Kaleme

With the approaching of the anniversary of last year’s controversial presidential election, a number of families of political prisoners issued a statement describing the suffering and hardships they and their loved ones have endured this past year. When expressing their concerns, they stated that there is no light at the end of the tunnel when it comes to the regime’s treatment of political prisoners.

Many people have been detained behind bars with heavy sentences, while others have been sent to notoriously gruesome prisons such as Rajai Shahr for reasons that remain unclear.

Letter by FAMILIES OF POLITICAL PRISONERS

In the name of God who renders justice to the oppressed

To the great nation of Iran,

A year has passed since the arrests of our spouses, fathers, and children. In this year, we the families of political prisoners, have endured much hardship and suffering, some of which we have shared with the people of Iran and some remains in the privacy of our hearts with God- no one is closer to us and more aware of the truth than God.

Today, as we write this letter to the people of Iran, we remain as worried and languished as the first day when our loved ones were arrested. We see no light at the end of the tunnel when it comes to the regime’s treatment of political prisoners. Many have been sent to prison with heavy sentences. Some have been sent to notoriously gruesome prisons such as Rajai Shahr for reasons that remain unclear to us, while a select few have been allowed to leave prison temporarily by paying several hundred million tomans in bail. We all remain in a state of limbo and uncertainty. Our minds are filled with questions- questions that the government and judiciary have failed to respond to in a convincing, clear, and open manner.

Why have you arrested our children? Why have you forced them to participate in show trials with little to no concern for their defense and legal representation? Why have you insisted on ignoring their rights? Why after months they are still unable to meet with their lawyers? Why are their lawyers unaware of what they have been charged with and where is the opportunity to review their files? Why have you held them in solitary confinement for months and subjected them to inhumane interrogations and torture while blindfolded?

Why is it that even the judges issuing the initial sentences, after reviewing the rulings of the appeals court, expressed regret regarding their initial sentencing and claim that they handed down the heavy sentences because they imagined that the sentences would be reduced by the Appeals Courts?

Shouldn’t sentences and punishment be in accordance to the crimes committed? Why is this fundamental principle of law and justice not reflected in any of the rulings? Why so many long term prison and death sentences? Why so many hundred million toman bails, endless uncertainty, and torturous waiting periods? Why should the interrogators rule over the judges and the interrogations? Why is there no access to an independent judiciary?

For years we believed that the judiciary is a place where the oppressed can turn to for justice and the ruthless are brought to justice. However, with the passing of time, our disappointment in the judiciary only increased and now our only hope and refuge is in God.

The honourable prosecutor of Tehran recently said that the worst sin is concealing the truth. For an entire year all we have been asking is why are you hiding the truth?

Let us be consistent and demonstrate transparency in everything we do. Shouldn’t the rulers and those in power pay attention to this lack of transparency and concealment of the truth? What can an ordinary citizen, house wife, journalist, student, and political activist be hiding that has not been revealed after so many months of interrogation? Is this lack of transparency and concealment of the truth their priority or the priority of those in power?

Last week five of the prisoners in Evin were executed. These executions are ambiguous with regards to the process of the arrests, interrogations, trials, sentences, and the timing of the judgments. While expressing deep concern regarding the fate of our children and loved ones, we the families of political prisoners, condemn the manner in which these executions were handled.

We protest the lack of information regarding these executions and denounce the unjust manner in which the mourning families of those executed have been treated. We ask the judiciary to begin handling matters with justice, transparency, and utmost regard for the truth.


Signed by a number of families of political prisoners



Translation: Negar Irani Persian2English.com








ازقوه قضائیه به خدا پناه می بریم
چرا فرزندانمان را بازداشت کرده اید؟ چرا آنها را در دادگاه های نمایشی حاضر کردید و کمترین اعتنایی به دفاعیات آنها و موکلانشان نشده است ؟ چرا آنها پس از ماه ها هنوز قادر به ملاقات با وکلایشان نیستند . چرا وکلای آنها از روند بررسی پرونده و نوع اتهام شان بی خبرند؟ چرا برای ماه ها آنها را در انفرادی نگه داشته اند و با چشمان بسته مورد بازجویی های خشن و خسته کننده قرار گرفته اند؟….
کلمه : جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی با نزدیک شدن به سالگرد انتخابات مناقشه برانگیز ریاست جمهوری سال گذشته با صدور بیانیه ای ،ضمن شرح دردها و رنج های خود و عزیزانشان در یکسال گذشته نوشته اند که افق روشنی از چگونگی برخورد حاکمیت با زندانیان سیاسی دیده نمی شود . بسیاری از آنها را با احکام سنگین در زندان نگه داشته اند. برخی را به بهانه هایی که هنوز برای ما روشن نیست به زندان های مخوف و هولناکی چون رجایی شهر فرستاده اند.
متن کامل این بیانیه که نسخه ای از آن در اختیار کلمه قرار گرفته ، به این شرح است
به نام خدایی که دادرس مظلومان است
ملت بزرگ ایران
یک سال از بازداشت همسران ، پدران و فرزندانمان می گذرد . در این یک سال همه ما خانواده های زندانیان سیاسی ، رنج ها و سختی های بسیاری را متحمل شده ایم . سختی ها و رنج هایی که بخشی از آن را با ملت ایران در میان گذاشتیم و بخش مهم آن را برای خود و خلوت خود و باز گو کردن با خدای خود . چه او از هر چیز به ما نزدیک تر و از هر کس به امور آگاهتر است .
امروز که این نامه را برای ملت ایران می نویسیم به همان اندازه روز نخست دستگیری عزیزانمان ، نگران و رنجور هستیم . افق روشنی از چگونگی برخورد حاکمیت با زندانیان سیاسی دیده نمی شود . بسیاری از آنها را با احکام سنگین در زندان نگه داشته اند . برخی را به بهانه هایی که هنوز برای ما روشن نیست به زندان های مخوف و هولناکی چون رجایی شهر فرستاده اند و عده ای معدود را با وثیقه های چند صد میلیون تومانی به مرخصی فرستاده اند . مرخصی هایی که گاه از زندان سخت تر و جانکاه تر است . همه ما در بلاتکلیفی به سر می بریم . پرسش های بسیاری ذهن ما را به خود مشغول کرده و قادر به یافتن پاسخی برای آنها نیستیم . چرا که حاکمیت و قوه قضائیه برای این پرسش ها پاسخی قانع کننده ، روشن و شفاف ندارد .
چرا فرزندانمان را بازداشت کرده اید؟ چرا آنها را در دادگاه های نمایشی حاضر کردید و کمترین اعتنایی به دفاعیات آنها و موکلانشان نشده است ؟ چرا آنها پس از ماه ها هنوز قادر به ملاقات با وکلایشان نیستند . چرا وکلای آنها از روند بررسی پرونده و نوع اتهام شان بی خبرند؟ چرا برای ماه ها آنها را در انفرادی نگه داشته اند و با چشمان بسته مورد بازجویی های خشن و خسته کننده قرار گرفته اند؟ چرا برای آنها احکامی صادر شده که خود قضات صادر کننده احکام اولیه نیز پس از تائید آن احکام در دادگاه های تجدید نظر ، اظهار تاسف می کنند و می گویند ما با این تصور که احکام صادره در دادگاه تجدیدنظر شکسته خواهد شد ،چنان احکام سنگینی صادر کردیم؟
آیا نباید جرم با مجازات هماهنگی داشته باشد ؟ این هماهنگی که یکی از ابتدایی ترین اصول قضائی است را باید در کدامین حکم دید ؟ احکام چندین ساله و اعدام ؟ وثیقه های های چند صد میلیون تومانی و بلاتکلیفی های طولانی و طاقت فرسا؟چرا باید بازجوها بر قضات و بازپرس ها مسلط باشند ؟ چرا کمترین استقلالی در قوه قضائیه دیده نمی شود ؟
ما مدتها براین باور بودیم که قوه قضائیه محل رجوع مظلومان و داد ستاننده از ظالمین است . اما رفته رفته از این قوه قضائیه ناامید شدیم و تنها امید به خدا داریم .

دادستان محترم تهران اخیرا گفته که بدترین گناهان کتمان حقیقت است . ما هم یک سال است که می گوئیم چرا حقیقت را کتمان می کنید .
بیائید شفافیت را در همه رفتارهایتان نشان دهید. آیا این شفافیت و عدم کتمان حقیقت نیاید برای حاکمان و صاحبان قدرت مورد توجه قرار گیرد . یک شهروند عادی ، یک زن خانه دار ، یک روزنامه نگار ، یک دانشجو و یک فعال حزبی چه چیزی را برای کتمان داشته که حتی پس از ماه ها بازجویی طاقت فرسا ، بر کسی معلوم نشده است ؟ آیا شفافیت و عدم کتمان حقیقت برای آنها در اولویت است یا برای صاحبان قدرت ؟
در هفته گذشته پنج نفر را در زندان اوین اعدام کرده اند . اعدام هایی که پر از ابهام در پروسه دستگیری ، بازجویی ، دادگاه ، چگونگی صدور حکم و اجرای حکم و حتی زمان اجرای آنها است. ما خانواده های زندانیان سیاسی با محکوم کردن نحوه اعدام واطلاع رسانی ناقصی که در باره این اعدام ها و رفتاری که با خانواده های داغدار آنها صورت گرفته ، نگرانی خود را بابت سرنوشت فرزندانمان اعلام می کنیم و از قوه قضائیه می خواهیم عدالت و شفافیت و عدم کتمان حقیقت را در برخورد با مسائل از خود شروع کند .
جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی

0 comments:

Post a Comment

top