IRAN weekly report : Systematic violations of the right to life

Execution

Iran hangs three drug traffickers: report
Iran has hanged three men, including an Afghan, convicted of drug trafficking in the central city of Isfahan, a newspaper reported on Monday.
The Iranian men, identified as Akbar Z., 33, and Hamid Reza H., 28, and the Afghan Shah S., 38, were hanged on Sunday in a prison in Isfahan, hardline newspaper Kayhan said. (AFP - Aug 23, 2010)

Reliable Source Reports Of Group Executions Inside Mashad’s Vakil Abad Prison
An informed source told the International Campaign for Human Rights in Iran that over the past few months, the Iranian judicial authorities have ordered the hanging of over one hundred individuals inside Mashad’s Vakil Abad Prison. According to this source, most of those executed were sentenced based on drug-related charges and the executions continue. “Last Wednesday 68, people were hung and over the coming weeks the executions will continue,” said the source.
The source stated that the number of individuals on death row inside Vakil Abad Prison’s Wards 101, 102, 103, and 104 as well as the Quarantine Ward is “in the hundreds.” The Campaign refrains from publishing the reported statistics pending confirmation from other sources. The Campaign asks the Iranian judicial authorities to be accountable regarding news about the weekly group executions of drug-related convicts and to provide exact statistics about events taking place inside Mashad’s Vakil Abad Prison.

Sadegh Larijani recently wrote a letter to Iran’s Supreme Leader, Ayatollah Khamenei, asking him for directions about what to do with the convicts, the source told the International Campaign for Human Rights in Iran.

In order to verify the accuracy of the reports about the executions of drug-related criminals in Mashad, we asked Ahmad Ghabel, a theological researcher and a student of the late Ayatollah Hossein Ali Montazeri. Ghabel was arrested immediately after Mr. Montazeri’s death on 20 December 2009, and served 170 days in prison before he was released on bail. The Campaign asked Mr. Ghabel whether he was aware of similar executions during his imprisonment at Vakil Abad Prison. “I never saw any of these prisoners up close. I never tried to see outside my cell through the door or the window, but I heard the news. Soldiers are people just like you and me and they transfer news. I learned through news I received during fresh air breaks that 50 people were executed during the 170 days I was there,” said Ahmad Ghabel. He told the Campaign that though he doesn’t have direct information about the executions of individuals under the age of 18, he does remember hearing the prison guards talking about two youths under 18 among those executed.

“Inside our ward, Ward 6/1, in addition to cells where prisoners would serve their long prison terms, there were also suites where those on the death row would be brought a few hours before the execution. The situation would change so drastically, everyone would know a death-row inmate was inside the ward. All doors would close and if this was during the times when prisoners could make telephone calls, the lines would be disconnected. Even other prison authorities could not move about at this time, because Ward 6/1 was directly managed by the prison Intelligence Unit,” added the theological researcher.

“I have not conducted my own research on this, and I have been following the media news about it. Unfortunately, I have no access to my ex-cellmates, either. All I know is that the families of those executed read the number [of those executed] on the forms when they came to take the bodies. I think it is fair to say that these facts are undeniable. Prison guards and other prisoners are also members of the society and people like to talk about events like this, spreading the news. Especially as events like this are not unprecedented in our country,” said Ahmad Ghabel about news of 70 executions over the past few days.

The Campaign asked Ahmad Ghabel whether it is conceivable for such a large number of prisoners to have death sentences. “It is quite customary to have people with death sentences remain in prison for a long time,” Ghabel replied.

“People convicted of murder get the death penalty, but their families are given time to seek the forgiveness of the victims’ families and to attempt swapping the death penalty with diya [blood money]. Also, there are people who are sentenced to death because of carrying illegal arms, but they also have a prison sentence which they must serve prior to the execution. As we speak, there are hundreds of people inside prisons who received their death sentences several years ago. Even inside Ward 1/6 where I was serving, there was an individual who had been in prison for 13 years for illegally carrying. He had a death sentence, too. Another case is another suspect I was handcuffed to one time when returning from the court. His charge was possession of 70 kilograms of crystal meth and while serving a long prison term, he had also received a death sentence,” he added.

The source who provided the Campaign with detailed information about the group executions of Vakil Abad Prison said that the death row convicts are held inside Ward 6 of the prison which is under the oversight of the prison’s Intelligence Unit. Each month there are two sets of executions and in each set between 30 to 40 individuals are hung at once. “For example, between September 2009 and May 2010, almost 150 people were executed, but there was only one public announcement about the executions of five people on 3 April 2010. But on that date 35 people were executed, eight of whom were women,” said the source.

Other information received by the Campaign indicates that the frequency of mass executions has increased from twice per month to four during the recent month. Sources say total number of people executed is between 60 and 70. “There are hundreds of people on the death row inside Mashad’s Vakil Abad Prison,” another source said.

According to the said source, on the days when group executions are to take place, Vakil Abad Prison’s telephone lines are cut off. Ward 6/1 does not have public telephones and prisoners are only allowed short telephone calls once or twice per week.

The International Campaign for Human Rights in Iran expresses its deep concern about the ambiguous conditions and statistics of executions offered by various sources and their discrepancies with the numbers announced by officials. The Campaign demands accountability and clear information about the group executions inside Vakil Abad Prison and other prisons in the country. (International Campaign for Human Rights in Iran – Aug. 24, 2010)


Human rights activist in Mashhad says 300 people were secretly executed in prison
A human rights activist said in an interview with the International Campaign for Human Rights in Iran that hundreds of prisoners have been hanged in secret mass executions in Vakil Abad Prison in Mashhad without the knowledge of their families or lawyers. According to this activist, there are 2,100 death row prisoners in this prison who are waiting to be executed in speedy, secret, mass executions.
After reports on the mass executions of prisoners in Vakil Abad Prison yesterday, a human rights activist said that in the past few weeks he has talked to the families of those who were executed and has obtained information on these executions in Vakil Abad Prison in Mashhad.
According to this human rights activist who asked not to be named for security reasons, in the past few months at least 300 prisoners who were mostly convicted of selling narcotics were executed in Vakil Abad prison and hundreds more are awaiting execution. According to this activist, most of those who were executed or are on death row have been charged in drug related cases and a small number have been sentenced to retribution (for murder).
“In Vakil Abad Prison in Mashhad, there are more than 2,100 convicts on death row and most of them are kept in various halls in cellblock 5 in this prison. Mass executions are carried out secretly in groups of 30 to 70 in cellblock 6.1 in this prison”, the activist said.
“These executions are reportedly carried out under the order and with the official announcement of Iran’s Attorney General Mohsen Ejeyi. In light of the pressure by human rights institutions, these executions are being carried out in secret in the prisons of towns (outside of Tehran)”, the source added.
This source also stressed that the prisoners and their families had absolutely no knowledge of the executions from before and said, “Even the prisoners did not know that their sentence was going to be carried out and only a few hours before the executions, they would be transferred from the cell under various excuses and would then be executed shortly after that without the knowledge of their families or lawyers… For example on April 8, 2010, 35 prisoners were secretly executed but official sources only announced the execution of 5 prisoners. In most cases, these mass secret executions are not reported in the official media”.
This human rights activist also said that at least 150 prisoners were secretly executed in the last 6 months of the Persian year of 1388 (from late September 2008 to late March 2010).
“In the last month, the numbers of executions have more than doubled and for example in the past couple of weeks between 60 to 70 people were secretly executed every Wednesday or Thursday”.
“Last Wednesday on August 18, 67 people were executed in cellblock 6.1 in Vakil Abad Prison and three weeks before that 70 others were executed in a mass execution”.
“The number of death row prisoners who are kept only in cellblock 5 in Vakil Abad are as follows:
Hall 101, Cellblock 5 – about 800 people
Hall 102, Cellblock 5 – more than 600 people
Hall 103, Cellblock 5 – more than 100 people
Hall 104, Cellblock 5 - more than 100 people”
He also said that this week and the weeks to come hundreds of prisoners are to be executed.
“These mass executions will be carried out regularly every Wednesday in the month of Ramadan in cellblock 6.1 which is run by the Intelligence Unit of the Vakil Abad Prison in Mashhad”, this activist said. (International Campaign for Human Rights in Iran – Aug. 25, 2010)



Arbitrary killing

Brother of slain student says he did not commit suicide

The brother of Mohammad-Javad Parandakh broke his silence after one year on the eve of the anniversary of his brother’s death and announced that Mohammad-Javad did not commit suicide and that his family’s suit against agents of the Ministry of Intelligence and the judge presiding over his case has so far been without result.
Mohammad-Javad Parandakh was a chemical engineering student at the Isfahan Industrial University who was summoned to the Isfahan Intelligence Agency after students in this university protested election results. His body was found two days after he went to the Intelligence Agency. (Rooz Online Website – Aug. 24, 2010)

Deaths in custody

Iran kills prisoner in Orumieh; grieving mother self immolates outside of prison

On Sunday August 22, an ordinary prisoner in the Central Orumieh Prison was killed under torture in a solitary cell.
According to reports, Bahman Massoudi died after a prison guard identified as Khanzadeh struck him on the head with a baton.
After his family heard of his death, his mother doused herself in gas and set herself on fire yesterday outside the main door of this prison.
There is no information on how severely she was injured or her physical state. (Human Rights Activists in Iran – Aug. 24, 2010)

Stoning to death

Editorial: Iran's barbaric side
The execution of Sakineh Mohammadi Ashtiani is on hold. But until Iran ends the practice of stoning and insists on equal justice for women, it will not be rid of international censure.
Sakineh Mohammadi Ashtiani may not have long to live. International outrage over Iran's plan to stone to death the 43-year-old mother of two appears to have dissuaded it from going forward with that particular barbarity.
But Ashtiani is not free. Her case is now under review by Iran's Supreme Court, and a final verdict could come as soon as next week. A state-run television news program, however, announced that she would not be executed during the month of Ramadan, which ends Sept. 9, and that instead of being stoned, she is to hang.
Exactly why is Ashtiani to die? At first, the judiciary announced that she would be executed for committing adultery. Then, caught off-guard by the international response, the government put her on television and implied that she was also involved in her husband's killing.
But if Iran hoped the broadcast of Ashtiani giving a "confession" would sway world opinion, it was mistaken.
Rather, the blurry telecast, in which her face was obscured and her words dubbed from her native Azeri into Persian, only emphasized her powerlessness.
It reminded the world that Ashtiani is the victim of a regime that oppresses women, violates international accords regarding the treatment of prisoners and is cavalier in its disregard of human rights.
In 2006, Ashtiani was accused of involvement in her husband's slaying. She was acquitted on that charge but sentenced to 10 years in prison because the killing "disturbed the public order." A separate court then charged her with adultery. But on what grounds was she convicted? Ashtiani maintains that she was coerced into confessing. In addition, Iran's penal code permits judges to determine guilt based on their own "knowledge" if there is an absence of evidence. Three of the five judges deciding her case condemned her to death on that basis. Meanwhile, the man convicted of killing her husband is free after paying "blood money" to the dead man's family.
Even if Ashtiani is allowed to live — or sent into exile in Brazil, which has said it would welcome her as a gesture of friendship with Iran — that will only give Iran a temporary reprieve.
Until it ends the practice of stoning and insists on equal justice for women and men, international censure will surely reoccur. In that, Iran has inadvertently achieved something worthy: By persecuting Ashtiani, it has exposed its own barbarism, indicted its own judicial system and isolated itself from all civilized nations. (The Los Angeles Times - August 21, 2010)

اعدام
گزارش: ايران 3 قاچاقچى مواد مخدر را حلق آويز كرد
يك روزنامه روز دوشنبه گزارش كرد ايران 3 مرد را كه شامل يك افغانى نيز مىشود، به جرم قاچاق مواد مخدر در شهر اصفهان در مركز ايران حلق آويز كرد.
روزنامه تندرو كيهان گفت، اتباع ايرانى اعدام شده اكبر ز. 33ساله، حميدرضا ح. 28ساله و يك فرد افغانى با نام شاه س. 38ساله، روز يكشنبه در زندان اصفهان اعدام شدند. (خبرگزارى فرانسه- 1/6/89)

"يک منبع موثق خبراز اعدام هاي گسترده در زندان وکيل آباد مشهد داد"
يک منبع موثق به کمپين بين المللي حقوق بشردر ايران گفت که مقامات قضايي در زندان وکيل آباد مشهد طي چند ماه گذشته بيش از صد نفر که اکثريت قريب به اتفاق آنها محکومان موادمخدري بوده اند را اعدام کرده اند و اين اعدام ها همچنان ادامه دارد. به گفته اين منبع هر هفته ده ها نفر از محکومان به اعدام که اکثريت قريب به اتفاق آنها جرائم مربوط به مواد مخدر دارند در زندان وکيل آباد مشهد به دار اويخته مي شوند:"چهار شنبه گذشته ۶۸ نفر اعدام شدند و طي هفته هاي آتي هم گفته شده که اعدام ها ادامه خواهد داشت."
به گفته وي آمار محکومان به اعدام در زندان وکيل آبادمشهد در پنج بند ۱۰۱، ۱۰۲، ۱۰۳، ۱۰۴ و نيز بند قرنطيه بالغ بر صدها نفر مي باشد. کمپين از انتشار جزييات اماردريافتي تا تاييد آن توسط منابع ديگر خودداري مي کند و از مسوولين قضايي ايران مي خواهد درباره خبرهايي که در زمينه اعدام هفتگي دسته جمعي محکومان موادمخدري مطرح شده است پاسخگو باشد و به ارائه اطلاعات دقيق از آنچه که در اين زندان در حال انجام است بپردازد.
منبع ياد شده به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت که اخيرا صادق لاريجاني نامه اي به آيت الله خامنه اي رهبر ايران نوشته و درخصوص محکومان به اعدام کسب تکليف کرده است.
براي اطلاع گرفتن از صحت و سقم خبرهايي که در خصوص اعدام گسترده زندانيان موادمخدري در مشهد توسط منبع ياد شده به کمپين رسيده است در همين خصوص از احمد قابل، پژوهشگر ديني و از شاگردان آيت الله منتظري که خرداد ماه ۸۹ پس از مراسم تشييع استادش در نيشابور بازداشت و پس از تحمل ۱۷۰ روز زندان در زندان با قرار وثيقه ۵۰ ميليون توماني آزاد شد دراين خصوص پرسش کرديم. او در پاسخ به سوال کمپين درخصوص صحت اعدام هايي از اين دست حداقل در زماني که در زندان وکيل آباد بوده است گفت:"من هيچکدام از زنداني ها را از نزديک نديدم و مثل بقيه از لاي پنجره و در سرک نمي کشيدم اما خبر ها را مي شنيدم. سربازان زندان هم مثل من و شما انسان هستند و خبرها را به هم منتقل مي کنند. طي اخباري که آنها به هنگام هواخوري مي دادند ما شاهد اعدام ۵۰ نفر در همان ۱۷۰ روز بوديم." وي به کمپين گفت خبري از اعدام زير ۱۸ ساله ها ندارد اما به خاطر مي آورد که به گفته نگهبانان زندان، دو جوان ۱۸ ساله در بين آن ۵۰ نفر زنداني مشهد وجود داشته اند.
اين پژوهشگر ديني ادامه داد:" بند ۶/۱ جايي که ما بوديم، علاوه بر اينکه محل نگهداري زنداني هاي دراز مدت بود سوييت هايي هم داشت که اعداميان را چند ساعت قبل از اعدامشان به آنجا مي آورند و شرايط چنان تغيير مي کرد که همه متوجه مي شدند که يک اعدامي در بند است. به طوري که همه درها بسته مي شد، اگر زمان تماس تلفني بود تلفن ها قطع مي شدند و حتي تردد ساير مسوولان زندان هم ممنوع مي شد چرا که بند ۶/۱ مستقيم زير نظر حفاظت زندان اداره مي شد."
احمد قابل در خصوص خبر منتشر شده در روزهاي گذشته مبني بر اعدام ۷۰ نفر گفت:"من در اين خصوص تحقيق مجزايي نداشته ام و اين خبر را در رسانه ها خوانده ام. متاسفانه به هم بندان پيشينم هم دسترسي ندارم و تنها مي دانم که خانواده قربانيان هنگام تحويل جنازه اين رقم را در فرمها خوانده اند اما اين را مي دانم که مي توان به قاعده آن را پذيرفت و ظاهرا جايي براي انکار وجود ندارد. به هر حال ماموران زندان و ساير زندانيان بخشي از اين جامعه اند و اخبار اين چنيني سينه به سينه پخش مي شوند. خصوصا که اتفاقاتي از اين دست در کشور ما کم رخ نداده است."
احمد قابل درخصوص اينکه آيا چنين تعداد زيادي از زندانيان مي توانند در زندان با حکم اعدام وجود داشته باشند به کمپين گفت:" يک امر بسيار متداولي در زندان وجود دارد که افراد مدتها در زندان به سر مي برند در حاليکه حکم اعدام دارند."
وي افزود:" افرادي که متهم به قتل هستند به اعدام محکوم مي شوند اما زماني به خانواده شان داده مي شود تا به دنبال جلب عفو خانواده مقتول باشند و اعدام را با ديه جابجا کنند. همچنين، کساني هستند که به جرم حمل سلاح غيرقانوني به اعدام محکوم هستند اما يک دوران زندان هم دارند که بايد پيش از اعدام سرکنند. همين الان که با شما صحبت مي کنم صدها نفر در زندان هستند که چند سال است حکم اعدامشان صادر شده است. حتي در همان بند ۶/۱ که ما زندگي مي کرديم شخصي بود که به مدت ۱۳ سال براي حمل سلاح غيرقانوني زنداني بود و حکم اعدام داشت. مورد ديگر که به هنگام بازگشت از دادگاه ما را به هم دستبند زده بودند فردي بود با جرم داشتن ۷۰ کيلو کريستال که مدتها زنداني بود و در همان زمان حکم اعدام برايش صادر شده بود."
از سوي ديگر به گفته منبعي که اطلاعات دقيقي را از وضعيت اعدامي هاي زندان وکيل در اختيار کمپين گذاشته است محل اعدام متهمان محکوم به اعدام در زندان وکيل آباد مشهد بند ۶ است که تحت حفاظت اطلاعات زندان است ومتهمان در دو سري در هر ماه و هر سري تعدادي بين ۳۰ تا چهل نفر به صورت دسته جمعي اعدام شده اند. اين منبع به کمپين گفت:"به عنوان مثال در ماه هاي مهر ۸۸ تا ارديبهشت ۸۹ تقريبا ۱۵۰ نفر اعدام شده اند ولي تنها يک بار اعلام شده که فقط ۵ نفر اعدام شده اند در تاريخ ۱۹ فرودين ۸۹. در حالي که در اين تاريخ ۳۵ نفر اعدام شدند که هشت تن از آنها زن بودند."
از ديگر اطلاعاتي که در اين زمينه به کمپين رسيده است مي توان به تعداد دفعات اعدام دسته جمعي اشاره کردکه در يک ماه اخير از دو بار در ماه به چهار بار درماه افزايش پيدا کرده است. گفته مي شود تعداد افرادي که اعدام شده اند رقمي بين ۶۰ تا ۷۰ نفر بوده است:"صدها محکوم به اعدام نيز در صف اعدام زندان وکيل آباد مشهد به سر مي برند."
به گفته منبع ياد شده در روزهايي که قراراست اعدام هاي دسته جمعي صورت گيرد تلفن هاي زندان وکيل آباد قطع مي باشد. بند۱-۶ نيز تلفن عمومي ندارد و زنداني ها هر هفته يک يا دوبار به مدت کوتاه اجازه تلفن دارند.
کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران نگراني عميق خود را از وضعيت مبهم اعدام ها و آمارو ارقامي که توسط منابع مختلف محلي مطرح شده با آنچه توسط مقامات مطرح مي شود ابراز مي دارد و خواستار پاسخگويي و اطلاع رساني شفاف درباره اعدام هاي گسترده در زندان وکيل آباد و ديگر زندان هاي کشور است. (کمپين بين المللي حقوق بشردر ايران – 2/6/89)

يک فعال حقوق بشردرمشهد:۲۱۰۰ محکوم به اعدام درانتظاراجراي حکم؛۳۰۰ حکم اجراشده به صورت پنهاني
يک فعال حقوق بشر در مشهد در مصاحبه با کمپين بين المللي حقوق بشر درايران از اعدام هاي دسته جمعي و پنهاني صدها زنداني در زندان وکيل آباد مشهد بدون اطلاع خانواده ها ووکلاي آنها خبر داد. به گفته وي حدود ۲۱۰۰ محکوم به اعدام در اين زندان وجود دارند که در انتظار اعدام هاي سريع، پنهاني ودسته جمعي به سر مي برند.
به دنبال انتشارخبر اعدام هاي گسترده در زندان وکيل آباد که روز گذشته منتشر شد، يکي از فعالان حقوق بشر درشهرمشهد که طي هفته هاي گذشته با خانواده برخي اعدام شدگان ونيز زندانيان آزاد شده از اين زندان گفت وگو کرده و اطلاعاتي را درخصوص اعدام هاي ياد شده از زندان وکيل آباد مشهد کسب کرده است، جزييات بيشتري از اين اعدام ها را با کمپين بين المللي حقوق بشر در ميان گذاشت.
به گفته اين فعال حقوق بشر درشهرمشهد که به دلايل امنيتي خواست نامش فاش نشود، در چند ماه اخير دست کم ۳۰۰ زنداني که عمدتا متهم به فروش مواد مخدر بوده اند ، در زندان وکيل آباد مشهد اعدام شده اند و صدها تن ديگر در آستانه اعدام ميباشند. به گفته وي اکثر افراد اعدام شده و محکومان در صف اعدام از متهمان پرونده هاي مربوط به مواد مخدر و تعداد کمي نيز از محکومان به قصاص ميباشند.
اين فعال حقوق بشر با ذکرجزيياتي دراين خصوص گفت: « در زندان وکيل آباد مشهد بيشتر از۲۱۰۰ متهم محکوم به اعدام وجود دارند که بيشتر آنها در سالن هاي مختلف بند ۵ اين زندان نگهداري ميشوند. اعدام هاي دسته جمعه در دسته هاي ۳۰ تا ۷۰ نفره به صورت پنهاني و در بند ۶.۱ زندان وکيل آباد مشهد انجام ميگيرد.»
وي ادامه داد: » گفته ميشود اين اعدام ها با دستور و بخشنامه محسني اژه اي دادستان کل کشور صورت گرفته است. و با توجه به فشار نهاد هاي حقوق بشري به صورت پنهاني و در زندان هاي شهرستان ها صورت ميگيرد.»
اين منبع همچنين از بي خبري کامل زندانيان و خانواده آنها از اجراي حکم اعدام خبر داد: «حتي خود زنداني ها نيز از اجراي حکمشان بي خبر بوده اند و تنها چند ساعت قبل از اجراي اعدام زنداني ها را به بهانه هاي مختلف از بند خارج کرده و در فاصله کوتاهي بعد از آن و بدون اطلاع و حضور خانواده و وکلايشان اعدام کرده اند… به عنوان مثال در روز ۱۹ فرودين امسال ۳۵ زنداني به صورت پنهاني اعدام شده اند ولي منابع رسمي فقط از اعدام ۵ متهم خبر داده اند. در اکثر موارد اين اعدام هاي دسته جمعي و پنهاني هيچ اعدامي به صورت رسمي گزارش نميشود.»
اين فعال حقوق بشري از اعدام پنهاني دست کم ۱۵۰ زنداني در شش ماه پاياني سال گذشته خبر داد و افزود: ” در يک ماه اخير تعداد اعدام ها افزايش چندين برابري داشته است. و به عنوان نمونه در چند هفته اخير هر چهارشنبه يا پنجشنبه تعدادي بين ۶۰ تا ۷۰ نفر به صورت پنهاني اعدام شده اند.”
اين منبع همچنين افزود: ” تنها در چهارشنبه گذشته ۲۷ مرداد ماه ۶۷ نفر در بند ۶.۱ زندان وکيل آباد مشهد اعدام شده اند. و سه هفته قبل از آن هم در يک اعدام دسته جمعي ۷۰ تن اعدام شده بودند. آمار متهمان محکوم به اعدام فقط در بند ۵ زندان وکيل آباد به اين شرح است:
سالن ۱۰۱ بند ۵: حدود ۸۰۰ نفر
سالن ۱۰۲ بند ۵: بيش از ۶۰۰ نفر
سالن ۱۰۳ بند ۵: بيشتر از ۱۰۰ نفر
سالن ۱۰۴ بند : بيشتر از ۲۰۰ نفر
وي همچنين گفت: « در هفته جاري و هفته هاي آينده نيز صدها زنداني قرار است اعدام شوند. و اين اعدام هاي دسته جمعي و هفتگي دست کم به صورت منظم هر چهارشنبه ماه رمضان در بند ۶.۱ که متعلق به حفاظت اطلاعات زندان وکيل آباد مشهد است ، ادامه خواهد داشت .» (کمپين بين المللي حقوق بشر درايران - 3/6/89)

قتل خودسرانه

محمد جواد پرنداخ خودکشي نکرده

برادر محمدجواد پرنداخ پس از يکسال سکوت خود را شکست و در آستانه سالگرد جان باختن برادرش اعلام کرد محمد جواد خودکشي نکرده و شکايت خانواده او از ماموران اطلاعات و قاضي پرونده برادرش تاکنون بي نتيجه بوده است.
محمد جواد پرنداخ، دانشجوي مهندسي شيمي دانشگاه صنعتي اصفهان بود که پس از شرکت در تجمع دانشجويان اين دانشگاه در اعتراض به انتخابات مخدوش 22 خرداد 88، به اداره اطلاعات اصفهان احضار و پس از دو روزجسد بي جان او پيدا شد. (روزآنلاين – 2/6/89)

مرگهاي مشكوك در بازداشت

قتل يک زنداني در زندان مرکزي اروميه/ خودسوزي مادر وي

روز يکشنبه مورخ سي و يکم مردادماه، يکي از زندانيان عادي محبوس در زندان مرکزي اروميه، در سلول انفرادي و زير شکجه جان خود را از دست داد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، "بهمن مسعودي" به علت اصابت باتوم به سر توسط يکي از ماموران زندان به نام "خانزاده" به قتل رسيده است.
پس از اينکه خبر قتل بهمن مسعودي به خانواده ي وي رسيد، صبح روز گذشته اول شهريور ماه، مادر اين زنداني با حضور در مقابل درب اصلي زندان مرکزي اروميه پس از ريختن بنزين به روي خود، اقدام به خودسوزي کرد.
گفتني است تا لحظه ي تنظيم خبر از وضعيت جسماني مادر آقاي مسعودي و شدت جراحات وارده اطلاعي در دست نيست. (هرانا – 2/6/89)

حكم سنگسار

جنبه بربريت و و حشي گري ايران- سرمقاله
اعدام سكينه محمدى آشتيانى بهحالت تعليق درآمده است. اما تا وقتى كه ايران بهرسم سنگسار خاتمه ندهد، و بر برابرى عدالت براى زنان تأكيد نورزد، از انتقادات بينالمللى خلاصى نخواهد يافت.
ممكن است سكينه محمدى آشتيانى مدت زيادى زنده نباشد. خشم بينالمللى بر سر طرح ايران براى سنگسار اين مادر 43ساله كه دو فرزند دارد، ظاهرا اين كشور را از پيش بردن اين اقدام بىرحمانه خاص، منصرف كرده باشد…
دقيقا به چه دليل آشتيانى قرار است اعدام شود؟ در ابتدا قوه قضاييه اعلام كرد كه او بدليل زناى محصنه، اعدام خواهد شد. بعدا، تحت فشارهاى بينالمللى، دولت او را به تلويزيون آورد و چنين القا كرد كه او در قتل شوهرش نيز دخيل بوده است.
اما اگر ايران اميدوار بود كه با پخش ”اعترافات ”آشتيانى مىتواند افكار عمومى دنيا را تغيير دهد، اشتباه كرده است… اين موضوع، به جهان يادآورى مىكند كه آشتيانى قربانى رژيمى است كه زنان را سركوب مىكند، توافقنامه‌هاى بينالمللى در ارتباط با رفتار با زندانيان را نقض مىكند، و در ناديده گرفتن حقوقبشر، بىپروا است…
ايران به‌طور سهوى، در اين رابطه، چيزى را به‌دست آورد كه لايق آن است: با آزار و اذيت آشتيانى، بربريت خودش را فاش كرد، سيستم قضاييه خودش را در مظان اتهام قرار داد، و خودش را از تمام ملتهاى متمدن، منزوى ساخت. (لسآنجلس تايمز- 30/5/89)