Posts
Mohammad Ali Saremi is a political prisoner sentenced to death following post-election protests in 2009 due to his relationship with the MEK. Though his sentence has been announced by government sources, it has not been officially presented to his lawyer. Among all those sentenced to death for having relations with the MEK, Saremi is the only prisoner who accepted his charge. Mahin Saremi spoke with the Campaign about her husband’s relationship with the MEK, “How can a person be executed for his beliefs? Yes, my husband had sympathy for the MEK, but can a person be hung because he likes a political group? His activities were limited to going to grave sites of people who shared his way of thinking and reading prayers for them.
“Once we also went to see our son at Camp Ashraf [in Iraq] in 2005. A short time after our return we were arrested and my husband spent a year in prison. A few months later he was arrested on charges of participating in ceremonies commemorating the 19th anniversary of the mass executions of political prisoners in 1988. But I don’t know why he suddenly received the death sentence last year after the elections,” said Saremi.
“Three days after Ashura [27 December 2009], an officer went to my husband’s prison ward and told him that he has been sentenced to death, but my husband refused to receive the ruling, asking them to serve it to his lawyer. But his lawyer has not yet been served. Several times during public appearances, authorities have announced my husband’s death sentence, and have even announced that the Appeals Court upheld the sentence, but when we went to request a reconsideration of the sentencing, they asked us for a photocopy of the original ruling before they would take action on our request. We didn’t have the ruling, so we wrote letters, requesting a reduction in sentence, but whenever we go to follow up on it, they say our response has not yet arrived,” said Mahin Saremi.
“I expect [human rights organizations] to help us. My husband must be released because he has not done anything. Seeing my son cannot be a crime, but he served a whole year in prison for it. People shouldn’t die for their beliefs. I would like to ask the organizations to try so that my husband does not get convicted at all. He really does not deserve to be in prison or be executed,” said Saremi about what she expects of human rights organizations.
“I see him every 15 days. Thank God he is not in bad shape, but he is in prison after all and his conditions can’t be good,” said Saremi about her husband’s physical and psychological condition.
Mahin Saremi, herself, is also awaiting her sentence, since she was arrested with her husband twice before. “I was also interrogated for having gone to Ashraf. I was also arrested at the grave site with my husband and was released on bail,” she said.
همسر محمد علی صارمی: مگر می توان کسی را به جرم اینکه گروهی را دوست دارد اعدام کرد
همسر محمدعلی صارمی از زندانیان عقیدتی محکوم به اعدام به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که از سازمان های بین المللی حقوق بشر درخواست کمک می کند چرا که همسرش گناهی مرتکب نشده و تنها علاقه مندی به سازمان مجاهدین خلق باعث صدور حکم اعدام شده است. او تصریح کرد علیرغم اینکه چندین بار این حکم را به همسرش گفته اند اما تا کنون حکم کتبی را به انها نشان نداده اند.
محمد علی صارمی ، یکی از زندانیان سیاسی و عقیدتی است که پس از جریان انتخابات ۸۸ به جرم ارتباط با سازمان مجاهدین خلق حکم اعدام گرفت. اگرچه حکم او از طریق منابع دولتی عنوان شد اما هنوز پس از چند ماه حکم به وکیل این متهم ابلاغ نشده است . از بین کسانی که به جرم ارتباط با سازمان مجاهدین خلق پس از انتخابات به اعدام محکوم شدند تنها علی صارمی اتهامش را پذیرفت. همسر این زندانی عقید تی درباره اینکه آیا همسرش با سازمان مذکور ارتباط داشته است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « مگر می توان برای اعتقادات کسی را اعدام کرد، بله همسرم سازمان مجاهدین خلق را قبول داشت اما مگر می توان به علت اینکه آدم گروهی را دوست دارد اعدامش کنند، فعالیت او در حد رفتن سر قبر دوستان همفکرش و فاتحه فرستادن بود. »
مهین صارمی گفت : « یکبار هم سال ۸۴ برای دیدن پسرمان به اشرف رفتیم . مدت کوتاهی پس از برگشتن دستگیرشدیم و همسرم یکسال در زندان بود اما چند ماه بعد به جرم شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال ۶۷ زندانی شد اما پارسال بعد انتخابات نمی دانم چه شد که یکهو حکم اعدام گرفت.»
همسر این زندانی عقیدتی با اظهار اینکه هنوز حکم اعدام به وکیل ابلاغ نشده است، گفت :« سه روز بعد از عاشورا ماموری به بند می رود و به همسرم می گوید که حکمت اعدام است اما همسرم حکم را نمی گیرد و می خواهد که به وکیلش بدهند. اما هنوز به وکیل چیزی ابلاغ نشده است. خودشان چندین بار در گفتگوها حکم همسرم را اعدام اعلام کردند و گفتند که دادگاه تجدید نظر هم آن را تایید کرده است بعد وقتی ما به دنبال تغییر حکم می رفتیم ، می گفتند که باید فتوکپی از حکم داشته باشید تا ما برای درخواستتان اقدام کنیم. به ما هم که چیزی از حکم ندادند بنابراین خودمان نامه برای تخفیف حکم نوشتیم اما هر وقت می رویم می گویند هنوز جواب نامه نیامده است . »
همسر محمدعلی صارمی از زندانیان عقیدتی محکوم به اعدام به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که از سازمان های بین المللی حقوق بشر درخواست کمک می کند چرا که همسرش گناهی مرتکب نشده و تنها علاقه مندی به سازمان مجاهدین خلق باعث صدور حکم اعدام شده است. او تصریح کرد علیرغم اینکه چندین بار این حکم را به همسرش گفته اند اما تا کنون حکم کتبی را به انها نشان نداده اند.
محمد علی صارمی ، یکی از زندانیان سیاسی و عقیدتی است که پس از جریان انتخابات ۸۸ به جرم ارتباط با سازمان مجاهدین خلق حکم اعدام گرفت. اگرچه حکم او از طریق منابع دولتی عنوان شد اما هنوز پس از چند ماه حکم به وکیل این متهم ابلاغ نشده است . از بین کسانی که به جرم ارتباط با سازمان مجاهدین خلق پس از انتخابات به اعدام محکوم شدند تنها علی صارمی اتهامش را پذیرفت. همسر این زندانی عقید تی درباره اینکه آیا همسرش با سازمان مذکور ارتباط داشته است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « مگر می توان برای اعتقادات کسی را اعدام کرد، بله همسرم سازمان مجاهدین خلق را قبول داشت اما مگر می توان به علت اینکه آدم گروهی را دوست دارد اعدامش کنند، فعالیت او در حد رفتن سر قبر دوستان همفکرش و فاتحه فرستادن بود. »
مهین صارمی گفت : « یکبار هم سال ۸۴ برای دیدن پسرمان به اشرف رفتیم . مدت کوتاهی پس از برگشتن دستگیرشدیم و همسرم یکسال در زندان بود اما چند ماه بعد به جرم شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال ۶۷ زندانی شد اما پارسال بعد انتخابات نمی دانم چه شد که یکهو حکم اعدام گرفت.»
همسر این زندانی عقیدتی با اظهار اینکه هنوز حکم اعدام به وکیل ابلاغ نشده است، گفت :« سه روز بعد از عاشورا ماموری به بند می رود و به همسرم می گوید که حکمت اعدام است اما همسرم حکم را نمی گیرد و می خواهد که به وکیلش بدهند. اما هنوز به وکیل چیزی ابلاغ نشده است. خودشان چندین بار در گفتگوها حکم همسرم را اعدام اعلام کردند و گفتند که دادگاه تجدید نظر هم آن را تایید کرده است بعد وقتی ما به دنبال تغییر حکم می رفتیم ، می گفتند که باید فتوکپی از حکم داشته باشید تا ما برای درخواستتان اقدام کنیم. به ما هم که چیزی از حکم ندادند بنابراین خودمان نامه برای تخفیف حکم نوشتیم اما هر وقت می رویم می گویند هنوز جواب نامه نیامده است . »
مهین صارمی درباره انتظارش از سازمان های فعال حقوق بشری گفت:« من توقع دارم که کمکمان کنند . آزادش کنند چون همسرم هیچ کاری نکرده است دیدار پسرم که نباید جرم باشد که یکسال هم حبسش را کشید. بعد هم برای کسی برای اعتقاداتش که نباید بمیرد . من می خواهم از سازمان ها که تلاش کنند همسرم اصلا حکمی نگیرد، نه زندان و نه اعدام. واقعا حقش نیست.»
همسر علی صارمی درباره سلامتی جسمی و روحی او گفت: « من هر ۱۵ روز یکبار او را می بینم که خدا را شکر حالش بد نیست اما بالاخره زندان است و ضعیت نمی تواند خوب باشد. »
اما خود مهین صارمی نیز در انتظار حکم است، او که دو بار به همراه همسرش دستگیر شده است گفت : « من هم برای رفتن به اشرف بازجویی شدم و برای رفتن سرخاک مردگان هم به همراه همسرم دستگیر شدم و با قید ضمانت آزاد .
مهین صارمی نیز که دو بار به همراه همسرش دستگیر می شود و اکنون با قرار وثیقه آزاد است درباره وضعیت پرونده اش گفت: « من خودمم زیر حکم هستم . یکبار به دلیل دیدن پسرم در اشرف دستگیر شدم و بار دوم برای رفتن به سرقبرهمراه همسرم دستگیر و مدتی هم در زندان بودم که با قرار وثیقه آزاد شدم . دوم شهریور نیز برای ابلاغ حکمم به دادگاه انقلاب احضار شدم اما آنجا گفتند که برو ، به وکیلت ابلاغ می کنیم. دو هفته بعد اما کسی زنگ زد و گفت باید بیایی امروز دادگاه برای ابلاغ حکم ،گفتم امروز نمی توانم بعد ظهر با وکیلم مشورت کردم گفت شما نمی روید . باید قانونی ابلاغ شود ، باید به من کتبی اعلام کنند، ما از کجا بدانیم که کسی که زنگ زده واقعا از دادگاه بود ه است . حالا دیگر نمی دانم چه می شود. »
0 comments:
Post a Comment