Translated and edited by Persian2English
Three days ago, Rahim Rashi was transferred from the IRGC Intelligence detention centre in Orumiyeh to the Mahabad general prison. Rashi is still on a hunger strike he began 24 days ago. On the day of his transfer, Rahim Rashi’s son was able to meet with his father for a short visit. Rashi’s son reported today that his father’s health is in critical condition and the prison doctor was forced to visit him.

Rashi’s son expressed extreme worry and concern over his father’s health. He explains that his father is known to not break a hunger strike until he is granted release.

The previous time that Rahim Rashi was arrested, he was on a hunger strike then too. When the prison doctor declared that he would be dead in three days if he continued with the strike, authorities released Rahim Rashi from prison.

57 year old political prisoner Rahim Rashi is from Mahabad [a city in West Azerbaijan province). When Rashi was detained in the Orumiyeh IRGC Intelligence prison, he was subjected to heavy pressures and his family was not permitted to visit him.


The following is an English translation of a recent letter written by Soran Rashi, Rahim Rashi's son:



We Are the Families of Political Prisoners Campaign (I am the brother of Rahim Rashi)
Translation ABU XALES for Persian2English

Because of my personal love and feelings for Abdollah Momeni who was on hunger strike for 17 days, I would like to refer to myself as his little brother. I have noticed that names are mistakenly forgotten. To strengthen the memory and fight against oblivion, I sincerely and with respect declare my brothership with all political prisoners. I write this so my brother Rahim does not think he is alone, and so his family, especially his son, does not feel lonely. I am Rahim's youngest brother. My brother is Kurd and he is 57 years old. He has been on hunger strike for seventeen days [editor's note: this letter was originally published on August 5, 2010. Rahim Rashi's son has now confirmed the hunger strike continues on its 24th day]. His crime is defending the rights of humans. He is not permitted to see his family and his health is in critical condition. Please do not forget my brother.

My dear brother Rahim, I have great respect for your determination. I wish to inform you that your other brothers are also on hunger strike.

Rahim does not have access to the media. My brother does not have journalist or human rights activist friends. Do not forget my brother. Please, be his voice. Speaking from the depth of my heart, I would love it if one of you would become the brother of Rahim. I am [also] the brother of Abdollah Momeni. His only son is denied by interrogators to speak with his father in his sweet native Lori dialect.


جان رحیم رش زندانی سیاسی کورد واقعا در خطر است.

24 روز اعتصاب غذا‌آقای رحیم رش سه روز پیش از زندان اطلاعات سپاه ارومیه به زندان عمومی مهاباد منقل شده، اما ایشان هم چنان به اعتصاب غذای خود ادامه داده است. یکی از پسران آقای رش سه روز پیش توانسته ملاقات کوتاهی با پدرش داشته باشد که در این ملاقات حال پدرش را آنقدر وخیم گزارش کرده است که همان روز پرشک زندان مجبور شده است به ملاقات آقا رش برود. پسر آقای رحیم رش می گوید بار قبلی هم پدرم درزندان سقز آن قدر به اعتصاب غذای خود ادامه داد که پزشکان گفتند 3روز دیگر خواهد مرد و به همین دلیل آزادش کردند بعد از آزادی نیز تا چندین ماه به حالت عادی بر نگشت. آن ها می گویند با شناختی که از پدرمان داریم مطمئنیم تا آزادش نکنند دست از اعتصاب بر نخواهد داشت و به همین خاطر ما به شدت نگران سلامت جان پدرمان هستیم.
آقای رحیم رش فعال مدنی در 28 تیرماه بازداشت شد و از فردای بازداشت اش اقدام به اعتصاب غذا نموده است. وی چهار روز پس از بازداشت به زندان اطلاعات سپاه ارومیه منتقل شده است و تا سه روز پیش هم چنان در زندان اطلاعات سپاه ارومیه به سر برده است. از سه روز پیش ایشان به زندان عمومی مهاباد منتقل شده است .وخامت جان و سلامت جسمانی آقای رحیم رش به شدت در خطر است برفعالان حقوق بشر است که بسیار بیشتر به وضعیت این زندانی سیاسی توجه نشان دهند.
***
کمپین ما خانواده ی زندانیان سیاسی هستیم(من برادر رحیم رشی هستم)
صادقانه می گویم. به خاطر تعلق خاطر شخصی, دوست داشتم که خود را برادر کوچک کوهیار و یا عبدالله مومنی عزیز بنامم. اما وقتی می بینم در کمپین ما خانواده ی زندانیان سیاسی هستیم. نام وی که اکنون هفدهمین روز اعتصاب غذای خود را می گذراند. کاملا به تصادف و مطمئنم بدون هیچ قصدی فراموش می شود. تنها علیه این فراموشی و به خاطر قدرت بخشیدن به حافظه علیه فراموشی و با احترام اعلام برادری با تمام زندانیان سیاسی، برای این که کاک رحیم گمان نکند تنها است و خانواده اش و به ویژه پسرش احساس تنهایی نکند می نویسم. که من برادر کوچک کاک رحیم رشی هستم. برادر بزرگم یک زندانی کُرد است. او 57 سال دارد. 18 روز است اعتصاب غذا کرده است. جرمش دفاع از حقوق انسان است. مادر و خواهرانم محروم از مهر دیدارش هستند. او حالش وخیم است و ملاقات ممنوع. برادرم را فراموش نکنید . کاک رحیم عزیزم به اراده ات احترام می گذارم و به شما خبر می دهم که برادران دیگرت در زندان اوین نیز چون تو در اعتصاب غذا هستند.
. کاک رحیم رسانه ندارد. برادرم دوست روزنامه نگار و فعال حقوق بشر ندارد.
برادرم را فراموش نکنید و صدای اش باشید.
صادقانه می گویم دوست داشتم یکی از شما دوستان دیگر برادر کاک رحیم می شدید.
من برادر کوهیارم. برادر عبدالله. که پسر نازنین اش دیگر حتا نمی تواند با لهجه ی شیرین لری بدون این که باز جو ها بفهمند با وی صحبت کند

National Public Radio

by Kelly McEvers

In northern Iraq’s

In northern Iraq’s autonomous region of Kurdistan, the long lines of tanker trucks carrying oil into Iran are under scrutiny.

Some observers say it represents smuggling that violates international sanctions and Iraq’s own rules on the sale of oil. Others say it’s perfectly legal.

Tanker Convoys On Iran-Iraq Border


On a recent day on the Iraqi side of the border with Iran, hundreds of trucks are lined up, waiting to cross into Iran.

Badr Ramsi’s tanker has dark brown streaks down the side, like oil has been spilling over the sides as he rumbles up the mountain roads. Ramsi says the truck is carrying crude oil and that he will drive the oil across Iran.

Other drivers say they’re carrying refined products such as gas and fuel oil. Most say they’ll deliver their product to Iran’s main ports. From there, the drivers don’t know whether the oil will be exported or used domestically.

Ramsi says he is working for a private company. And as far as he knows, it’s all on the up and up.

At 3 p.m., the border opens up, and the trucks rumble along on their way.

There are two reasons this scene has gotten so much attention lately.

The first is that shipping gasoline and other refined oil products to Iran may violate new sanctions by the U.S. and the European Union.

The second is that the bulk of money from sales of all oil products from Kurdistan is supposed go to the central government of Iraq, of which Kurdistan is still a part.

Kurdish Government Role?

But critics like Abdullah Malla Nouri say high-ranking Kurdish officials have set up private companies to sell the region’s oil and are keeping the money for themselves.

“I don’t have any living evidence of who runs the company, but, as I know, and all people know … that all these companies cannot operate, cannot do business unless they are supported or backed by the officials who belong to the local parties who are running the government,” he says.

Malla Nouri is part of a new opposition group that’s critical of the ruling parties in Kurdistan. A newspaper run by the opposition group was recently sued for $1 billion for suggesting that officials are profiting from oil sales.

Kawa Mahmoud, a spokesman for the Kurdish regional government, says the tanker trucks are full of surplus oil that the government sells to private companies who have every right to turn around and resell to the highest bidder. He says there could be a few bad actors in the oil trade, but they are not the majority.

“Of course there might be some violations here and there, but it doesn’t represent government policy. Because there is a difference between violations here and there, and a policy adopted by the government,” he says.

Part Of A Larger Dilemma

The conflict is just one small chapter in the larger story of how Kurdistan and the rest of Iraq share oil revenues.

The central government of Iraq claims the sole right to develop the country’s oil sector. But the Kurdish region over the past several years has been signing deals with international companies to pump oil and refining that oil on its own.

Until the two sides can sit down and look at all the oil projects in the region, it will be a long time before they can reach an agreement, says Ben Lando, the founder of the online news site Iraqi Oil Report.

“Across the entire country, there is a major lack of transparency,” he says. “And without knowing exactly how much oil is produced, exactly how much is going to which refineries, exactly what fuel these refineries are producing, and exactly what happens to that fuel when it leaves the refinery, you’re not able to find out who is smuggling and what they’re smuggling, and who is selling and what they are selling.”
Jaras Website

The second court sentence for Akbar Karami, jailed doctor, writer and human rights activist after eight months of prison was issued for him and this activist was sentenced to another three years of prison in addition to his current 3 year prison term. He was also sentenced to 74 lashes and five years of banishment to a desolate town and according to the court, his medical permit will be annulled in this time.
According to reports, Karami who was trialed on July 13 was charged with ‘insulting the president and members of the Guardian Council’ for which he was sentenced to 74 lashes and ’publishing lies with the intention of creating anxiety for the public’ for which he was sentenced to two year of prison. He was also sentenced to one year of prison for encouraging corruption and prostitution (sexual liberty). The judge of the 10th branch of the Revolutionary Court in Qom also obligated him to live in the town of Khormouj for five years and ordered that his medical permit be annulled by the Medical Science University…
This activist was arrested on November 24, 2009 after security forces stormed his home and clinic and he was kept in prison in an undetermined state despite his constant appeals to judicial officials.



اکبر کرمي، پزشک و فعال حقوق بشري، به ۶ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق و تبعيد محکوم شد
حکم دادگاه دوم اکبر کرمي، پزشک، نويسنده و فعال حقوق بشري دربند، پس از گذشت هشت ماه بازداشت وي صادر شد و اين کنشگر، علاوه بر حکم سه سال زندان دادگاه اول، به سه سال زندان ديگر و ۷۴ ضربه شلاق تعزيري و ۵ سال تبعيد به شهرستاني دورافتاده محکوم گرديد و طبق راي دادگاه، طي اين مدت پروانه طبابت وي لغو خواهد شد.
به گزارش منابع خبري جرس، دادگاه دوم اکبر کرمي، در تاريخ ٢٢ تيرماه ۸۹ برگزار شد و وي به اتهام "توهين به رئيس جمهور واعضاي شوراي نگهبان" به تحمل ۷۴ ضربه شلاق تعزيري، "نشر اکاذيب به قصد اضرار به غير يا تشويش اذهان عمومي" به تحمل دو سال حبس به احتساب ايام بازداشت قبلي و بابت اشاعه و تشويق به فساد وفحشا (آزادي جنسي) به تحمل يک سال حبس با احتساب ايام بازداشت قبلي محکوم گرديد و قاضي شعبه ١۰١دادگاه انقلاب قم، نامبرده را به مدت پنج سال، ملزم به اقامت اجباري (تبعيد) در شهرستان خورموج نمود و دستور داد پروانه طبابت وي نيز، طي اين مدت، توسط دانشگاه علوم پزشکي لغو شود...
اين کنشگرِ حقوق بشري، سوم آذر ماه سال گذشته در پي يورش مأموران امنيتى – نظامى به مطب و منزلش، بازداشت شده و از آن روز تا کنون، با تمام‏ پى‏گيرى‏ها و دادخواست‌هاي مکرر به مسئولان قضايي، همچنان بلاتکليف در زندان نگهداري مي شد. (جرس – 21/5/89)
Kalameh Website
Hamzeh Karami a prisoner who was arrested after the elections and was recently released from the hospital because of heart problems was once again returned to Evin Prison on orders of the Tehran Prosecutor despite doctor’s orders that he has to be under treatment and in an environment away from stress and pressure. Doctors have prescribed that he receives an angiography as soon as possible.
His family is seriously concerned for his health.
Karami is the head the Jomhouriat Website and a top manager of the Free University. He was sentenced to 11 years of prison and a permanent discharge from all government occupations.
Websites recently published reports of a letter that he wrote from prison saying that he was severely tortured in prison by his interrogators. He wrote in this letter that confessions were extracted from him under torture



حمزه کرمي عليرغم نظر پزشکان متخصص به اوين بازگردانده شد

حمزه کرمي ،از زندانيان حوادث پس از انتخابات که به دليل عارضه قلبي و عوارض ناشي از آن در بخش CCU بستري و به تازگي مرخص شده بود ،عصر امروز چهارشنبه به دستور دادستان تهران و عليرغم نظر پزشکان متخصص و پزشکي قانوني مبني بر ضرورت ادامه معالجات در محيطي به دور از فشار و استرس ، به اوين بازگردانده شد . اين در حالي است که پزشکان عمل آنژيوگرافي را براي وي در اسرع وقت تجويز کرده بودند .
به گزارش خبرنگار کلمه، خانواده وي باتوجه به وضعيت نامطلوب جسمي اش ، به شدت نگران سلامت او هستند .
حمزه کرمي، مدير سايت جمهوريت و از مديران ارشد دانشگاه آزاد اسلامي است.. كه به ۱۱ سال حبس قطعي و انفصال دائم از خدمات دولتي محکوم شد.
به تازگي برخي از سايت ها بخش هايي از نامه منتسب به او را منتشر کردند که خبر از شکنجه شديد ش در دوران تحت بازجويي مي داد .وي در اين نامه نوشته بود اعترافات او زير شکنجه از او اخذ شده است. (كلمه – 21/5/89)
HRA

According to reports, a prisoner was killed after violent torture in a solitary cell in cellblock 1 in Gohardasht (Rajayi Shahr) Prison in Karaj.
On Wednesday, August 11, prisoner Hassan Qashqayi, 35, was transferred to solitary where he was violently tortured after coming back from court. He was tortured for a prolonged amount of time blindfolded while his hands and feet were shackled. He went into a coma and died after a few hours.
Hassan Qashqayi had resisted the pressure and bullying of security forces and was arrested in Varamin after clashing with security forces. He is from the Qashqayi Tribe and has been jailed for about 5 years. He was detained in cellblock 4 in Gohardasht Prison for a few months. Qashqayi was then transferred to the notorious cellblock 1 for no apparent reason. Some time ago he was thrown in solitary for protesting the violent treatment of prison guards where he was finally killed.




قتل فجيع يک زنداني در زير شکنجه در سلولهاي انفرادي (سگدوني)بند1 زندان گوهردشت کرج
بنابه گزارشات رسيده به "فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران" يکي از زندانيان سلولهاي انفرادي بند 1 زندان گوهردشت در اثر شکنجه هاي وحشيانه به قتل رسيد.
روز چهارشنبه 20 مرداد ماه زنداني حسن قشقايي 35 ساله پس از بازگشت از دادگاه و انتقال او به سلولهاي انفرادي معروف به سگدوني مورد وحشيانه ترين شکنجه هاي پاسداربندها قرار مي گيرد. او در حالي که دستان و پاهايش با دست بند و پابند بسته شده بود و چشمانش چشم بند زده شده بود مدت طولاني مورد شکنجه قرار مي گيرد که به کما فرو مي رود و بعد از چند ساعت به قتل رسانده مي شود.
حسن قشقايي بدليل دفاع از حق خود در مقابل زورگوييهاي نيروي انتظامي مقاومت کرده بود و با آنها درگير شده بود.او در شهر ورامين پس از درگيري دستگير مي شود.آقاي قشقايي از ايل قشقايي مي باشد و در حدود 5 سال است که در زندان بسر مي برد. او چند ماهي در بند 4 زندان گوهردشت کرج زنداني بود. سپس او را بدون دليل به بند 1 معروف به بند آخر خطيها منتقل کردند.
مدتي پيش بدليل اعتراض به برخوردهاي وحشيانه پاسدار بندها ،او را به سلولهاي انفرادي بند 1 معروف به سگدوني منتقل کردند و نهايتا در آنجا وي را به قتل رساندند.(فعالين حقوق بشر ودمكراسي در ايران – 21/5/89)

Rooz Website

On August 12, the Islamic Republic state-run television broadcasted an interview showing Sakineh Mohammadi Ashtiani and according to this interview, this woman who is in danger of stoning and execution confessed to committing adultery and murdering her husband. She confessed against herself and her lawyer, Mohammad Mostafayi and accused him of taking advantage of her…
“Mrs. Mohammadi was taken to room 37 in Tabriz Prison and confessed against herself but these confessions were not taken under normal circumstances and according to reports that I have, she was severely beaten and forced into such an interview”, Javid Kian, Mohammadi’s lawyer said one day after this interview was broadcasted.
“They went up to Mrs. Mohammadi’s family who are extremely religious and taped a film of them talking against Sakineh regarding the fact that Sakineh had committed adultery and that she had to be punished… unfortunately Mrs. Mohammadi’s family have put her children under severe pressure that your mother has dishonored the reputation of the family and has to be executed or stoned and this has put severe mental pressure on Mrs. Mohammadi’s children”.
Her lawyer said that he was informed via his other clients in the female cellblock in Tabriz Prison that Sakineh was forced to give a televised interview under the pressure of beatings





ضرب و شتم سکينه محمدي براي گرفتن اعترافات اجباري
شب گذشته برنامه بيست و سي صدا و سيماي جمهوري اسلامي مصاحبه اي از سکينه محمدي آشتياني پخش کرد که براساس آن، اين زن که در خطر سنگسار و اعدام قرار دارد به ارتکاب زنا و قتل همسرش اعتراف کرد و به بيان اعترافاتي عليه خود و وکيلش، محمد مصطفايي پرداخت و او را متهم به سوء استفاده کرد...
جاويد کيان، وکيل خانم محمدي آشتياني روز گذشته و بعد از پخش اعترافات موکلش در برنامه 20:30 به "روز" گفت: "خانم محمدي را به اتاق 37 زندان تبريز برده وعليه خودش از او اعترافات گرفته اند اما اين اعترافات در شرايط عادي نبوده بلکه براساس اخباري که دارم به شدت خانم محمدي را مورد ضرب و شتم قرار داده و کتک زده و وادار از انجام چنين مصاحبه اي کرده اند. کار خطرناک ديگري هم که انجام داده اند اين است که از چند نفر از اعضاي خانواده و بستگان خانم محمدي هم عليه او فيلم گرفته اند."
آقاي کيان توضيح مي دهد: "رفته اند سراغ خانواده خانم محمدي که افرادي به شدت مذهبي هستند و از چند نفر از آنها عليه سکينه فيلمي گرفته اند مبني بر اينکه سکينه مرتکب زنا شده و بايد مجازات شود و.... متاسفانه خانواده خانم محمدي هم به شدت فرزندان او را تحت فشار قرار داده اند که مادر شما آبروي خانواده ما را برده و بايد اعدام يا سنگسار شود و فشار رواني شديدي عليه بچه هاي خانم محمدي ايجاد کرده اند."
وکيل سکينه محمدي سپس خبر ميدهد که از طريق ساير موکلينش در بند نسوان زندان تبريز اطلاع يافته که سکينه تحت فشار و زير کتک شديد مجبور از مصاحبه تلويزيوني شده است. (سايت روز – 21/5/89)



Mansour Osalu who was trialed while his lawyer was absent was sentenced to another year of prison which will be carried out after the end of his current prison term.
According to reports, Mansour Osalu, the head of the Union of Workers of the Tehran and Suburbs Bus Company was tried by the first branch of the Karaj Revolutionary Court.
He was denied a lawyer in the trial and his lawyers were not informed that their client was even taken to court.
Osalu is suffering from serious illnesses such as heart problems, back pain and eye problems and a legal doctor has state three times that he cannot tolerate incarceration and according to the law, he must be released.




محکوميت منصور اسانلو به يک سال حبس ديگر

منصور اسانلو که هفته گذشته در غياب وکيل با اتهامي تازه محاکمه شد مجددا به يک سال حبس محکوم شد که اجراي آن از پايان محکوميت فعليش آغاز مي شود.
بنا به گزاش هاي رسيده به جرس، منصور اسانلو رئيس هيات مديره سنديکاي شرکت اتوبوسراني تهران و حومه هفته گذشته در شعبه يک دادگاه انقلاب کرج مورد محاکمه قرار گرفت.
اسانلو در هنگام محاکمه، از داشتن وکيل محروم بود و وکلاي او از انتقال موکل‌شان به دادگاه انقلاب بي اطلاع بودند.
رئيس سنديکاري اتوبوسراني تهران و حومه، در زندان دچار ناراحتي‌هاي حاد مختلفي مانند ناراحتي قلبي، کمر درد و ناراحتي چشم شده است و تا به حال سه بار پزشک قانوني راي به عدم تحمل حبس او را داده که طبق قوانين موجود او بايد آزاد مي شد. (جرس – 20/5/89)



According to reports, political prisoners Elmira (Farah) Vazehan who was arrested after Ashura events is held in an undetermined state and under hard conditions in the female cellblock in Evin Prison.
She was arrested after widespread popular protests on Ashura (Dec. 27, 2009) by agents of the Ministry of Intelligence in her home along with her two children. She was taken to a secret Ministry of intelligence detention center where she was under constant torture for one month. She was interrogated three times in one month for several hours. This political prisoner was physically and mentally tortured in her interrogations. This detention center had dark cold corridors and lacked minimum facilities. The moans and cries of other prisoner who were being tortured could be heard day and night in this secret detention center.
After 30 days of torture, she was taken to a solitary cell in cellblock 209 in Evin prison where she was interrogated by an intelligence agent nicknamed Alavi. He was also in charge of interrogating her two children.
Her daughter has lymph cancer and is in critical condition. But agents of the Ministry of Intelligence detained her for a few days and interrogated and tortured her to force her to make confessions against her mother. They were forced to release her because of her deteriorating condition.
Farah Vazehan was banned from calling her family while in the secret detention center. Even when she was taken to cellblock 209 where she shared a cell with other prisoners she was still banned from contacting her family. This is while her daughter was very sick and Vazehan desperately needed to known about her condition.
She is currently detained in the female cellblock in Evin Prison and is still kept in an undetermined state after 8 months. She has been charged with taking pictures and films of protests and having communications with the People’s Mojahedin Organization of Iran…
Notably, Farah Vazehan’s uncle was hanged in the 80’s in prison and a number of her other family members including her sister were arrested and violently tortured in the arrests made in the 80’s.




يکي از زنان دستگير شده روز عاشورا همچنان در شرايط سخت و بلاتکليفي بسر مي برد
بنابه گزاشات رسيده به "فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران"زنداني سياسي الميرا(فرح) واضحام که از دستگير شدگان عاشورا است در بند زنان زندان اوين همچنان در شرايطي سخت و در بلاتکليفي بسر مي برد.
زنداني سياسي الميرا (فرح) واضحام پس از اعتراضات گسترده مردم در روز عاشورا با يورش مامورين وزارت اطلاعات به منزلشان همراه با دو فرزندش دستگير شد. خانم واضحام را به بازداشتگاه مخفي وزارت اطلاعات منتقل کردند و يک ماه بطور مستمر تحت شکنجه هاي مامورين وزارت اطلاعات قرار داشت .او در طي يک ماه هر روز 3 بار که هر بار چند ساعت مورد بازجويي قرار مي گرفت . بازجوييهاي او با شکنجه هاي وحشيانه جسمي و روحي همراه بود.بازداشتگاه مخفي وزارت اطلاعات داراي راهروهاي تاريک و سرد بود. اين بازداشتگاه فاقد حداقل امکانات اوليه انساني بود.بطور دائم در طي شبانه روز صداي ناله ها و ضجه هاي دستگير شدگان که تحت شکنجه بودند شنيده مي شد.
پس از 30 روز شکنجه هاي طاقت فرسا به سلولهاي انفرادي بند 209 زندان اوين منتقل شد و بازجويي او را فردي با نام مستعار علوي سربازجوي وزارت اطلاعات به عهده داشت.علوي همچنين بازجويي 2 فرزند او را هم به عهده گرفته بود.
دختر خانم واضحام مبتلا به سرطان لنف بود و در شرايط وخيمي جسمي بسر مي برد. ولي بازجويان وزارت اطلاعات عليرغم وضعيت وخيم جسمي اش او را چندين روز در بازداشت نگه داشتند و مورد بازجوئي و شکنجه قرار مي دادند تا او را وادار به اعتراف عليه مادرش نمايند. بازجويان وزارت اطلاعات هنگامي که وضعيت جسمي دختر خانم واضحام وخيم شده بود ناچار به آزادي وي شدند.
زنداني سياسي الميرا (فرح) واضحام در طي مدتي که در سلولهاي انفرادي بازداشتگاه مخفي وزارت اطلاعات و بند 209 در بازداشت بسر مي برد حق داشتن هيچگونه تماسي با خانواده اش را نداشت. حتي زماني که او را به سلولهاي چند نفره در بند 209 زندان اوين منتقل کرده بودند باز هم او ممنوع ملاقات و ارتباط بود. در حالي که دخترش سخت بيمار بود و تمام تلاش او اين بود که از وضعيت فرزندش مطلع شود.
خانم واضحام در حال حاضر در بند زنان زندان اوين زنداني است و عليرغم گذشت بيش از 8 ماه همچنان در بلاتکليفي بسر مي برد. اتهاماتي که بازجويان وزارت اطلاعات عليه او بکار برده اند تهيه عکس و فيلم از اعتراضات مردم و داشتن ارتباط با سازمان مجاهدين خلق ايران است....
لازم به يادآوري است که دائي خانم واضحام از اعدام شدگان دهۀ 60 مي باشد و همچنين تعدادي از خانواده آنها و از جمله خواهر خانم واضحام در جريان دستگيريها و سرکوب خونين دهۀ 60 دستگير و مورد شکنجه هاي وحشيانه جسمي و روحي قرار گرفته بود. (فعالين حقوق بشر ودمكراسي در ايران – 20/5/89)


Political prisoner Reza Jushan has been suffering from a serious eye problem for more than one week. His eyes are red and very painful and constantly irritated which has also seriously impaired his vision.
Jushan told a prison guard that he was going blind and asked why he was not being taken to the infirmary. The guard told him that he had to wait two months for his turn in the infirmary.
Reza Jushan has been transferred to secondary cellblock 17 in cellblock 6 of Gohardasht Prison from more than 4 months ago and is kept in isolation and has been banned from calling or seeing his family in this time.
One of the head interrogators of the Intelligence Agency named Mohebi ordered the transfer of this political prisoner where he is held incommunicado.
This section is used to put pressure on prisoners. This torturer issues arrest warrants for student, labor, and political activists, dervishes and those who participated in the post-election protests. He also interrogates and physically and mentally tortures detainees.
Jushan, 25, was arrested on December 1, 2009 after agents of the Intelligence Agency raided his home. He was taken to a solitary cell in the Sepah cellblock and after two months was taken to cellblock 4. Intelligence Agents once again raided the home of this family on December 7 and arrested his mother, Zahra Asadpour Gorji. She was also taken to the Sepah Cellblock and after weeks of interrogations and physical and mental torture, was transferred to Gohardasht Prison’s female cellblock. Gorji and her daughter Fatemeh Jushan were arrested before this for visiting their family members in Camp Ashraf in Iraq and were detained for 16 months in Gohardasht Prison. They were released after serving their prison term. Gorji and her son were sentenced to one year of prison to be served in Zanjan Prison and four years of exile in the Qeilar Village in Zanjan



شرايط حاد جسمي يکي از زنداني سياسي که در ايزوله کامل قرار دارد

زنداني سياسي رضا جوشن بيش از يک هفته است که دچار ناراحتي حاد چشمي است.چشمان او قرمز مي باشد و دچار ريزش آب و درد شديد است و همچنين بر ديد او اثر منفي زيادي گذاشته است.زنداني سياسي رضا جوشن به يکي از پاسداربند ها بنام کرد گفته بود : چشمام داره کور ميشه چرا من را نمي بريد به بهداري ، پاسدار بند کرد در جواب او گفته بود:« که نوبت رفتن به بهداري هر دو ماه يکبار مي باشد و تو بايد تا رسيدن نوبتت صبر کني»...
رضا جوشن بيش از 4 ماه است که به فرعي 17 بند 6 ندان گوهردشت کرج منتقل شده است و بصورت ايزوله در آنجا نگهداري مي شود او در طي اين مدت از داشتن تماس و ملاقات با خانواده اش محروم بوده است.بازجويان وزارت اطلاعات براي تحت فشار قرار دادن زندانيان سياسي آنها را به چنين مکانهايي که داراي شرايط قرون وسطائي منتقل مي کنند.
دستور انتقال زنداني سياسي رضا جوشن به فرعي 17 بند 6 زندان گوهردشت و قطع تمامي ارتباطها با خانواده اش و ايجاد شرايط طاقت فرسا و غير انساني بدستور يکي از مسئولين وزارت اطلاعات و سربازجوي بند سپاه زندان گوهردشت کرج فردي بنام محبي مي باشد.اين جنايتکار عليه بشريت دستور دستگيريهاي فعالين سياسي،دانشجوئي، کارگران، زنان و اعتراضات قيام را در کرج صادر مي کند و در اکثر موارد خود فرماندهي دستگيريها را به عهده دارد.اين فرد بازجويي و شکنجه افراد را در بند سپاه خود به عهده دارد.
زنداني سياسي رضا جوشن 25 ساله 10 آذر ماه با يورش مامورين وزارت اطلاعات در منزل دستگير و به سلولهاي انفرادي بند سپاه منتقل شدو پس از 2 ماه از بند سپاه به بند 4 انتقال يافت.مامورين وزارت اطلاعات همچنين در روز16 آذرماه به منزل خانواده جوشن يورش بردند و خانم زهرا اسدپور گرجي مادر اين خانواده را دستگير و به سلولهاي انفرادي بند سپاه منتقل کردند و پس از چند هفته بازجويي و شکنجه هاي جسمي و روحي به بند زنان زندان گوهردشت کرج منتقل کردند. زنداني سياسي زهرا اسد پور گرجي و فرزندش( فاطمه جوشن) پيش از اين بدليل ديدار خانوادگي با فرزندش در قرار گاه اشرف در عراق دستگير و 14 ماه در زندان گوهردشت کرج بسر بردند و پس از پايان محکوميت غير انساني خود آزاد شدند. خانم زهرا اسدپور گرجي و فرزندش رضا جوشن 19 بهمن ماه 1388 در شعبه 1 دادگاه انقلاب توسط فردي بنام عاصف حسيني رئيس اين شعبه به حکم سنگين و غير انساني 1 سال تبعيد به زندان زنجان و 4 سال تبعيد به روستاي قيلار زنجان محکوم شدند. (فعالين حقوق بشر ودمكراسي در ايران – 20/5/89)
Pezhak TV Website

Despite internal opposition and international protests, the Iranian regime still continues to issue and carry out death sentence. This is while many believe that the number of executions is higher than the figures officially announced by the government.
According to reports, three people were hanged in public today in the town of Aznay in Lorestan.



سه نفر در لرستان در ملاء عام به دار آويخته شدند
عليرغم مخالفتهاي داخلي و اعتراضات بينالمللى، رژيم ايران هم‌چنان به ‌صدور و اجراي احکام اعدام ادامه‌ مي‌دهد. اين در حاليست که ‌بسياري از صاحبنظران بر اين باورند که ‌تعداد اعدامها بيشتر از ارقاميست که ‌رسماًً از سوي حکومت اعلام مي‌شود.
طبق خبرهاي رسيده‌ صبح امروز 3نفر در شهر ”ازناي“ لرستان در ملا عام بهدار آويخته شدند. (سايت تلويزيون پژاك - 20/5/89)

Imminent risk of execution

Amnesty International

Iran's Supreme Court has rejected Ja'far Kazemi's request to appeal against his death sentence. The sentence was imposed for his alleged participation in anti-government demonstrations and links with a banned organization. His sentence may be carried out at any time. Six other people with alleged links to the same organization are said to be under sentence of death.
Ja’far Kazemi was arrested on 18 September 2009 and interrogated and possibly tortured for months in Evin prison in Tehran. He was accused of participating in protests which followed the disputed outcome of Iran’s presidential election in June 2009, but was not accused of committing any violent acts; and for his alleged contact with banned OPPOSITION group the People’s Mojahedin Organization of Iran (PMOI). He was sentenced to death for “enmity against God”, and is also believed to have been convicted of “propaganda against the system”. On 26 April, he learned that his death sentence had been confirmed by an appeal court. A further appeal was apparently rejected in late July. Amnesty International is aware of six other men sentenced to death in Iran for alleged links to the PMOI.
Mohammad Ali Haj Aghaei, Ali Saremi (or Sarami), Abdolreza Ghanbari, Ahmad Daneshpour Moghaddam and Mohsen Daneshpour Moghaddam were reportedly also found guilty of “enmity against God”, possibly in the same case as Ja'far Kazemi. Information received on 4 August indicated that another man, Javad Lari, a merchant in the Tehran bazaar, had been sentenced to “death, without pardon” for “enmity against God.” He is also held in Evin prison, where he was reportedly tortured and forced to ‘confess’.
BACKGROUND INFORMATION
Ja’far Kazemi is reported to have been interrogated by security forces for months, and was pressured to make a televised “confession”, which he refused to do. He was previously imprisoned for membership of the PMOI in the 1980s or 1990s. One of his sons is a PMOI member and lives in Camp Ashraf, which houses PMOI members in Iraq. On 1 August, his wife, Roudabeh visited the Judiciary’s office in order to deliver a letter. They refused to accept it and informed her that the death sentence would be carried out.
Tehran’s prosecutor announced on 15 May that the death sentences of Ja’far Kazemi, Mohammad Ali Haj Aghaei, Mohammad Ali Saremi (or Sarami), Abdolreza Ghanbari (or Qanbari) and father and son, Ahmad and Mohsen Daneshpour Moghaddam, were upheld by the Appeal Court after they were found guilty of “enmity against God” in relation to their alleged links to the PMOI. In some cases, these links may amount to no more than having contact with family members linked to the PMOI…
Two women, Motahareh (Simin) Bahrami and Rayhaneh Haj Ebrahim, and one other man,
Teacher Abdolreza Ghanbari, aged 42, was arrested after the demonstrations which took place in later December 2009 marking the Ashoura religious commemorations, in which he was accused of participating. Held in section 2A of Evin Prison, which is under the control of the Revolutionary Guards, he was tried on 30 January 2010 and made a “confession” which is believed to have been made under duress.
Ali Saremi (or Sarami), aged 62, has a son in the PMOI who lives in Camp Ashraf, Iraq, whom he has visited. Ali Saremi has spent 23 years in prison for his political activities both before and after the 1979 Islamic Revolution in Iran



ريسك فورى اعدام گزارش عفو بينالملل آمريكا در رابطه با زندانيان سياسى مقاومت

دادگاه عالى ايران درخواست استيناف جعفر كاظمى عليه حكم مرگش را رد كرد. اين حكم بهخاطر اينكه گفته مىشود او در تظاهراتهاى ضددولتى شركت كرده و بهخاطر ارتباط با يك سازمان ممنوعه اعمال شده. حكم او ممكن است هر لحظه اجرا شود. گفته مىشود 6 نفر ديگر نيز به اتهام رابطه با سازمان مشابه، زير اعدام هستند.
جعفر كاظمى در 18سپتامبر 2009 دستگير گرديد و براى ماهها در زندان اوين در تهران بازجويى و احتمالا شكنجه شده. او متهم به شركت در تظاهراتي است كه بهخاطر نزاع بر سر نتايج انتخابات رياست جمهورى ايران در ژوئن 2009 برگزار گرديد، اما متهم به هيچ اقدام خشونت‌آميزى نشده است؛ و بهخاطر انتساب تماس با گروه اپوزيسيون ممنوعه سازمان مجاهدين خلق ايران، بهعنوان ”محاربه با خدا ”به مرگ محكوم شد، و هم‌چنين اعتقاد بر اين است كه او بهخاطر ”تبليغات عليه سيستم ”محكوم شده است. در 26آوريل، او دريافت كه حكم مرگ او توسط يك دادگاه استيناف مورد تائيد قرار گرفته است. يك استنياف ديگر ظاهرا در اواخر ژوئيه رد شده.
عفو بينالملل از [كيس] 6 مرد ديگر در ايران كه بهخاطر اينكه گفته مىشود با پى.ام.او.آى. رابطه دارند به اعدام محكوم شدهاند مظلع است…
سابقه امر
گزارش شده كه جعفر كاظمى براى ماهها توسط نيروهاى امنيتى مورد بازجويى قرار گرفته، و براى انجام يك ”اعتراف ”تلويزيونى تحت فشار قرار گرفته، كه او اينكار را رد كرد. او سابقا بهخاطر عضويت در پى.ام.او.آى. در دهه 1980 يا 1990 زندانى شد. يكى از پسران او يك عضو پى.ام.او.آى. است و در كمپ اشرف كه محل سكونت اعضاى پى.ام.او.آى. در عراق است، زندگى مىكند … .
دادستان تهران روز 15ماه مه احكام مرگ جعفركاظمى، محمد على حاج آقايى، محمدعلى صارمى، عبدالرضا قنبرى و پدر و پسر، احمد و محسن دانشپور مقدم را اعلام كرد، اين بعد از آن بود كه آنها بهخاطر رابطه اشان با پى.ام.او.آى. بهعنوان ”محارب با خدا ”مجرم شناخته شدند و دادگاه استيناف اين حكم را تائيد كرد. در بعضى از موارد، اين ارتباطات چيزى بيشتر از تماس با اعضاى خانواده مرتبط به پى. ام. او آى نبوده.
دو زن بنامهاى مطهره (سيمين) بهرامى و ريحانه حاج ابراهيم، و يك مرد ديگر، هادى قائمى حكم اعدامشان به احكام زندان تخفيف يافته است. محمد امين واليان در استيناف از ”محاربه با خدا ”تبرئه شد و حكم او به زندان و پرداخت جريمه نقدى تخفيف پيدا كرد… .
على صارمى، 62ساله، يك پسر در پى.ام.او.آى. دارد كه در كمپ اشرف در عراق زندگى مى‌كند، او به ديدار پسرش رفته بود .
على صارمى بهخاطر فعاليتهاى سياسىاش چه قبل و چه بعد از انقلاب اسلامى 1979 در ايران، 23سال را در زندان گذارنده است. (عفو بينالملل - 14/5/89)

Peik-e-Iran Website

Badrolsadat Mofidi, the Secretary of the Iran Journalist’s Association was sentenced to six years of prison and a five year ban on journalistic activities by the 26th branch of the Revolutionary Court in Tehran.
She was charged by Judge Ahmadzadeh with assembling and conspiring against the security of the nation and propagating against the government in a court which was held last Tuesday behind closed doors.
She was detained before this for five and a half year in temporary detention before being release on bail



محکوميت مفيدي به شش سال حبس تعزيري و ۵ سال محروميت از فعاليت مطبوعاتي
بدرالسادات مفيدي دبير انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران به ۶ سال حبس تعزيري و ۵ سال محروميت از فعاليت مطبوعاتي از سوي شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب محکوم شد.
به گزارش «تا آزادي روزنامه نگاران زنداني»، اتهامات اين روزنامه نگار اجتماع و تباني عليه امنيت کشور و فعاليت تبليغي عليه نظام در دادگاه روز سه شنبه هفته گذشته که به صورت غيرعلني برگزار شد، توسط قاضي احمدزاده عنوان شده است.
مفيدي پيش از اين به مدت ۵ ماه ونيم در بازداشت موقت بوده و هم اکنون با قرار وثيقه آزاد است. (پيك ايران – 19/5/89)

Peik-e-Iran Website

Mehdi Sa’ad Khosravi, a political law student at Tehran University was sentenced to one year of prison and 74 lashes by the 26th branch of the Revolutionary Court. Nine months of his one year prison term has been suspended for five years.
According to reports, his charges were announced as assembling and conspiring, acting against national security and disrupting public order by Judge Pir Abbas. He was cleared of the first charge and sentenced to one year of prison for acting against national security and 74 lashes for disrupting public order.
He was arrested on December 26, 2009 while going to a mourning ceremony in Jamaran by security forces and after many interrogations in Evin Prison was transferred to cellblock 350. He was released on bail in mid March.
Notably, his sentence was issued around last month and Khosravi who did not have a lawyer in court was not able to appeal the sentence





محکوميت يک دانشجوي دانشگاه تهران به يک سال حبس و هفتاد و چهار ضربه شلاق

مهدي سعد خسروي دانشجوي دانشکده حقوق و علوم و سياسي دانشگاه تهران با حکم شعبه 26 دادگاه انقلاب به يک سال حبس و هفتاد و چهار ضربه شلاق محکوم گرديد که سه ماه از اين يک سال به صورت تعزيري و 9 ماه آن به مدت 5 سال به حالت تعليقي در نظر گرفته شده است. بنا به اين گزارش اتهامات وي توسط قاضي پير عباس اجتماع و تباني ، اقدام عليه امنيت ملي و اخلال در نظم عمومي اعلام گرديده بود که نامبرده از اتهام اول خود تبرئه و به جهت اقدام عليه امنيت ملي به يک سال و همچنين به جهت اخلال در نظم عمومي به 74 ضربه شلاق محکوم گرديده است.
خسروي عصر تاسوعاي سال گذشته براي شرکت در مراسم عزاداري به سمت جماران رفته بود که در طي مسير توسط نيروهاي امنيتي دستگير و بعد از بارها بازجويي در زندان اوين به بند امنيتي 350 انتقال يافته و سپس در اواسط اسفندماه با قيد وثيقه آزاد مي گردد.
شايان ذکر است که اين حکم اواخر ماه گذشته صادر گرديده و مهدي سعد خسروي که بدون وکيل در دادگاه حاضر گرديده بود با گذشت فرصت درخواست تجديدنظر به حکم دادگاه بدوي شکايت ننموده و تمکين به حکم نموده است. (پيك ايران – 19/5/89)

Human Rights and Democracy Activists in Iran

According to reports, political prisoner Arjang Davoudi is on his 28th day of hunger strike and in critical health. He is in danger of death.
The side effects of his hunger strike has led to his dangerous physical condition.
He is suffering from low blood pressure which has become more severe over time, a severe decrease of vision, headaches, dizzy spells and his is also unable to move.
On the other hand, interrogators of the Intelligence Agency and heads of Gohardasht Prison have increased pressure on this political prisoner and political prisoners who help him are summoned to the prison’s Department of Intelligence and Investigation where they are threatened that if they continue to help Davoudi, they will be thrown in solitary.
Political prisoner Mansour Radpour is one of the prisoners who was summoned and threatened by Reza Turabi, the head investigator of this prison, and Kermani and Faraji, the head and assistant head of the Intelligence Department. They threatened Mansour Radpour that if he helps Davoudi, he will be transferred to solitary cell in cellblock 1.
Ali Haj Kazem, the head of prison has ordered a ban on medical treatment for Davoudi and it has been a few days that he has not been treated while in critical condition.
This shows that the heads of the prison and intelligence interrogators intent to physically eliminate this political prisoner. Especially since one of his demands is that his complaint against Ali Haj Kazem be dealt with.
Political prisoner Arjang Davoudi who is currently jailed in cellblock 3 known as the Worker’s cell went on a hunger strike on July 14 in protest to prison conditions and inhumane limitations. Davoudi has demanded his minimum rights like ending his visitation and phone call ban to his family, medical treatment for his physical condition, ending the (illegal) confiscation of his home which has made his family homeless and seeing to his complaint against the head of Gohardasht Prison, Ali Haj Kazem




جان زنداني سياسي ارژنگ داودي در معرض خطر جدي قرار دارد

بنابه گزارشات رسيده به "فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران" زنداني سياسي ارژنگ داودي در بيست و هشتمين روز اعتصاب غذا شرايط جسمي اش به نقطه حادي رسيده است و خطر جدي جان او را تهديد مي کند.
عوارض ناشي از شکنجه ها در طي دوران بازداشت و اعتصاب غذاي باعث شده است که شرايط جسمي او را به نقطه خطرناکي برساند.
او در حال حاضر از عوارضي مانند افت فشار خون که با گذشت زمان حادتر شده است،افت شديد ديد وتار شدن قدرت بينايي اش ،سردرد،سرگيجه و عدم توان تحرک رنج مي برد.
از طرفي ديگر بازجويان وزارت اطلاعات و گردانندگان زندان گوهردشت کرج فشارها را برزنداني سياسي ارژنگ داودي شدت بخشيده اند و زندانيان سياسي که به آقاي داودي در شرايط حاد جسمي کمک مي کنند به بازرسي و اطلاعات زندان فرا خوانده مي شوند و آنها را مورد تهديد قرار مي دهند که در صورت ادامه کمک به آقاي دودي به سلولهاي انفرادي انتقال خواهند يافت. زنداني سياسي منصور رادپور از جمله کساني است که به بازرسي و اطلاعات زندان گوهردشت کرج فرا خوانده شد و مورد تهديد رضا ترابي رئيس بازرسي زندان ،کرماني و فرجي رئيس و معاون اطلاعات زندان قرار گرفت. آنها زنداني سياسي منصور رادپور را تهديد کردند در صورت کمک به آقاي داودي او را به سلولهاي انفرادي بند 1 منتقل خواهند کرد.
علي حاج کاظم رئيس زندان دستور عدم رسيدگي پزشکي به آقاي دودي را صادر کرده است و چندين روز است که آقاي داودي عليرغم شرايط حاد جسمي مورد معاينه و درمان قرار نمي گيرد.
شرايط و دلايل موجود حاکي از آن است که بازجويان وزارت اطلاعات و گردانندگان زندان قصد حذف فيزيکي اين زنداني سياسي را دارند.بخصوص که يکي از خواسته هاي آقاي داودي رسيدگي به شکايت او عليه علي حاج کاظم رئيس زندان مي باشد.
زنداني سياسي ارژنگ داودي که در بند 3 معروف به بند کارگري زندان گوهردشت کرج زنداني مي باشد در تاريخ 23 تيرماه در اعتراض به شرايط و محدوديتهاي غير انساني وادار به اعتصاب غذا شد. آقاي داودي خواستار احقاق حقوق اوليه خود مانند؛پايان دادن به لغو ملاقات و ممنوع تماس بودن با خانواده اش/رسيدگي پزشکي به وضعيت جسمي اش/پايان دادن به تصرف منزل شخصي و آوارگي خانواده اش و رسيدگي به شکايتي که عليه علي حاج کاظم رئيس زندان گوهردشت نموده است مي باشد.
(فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران – 19/5/89)
Human Rights Activists in Iran

In the ongoing suppression of religious minorities in Iran, another Baha’i citizen was sentenced to three years of prison by the Babol Revolutionary Court.
According to reports, Moshtaq Samandari who is a resident of Babol was sentenced to three years of prison on charges of disrespecting Islam by advertising Baha’ism.
He was arrested by security forces last June and his sentence was issued based on this case



يک شهروند بهايي به سه سال حبس محکوم شد

در تدوام سرکوب اقلييت هاي مذهبي در ايران يک شهروند بهايي از سوي دادگاه انقلاب بابل به 3 سال حبس تعزيري محکوم شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، مشتاق سمندري شهروند بهايي ساکن بابل به اتهام اهانت به دين اسلام از طريق تبليغ ديانت بهايي از سوي دادگاه انقلاب شهرستان مذکور به تحمل سه سال حبس تعزيري محکوم شد. لازم به ذکر است نامبرده در اواخر خرداد ماه سال گذشته توسط نيروهاي امنيتي بازداشت و حکم فوق بر اساس همين پرونده صادر شده است. (هرانا – 18/5/89)

Prison guards attack and beat prisoners in Gohardasht prison

Human Rights and Democracy Activists in Iran

On Tuesday August 10, prison guards attacked hall 17 in Gohardasht Prison in Karaj and beat a number of prisoners. They also destroyed the personal belongings of prisoners like telephone cards and food.
Prison guards moved prisoners to the prison yard at about 9am until 11:45 am under the sun. They were banned from drinking water or using the restroom in this time. Prisoner Yaqub Baqeri Jahed who protested this treatment was attacked by guards and severely beaten with batons.
The head guard Officer Mirza Aqayi forced Baqeri Jahed to take off his pants etc. in front of other prisoners. He then tried to force him to bend over while violently beating him with a baton.
Mirza Aqayi rapes prisoners in solitary in cellblock 1 while torturing them or breaks their hands and legs under torture.
Notably, 50 prison guards took part in today’s violent attacks which was carried out under the command of Officer Mirza Aqayi



يورش وحشيانه گارد زندان به زندانيان بي دفاع زندان گوهردشت کرج.

روز سه شنبه 19 مرداد ماه گارد زندان به سالن 17 زندان گوهردشت کرج يورش برد و تعدادي از زندانيان را مورد ضرب و شتم وحشيانه قرار داد. آنها همچنين حداقل امکانات شخصي زندانيان بي دفاع و اسير را تخريب و کارت تلفنها و مواد غذايي زندانيان را ربودند.
گارد زندان حوالي ساعت 09:00 صبح زندانيان را به حياط بند منتقل کردند و آنها را در معرض تابش شديد خورشيد و گرماي زياد قرار دادند. زندانيان بي دفاع تا ساعت 11:45 دقيقه در حياط بند نگه داشته شدند. آنها در طي اين مدت از نوشين آب و استفاده از سرويسهاي بهداشتي محروم بودند.يکي از زندانيان بنام يعقوب باقري جاهد نسبت به رفتار وحشيانه گاردها اعتراض کرد که مورد يورش آنها قرار گرفت و با باتون بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
فرمانده گارد افسر پاسدار ميرزا آقايي همراه با چند تن ا افراد گارد زنداني يعقوب باقري جاهد را درمقابل چشمان ساير زندانيان وادار به در آوردن لباسهاي پايين تنه او نمود. و با ضربات وحشيانه باتون از او مي خواستند که خم شود.
افسر پاسدار ميرزا آقاي يکي از افرادي است که زندانيان را در سلولهاي انفرادي بند يک زندان گوهردشت کرج در حين شکنجه مورد تجاوز جنسي قرار مي دهد و با شکنجه هاي وحشيانه دست و پاي آنها را مي شکند.
گفتني است که در حملات وحشيانه امروز بيش از 50 نفر از گاردهاي زندان شرکت داشتند و فرماندهي آنها را افسر پاسدار ميرزا آقايي به عهده داشت. (فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران – 19/5/89)
Committee of Human Rights Reporters

An informed source said that a death sentence has been issued for Farah Vazehan who was arrested after Ashura.
On August 4, there were reports that the 15th branch of the Revolutionary Court sentenced her to 15 years of prison but this informed source said that she was actually sentenced to death.
This source, who asked not to be named, said that Vazehan’s family did not inform her of her death sentence to prevent her from becoming unhappy.
This sentence was issued by Judge Salavati in the 15th branch of the Revolutionary Court and is an initial sentence.
Farah Vazehan is currently in the Public Female Cellblock in Evin Prison and has been in temporary detention for 7 months. She was arrested in her home two days after Ashura on December 29, 2009.
She has been charged with participating in street protests and ‘waging war with God by cooperating with the People’s Mojahedin Organization of Iran’. She lived outside of the country for many years and only came back to Iran to be at the side of her 19 year old daughter who has cancer and is undergoing chemotherapy.




صدور يک حکم اعدام ديگر براي يکي از متهمان حوادث روز عاشورا
يک منبع مطلع به رهانا گفته است که براي فرح واضحان يکي از متهمان حوادث بعد از انتخابات حکم اعدام صادر شده است.
در تاريخ ١٣ مرداد ماه خبري مبني بر صدور حکم ١۵ سال زندان براي فرح واضحان از متهمين روز عاشورا از سوي شعبه ١۵ دادگاه انقلاب اسلامي منتشر شده بود که يک منبع مطلع به رهانا گفته است، براي واضحان حکم اعدام صادر شده است.
اين منبع که نخواست نام‌اش فاش شود به رهانا، سامانه خبري خانه حقوق بشر ايران گفته است که خانواده‌ي واضحان براي عدم ناراحتي وي حکم اصلي وي را که اعدام بوده است به اطلاع‌اش نرسانده‌اند و حکم اصلي وي اعدام بوده است.
اين حکم که از سوي قاضي صلواتي در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب صادر شده است و حکم دادگاه بدوي است.
فرح واضحام که هم اکنون در بند عمومي زندان اوين به سر مي‌برد حدود هفت ماه در «بازداشت موقت» بوده است. واضحام دو روز بعد از حوادث روز عاشورا در تاريخ ١٠ دي ماه ١٣٨٨ در منزل خود بازداشت شده بود.
اتهام فرح واضحام شرکت در اعتراض‌هاي خياباني و «محاربه از طريق همکاري با سازمان مجاهدين» اعلام شده است. وي سال‌ها خارج از کشور زندگي مي‌کرده است و به خاطر دختر ١٩ ساله‌اش که به سرطان مبتلا است و شيمي درماني مي‌شود به ايران بازگشته است. (رهانا – 19/5/89)
Human Rights Activists in Iran

Revolutionary Guards Corps Intelligence agents arrested 17 year old Ali Niknam on November 2, 2009 and tortured him after detaining him.
Niknam, who opposed the election results, was arrested on charges of carrying anti-government flyers and was subjected to torture.
“On Monday evening on November 2, I had a number of flyers calling for a march on November 3 and one of my close friends told me to go out with him to distribute the flyers…”, he said.
“Agents of the Revolutionary Guards arrested me and threw me into a Pride automobile and constantly gave me electric shocks (with electric batons), beat me and used very vulgar language in the automobile. They took me to a base near the Helal Ahmar Square [I realized later that they took me to this location] and started interrogating me while severely physically and mentally torturing me. They tortured me so severely that the wound of an operation done on my spinal cord to remove a cyst opened up one year after the surgery and the signs of electric shocks were still evident on my sides, shoulders and stomach for a long time afterwards. I also discharged blood for a few days after my release”.




شرح شکنجه يک نوجوان 17 ساله توسط اطلاعات سپاه


نيروهاي امنيتي اطلاعات سپاه پاسداران در روز 11 آبان ماه سال 88 يک نوجوان 17 ساله به نام علي نيکنام را پس از بازداشت تحت شکنجه قرار دادند.
علي نيکنام نوجوان 17 ساله معترض به نتيجه انتخابات سال 88 که به اتهام حمل و نگهداري اعلاميه هاي ضد دولتي توسط اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد، شکنجه هاي متحمل شده را به گزارشگر هرانا چنين شرح داد: عصر روز دوشنبه يازده آبان ماه سال 1388 در حاليکه تعدادي اطلاعيه فراخوان راهپيمايي 13 آبان در اختيار داشتم به همراه يکي از دوستان نزديکم به نام {.....} از من خواست تا با هم اطلاعيه مذکور را پخش کنيم... مامورين اطلاعات سپاه مرا دستگير و با اتومبيل پرايد ضمن وارد آوردن شوک الکتريکي مستمرو ضرب وشتم و فحاشي بسيار زننده و زشت در اتومبيل به پايگاهي در حوالي ميدان حلال احمر برده {البته بعدا متوجه شديم که مرا به اين محل بردند } و شروع به بازجويي تحت شکنجه فراوان جسمي و روحي نمودند بطوريکه محل عمل کيست موئي در انتهاي ستون فقرات که بيش از يکسال از آن سپري شده و هنوز بطور کامل جوش نخورده بود باز و آثار شوک هاي الکتريکي در پهلو ، کتف و ناحيه شکم تا مدتي کاملا مشهود بود و پس از آزادي چند روز به هنگام تخليه روده و مثانه خون از من دفع مي شد. (هرانا – 18/5/89)
Kalameh Website

Hunger striking political prisoners in Evin Prison were banned from family visits for the second consecutive week which started 15 days ago after they protested the unsuitable conditions in cellblock 350 in this prison and were transferred to solitary cells. These prisoners are still on hunger strike.
A number of these prisoners have been banned for the second week while some have been banned for the third week from seeing their families. This is while Tehran prosecutor authorities and prison officials in Evin had given promises to their families who persistently came to follow up the conditions of their loved ones. They had promised these families that they would be able to visit and call their loved ones in prison; promises which have not been kept.
The lack of news on the condition of these prisoners has raised concerns for these families. They say that they do not know what has happened to their loved ones and that they have been without food for 15 days and left in their cells being banned from the smallest contact with their families.
The families of three political prisoners who are reportedly on dry hunger strikes are more worried about the condition of their loved ones.
Jailed journalists Bahman Amouyi and Keivan Samimi and student activist Majid Tavakoli have refused to drink water or tea (along with food) in their sixth day of dry hunger strike. There is no information on the condition of these three prisoners.
Reza Maleki is another political prisoner in cellblock 350 who was transferred to solitary from 5 days ago and joined the hunger strike of these 16 prisoners.
According to reports, Ehsan Abdeh Tabrizi, another prisoner in 350 is also on hunger strike.




لغو دوباره ملاقات زندانيان اعتصاب کننده اوين

زندانيان اعتصاب کننده اوين براي دومين هفته متوالي و پس از انتقال به سلول انفرادي از ملاقات با خانواده هايشان محروم شدند .
به گزارش کلمه، شانزده زنداني سياسي زندان اوين که از پانزده روز پيش به خاطر اعتراض به شرايط نامناسب بند ۳۵۰ به سلول انفرادي منتقل شده و دست به اعتراض زده بودند، همچنان به اعتصاب غذاي خود ادامه مي دهند.
برخي از اين زندانيان براي دومين هفته و برخي براي سومين هفته متوالي از ملاقات با خانواده هايشان محروم شده اند . اين در حالي است که مقام هاي دادستاني تهران و مسئولان زندان اوين به خانواده زندانيان اعتصاب کننده که در اين مدت بارها براي پي گيري وضعيت عزيزان شان به آنها مراجعه کرده، قول هاي مساعدي داده بودند.از جمله اين وعده ها ملاقات با عزيزان شان و تماس تلفني آنان بود وعده هايي که تاکنون تحقق نيافته است .
بي خبري مطلق از وضعيت اين زندانيان بر نگراني خانواده ها افزوده است. آنها مي گويند اصلا نمي دانيم چه بلايي بر سر عزيزانمان آمده است. آنها پانزده روز تمام است که بدون غذا در گوشه سلول هايشان رها شده اند و کوچکترين تماسي هم با خانواده هايشان نداشته اند .
همچنين خانواده سه زنداني که گفته مي شود در اعتصاب غذاي خشک به سر مي برند بيش از ساير خانواده ها نسبت به سلامت عزيزان شان ابراز نگراني مي کنند .
بهمن احمدي امويي ، کيوان صميمي روزنامه نگاران دربند و مجيد توکلي ،فعال دانشجويي از شش روز پيش در اعتصاب غداي خود از پذيرفتن آب و چاي نيز خودداري کرده اند .از وضعيت اين سه زنداني نيز هيچ اطلاعي در دست نيست .
رضاملک يکي ديگر از زندانيان بند ۳۵۰ نيز که از پنج روز پيش به سلول انفرادي منتقل شده ،به اعتصاب غذاي ۱۶ نفر پيوسته است .
گفته مي شود احسان عبده تبريزي ،يکي ديگر از زندانيان بند ۳۵۰ نيز همچنن در اعتصاب غذا به سر مي برد. (کلمه – 18/5/89)

Human Rights and Democracy Activists in Iran

On Sunday, August 8, Ali Ajami a law student in Tehran University was taken to the 15th branch of the Revolutionary Court where Salavati the head of this branch sentenced him to four years of prison.
This jailed student was sentenced to one year of prison for propagating against the government and three years of prison for conspiring against the government.
Ali Ajami was arrested on February 9, 2009 after an attack by agents of the Ministry of Intelligence and was taken to cellblock 209 in Evin Prison. After 100 days in 209, he was transferred to cellblock 350 in Evin Prison




محکوميت سنگين و غير انساني يکي از فعالين دانشجويي دانشگاه تهران

روز يکشنبه 17 مرداد ماه علي اعجمي دانشجوي رشته حقوق دانشگاه تهران به شعبه 15 دادگاه انقلاب برده شد و حکم سنکين و غير انساني 4 سال زندان توسط صلواتي رئيس دادگاه هاي فرمايشي ولي فقيه علي خامنه اي محکوم گرديد.
صلواتي بر مبناي اتهامات واهي که بازجويان وزارت اطلاعات به آقاي اعجمي نسبت داده بودند او را مورد محاکمه قرار داد . دانشجوي اسير به اتهام تبليغ عليه نظام به 1 سال زندان و اتهام تباني عليه نظام به 3 سال زندان محکوم شد که جمعا به 4 سال حبس تعزيري محکوم شده است.
لازم به يادآوري است علي اعجمي دانشجوي دانشگاه تهران، 20 بهمن ماه با يورش مامورن وزارت اطلاعات دستگير و به شکنجه گاه بند 209 زندان اوين منتقل شد. او پس از 100 روز بازداشت در بند 209 به بند 350 زندان اوين منتقل گرديد. (فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران – 18/5/89)
Radio Farda Website

Dian Alayi, the representative of the society of Baha’is in the United Nations said on Sunday that seven leaders of the Baha’i society in Iran were sentenced to 20 years of prison each. Their trial ended in mid June.
Fariba Kamal Abadi, Jamaloddin Khanjani, Afif Naeimi, Saied Rezayi, Mahvash Sabet, Behrouz Tavakoli and Vahid Tizfahm are seven Baha’i leaders in Iran who have been jailed from about two years ago.
The Judiciary of the Islamic Republic has charged them with ‘spying, acting against national security and waging war with God’.
Ms. Alayi stressed that these people were only arrested for being Baha’i and said, “The legal procedure was wrong from the very beginning because these seven people were kept in solitary confinement for a long time without even knowing their charges”.
According to Ms. Alayi, the arrested leaders were only allowed to see their lawyers for one hour in the whole two years of their detention.




رهبران جامعه بهايى ايران هر کدام به ۲۰ سال حبس محکوم شدند
ديان علايى، نماينده جامعه بهاييان در سازمان ملل متحد، روز يکشنبه در گفت‌و‌گو با راديو فردا اعلام کرد، هفت‌تن از رهبران جامعه بهايى ايران که محاکمه آنها در اواخر خرداد ماه به پايان رسيده بود، هر کدام به ۲۰ سال زندان محکوم شده‌اند.
فريبا کمال‌آبادى، جمال‌الدين خانجانى، عفيف نعيمى، سعيد رضايى، مهوش ثابت، بهروز توکلى و وحيد تيزفهم، هفت‌تن از رهبران جامعه بهايى ايران هستند که از حدود دو سال پيش در زندان بهسر مى‌برند.
دستگاه قضايى جمهورى اسلامى اين هفت نفر را به اتهام «جاسوسى، اقدام عليه امنيت کشور و محاربه» محاکمه کرده است...
خانم علايى يک بار ديگر با بيان اين که اين افراد صرفاً بهدليل بهايى بودنشان بازداشت و محاکمه شده‌اند، درباره روند حقوقى رسيدگى به اتهام‌هاى رهبران بهايى ايران گفته است: «روند حقوق اصولاً از ابتدا کاملاً اشتباه بوده است. زيرا اين هفت نفر مدتهاى طولانى در سلولهاى انفرادى بودند، بدون اين که بدانند جرمشان چيست».
به گفته خانم علايى وکلاى رهبران بازداشت شده جامعه بهاييان ايران در مدت بيش از دو سال بازداشت آنها تنها يک ساعت اجازه ملاقات با موکلان خود را در زندان يافته‌ بودند. (سايت راديو فردا – 18/5/89)

Nedaye Sabz Azadi

According to reports, the head of the Judiciary has requested clearance for the execution of 1,120 people in a confidential letter to Ali Khamenei.
According to a report by Sadeq Larijani to the leader, death sentences have been issued for 1,120 people which have been confirmed by the Supreme Court and the Judiciary is waiting for clearance from the leader to carry out the sentences.
From 2005 until now, the numbers of executions have increased every year and despite claims from Iranian officials, the numbers of executions have not been able to lower the crime rate and crime rate is on the rise…
Executions and the noose have always been the solution for many problems for politicians in the Islamic Republic. For example in the ninth presidential elections in Iran, Ali Larijani who was the candidate for the traditional fundamentalists who is currently the parliament speaker, said in answer to a question regarding improper veiling from a supporter that he believed that if an improperly veiled girl was executed in public, the problem of improper veiling would be uprooted!





نامه محرمانه به خامنه اي براي اعدام بيش از 1000 زنداني
خبرنگار نداي سبز آزادي کسب اطلاع کرد که رييس قوه قضاييه با نگارش نامه اي محرمانه به علي خامنه اي، براي اعدام هزار و صد و بيست زنداني کسب اجازه کرده است.
طبق گزارش صادق لاريجاني به رهبر، براي 1120نفر حکم اعدام صادر شده و اين احکام در ديوان عالي نيز تائيد شده و قوه قضائيه منتظر اجازه از رهبري براي اجراي احکام است.
بر اساس گزارش ها از سال ۲۰۰۵ تا کنون هر سال آمار اعدام در ايران افزايش پيدا کرده است در حالي که بر خلاف ادعاي مقامات ايران، اين حجم از اعدام نتوانسته هيچ کمکي به کاهش آمار جرم و جنايت بکند. بلکه آمار جرم و جنايت همچنان افزايش مي يابد...
بين سياسيون جمهوري اسلامي اعدام و طناب دار همواره راه حل بسياري از مشکلات ناميده شده است. مثلا در جريان انتخابات رياست جمهوري دوره نهم، کانديداي جريان سنتي اصولگرا يعني علي لاريجاني که هم اينک رياست مجلس را بر عهده دارد، در پاسخ به سوال يکي از هواداران درباره بدحجابي گفته بود که به اعتقاد او اگر يک دختر بد حجاب در ملا عام اعدام شود، مشکل بد حجابي ريشه کن خواهد شد! (نداي سبز آزادي – 18/5/89)

Jaras Website

Written by Ahmad Qabel [Khamenei critic who was arrested on December 21, 2009 in post election events and was later released]



In the time that I was detained in the Vakil Abad Prison [in Mashhad] in cellblock 1/6 for three months, according to conclusive figures which I heard from prison officials and cellblock employees, more than 50 people were transferred to cellblock 1/6 and were then executed. But only in one instance when 31 people were executed, the Intelligence Agency and Khorasan Judiciary informed the Khorasan [state-run] daily that 5 international narcotics traffickers were executed. (I read this in the Khorasan daily)
Those in this cellblock know that when the decision for execution is made, free movement is limited in the cellblock and death row prisoners are transferred to the suits escorted by guards and after a few hours, in the morning or at night, everything goes back to normal. This means that those who were on death row were hanged and those who carried out the sentences have been relieved of a hard and upsetting job and our cellmates have been saved from limitations!
I had heard the appalling figures of execution in the past months and years before that from those who were in prison for a longer time which proves the real figures in only these three months compared to the officially announced figures. These executions have been carried out based on sentences for narcotics, retribution [murder], rape and … If from the viewpoint of the government, these [executions] are completely fair and defendable, why are they carried out in secret? And if it is not defendable, why is it even being carried out?



Ahmad Qabel
August 8, 2010

Fariman





زنداني سياسي سابق از اعدام هاي مخفي در مشهد پرده بر مي دارد
نوشته شده توسط احمد قابل (منتقد خامنه اي كه در دوران پس از انتخابات در 30 آذر 88 دستگير و سپس آزاد شد)
در مدت بازداشتم در زندان وکيل آباد و در بند 6/1 که سه ماه بطول انجاميد، بر اساس آمار قطعي که از مسئولان زندان و خدمه ي بند مي شنيدم، بيش از 50نفر به بند 6/1 منتقل شده و سپس اعدام شدند ولي تنها در يک نوبت که 31نفر اعدام شده بودند، اداره ي اطلاعات و اخبار دادگستري خراسان به روزنامه ي خراسان اطلاع داده بود که تعداد 5نفر قاچاقچي بينالمللى اعدام شدهاند (اين خبر را در زوزنامه ي خراسان خواندم).
افراد حاضر در اين بند مي دانند که بهمحض تصميم بر اعدام، از تردد افراد در داخل بند ممانعت مىشود و افراد زير تيغ، همراه با نيروهاي گارد به سوئيتهاي اين بند منتقل شده و پس از چند ساعت، شبانگاهان يا سحرگاهان همه چيز بهحال عادي بر ميگردد. يعني اعداميها به ديار باقي فرستاده شدهاند و مجريان حکم، از کاري طاقتفرسا و ناراحت کننده، رهايي يافتهاند و هم بنديان ما از ممنوعيت تردد نجات يافتهاند!
آمار هاي وحشتناکي از ميزان اعدامها در ماههاي قبل و سالهاي پيش از آن نيز از زبان کساني که سابقه ي حضور بيشتري در زندان داشتند، مي شنيدم که صحت آنها را از نسبت حقيقي همين آمار سه ماهه با ميزان اعلام شده ي رسمي، ميتوان به‌دست آورد.
اين اعدامها که با احکامي درباره ي؛ مواد مخدر، قصاص، تجاوز به عنف و… به اجرا درآمده، اگر از ديد حاکميت، کاملا عادلانه و قابل دفاع است، چرا در خفا انجام ميگيرد و اگر قابل دفاع نيست، چرا انجام ميگيرد؟! ...
احمد قابل - 17 مرداد 89 – فريمان (سايت جرس - 18/5/89)

Iran arrests 3 Baha’is in Isfahan

Committee of Human Rights Reporters

Security forces went to the home of Faraz Rohi (M), Zhinous Jushian (F) and Nasim Rohi (F), three Baha’i residents of Vilashahr in Isfahan and arrested them after conducting a search.
These people were active in fighting illiteracy and according to reports, and went to the Qale Mosa Khan Village located 50 kilometers from Isfahan since May 2009 for about a year and four months and educated the children in this area with books that were approved by the Guidance Ministry.
These people taught literacy to about 8 women and 15 children and had set up computer classes for them as well. They had transferred 200 scientific and story books for the children and teenagers to this village. Notably, because of the lack of a doctor and medical services in this village, they also took a number of villagers who needed eye care to town for treatment.
The villagers were not aware of the religion of these social activists and their activities were only for social services. According to the latest reports, the detainees were taken to the Dastgerd Prison in Isfahan and have not visited their families since their arrest




بازداشت تعدادي از شهروندان بهايي در ويلاشهر اصفهان

ماموران امنيتي شام‌گاه ۱۴ مرداد با حضور در منزل فراز روحي، ژينوس جوشنيان و نسيم روحي، سه تن از شهروندان بهايي در ويلا‌شهر اصفهان اقدام به بازرسي منزل و بازاشت ايشان نموده‌اند.
اين افراد فعال در عرصه‌ي «سواد‌آموزي» بوده‌اند و بر اساس گزارش‌هاي رسيده از اردي‌بهشت‌ماه سال ۱۳۸۸ و در حدود يک سال و چهار ماه به روستاي «قلعه موسي‌خان» واقع در ۵۰ کيلومتري اصفهان مي‌رفتند و بر اساس کتاب‌هايي که از طرف وزارت ارشاد نيز تاييد شده بود، با کودکان اين منطقه کار مي‌کردند.
به گزارش کميته گزارشگران حقوق بشر، همچنين اين افراد به حدود ۸ زن و ۱۵ کودک سواد‌آموزي مي‌کرده‌اند و نيز کلاس‌هايي براي آموزش کامپيوتر براي افراد مورد نظر تشکيل داده بودند. ايشان حدود ۲۰۰ جلد کتاب علمي و داستاني براي مطالعه‌ي کودکان و نوجوانان به روستاي «قلعه موسي‌خان» منتقل کرده بودند. لازم به ذکر است به دليل عدم وجود پزشک و کمبود خدمات درماني در اين روستا، بعضي از افرادي که نياز به چشم‌پزشکي داشته‌اند را براي معاينه و درمان به شهر مي‌بردند.
شايان ذکر است اهالي روستاي موسي‌خان اصفهان هيچ اطلاعي از دين افراد مزبور نداشته‌اند و فعاليت ايشان تماما جنبه‌ي خدمات اجتماعي داشته است. بنا بر آخرين اطلاعات رسيده، افراد بازداشتي به زندان دست‌گرد در اصفهان منتقل شده‌اند و تا کنون ملاقاتي با خانواده‌هايشان نداشته‌اند. (کميته گزارشگران حقوق بشر – 17/5/89)

Daneshju News
Majid Tavakoli is still continuing his dry hunger strike refusing to drink or eat to demand that prisoner’s rights are not violated and is in a very poor condition.
“They have made everything very hard”, Ali Tavakoli, Majid’s brother said.
“They have forced families to sign written pledges that they would not gather outside Evin Prison or the Prosecutor’s Office. If they do, they will be arrested. They even make threatening phone calls and my mother is suffering and is in critical condition as a result of these threats”.
“Unfortunately, we have no news on Majid. There is no way to communicate with him. His physical condition has made us very worried. This is the third time that Majid has gone on a dry hunger strike. All we say is that at least let us call Majid to convince him to end his hunger strike but they do not allow this”.
“If they do not have a religion, they can at least be noble men”, he said, addressing prison officials.


برادر مجيد توکلي: بگذارند با زندانيان تماس بگيريم شايد اعتصابشان را بشکنند
مجيد توکلي که به همراه ١٦ زنداني ديگر از ٢ هفته پيش تاکنون دست به اعتصاب غذا زده است، همچنان با ادامه اعتصاب غذاي خشک و عدم نوشيدن حتي آب خواستار رعايت حقوق زندانيان شده و در وضعيت به شدت نگران کننده اي به سر مي برد.
علي توکلي برادر مجيد توکلي به دانشجونيوز گفت: "شرايط را خيلي سخت گرفته اند. از خانواده ها تعهد کتبي گرفته اند که در مقابل دادستاني و زندان اوين جمع نشوند. در غير اين صورت بازداشت خواهند شد. حتي تماس تلفني هم مي گيرند و تهديد مي کنند. تا جايي که حال مادرم از نگراني و اين تهديدها به شدت وخيم شده است".
وي مي افزايد: "متاسفانه هيچ خبري از مجيد نداريم. هيچ راه ارتباطي براي تماس نيست. وضعيت جسماني مجيد به شدت نگرانمان کرده. مجيد براي سومين باري است که اعتصاب غذاي خشک کرده است. مي گوييم لااقل بگذاريد با مجيد تماس بگيريم تا قانعش کنيم که اعتصابش را بشکند، ولي نمي گذارند. اگر دين ندارند لااقل آزادمرد باشند".(دانشجو نيوز – 17/5/89)
Bamdad Khabar Website

Amouyi, Keivan Samimi, and Majid Tavakoli are still in solitary cell and on hunger strike.
According to reports, 13 of the 16 political prisoners who were on hunger strike ended their hunger strikes on Sunday4040/



3 زنداني سياسي هنوز در اعتصاب غذا در زندان اوين
بهمن امويي، کيوان صميمي و مجيد توکلي همچنان در سلول انفرادي و در اعتصب‌غذا به سر مي‌برند .
بر اساس اخبار رسيده به بامدادخبر، سيزده نفر از شانزده زنداني سياسي اعتصاب‌کننده، روز يکشنبه به اعتصاب غذاي خود پايان دادند..
با اين وجود بنا بر اخبار رسيده از اوين، بهمن امويي، کيوان صميمي و مجيد توکلي همچنان در سلول انفرادي و در اعتصب‌غذا به سر مي‌برند. (بامداد خبر – 17/5/89)


Jailed journalist Isa Saharkhiz has been inflicted with general paralysis since Friday August 6 and is unable to move.
Rajayi Shahr (Gohardasht) Prison where Saharkhiz was transferred to from last year since the death of a number of Kurd citizens in Evin Prison has bad conditions and prison authorities are oblivious to the condition of this political prisoner. This is while Saharkhiz had been suffering from back pain and heart problems. Despite this, prison officials were not willing to grant him even a one day medical leave from prison.
According to reports from Rajayi Shahr Prison, his muscle paralysis started from last Friday which can lead to paralysis in his face, eyes and other organs and he needs immediate hospitalization. This illness which is a kind of disturbance of the nervous system comes with severe pain in the face. Transferring Saharkhiz to the hospital can prevent his complete paralysis but prison officials are still oblivious to his physical condition.
This journalist has been jailed for more than one year. His trial was held behind closed doors where he was charged with insulting the leadership and it is not clear if the judge has agreed to grant him a leave.
Saharkhiz was arrested after the elections after being beaten and was transferred to Evin Prison. This journalist was kept in temporary detention in the whole one year of his time in jail. (Jaras Website – Aug. 7, 2010)




وضعيت ناگوار جسمي سحرخيز در زندان رجايي شهر
عيسي سحرخير روزنامه نگار زنداني ازصبح جمعه 15 مرداد، به فلج عمومي مبتلا شده و قادر به حركت كردن نيست.
به گزارش جرس، زندان رجايي شهر كه سحرخيز از سال گذشته و از هنگام اعدام چند شهروند كرد در زندان اوين به آنجا منتقل شد، شرايط بدي دارد و مسوولين زندان نسبت به حال عمومي زندانيان بي تفاوتند. اين در حالي است كه سحرخيزدر يكسال گذشته از كمردرد رنج مي برد و عوارض قلبي نيز او را تهديد مي كند، با اين همه مسوولين زندان حاضرنشده اند در يكسال گذشته حتي يك روز به سحرخيز مرخصي استعلاجي دهند.
بنا بر اخبار رسيده از زندان رجايي شهر، فلج عضلاني سحرخيز از جمعه گذشته آغاز شده و اين عارضه كه مي تواند تمام صورت و چشم و اندامها را فلج كند، براي درمان نياز مبرم به بستري شدن در بيمارستان دارد. اين بيماري که نوعي اختلال عصبي است و همراه با احساس درد شديد در ناحيه صورت است. انتقال سحرخيز به بيمارستان مانع از ابتلا به فلج کامل وي خواهد شد با اين حال مسئولان زندان همچنان نسبت به شرايط جسماني وي بي تفاوت هستند.
اين روزنامه نگار زنداني بيش از يكسال است كه در زندان به سر مي برد . دادگاه سحرخيز به جرم توهين به رهبري به صورت غيرعلني برگزار شد و همچنان مشخص نيست كه قاضي دادگاه آيا با مرخصي سحرخيز موافقت مي كند يا نه.
عيسي سحر خيز بعد از انتخابات رياست جمهوري با ضرب و شتم دستگير و به زندان منتقل شد. اين روزنامه نگار در تمام يكسال گذشته در بازداشت موقت به سر برده است. (جرس – 16/5/89)
News state-run website

The deputy commander of the State Security Forces announced that in the holy month of Ramadan, police will severely deal with those who eat in their cars and will hand over the transgressors to judiciary sources after impounding their cars.
“Eating in public is one of the problems that the police will deal seriously with like the years before”, Ahmad-Reza Radan announced.
“Dealing with noise pollution (stopping cars with loud, banned music), improper clothing and improper veiling are other measures taken by the police in the month of Ramadan”.




خودروي روزه‌خواران توقيف مي‌شود
جانشين فرمانده نيروي انتظامي اعلام كرد: در ماه مبارك رمضان پليس با افرادي كه در خودروشان اقدام به روزه‌خواري مي‌كنند به‏شدت برخورد كرده و ضمن توقيف خودرو فرد خاطي را به مرجع قضايي معرفي مي‌كنند...
سردار احمدرضا رادان اعلام كرد: روزه‌خواري در ملأعام يكي از معضلاتي است كه مانند سال‌هاي گذشته با برخورد جدي پليس مواجه خواهد شد.
سردار رادان گفت: برخورد با آلودگي صوتي، بد‌پوششي و بد‌حجابي از ديگر اقدامات پليس در ماه رمضان است. (رجا نيوز – 17/5/89)

FIDH: Petition to save political prisoners in Iran


Pétition
Plusieurs centaines de prisonniers d’opinion sont détenus dans les geôles iraniennes. Certains croupissent en prison depuis plusieurs années, beaucoup d’autres ont été arrêtés plus récemment, à la suite des manifestations populaires qui ont suivi les élections du 12 juin 2009, marquées par une fraude massive. Tous sont privés de liberté en raison de leurs opinions - ils ont dénoncé les violations des droits de l’Homme perpétrées dans leur pays ; ils se sont mobilisés contre les discriminations qui pèsent à l’encontre des femmes ; ils défendent les droits des minorités ethniques ou religieuses ; ils ne partagent pas la même vision de l’Islam que le régime ; ils ont demandé que leur droit de vote soit respecté…

En maintenant ces personnes en détention, en les soumettant souvent à la torture, en les forçant à confesser publiquement leurs soi-disant crimes, et en les jugeant sommairement, les autorités iraniennes violent gravement leurs engagements internationaux dans le domaine des droits de l’Homme et engagent de ce fait leur responsabilité.

C’est pourquoi nous appelons les autorités iraniennes à libérer immédiatement et inconditionnellement tous les prisonniers d’opinion détenus en Iran

فدراسیون بین المللی حقوق بشر و سازمان جهانی ضد شکنجه خواستار آزادی فوری هفده زندانی سیاسی شدند
جمعه 15 مرداد 1389 ساعت 18:06
روز گذشته دو سازمان حقوق بشری؛ فدراسیون بین المللی حقوق بشر (اف آی دی اچ) و سازمان جهانی ضد شکنجه (او ام سی تی)، در یک بیانیه مطبوعاتی مشترک خواستار آزادی هفده زندانی سیاسی شدند که در زندان اوین در اعتراض به وضعیت زندان از 12 روز گذشته دست به اعتصاب غذا زده اند.وضعیت جسمی این زندانیان هر روز وخیم تر می شود. در این بیانیه مطبوعاتی تاکید شده است که مقامات ایرانی طبق قوانین بین المللی موظف به تضمین سلامت و یکپارچگی جسمی و روانی این زندانیان هستند. تقاضای آزادی گروه هفده نفره زندانیان سیاسی که اعتصاب غذا کرده اند

پاریس، ژنو – 13 مرداد ماه 1389- فدراسیون بین المللی حقوق بشر و سازمان جهانی ضد شکنجه امروز از دولت ایران خواستار آزادی فوری هفده زندانی سیاسی شدند که در اعتصاب غذا بسر می برند و در سلول های انفرادی در زندان اوین در تهران در بازداشت هستند.

طبق اطلاعات رسیده، هفده زندانی سیاسی در اعتراض به شرایط بازداشت خود از ده روز پیش دست به اعتصاب غذا زده اند. بیشتر اعضای این گروه از زندانیان، دانشجو و روزنامه نگارند. مجید توکلی دانشجو و یکی از این زندانیانی است که در روز 16 آذر ماه 1388 پس از ایراد سخنرانی در دانشگاه امیر کبیر که در آن خواستار مقاومت علیه استبداد شده بود، بازداشت شد. مجید توکلی متعاقبا به 8 سال زندان محکوم شد.

سایر زندانیان این گروه هفده نفره بهمن احمدی امویی؛ روزنامه نگار، حسین نوری نژاد؛ روزنامه نگار و عضو حزب سیاسی اصلاح طلب جبهه مشارکت ایران، عبدالله مومنی؛ دانشجو و سخنگوی سازمان اصلاح طلب ادوار تحکیم وحدت، علی پرویز؛ دانشجو، حمیدرضا محمدی؛ فعال سیاسی، جعفر اقدامی؛ فعال جامعه مدنی، بابک بردار؛ عکاس خبری، ابراهیم (نادر) بابایی؛ فعال جامعه مدنی و جانباز جنگ ایران و عراق، کوهیار گودزی, مدافع حقوق بشر و وب لاگ نویس، کیوان صمیمی؛ روزنامه گار، محمد حسین سهرابی راد؛ فعال سیاسی، ضیاء نبوی؛ دانشجو، علی ملیحی؛ دانشجو، مجید دری؛ دانشجو، غلامحسین عرشی و پیمان کریمی آزاد از شرکت کنندگان در تظاهرات هستند.

همه این زندانیان پس از اعتراضات به انتخابات ریاست جمهوری 22 خرداد ماه 1388 بازداشت شدند. برخی از این زندانیان بیش از یک سال است که در زندان اوین که مخوف ترین بازداشتگاه ایران است، بسر می برند. این هفده زندانی سیاسی در حال حاضر در سلول های انفرادی در بند 350 زندان اوین در بازداشت هستند. سلول های انفرادی دو متر در دو متر که چراغ های آن بطور مداوم روشن است و افراد بازداشتی دراین سلول ها بطور مکرر و بی رحمانه بازجویی می شوند.

وضعیت سلامتی چهار نفر از این گروه هفده نفره بقدری وخیم بود که آن ها را موقتا به درمانگاهی منتقل کردند و پس از دریافت مراقبت های اولیه پزشکی دوباره به سلول برگردانده شدند. این چهار نفر همچنان در اعتصاب غذا بسر می برند. وضعیت جسمی اعتصاب کنندگان بسیار ضعیف است و هر روز ضعیف تر می شوند. خانواده این زندانیان از ملاقات با آن ها منع شده اند.

فدراسیون بین المللی حقوق بشر و سازمان جهانی ضد شکنجه از مقامات ایرانی خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط این زندانیانی که در شرایط بد جسمی هستند و همچنین سایر فعالان و مدافعان حقوق بشری شدند که پس ازاعتراضات به انتخابات بطور ناعادلانه بازداشت شده اند. فدراسیون بین المللی حقوق بشر و سازمان جهانی ضد شکنجه همچنین یادآوری می کنند که ایران طبق قوانین بین المللی حقوق بشر بویژه میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که از امضا کنندگان آن است، موظف است که سلامت و یکپارچگی جسمی و روانی افرادی را که آزادی آن ها را سلب کرده است، بطور موثر تضمین کند.

علاوه بر همه این ها، مقامات ایرانی در رعایت اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین المللی حقوق بشر که جمهوری اسلامی ایران ان ها را امضا کرده است، باید به سرکوب خشونت بار و نقض شدید حقوق بشر علیه معترضین به انتخابات را پایان دهد

HRA

Farah Vazham who was arrested for (participating in) the Ashura protests was sentenced to 15 years of prison on charges of being a mohareb (waging war with God) by the 15th branch of the Revolutionary Court.
Vazham is currently in the public cellblock in Evin Prison and has been in ‘temporary detention’ for seven months. She was arrested two days after Ashura in her home on December 29.
This sentence which was issued by Judge Salavati was announced to her today.
She was charged with participating in the street protests and ‘waging war with God by cooperating with the People’s Mojahedin Organization of Iran’. She had lived outside of Iran for years and only came back to Iran to be at the side of her 19 year old daughter who has cancer and is receiving chemotherapy




صدور حکم ١۵ سال حبس براي فرح واضحام از متهمان حوادث روز عاشورا

فرح واضحام از متهمين روز عاشورا از سوي شعبه ١۵ دادگاه انقلاب اسلامي به اتهام محاربه به ١۵ سال حبس محکوم شد.
فرح واضحام که هم اکنون در بند عمومي زندان اوين به سر مي‌برد حدود هفت ماه در «بازداشت موقت» بوده است. واضحام دو روز بعد از حوادث روز عاشورا در تاريخ ١٠ دي ماه ١٣٨٨ در منزل خود بازداشت شده بود.
به گزارش خبرنگار رهانا، اين حکم که از سوي قاضي صلواتي در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب صادر شده است، امروز به وي ابلاغ شده است.
اتهام فرح واضحام شرکت در اعتراض‌هاي خياباني و «محاربه از طريق همکاري با سازمان مجاهدين» اعلام شده است. وي سال‌ها خارج از کشور زندگي مي‌کرده است و به خاطر دختر ١٩ ساله‌اش که به سرطان مبتلا است و شيمي درماني مي‌شود به ايران بازگشته است. (رهانا – 13/5/89)


HRA
Behnam Mote-arefi, a Baha’i resident of Semnan was transferred to Semnan Prison to serve his prison term.
He was jailed for some time last year on charges of ‘propagating against the government and being a member of a Baha’i organization’ and was sentenced to 18 months of prison.



بازداشت بهنام متعارفي، از شهروندان بهايي ساکن سمنان

بهنام متعارفي شهروند بهايي ساكن سمنان، براي گذراندن دوران محکوميت خود بازداشت و به زندان سمنان منتقل شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، وي سال گذشته مدتي بازداشت و سپس به اتهام "تبليغ عليه نظام و عضويت در تشكيلات بهائيت" محاكمه و به 18 ماه حبس تعزيري محكوم شده بود. (هرانا – 13/5/89)
Committee of Human Rights Reporters

Ismail Sahabeh was sentenced to four and a half years of prison by Judge Salavati for playing a part in holding a Kamil prayer session (which was held to pray for the release of political prisoners after the elections).
Judge Salavati was not present in Sahabeh’s court session and issued this prison sentence without hearing his defense.
Sahabeh is a member of the Participation Front who was arrested in the Kamil prayer session and was jailed for two months before being temporarily released on bail



محکوميت اسماعيل صحابه به چهار سال و نيم حبس تعزيري
اسماعيل صحابه،‌ در دادگاهي به رياست قاضي صلواتي، به جرم نقش داشتن در برگزاري دعاي کميل، به چهار سال و نيم حبس تعزيري محکوم شد.
در جلسه دادگاه صحابه، قاضي صلواتي در دادگاه حضور نداشته و بدون شنيدن دفاعيات اسماعيل صحابه اقدام به صدور حکم کرده است.
به گزارش نداي سبز آزادي، اسماعيل صحابه عضو جبهه مشارکت پيش از اين در مراسم دعاي کميل دستگير و دو ماه زنداني شد که با قيد وثيقه تا برگزاري دادگاه به طور موقت آزاد بود. (رهانا – 13/5/89

HRA
Human rights activist and journalist Nasour Taqipour was fired from his job. According to reports, he worked two shifts in the Alborz Tile and Ceramics Factory in Qazvin and after being arrested and spending 110 days in detention for his human rights activities, he was fired from the factory.
The managers of the Alborz Tile and Ceramics Factory did not state the reason for this measure




نصور نقي پور از محل کار خود اخراج شد
نصور نقي پور روزنامه نگار و فعال حقوق بشر از محل کار خود اخراج شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، وي که کارگر دو شيفتي کارخانه کاشي و سراميک البرز در قزوين بود پس از دستگيري و تحمل بيش از 110 روز حبس به دليل فعاليت هاي حقوق بشري، توسط مسئولان کارخانه از کار اخراج شده است.
مسئولان کاشي و سراميک البرز دليل خاصي براي اين اقدام خود عنوان نکرده اند. (هرانا – 13/5/89)
Human Rights and Democracy Activists in Iran
On Sunday August 1, political prisoner Javad Lari and Mohsen Dogmehchi were sentenced to harsh, inhumane sentences by the head of the 15th branch of the Revolutionary Court, Salavati. Javad Lari was sentenced to death while Mohsen Dogmehchi was sentenced to 10 years of prison to be served in Gohardasht Prison in Karaj.
Dogmehchi is a 50-year-old well known Tehran Bazaar merchant who was taken to court from prison on Sunday August 1. He was tried on charges of giving financial aid to the families of political prisoners and the presence of his daughter in Camp Ashraf in Iraq…
Another Bazaar merchant who is still detained in cellblock 209 since December 2009 is Mohammad Banazadeh Amir Khizi. He is kept under inhumane conditions and is in an undetermined state.
Notably, Mr. Dogmehchi and Mr. Javad Lari were both political prisoners in the 80’s who were jailed for a number of years under torture.





محکوميت سنگين و ضد بشري 2 بازاري زنداني بازار تهران

روز يکشنبه 10 مرداد ماه بازاريان زنداني جواد لاري و محسن دگمه چي توسط صلواتي رئيس دادگاه فرمايشي شعبه 15 دادگاه انقلاب به احکام سنگين و ضد بشري محکوم شدند. آقاي جواد لاري به اعدام و آقاي محسن دگمه چي به 10 سال زندان و تبعيد به زندان گوهردشت کرج محکوم شد..
بازاري زنداني محسن دکمه چي 50 ساله از بازاريان شناخته شده و خوش نام بازار تهران روز يکشنبه 10 مرداد ماه به دادگاه انقلاب برده شد و حکم سنگين و غير انساني 10 سال زندان و تبعيد به زندان گوهردشت کرج محکوم شد. آقاي دکمه چي به اتهام کمک مالي به خانواده هاي زندانيان سياسي و حضور فرزندش در قرارگاه اشرف در عراق مورد محاکمه قرار گرفت...
بازاري ديگري که از آذرماه همچنان در بند 209 زندان اوين در بازداشت بسر مي برد محمد بنازاده امير خيزي نام دارد. او در شرايط غير انساني و در بلاتکليفي در اين بند بسر مي برد.
لازم به ياد آوري است که آقاي دکمه چي و آقاي جواد لاري از زندانيان سياسي دهۀ 1360 مي باشند و هر کدام از آنها چندين سال در زندان بسر بردند و مورد شکنجه هاي غير انساني قرار گرفتند. (فعالين حقوق بشر ودمكراسي در ايران – 13/5/89)

Bamdad Khabar

The 15th branch of the Revolutionary Court headed by Judge Salavati sentenced Rasoul Bodaqi, a member of the managing board of the Teacher Center of Iran to six years of prison and a five year ban on social activities.
He was sentenced to one year of prison for ‘propagating against the government’ and five years of prison for ‘conspiring and assembling with the intention of disrupting national security’.
Rasoul Bodaqi was arrested on September 1, 2009 and was transferred to Rajayi Shahr (Gohardasht) Prison in Karaj in April




محکوميت رسول بداقي به شش سال حبس و پنج سال محروميت از فعاليت‌هاي اجتماعي
شعبه‌ي پانزدهم دادگاه انقلاب به رياست قاضي صلواتي، رسول بداقي، عضو هيات مديره‌ي کانون صنفي معلمان ايران را به 6 سال زندان و 5 سال محروميت از فعاليت‌هاي اجتماعي محکوم کرد.
به گزارش بامدادخبر، يک سال از اين حکم به اتهام "تبليغ عليه نظام" و 5 سال ديگر به اتهام "تباني و تجمع به قصد برهم زدن امنيت ملي" صادر شده است.
رسول بداقي از دهم شهريورماه سال گذشته در بازداشت به سر مي‌برد و از اردي بهشت‌ماه سال جاري به زندان رجايي‌شهر در کرج تبعيد شده است. (بامدادخبر - 12/5/89)
Committee of Human Rights Reporters

The personnel of the Evin Prison infirmary and prison officials treat political prisoner hunger strikers who have been taken to the infirmary because of weak physical conditions unsuitably and insult them.
Instead of giving them treatment, the infirmary personnel started cursing and insulting these political prisoners.
The personnel and nurses in the infirmary shouted at the hunger strikers that ‘you are a bunch of hypocrites’, ‘you have disrupted the country and now are disrupting the prison’ and treated them unsuitably.



رفتار توهين‌آميز پرسنل بهداري زندان اوين با اعتصاب کنندگان
پرسنل بهداري و مسئولان زندان اوين با اعتصاب کنندگاني که در اثر ضعف جسماني به بهداري منتقل شده‌اند، رفتار نامناسب و توهين آميزي دارند.
پرسنل بهداري زندان اوين، صبح روز جاري، به جاي درمان زندانيان سياسي اعتصاب کننده در سلول‌هاي انفرادي که به بهداري زندان منتقل شده‌اند، به پرخاشگري و توهين به آن‌ها ‌پرداختند.
به گزارش خبرنگار رهانا، در حالي که تعدادي از اعتصاب کنندگان که نام آن‌ها مشخص نيست، روز جاري به بهداري زندان اوين منتقل شده بودند، پرسنل و پرستاران بهداري، فرياد مي‌زدند که: «شما يک مشت منافقيد»، «کشور را به هم ريخته‌ايد و حالا زندان را به ريخته‌ايد» و برخوردهاي نامناسب و توهين آميزي با زندانيان داشتند. (رهانا – 13/5/89)


Kalameh Website

Five other hunger striking political prisoners from the 17 that have gone on hunger strikes in cellblock 350 were taken to the Evin Prison infirmary today. They started their hunger strike last Monday.
They were returned to solitary after receiving first aid care and continued their hunger strikes.
According to the latest reports from Evin Prison, student activist Abdollah Momeni, journalist Bahman Amouyi, civil rights activist Jafar Eqdami, civil rights activist Ibrahim Babayi who has also been injured in the Iran Iraq war and journalist Keivan Samimi were among these prisoners taken to the infirmary.
Before this, four other prisoners were taken to the infirmary after going into critical condition.
The families of these 17 prisoners became very concerned after hearing this news and requested that prison authorities see to their cases as soon as possible. They also asked the Tehran Prosecutor to provide facilities for them to visit their loved ones




پنج زنداني ديگر اعتصاب کننده به بهداري اوين منتقل شدند
پنج زنداني ديگر از هفده زنداني سياسي بند ۳۵۰که از روز دوشنبه گذشته دست به اعتصاب غذا زده اند ،امروز (سه شنبه ) به بهداري اوين منتقل شدند .
آنها پس از دريافت خدمات اوليه پزشکي دوباره به سلول هاي انفرادي منتقل شدند و به اعتصاب غذاي خود ادامه دادند.
طبق اخبار رسيده از زندان اوين به کلمه عبدالله مومني ،فعال دانشجويي ،بهمن احمدي امويي ، روزنامه نگار ، جعفراقدامي فعال مدني، ابراهيم (نادر) بابايي فعال مدني و از جانبازان جنگ ايران و عراق و کيوان صميمي ، روزنامه نگار از جمله اين زندانيان بوده اند .
پيش از اين نيز چهار زنداني ديگر به دليل وخامت حال شان به بهداري اوين منتقل شده بودند .
خانواده اين هفده زنداني از شنيدن اين اخبار بسيار نگران شده اند و خواهان رسيدگي هر چه سريع تر مسولان زندان به خواسته هاي عزيزان شان شده اند آنها همچنين از دادستان تهران مي خواهند که امکان ملاقات باآنها را براي شان فراهم آورد . (كلمه – 13/5/89)
top