Former political prisoner discloses dozens of secret executions in Mashhad

Jaras Website

Written by Ahmad Qabel [Khamenei critic who was arrested on December 21, 2009 in post election events and was later released]

In the time that I was detained in the Vakil Abad Prison [in Mashhad] in cellblock 1/6 for three months, according to conclusive figures which I heard from prison officials and cellblock employees, more than 50 people were transferred to cellblock 1/6 and were then executed. But only in one instance when 31 people were executed, the Intelligence Agency and Khorasan Judiciary informed the Khorasan [state-run] daily that 5 international narcotics traffickers were executed. (I read this in the Khorasan daily)
Those in this cellblock know that when the decision for execution is made, free movement is limited in the cellblock and death row prisoners are transferred to the suits escorted by guards and after a few hours, in the morning or at night, everything goes back to normal. This means that those who were on death row were hanged and those who carried out the sentences have been relieved of a hard and upsetting job and our cellmates have been saved from limitations!
I had heard the appalling figures of execution in the past months and years before that from those who were in prison for a longer time which proves the real figures in only these three months compared to the officially announced figures. These executions have been carried out based on sentences for narcotics, retribution [murder], rape and … If from the viewpoint of the government, these [executions] are completely fair and defendable, why are they carried out in secret? And if it is not defendable, why is it even being carried out?

Ahmad Qabel
August 8, 2010

Fariman

زنداني سياسي سابق از اعدام هاي مخفي در مشهد پرده بر مي دارد
نوشته شده توسط احمد قابل (منتقد خامنه اي كه در دوران پس از انتخابات در 30 آذر 88 دستگير و سپس آزاد شد)
در مدت بازداشتم در زندان وکيل آباد و در بند 6/1 که سه ماه بطول انجاميد، بر اساس آمار قطعي که از مسئولان زندان و خدمه ي بند مي شنيدم، بيش از 50نفر به بند 6/1 منتقل شده و سپس اعدام شدند ولي تنها در يک نوبت که 31نفر اعدام شده بودند، اداره ي اطلاعات و اخبار دادگستري خراسان به روزنامه ي خراسان اطلاع داده بود که تعداد 5نفر قاچاقچي بينالمللى اعدام شدهاند (اين خبر را در زوزنامه ي خراسان خواندم).
افراد حاضر در اين بند مي دانند که بهمحض تصميم بر اعدام، از تردد افراد در داخل بند ممانعت مىشود و افراد زير تيغ، همراه با نيروهاي گارد به سوئيتهاي اين بند منتقل شده و پس از چند ساعت، شبانگاهان يا سحرگاهان همه چيز بهحال عادي بر ميگردد. يعني اعداميها به ديار باقي فرستاده شدهاند و مجريان حکم، از کاري طاقتفرسا و ناراحت کننده، رهايي يافتهاند و هم بنديان ما از ممنوعيت تردد نجات يافتهاند!
آمار هاي وحشتناکي از ميزان اعدامها در ماههاي قبل و سالهاي پيش از آن نيز از زبان کساني که سابقه ي حضور بيشتري در زندان داشتند، مي شنيدم که صحت آنها را از نسبت حقيقي همين آمار سه ماهه با ميزان اعلام شده ي رسمي، ميتوان به‌دست آورد.
اين اعدامها که با احکامي درباره ي؛ مواد مخدر، قصاص، تجاوز به عنف و… به اجرا درآمده، اگر از ديد حاکميت، کاملا عادلانه و قابل دفاع است، چرا در خفا انجام ميگيرد و اگر قابل دفاع نيست، چرا انجام ميگيرد؟! ...
احمد قابل - 17 مرداد 89 – فريمان (سايت جرس - 18/5/89)