شد.
با استیذان حکم قصاص از سوی رئیس دستگاه قضا، فریدون سحرگاه امروز پای چو بدار قرار گرفت. (خبرگزاری مهر (رژیم)- 24/8/1391)

اعدام ۱۲ زندانی در زندان رجایی شهر کرج
۱۲ زندانی متهم به قاچاق مواد مخدر، سحرگاه امروز در زندان رجایی شهر کرج اعدام شدند.
بنا‌به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران، سحرگاه امروز سه‌شنبه ۲۳ آبان ماه، حکم اعدام ۱۲ تن از متهمین قاچاق مواد مخدر که در دادگاههای انقلاب کرج و شهریار به مرگ محکوم شده بودند، در زندان رجایی شهر کرج به مورد اجرا درآمد. (سایت هرانا- 23/8/1391)

اجرای حکم جنایتکارانه اعدام یک زندانی در زندان گوهردشت کرج
بنا‌به گزارشات رسیده به ”فعالین حقوق‌بشر و دموکراسی در ایران“ صبح امروز حکم اعدام یک نوجوان زندانی در زندان گوهردشت کرج به اجرا گذاشته شد. بامداد امروز چهارشنبه 24آبانماه حکم ضدبشری اعدام علیه نوجوان حسین بهمنی متولد سال 1367 به اجرا گذاشته شد. وی نزدیک به 5سال در بند 2 زندان گوهردشت کرج زندانی بود. فردی که دستور اجرای حکم اعدام این نوجوان را صادر و خود نیز در زمان اجرای حکم حضور داشت جمشیدی رئیس شعبه 27 اجرای احکام تهران می‌باشد. حکم اعدام داود اعلم بیگی که روز گذشته از بند 4 زندان گوهردشت کرج جهت اجرای حکم اعدام به سلولهای انفرادی منتقل شده بود موقتاً به تعویق افتاد. در حال حاضر بیش از 1100 زندانی در زندان گوهردشت کرج در انتظار اجرای حکم ضدبشری اعدام به‌سر می‌برند. (سایت فعالین حقوق بشر و دمکراسی- 24/8/1391)

3 متجاوز به عنف در اراک اعدام شدند
سه متجاوز به عنف صبح امروز در ملأعام در خیابان داوران اراک که محل ارتکاب جرم این سه متجاوز بود به دار مجازات آویخته شدند.
رئیس کل دادگستری استان مرکزی در حاشیه مراسم اعدام در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اراک با اشاره به اینکه پرونده این سه متهم در شعبه سه دادگاه کیفری استان رسیدگی و منجر به حکم اعدام برای سه نفر شد، گفت: سپس هیئت عمومی کیفری دیوان عالی کشور رأی را تایید کرده که صبح امروز شاهد اجرای آن بودیم.
حکمت‌علی مظفری اظهار داشت: این سه متجاوز به عنف به نام‌های بهزاد. ع، متهم ردیف اول 27 ساله، مهدی. م 27 ساله متهم ردیف دوم و میثم. م 37 ساله متهم ردیف سه این پرونده بودند که بعد از مراحل قانونی به مجازات رسیدند. (خبرگزاري فارس – 24/9/81)

يك زنجان اعدام شد
یک زندانی متهم به حمل مواد مخدر در زندان  زنجان اعدام شد.
روابط عمومی دادگستری کل استان زنجان گزارش داد، بنا به اعلام دادسرای عمومی و انقلاب زنجان یک محکوم که به جرم نگهداری ۶۷۶ گرم هروئین دستگیر شده بود پس از محاکمه به اعدام محکوم و حکم مزبور پس از تایید دیوان عالی کشور به اجرا درآمد.
این گزارش افزود: این حکم پس از انجام تشریفات قانونی بامداد روز ۲۳ آبان به اجرا گذاشته شد و فرد محکوم در زندان مرکزی زنجان به دار آویخته شد.  (روابط عمومی دادگستری کل استان زنجان ، هرانا – 26/9/81)


قتل خودسرانه

قتل یک کارگر توسط ناجا ؛ مرگ زیر شکنجه اینبار در اهواز
فعالان در تبعید: جمیل سویدی(45 ساله) شهروند عرب اهوازی ساکن در منطقه لشکر آباد این شهر تحت شکنجه نیروهای امنیتی کشته شد
بنا به گزارش فعالان حقوق بشری از اهواز جمیل سویدی کارگر یک کارگاه جوشکاری است و حدود یک ماه گذشته به دست نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.
هنوز از چگونگی و دلایل بازداشت این شهروند عرب گزارشی در دست نیست. بنا به گزارش های رسیده، خانواده جمیل سویدی طی یک ماه گذشته مراجعات مکرر اما بی نتیجه  به مراکز امنیتی وانتظامی در اهواز داشته اند.
گزارشگران حقوق بشری می گویند جنازه جمیل سویدی به شکل کاملا اتفاقی توسط یکی از آشنایان او در سردخانه پزشکی قانونی دیده شده و به خانواده او اطلاع داده می شود. جنازه جمیل سویدی هنوز به خانواده او تحویل داده نشده  وپیگیری خانواده او برای کشف دلایل بازداشت ، شکنجه وچگونگی مرگ او تا به حال به نتیجه نرسیده است.
پیش از این نیز شش فعال سیاسی عرب اهوازی به نام های غیبان عبیداوی از حمیدیه،محمد چلداوی از اهواز، رضا مغامسی از دزفول، محمد کعبی از شوش و ناصر آلبوشوکه از اهواز و علیرضا غبیشاوی از اهالی خلفیه نیز زیر شکنجه کشته شده بودند. (فعالان در تبعید – 19/8/91)

دادستان ایران: بلاگر در بازداشت پلیش درگذشته است
تهران - دادستان کشور ایران تأیید کرد که یک بلاگر زندانی هفته گذشته در بازداشت پلیس مرده است، و زخمهایی در بدن او پیدا  شده است. این اولین تأیید رسمی درباره مرگ ستار بهشتی در حین بازداشت می‌باشد.  وزارت‌خارجه آمریکا و یک گروه آزادی مطبوعات خواهان تحقیقات درباره    این  ”مرگ مشکوک ”شده بودند.  
دادستان غلامحسین محسنی اژه‌یی می‌گوید، در 5 نقطه بدن بهشتی زخمهایی پیدا شده است . هم‌چنین یک کپی از شکایت به اسم او علیه بازجویش  وجود دارد. اظهارات اژه‌یی روز دوشنبه توسط خبرگزاری مهر گزارش شد... (خبرگزاری آسوشیتدپرس- 22/8/1391)

به گفته خانواده، بلاگر ایرانی در بازداشت درگذشت
سایت وال استریت ژورنال، 9نوامبر، 2012 - [10نوامبر روی سایت آمد] - بقلم فرناز فصیحی - بیروت - یک بلاگر گمنام در بازداشت نیروی پلیس سایبری ایران، این هفته به‌دلیل آن‌چه هم بندهای او گفتند زیر شکنجه کشته شد که این اولین بار است این نیرو به‌طور علنی متهم به مرگ یک زندانی شده است ... هیأت دیپلوماتیک ایرانی در ملل ‌متحد پاسخی به سؤالها و تلفنها ندادند...
ستار بهشتی 35ساله کارگر روزمزدی بود که درباره درد و رنج مردم پیرامونش می‌نوشت و جمهوری اسلامی و حکومت آن را مورد انتقاد قرار می‌داد توسط پلیس سایبری معروف به فتا (FTA) در 30اکتبر دستگیر شد.
وی روز سه‌شنبه در زندان فتا به گفته خانواده‌اش و سا زمانهای حقوق‌بشری کشته شد. وبسایتهای اپوزیسیون گفتند روز قبلش وی در زندان اوین دیده شده بود. فتا در ژانویه 2011 تأسیس شده است که به‌عنوان ابزار شناسایی جرایم اینترنتی شناخته می‌شود…
زندانیان سیاسی در ایران اغلب بدون این‌که متهم شوند یا محاکمه گردند ناپدید می‌شوند ...
آقای بهشتی گرچه یک بلاگر ناشناخته بود اما اکنون جدیدترین قهرمان جنبش حامی دموکراسی ایران شده است و نوشته‌های او به‌طور وسیعی این هفته منتشر شده است... (سایت وال استریت ژورنال- 21/8/1391)

عدم پاسخگویی پدیده‌ای حکمفرما در زندان‏ها و بازداشتگاه‏های ایران
ایران: مرگ وبلاگ نویس زندانی را تحقیق کنید
عدم پاسخگویی پدیده‌ای حکمفرما در زندان‏ها و بازداشتگاه‏های ایران
 ( بیروت) - دیده‌بان حقوق‌بشر امروز اعلام کرد که مقامات ایرانی باید مرگ یک وبلاگ نویس ٣٥ ساله را مورد بررسی قرار داده و بلافاصله اطلاعات چگونگی مرگ او را در اختیار خانواده‌اش بگذارد. گزارش‏های اولیه نشان می‏دهند که ممکن است این شخص درنتیجه بدرفتاری و یا شکنجه در زندان جان سپرده باشد.
این وبلاگ نویس، ستار بهشتی، ٣٠ اکتبر ٢٠١٢، در خانه مادرش در رباط کریم که حدود ٢٥ کیلومتری تهران واقع است توسط پلیس سایبری بازداشت شد. پلیس تعدادی از وسایل شخصی او، از جمله کامپیوترش را مصادره کردند. این واحد پلیسی در ژانویه ٢٠١١ تأسیس گردید و هم‌چنان به‌عنوان «فتا» یا پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات نیروی انتظامی‌شناخته می‏شود. هدف این واحد تنظیم صحبت و یا محتوای آنلاین است که به نظر می‏رسد با امنیت ملی یا قوانین اخلاقی ایران مغایرت دارد. افرادی که با خانواده او صحبت کردند به دیده‌بان حقوق‌بشر گفتند که اعضای خانواده تلاش خود را کردند تا اطلاعات بیشتری در رابطه با مکان و دلیل بازداشت او از مقامات قضایی و امنیتی کسب کنند، اما هیچ اطلاعی راجع به وضعیت وی دریافت نکردند تا ۶ نوامبر، روزی که پلیس به خانواده بهشتی خبر دادند که ایشان در هنگام بازداشت در گذشته است.
اریک گلدستاین، معاون مدیر بخش خاورمیانه در دیده‌بان حقوق‌بشر گفت: «با بیش از دوازده کشته در چهار سال اخیر، زندان‏های ایران به سرعت به تله‏های مرگ تبدیل می‏شوند، به‌خصوص برای اشخاصی که از ابتدا نباید بازداشت می‏شدند. وی افزود: «مقامات ایرانی، از جمله مقامات عالی‌رتبه زندان و اعضای قوه قضاییه، وظیفه دارند بلافاصله از آن‌چه بر بهشتی گذشته خبر داده و افرادی که دست به این جنایت زده‌اند را مجازات کنند».
شرایط دقیق و چگونگی مرگ بهشتی شناخته نشده و تا‌کنون هیچ مقام ایرانی علناً مسئولیتاین حادثه را برعهده نگرفته است.
با مرگ بهشتی تعداد بازداشت شدگانی که برای استفاده از حقوق اولیه خود محبوش شدند و از سال ٢٠٠٩ در زندان‏های ایران بوده و یا بعد از آزادی‏شان به واسطه جراحاتی که در جریان بازداشت آنان در اثر شکنجه و بدرفتاری به آنان وارد شده و یا عدم رسیدگی جان باخته‌اند حداقل ١٥ نفر می‏باشد. در طول این مدت دیده‌بان حقوق‌بشر از شاهدان، اعضای خانواده، و منابع دیگر اطلاعتی جمع‌آوری کرده که نشان می‏دهد ١٣ تن از این زندانیان به‌خاطر ضربه‏های جسمی و شکنجه جان خود را از دست دادند. تا به‌حال هیچ مقام عالی‌رتبه برای این کشتارها محاکمه نشده است.
بر اساس گزارش بی.بی.سی فارسی، مقامات دولتی بهشتی را در رباط کریم دفن کرده اما فقط به داماد خانواده‌اش اجازه حضور در مراسم خاکسپاری را دادند. یک منبع نزدیک به خانواده بهشتی به سازمان دیده‌بان حقوق‌بشر گفته است که مقامات دولتی فشار زیادی بر خانواده‌اش وارد کردند تا دست از هرگونه مصاحبه با سایت‏های مخالف بردارند.
در تاریخ ۶نوامبر، چند سایت خبری مخالف، از جمله «کلمه» و «سهام نیوز» که به چهره‏های اپوزیسیون نیز نزدیک هستند، گزارش دادند که چند شاهد بهشتی را در بند سیاسی ٣٥٠ اوین دیده‌اند که بر روی دست و پا و صورتش صدماتی مشخص بوده است. طبق این گزارش‏های تأیید نشده، بهشتی در هنگام بازجویی و بازداشت مصدوم شده است. در این گزارش‏ها آمده است که خانواده بهشتی، از جمله مادر بیمارش، به‌شدت در مورد سلامتی او نگران بوده و تلاش کرده‌اند تا در مورد وضعیت وی از مقامات بازداشتگاه اوین معلوماتی کسب کنند اما موفق نشده‌اند.
در روز ٨ نوامبر، سایت خبری «کلمه» نسخه نامه‌یی را چاپ کرد که ظاهرأ توسط بهشتی نوشته شده بود و در آن وی به بدرفتاری و خشونت پلیس سایبری اعتراض کرده بود. در این نامه آمده است که پلیس بهشتی را در طی بازجوی دو روزه مورد ضرب و تهدید قرار داده‌اند. مطابق این نامه بهشتی نشوته است: «عواقب هر اتفاقی که برایم پیش آید مقصر] را [پلیس فتا می‌دانم و همین‌طور اگر اعترافی از بنده گرفته شود تحت شکنجه بوده] و [در مدت ۱۲ساعت ماندن در بند ۳۵۰اتاق دو] صورت گرفته شده است [». دیده‌بان حقوق‌بشر تا‌کنون قادر نبوده است به‌طور مستقل صحت این نامه را تأیید کند.
روز ٢٩ اکتبر، در یکبلاگ منسوب به بهشتی به نام «انتقاد»، نویسنده می‏گوید که وی به‌خاطر فعالیت وبلاگ‌نویسی‌اش تهدید شده است. «دیروز بنده را تهدید می‏کنند به مادرت بگو به‌زودی رخت سیاه باید بپوشد، دهان گشادت را نمی‌بندی..».. نویسنده بدون آن که تهدید کنندگان را معرفی کند، می‏نویسد که آنان وی را تهدید کرده‌اند و مدعی بودند که هر کاری دلشان بخواهد انجام می‏دهند تا فعالیت خود را متوقف کند، اما با این وجود وی سکوت نخواهد کرد. دیده‌بان حقوق‌بشر نتوانسته تا‌کنون صحت این پست را به‌طور مستقل تأیید کند.
مقامات قبلاً هم بهشتی را در ژوئیه سال ٢٠٠٣ برای انتقاد از دولت هنگام تظاهرات دانشجویی در تهران دستگیر کرده بودند.
دیده‌بان حقوق‌بشر از سال ٢٠٠٩ تا کنون، موارد متعددی از بدرفتاری، شکنجه و غفلت پزشکی از بازداشت‌شدگان جمع‌آوری کرده که بعضی از آنها منجر به مرگ شده‌اند. در ٦ مارس ٢٠٠٩، امیر حسین حشمت ساران، زندانی ٤٩ ساله در زندان رجایی شهر در خارج از تهران، در بیمارستان دولتی رجایی شهر در کرج درگذشت. معلوم نیست که ساران به‌خاطر بدرفتاری یا غفلت پزشکی در گذشته است. در روز ١٨ مارس همان سال، امید رضا میرصیافی، وبلاگ نویس، در بیمارستان فوت کرد. مقامات مدعی بودند که میرصیافی پس از این‌که پزشکان زندان تشخیص پایین بودن فشار خون وی را دادند به بهداری زندان و بعد به بیمارستان منتقل شد و جان خود را از دست داد. بر اساس گزارش‏های آن زمان، خانواده میرصیافی گفتند که نشانه‏های بدرفتاری، از جمله جمجمه شکسته و کبودی بر روی بدنش پیدا بود.
سه تن از بازداشت‌شدگان - امیر جوادی فر، محمد کامرانی و محسن روح الامینی - در ژوئیه سال ٢٠٠٩ در بازداشتگاه کهریزک در خارج از تهران جان خود را از دست دادند. این بازداشتگاه توسط نیروهای پلیس اداره می‏شد و مکان بازداشت بسیاری از تظاهرکنندگان ضددولتی بود که پس از انتخابات جنجال برانگیز ریاست‌جمهوری ٢٠٠٩ در خیابان‏ها دچار سرکوب خشونت‌آمیز مأموران شدند. در سال ٢٠١٠، خانواده‏های قربانیان و فعالان حقوق‌بشر گزارش دادند که دو تن از بازداشت‌شدگان دیگر، رامین آقازاده قهرمانی و عباس نجاتی کارگر، پس از آزاد شدن بر اثر صدماتی که به آنها در کهریزک وارد شده بود، در گذشتند. مقامات هرگونه ارتباطی بین بازداشت و مرگ این افراد را انکار کرده‌اند.
در دسامبر سال ٢٠٠٩، یک دادگاه نظامی ١١ افسر و یک شهروند که ظاهرأ با پلیس همکاری کرده بود را در رابطه با کشتارهای کهریزک محکوم کرد. در ٣٠ ژوئن ٢٠١٠، رسانه‌های ایران گزارش دادند که دادگاه نظامی دو نفر را به اعدام، شلاق، و پرداخت دیه به خانوادهای قربانیان محکوم کرد. این دادگاه نه نفر دیگر را به زندان و جریمه‏های نامشخص محکوم کرد . اما عالی رتبه‌ترین متهم، سرتیپ عزیزالله رجب زاده، که در آن زمان پلیس تهران را رهبری می‏کرد، از تمام اتهامات تبرئه شد. هیچ مقام عالی‌رتبه دیگری از پلیس و یا نیروی امنیتی که ظاهرأ در کشتارها دست داشته‌اند تا به‌حال مجازات نشده است.
به گزارش فعالان حقوق عرب‏های اهوازی، حداقل ٦ تن از بازداشت‌شدگان دیگر در بازداشت نیروهای امنیتی و اطلاعاتی در ارتباط با تظاهرات ضددولتی که در سراسر خوزستان در ماه‏های آوریل سال ٢٠١١ و ٢٠١٢ صورت گرفت زیر شکنجه جان خود را از دست دادند.
هدی صابر، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی که در حال گذراندن حکم زندان در بند ٣٥٠ زندان اوین بود، در ١٠ ژوئن ٢٠١١ در یک بیمارستان تهران پس از اعتصاب غذا در اعتراض به مرگ یک فعال سیاسی دیگر (که پس از حمله نیروهای امنیتی در تشییع جنازه پدرش فوت کرد) جان خود را از دست داد. صابر در روز هشتم اعتصاب به‌خاطر درد سینه و معده به بهداری زندان منتقل شد. کمپین بین‌المللی حقوق‌بشر در ایران گزارش داده است که مقامات امنیتی که به‌عنوان پرسنل پزشکی به آن‌جا آمده بودند، به‌شدت صابر را در بهداری مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و پس از این‌که صابر دچار سکته قلبی شد مأموران او را بلافاصله به بیمارستان منتقل نکردند.
قوانین ایرانی و بین‌المللی مقامات زندان را مسؤل ارائه مراقبت‏های پزشکی کافی می‏داند. مقررات سازمان دولتی زندان‏ها در ایران نیز می‏گوید که در صورت لزوم، بازداشت‌شدگان باید به یک بیمارستان خارج از زندان منتقل شوند. قاعده‌ها حداقل استاندارد سازمان ملل ‌متحد برای رفتار با زندانیان هم مقامات دولتی را موظف می‏کند که زندانیانی را که نیاز به درمان مخصوص دارند به بیمارستان‏های ویژه، از جمله بیمارستان‏های غیرنظامی، منتقل کنند.
هم قوانین ایران و قوانین بین‌المللی، دولت ایران را مکلف می‏سازند تا نیازهای اولیه زندانیان را برطرف کرده و با آنها محترمانه و بر طبق منزلت انسانی رفتار کنند. میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، که ایران خود پایبند به آن است، رفتار یا مجازات غیرانسانی و توهین‏آمیز را قدغن کرده است. (سایت دیدبان حقوق بشر- 19/8/1391)






top