Human Rights Activists in Iran, Mohabat News
After summoning a Christian convert who is active in a home church to the Shahriar Intelligence Agency, security forces severely tortured and beat him while interrogating him.
According to reports, Alireza Najafi Zadeh, 23, is married and is the father of a new born baby.
This 23 year old man is a resident of Shahriar and a member of the Karaj home church. He was arrested because of his faith and his Christian activities and was subjected to brutal mental and physical torture for three days…
“On that day, when I introduced myself to reception (of the Intelligence Agency) he asked me to wait. A few minutes later, another person came and put a bag over my head and led me to another room. I could not see anything. They took me to a place where a person interrogated me. It seemed that he had a lot of information about Christianity and Christians in Iran. He asked me to tell him the name of the home church I went to and the names of the church leaders and its members and the Christian satellite networks and enunciation organizations I worked with”, he said.
“When my answers did not satisfy him, he told me that they would keep me until I talked and gave them all the information they wanted. They then took me to another location with the bag still over my head. It felt like a very small solitary cell because I could not lie down and there was only enough room to sit. I was kept there for a while. In this time, a number of people whom I did not see threw water on me and wet me all over. I lost track of time.
A few hours later, I was taken for interrogations with the same person. This time, when my answers did not satisfy him, he started kicking me very hard in my body. Sometimes he would call someone else and ask him to beat me so that I would give him the answers he wanted. That person would severely beat me and use profane language. My hands were tied from behind to the chair and I could not defend myself”.
Alireza was interrogated several times. He was taken to a special room and was hanged from the ceiling with his handcuffs. Security forces then beat him with cables and hoses using profane language to insult Christians, Christianity and his family. When Alireza said that he would talk because of the torture, he was brought down and the interrogator once again asked questions about the home church and his communications with the Christian satellite TV channels.
“This time, when my answers did not satisfy them, they hung me from my feet and started lashing me with greater force than before with an object that I think was a water hose or electrical cable. They would lash various parts of my body 10 to 15 times every time and continued until I passed out. They would then throw water on me and would kick and punch me again and repeat their questions. The force of their strikes and beating would increase every time and their language would become more profane until I totally passed out and do not know what happened after that”.
Finally, on Friday August 31, 2010 after three days of torture and interrogation his family were able to give a pledge for his release from the Shahriar Intelligence Agency. Because of the signs of torture on his body, security forces banned him from going to a doctor or hospital for treatment as a condition for his release and told him to wait for his trial in the Revolutionary Court.
شكنجه و ضرب وشتم يك نوكيش مسيحي در بازداشتگاه اطلاعات شهريار
ماموران امنيتي پس از احضار يكي از نوكيشان مسيحي فعال در كليساي خانگي به اداره اطلاعات شهرستان شهريار، ضمن بازداشت و بازجويي از ايشان، وي را به شدت مورد شكنجه و ضرب و شتم قرار دادند .
به گزارش خبرگزاري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران"هرانا" آقاي "عليرضا نجفي زاده " ۲۳ ساله متاهل و داراي يك فرزند نوزاد است .
وي ساكن شهرستان شهريار و عضو كليساهاي خانگي كرج مي باشد كه در مهرماه سالجاري پس از اين كه بخاطر ايمان و فعاليت هاي مسيحي خود توسط ماموران امنيتي مورد شناسائي قرار گرفت، بمدت ۳ روز تحت بدترين نوع شكنجه هاي روحي و جسمي به سر برد ...
اين شهروند مسيحي درباره وقايع پس از بازداشت خود به گزارشگر "محبت نيوز" گفت :
" در همان روز پس از اينكه خود را به شخصي كه در پشت يك ميز كامپيوتر حضور داشت معرفي كردم وي از من خواست تا منتظر بمانم . دقايقي بعد شخص ديگري آمد و يك گوني بر روي سرم كشيد و مرا به اطاقي ديگر هدايت كرد. ديگر چشمانم جائي را نمي ديد . من را به مكاني بردند كه يك نفر در آنجا از من بازجوئي ميكرد . به نظر مي رسيد كه وي اطلاعات زيادي درباره مسيحيت و مسيحيان ايران دارد . او از من خواست كه بگويم با كدام كليساهاي خانگي فعاليت ميكنم . اسامي رهبران و اعضاي آنها را بگويم و اينكه با كدام شبكه هاي ماهواره اي مسيحي و سازمان هاي بشارتي خارج كشور كار ميكنم ! .
وقتي جواب هاي من بازجويم را قانع نكرد او به من گفت كه ما تو را نگه ميداريم تا حرف بزني و همه اطلاعات مورد نياز ما را بدهي . آنگاه دوباره من را با همان چشمان بسته به محل ديگري بردند كه احساس كردم سلول انفرادي بسيار كوچكي است چون نمي توانستم در آنجا دراز بكشم و فقط جا براي نشستن بود . مدتي در آنجا بودم ؛ در طي اين مدت چند بار افرادي كه من آنها را نميديدم بر روي من آب ريختند و سر تا پايم را خيس كردند . زمان را گم كرده بودم و نميدانستم چه مدت گذشته است .
ساعاتي بعد دوباره مرا براي بازجوئي نزد همان شخص بردند . اين بار وقتي پاسخ هايم او را قانع نميكرد با پاي خودش لگدهاي محكمي به بدن من ميزد . گاهي اوقات نيز اسمي را صدا ميزد و از شخص ديگري ميخواست كه من را به باد كتك بگيرد تا جواب هاي مورد نظر او را بدهم . آن شخص نيز در حاليكه فحش هاي ركيك ميداد من را به شدت زير مشت و لگد ميگرفت .دستهاي من از پشت به صندلي بسته شده بود و توان هيچ دفاعي از خود را نداشتم .
"عليرضا" بدفعات مورد بازجويي قرار ميگيرد سپس براي اينكه ماموران به پاسخ هاي مورد نظرشان برسند آنها وي را به اطاق ويژه اي ميبرند و با دستبند وي را آويزان ميكنند و ضمن فحاشي به مسيحيان و مسيحيت و همچنين اداي كلمات ركيك درباره او و خانواده اش با شلنگ و كابل به جان او ميافتند . وقتي "عليرضا "زير فشار شكنجه ميگويد كه حرف خواهد زد او را پائين مي آورند و دوباره بازجو همان سوالات درباره كليساهاي خانگي و شبكه هاي ماهواره اي مسيحي و ارتباط او با آنها را تكرار ميكند .
"عليرضا" كه هنوز پس از گذشت بيش از ۲ ماه از آن ماجرا آثار شكنجه و ضرب و شتم بر روي بدنش به وضوح مشاهده ميشود درباره ادامه ماجرا به گزارشگر "محبت نيوز" گفت :
وقتي باز هم جواب هاي من آنها را قانع نكرد اين بار از پا من را آويزان كردند و با شدت بيش از پيش با اجسامي كه فكر ميكنم شلنگ آب يا كابل برق بود هر بار ۱۰ تا ۱۵ ضربه بسيار محكم به نقاط مختلف بدنم ميزند و اينقدر اين كار را ادامه دادند تا من از حال ميرفتم و بعد روي من آب ميريختند و با مشت و لگد دوباره ميزدند و سوالهايشان را تكرار ميكردند . هربار حملات و ضربه هاي آنها شديدتر ميشد و حرفهايشان ركيك تر تا اينكه من به كلي بيهوش شدم و ديگر چيزي نفهميدم .
سرانجام در روز جمعه ۹ شهريور۱۳۸۹ پس از ۳ روز بازجوئي و شكنجه سخت خانواده عليرضا توانستند ضامن معتبري پيدا كنند و با سپردن تعهد وي را از دفتر اطلاعات شهريار بيرون بياورند . بخاطر وجود آثار شكنجه و تنبيه بدني شديد ماموران اطلاعات با اين شرط اجازه مرخص شدن او از بازداشتگاه را دادند كه براي درمان تن مجروح خود به هيچ پزشك يا بيمارستاني مراجعه نكند و منتظر باشد تا نوبت رسيدگي به پرونده او در دادگاه انقلاب برسد. (هرانا – 6/10/89)
After summoning a Christian convert who is active in a home church to the Shahriar Intelligence Agency, security forces severely tortured and beat him while interrogating him.
According to reports, Alireza Najafi Zadeh, 23, is married and is the father of a new born baby.
This 23 year old man is a resident of Shahriar and a member of the Karaj home church. He was arrested because of his faith and his Christian activities and was subjected to brutal mental and physical torture for three days…
“On that day, when I introduced myself to reception (of the Intelligence Agency) he asked me to wait. A few minutes later, another person came and put a bag over my head and led me to another room. I could not see anything. They took me to a place where a person interrogated me. It seemed that he had a lot of information about Christianity and Christians in Iran. He asked me to tell him the name of the home church I went to and the names of the church leaders and its members and the Christian satellite networks and enunciation organizations I worked with”, he said.
“When my answers did not satisfy him, he told me that they would keep me until I talked and gave them all the information they wanted. They then took me to another location with the bag still over my head. It felt like a very small solitary cell because I could not lie down and there was only enough room to sit. I was kept there for a while. In this time, a number of people whom I did not see threw water on me and wet me all over. I lost track of time.
A few hours later, I was taken for interrogations with the same person. This time, when my answers did not satisfy him, he started kicking me very hard in my body. Sometimes he would call someone else and ask him to beat me so that I would give him the answers he wanted. That person would severely beat me and use profane language. My hands were tied from behind to the chair and I could not defend myself”.
Alireza was interrogated several times. He was taken to a special room and was hanged from the ceiling with his handcuffs. Security forces then beat him with cables and hoses using profane language to insult Christians, Christianity and his family. When Alireza said that he would talk because of the torture, he was brought down and the interrogator once again asked questions about the home church and his communications with the Christian satellite TV channels.
“This time, when my answers did not satisfy them, they hung me from my feet and started lashing me with greater force than before with an object that I think was a water hose or electrical cable. They would lash various parts of my body 10 to 15 times every time and continued until I passed out. They would then throw water on me and would kick and punch me again and repeat their questions. The force of their strikes and beating would increase every time and their language would become more profane until I totally passed out and do not know what happened after that”.
Finally, on Friday August 31, 2010 after three days of torture and interrogation his family were able to give a pledge for his release from the Shahriar Intelligence Agency. Because of the signs of torture on his body, security forces banned him from going to a doctor or hospital for treatment as a condition for his release and told him to wait for his trial in the Revolutionary Court.
شكنجه و ضرب وشتم يك نوكيش مسيحي در بازداشتگاه اطلاعات شهريار
ماموران امنيتي پس از احضار يكي از نوكيشان مسيحي فعال در كليساي خانگي به اداره اطلاعات شهرستان شهريار، ضمن بازداشت و بازجويي از ايشان، وي را به شدت مورد شكنجه و ضرب و شتم قرار دادند .
به گزارش خبرگزاري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران"هرانا" آقاي "عليرضا نجفي زاده " ۲۳ ساله متاهل و داراي يك فرزند نوزاد است .
وي ساكن شهرستان شهريار و عضو كليساهاي خانگي كرج مي باشد كه در مهرماه سالجاري پس از اين كه بخاطر ايمان و فعاليت هاي مسيحي خود توسط ماموران امنيتي مورد شناسائي قرار گرفت، بمدت ۳ روز تحت بدترين نوع شكنجه هاي روحي و جسمي به سر برد ...
اين شهروند مسيحي درباره وقايع پس از بازداشت خود به گزارشگر "محبت نيوز" گفت :
" در همان روز پس از اينكه خود را به شخصي كه در پشت يك ميز كامپيوتر حضور داشت معرفي كردم وي از من خواست تا منتظر بمانم . دقايقي بعد شخص ديگري آمد و يك گوني بر روي سرم كشيد و مرا به اطاقي ديگر هدايت كرد. ديگر چشمانم جائي را نمي ديد . من را به مكاني بردند كه يك نفر در آنجا از من بازجوئي ميكرد . به نظر مي رسيد كه وي اطلاعات زيادي درباره مسيحيت و مسيحيان ايران دارد . او از من خواست كه بگويم با كدام كليساهاي خانگي فعاليت ميكنم . اسامي رهبران و اعضاي آنها را بگويم و اينكه با كدام شبكه هاي ماهواره اي مسيحي و سازمان هاي بشارتي خارج كشور كار ميكنم ! .
وقتي جواب هاي من بازجويم را قانع نكرد او به من گفت كه ما تو را نگه ميداريم تا حرف بزني و همه اطلاعات مورد نياز ما را بدهي . آنگاه دوباره من را با همان چشمان بسته به محل ديگري بردند كه احساس كردم سلول انفرادي بسيار كوچكي است چون نمي توانستم در آنجا دراز بكشم و فقط جا براي نشستن بود . مدتي در آنجا بودم ؛ در طي اين مدت چند بار افرادي كه من آنها را نميديدم بر روي من آب ريختند و سر تا پايم را خيس كردند . زمان را گم كرده بودم و نميدانستم چه مدت گذشته است .
ساعاتي بعد دوباره مرا براي بازجوئي نزد همان شخص بردند . اين بار وقتي پاسخ هايم او را قانع نميكرد با پاي خودش لگدهاي محكمي به بدن من ميزد . گاهي اوقات نيز اسمي را صدا ميزد و از شخص ديگري ميخواست كه من را به باد كتك بگيرد تا جواب هاي مورد نظر او را بدهم . آن شخص نيز در حاليكه فحش هاي ركيك ميداد من را به شدت زير مشت و لگد ميگرفت .دستهاي من از پشت به صندلي بسته شده بود و توان هيچ دفاعي از خود را نداشتم .
"عليرضا" بدفعات مورد بازجويي قرار ميگيرد سپس براي اينكه ماموران به پاسخ هاي مورد نظرشان برسند آنها وي را به اطاق ويژه اي ميبرند و با دستبند وي را آويزان ميكنند و ضمن فحاشي به مسيحيان و مسيحيت و همچنين اداي كلمات ركيك درباره او و خانواده اش با شلنگ و كابل به جان او ميافتند . وقتي "عليرضا "زير فشار شكنجه ميگويد كه حرف خواهد زد او را پائين مي آورند و دوباره بازجو همان سوالات درباره كليساهاي خانگي و شبكه هاي ماهواره اي مسيحي و ارتباط او با آنها را تكرار ميكند .
"عليرضا" كه هنوز پس از گذشت بيش از ۲ ماه از آن ماجرا آثار شكنجه و ضرب و شتم بر روي بدنش به وضوح مشاهده ميشود درباره ادامه ماجرا به گزارشگر "محبت نيوز" گفت :
وقتي باز هم جواب هاي من آنها را قانع نكرد اين بار از پا من را آويزان كردند و با شدت بيش از پيش با اجسامي كه فكر ميكنم شلنگ آب يا كابل برق بود هر بار ۱۰ تا ۱۵ ضربه بسيار محكم به نقاط مختلف بدنم ميزند و اينقدر اين كار را ادامه دادند تا من از حال ميرفتم و بعد روي من آب ميريختند و با مشت و لگد دوباره ميزدند و سوالهايشان را تكرار ميكردند . هربار حملات و ضربه هاي آنها شديدتر ميشد و حرفهايشان ركيك تر تا اينكه من به كلي بيهوش شدم و ديگر چيزي نفهميدم .
سرانجام در روز جمعه ۹ شهريور۱۳۸۹ پس از ۳ روز بازجوئي و شكنجه سخت خانواده عليرضا توانستند ضامن معتبري پيدا كنند و با سپردن تعهد وي را از دفتر اطلاعات شهريار بيرون بياورند . بخاطر وجود آثار شكنجه و تنبيه بدني شديد ماموران اطلاعات با اين شرط اجازه مرخص شدن او از بازداشتگاه را دادند كه براي درمان تن مجروح خود به هيچ پزشك يا بيمارستاني مراجعه نكند و منتظر باشد تا نوبت رسيدگي به پرونده او در دادگاه انقلاب برسد. (هرانا – 6/10/89)
0 comments:
Post a Comment