Security forces arrest mourners in funeral of soccer star

Jaras Website :
According to reports from eye witnesses, thousands of people participated in the funeral of celebrated Iranian soccer player Naser Hejazi in the Azadi Stadium during which a number of participants who chanted anti-government slogans were arrested and taken to unknown locations by security forces and plainclothes agents.
News agencies also reported that the body of Hejazi was buried by security forces in Behesht Zahra Cemetery in Tehran without the presence of his family.

برخورد نيروهاي امنيتي با شعاردهندگان در مراسم تشييع پيکر ناصر حجازي

بنا به گزارش هاي رسيده از سوي منابع خبري و شاهدان عيني، در جريان مراسم تشييع پيکر ناصر حجازي، اسطوره فوتبال ايران در استاديوم آزادي، که با حضور هزاران نفر از مردم برگزار شد، گروهي از حضار که شعارهاي آزاديخواهانه سر مي دادند، توسط نيروهاي امنيتي و لباس شخصي ها بازداشت و به محلهاي نامعلوم منتقل شدند.

همزمان خبرگزاري ها گزارش دادند که پيکر مرحوم حجازي، در حاليکه هنوز خانواده وي به بهشت زهرا نرسيده بودند، توسط مقامات دفن شد.. (جــرس – 4/3/90)


Sharq state-run daily :
The eye retribution sentence for a man who had splashed acid on the face of another man and blinded him was confirmed but it was stressed that the sentence should be implemented without the use of acid.
This is the first sentence for an acid case that was changed to blinding of the eye because the criminal might be injured when acid is inserted into his eyes…
In addition to this, the convict had also been sentenced to the burning of one fourth of his ear with acid but the Supreme Court announced that this part of the sentence should also be carried out without acid and that that part of his ear should be cut off instead.

صدور يک حکم غيرانساني ديگر کور کردن چشم

حكم قصاص چشم مردي كه با پاشيدن اسيد روي صورت مردي ديگر او را كور كرده است تاييد، اما تاكيد شد اين حكم بايد بدون استفاده از اسيد اجرا شود.

به گزارش خبرنگار ما، اين اولين حكم اسيدپاشي است كه به دليل وارد آمدن آسيب به مجرم حين اجراي حكم از پاشيدن اسيد به داخل چشم به كور كردن فرد تغيير كرده است...

علاوه بر اين متهم به قصاص يك‌چهارم لاله گوش با اسيد محكوم شده بود كه ديوان‌عالي اعلام كرد اين بخش از حكم نيز بايد بدون اسيد اجرا و در واقع آن بخش از گوش بريده شود. (روزنامه شرق – 4/4/90)

International Campaign for Human Rights in Iran :
Despite the fact that judicial officials of the Islamic Republic are still keeping their silence regarding the execution of drug related prisoners in the Vakil Abad Prison in Mashhad and refuse to announce the implementation of such death sentences and the numbers of executed prisoners, credible sources have said that in mid-March, April and May 2011 close to 70 prisoners were executed. These executions were carried out weekly and in groups. Despite the fact that limitations in reporting out of prison makes it difficult to determine the exact number of executions, these sources have confirmed 70 executions.
The sources have said that these executions were secretly carried out in groups in the Vakil Abad Prison in Mashhad.
The last rounds of executions in the past two months were carried out on May 16 when 10 prisoners were hanged. These executions targeted drug related criminals who had been sentenced to death. They were carried out without the knowledge and presence of family members and lawyers and even without notifying the prisoners from before…
A number of prisoners charged with narcotics crimes have said that they were denied due process and in many cases, the execution sentences issued by judges of the Mashhad Revolutionary Court were issued without adequate evidence and only on the grounds of confessions taken under duress and torture.

ادامه اعدام هاي فله اي و مخفيانه در زندان وکيل آباد مشهد

با آنکه مقامات قضايي جمهوري اسلامي در خصوص انجام اعدام زندانيان مرتبط با جرائم موادمخدري در زندان وکيل آباد مشهد همچنان سکوت کرده واز اعلام وقوع و تعداد چنين اعدام هايي سرباز مي زنند، منابع موثق به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفتند که طي نيمه دوم اسفند ۸۹ و فروردين و ارديبهشت ماه ۱۳۹۰ نزديک به ۷۰ تن در اين زندان اعدام شده اند. اين اعدام ها به صورت هفتگي و به صورت دسته جمعي صورت گرفته است. عليرغم محدوديت هاي اطلاع رساني از داخل زندان و منابع ديگر امکان تعيين دقيق تعداد زندانيان اعدام شده را دشوار مي نمايد منابع ياد شده تعداد ۷۰ زنداني را مورد تاييد قرار داده اند.

به گفته منابع ياد شده اعدام هاي گسترده ياد شده به صورت دسته جمعي و پنهاني در زندان وکيل آباد مشهد صورت گرفته است. آخرين نوبت از اعدام هاي ياد شده در دو ماه گذشته مربوط مي شود به تاريخ دوشنبه ۲۶ ارديبهشت ماه که طي آن ۱۰ زنداني اعدام شده اند. اعدام هاي صورت گرفته در رابطه با مجرماني بوده که در ابطه با حمل، نگهداري و خريد و فروش مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند. اين اعدام ها نيز بدون اطلاع و حضور خانواده و وکلا محکومان به اعدام و حتي بدون اطلاع قبلي خود اعدام شدگان اجرا شده است...

برخي زندانيان مربوط به جرايم مواد مخدري گفته اند که از حق دادرسي عادلانه محروم بوده اند و در بسياري از موارد احکام اعدام توسط قضات دادگاه انقلاب مشهد بدون مستندات کافي و تنها مبتني بر اقرارهاي اخذ شده از متهم تحت فشار و شکنجه، صادر شده است.‏ (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران – 4/3/90)

Iran Press News :
A Kurd border resident of Piranshahr was gunned down by security forces and unfortunately lost his life because of excessive bleeding. Ibrahim Khezr Zadeh was the father of 8 – two boys and six girls – and was forced to carry burdens on his back in the border regions of Piranshahr to make a living and provide for his family. According to eye witnesses, he was targeted by security forces in the border region while he was not carrying any smuggled goods. He was shot under the excuse that he was carrying smuggled goods and under the suspicions that he was linked to Kurd opposition because he was wearing traditional Kurdish clothes.

رژيم يکي ديگر از مرزنشينان پيرانشهر را به قتل رساند

يکي از مرز نشينان پيرانشهر هدف گلوله نيروهاي امنيتي جمهوري اسلامي قرار گرفت و متاسفانه بر اثر خونريزي زياد جان باخت. ابراهيم خضرزاده‌ پدر ۸ فرزند دو پسر و شش دختر بود و جهت تأمين نيازهاي روزانه زندگي مجبور به ”کول بري“ در مناطق مرزي پيرانشهر بوده است. به گزارش شاهدان عيني، وي حين تردد در مناطق مرزي در حاليکه هيچ جنس قاچاقي بهمراه نداشت تنها به علت اين‌که لباس محلي کردي بر تن داشته است و با اين بهانه که کالايي به همراه نداشته و گمان اين را داشته‌اند که ممکن است با احزاب اپوزسيون در ارتباط بوده باشد هدف گلوله نيروهاي امنيتي قرار گرفته است. (سايت ايران پرس نيوز- 4/3/1390)

International Campian of Human Rights in Iran –Farsi Service :
Mansour Osanlu, the head of the Union of Workers of the Tehran and Suburbs Bus Company who was hospitalized for a few days for heart treatment was returned back to Prison on May 21 despite needing further medical treatment. His wife Parvin Osanlu said, “Because prison conditions are dangerous for his health, we continuously appealed to the Prosecutor to be allowed to bring him home from the hospital and for him to be placed under house arrest. I even said that I would accommodate the security agents (guarding the house) if Mansour comes back home because the doctors have said that he needs to follow a suitable diet and eat fruits and vegetables and be in an environment without stress and none of these conditions can be met in prison”.
“I talked to the Prison Organization’s head of office but unfortunately, I neither heard a positive or negative answer and he was returned to prison on Saturday.


منصور اسانلو ،قطع تماس تلفني با وجود بازگشت پس از عمل قلب باز به زندان

منصور اسانلو، رئيس زنداني هيئت مديره سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه که براي معالجه بيماري قلبيش از چند روز گذشته در بيمارستان بستري شده بود عليرغم نيازهاي پزشکي روز شنبه ۳۱ اردبيهشت ماه دوباره به زندان برگردانده شد. پروين اسانلو، همسر اين فعال کارگري به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت:« به دليل آنکه شرايط زندان براي حال منصور خطرناک است از طريق دادستاني پيگيري هاي زيادي کردم تا او از بيمارستان به منزل برگردد و در حصر خانگي باشد.حتي گفتم من از ماموران هم پذيرايي مي کنم فقط منصور به خانه برگردد چون طبق تشيخص پزشکان او بايد رژيم غذايي مناسبي داشته باشد، ميوه و سبزي بخورد و در محيطي به دور از استرس باشد که در زندان هيچکدام از اين اتفاق ها نمي افتد.»

پروين اسانلو درخصوص جواب پيگيري هايش گفت: « با مسول دفتر سازمان کل زندان ها تلفني حرف زدم اما متاسفانه نه جواب مثبت شنيدم و نه منفي. و شنبه او به زندان برگردانده شد.» (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران – 4/3/90)
Human Rights and Democracy Activists in Iran :
According to reports, the death sentence of a prisoner who was transferred to a solitary cell in cellblock 1 in Gohardasht (Rajayi Shahr) Prison in Karaj on Monday was carried out on Tuesday.
Sadeq Heshmatian, 27, was hanged in this prison after almost seven years of prison.
Despite being executed two days ago, the Judiciary and state-run media have still not announced this execution…
This young man was detained in Gohardasht Prison under harsh and inhumane conditions for close to seven years. Prison guards had transferred him to cellblock 5 known as the Methadone Cellblock and had kept him there for a long time to put pressure on him. He was recently transferred to cellblock 6. This young prisoner had protested the conditions in cellblock 5 along with his cellmates on a number of occasions and had taken over cellblock 5 with his cellmates twice. One of the reasons his death sentence was carried out was because he protested the dire prison conditions.

اجراي حکم ضدبشري اعدام، يک جوان زنداني در زندان گوهردشت کرج

بنابه گزارشات رسيده به ”فعالين حقوق‌بشر و دمکراسي در ايران“ حکم ضدبشري اعدام يک زنداني که روز دوشنبه به سلولهاي انفرادي بند 1 زندان گوهردشت کرج منتقل شده بود روز سه‌شنبه به اجرا گذاشته شد.

روز سه‌شنبه 3خرداد ماه حکم ضدبشري اعدام زنداني صادق حشمتيان 27ساله پس از نزديگ به 7سال زنداني بودن در زندان گوهردشت کرج به اجرا گذاشته شد.

عليرغم گذشت 2روز از اعدام اين زنداني هنوز قوه‌ي قضاييه و رسانه‌هاي حکومتي از اعلام آن خوداري مي‌کنند...

اين جوان زنداني نزديگ به 7سال در زندان گوهردشت کرج در شرايط غيرانساني و طاقت فرسايي محبوس بود. زندانبانان براي تحت فشار قرار دادن وي، او را براي مدتي طولاني به بند 5 معروف به متادون منتقل کرده بودند و اخيراً وي به بند 6 انتقال داده‌اند. اين جوان زنداني نسبت به شرايط غيرانساني در بند 5 بارها همراه با ساير همبنديانش اقدام به اعتراض نموده بود و در 2 مورد همراه با ساير زندانيان اقدام به در دست گرفتن کامل بند5 نموده بودند. يکي از دلايل اجراي حکم ضدبشري اعدام اين جوان اعتراض عليه شرايط غيرانساني حاکم بر زندان مي‌باشد. (سايت فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران- 4/3/1390)
Khuzestan Judiciary Website – May 25, 2011 :
http://www.dadgostari-khz.ir/tabid/38/ctl/Edit/mid/378/Code/1180/Default.aspx
On the morning of Monday, May 23, the death sentence of a narcotics smuggler was carried out in Behbahan.
According to the Public Affairs Office of the Khuzestan Province Judiciary, the death sentence of S.T which was issued on charges of carrying 130 kilograms of opium was carried out in Behbahan Prison.
His sentence was carried out after legal procedures and after it was upheld by the Supreme Court.


اجراي حکم اعدام يک قاچاقچي در بهبهان

http://www.dadgostari-khz.ir/tabid/38/ctl/Edit/mid/378/Code/1180/Default.aspx

صبح دوشنبه دوم خرداد90، حکم اعدام يک قاچاقچي مواد مخدر در شهرستان بهبهان اجرا شد.

به گزارش روابط عمومي دادگستري کل استان خوزستان، حکم اعدام س.ث به ارتکاب حمل 130 کيلوگرم مواد مخدر از نوع ترياک در محل زندان شهرستان بهبهان به اجرا درآمد.

براساس اين گزارش ،حکم نامبرده پس از صدور از سوي دادگاه انقلاب ماهشهر و تاييد ديوان عالي کشور، طي مراحل قانوني و شرعي، اجرا و محکوم عليه به دار مجازات آويخته شد. (سايت دادگستري استان خوزستان – 4/3/90)

AFP :
Iran on Tuesday implicitly rejected a US request to grant better access to two American hikers who have been held for more than 21 months in the Islamic republic on espionage charges.
‘We have already facilitated with their case. Their mothers have come and visited them. And Swiss ambassador (Livia Leu Agosti) has had regular access to them,' foreign ministry spokesman Ramin Mehmanparast told reporters.
The remarks came a day after the US State Department urged Iran to allow Swiss diplomats, who represent US interests in Tehran, to permit 'immediate consular access' to Shane Bauer and .
Such a visit would be the first since October 2010, according to State Department spokesman Mark Toner.
But Mehmanparast said any request that would 'pressure our judiciary' on the issue was 'rejected.’
Bauer and Fattal, both 28, were arrested along with Sarah Shourd, 32, on the unmarked border between Iran and Iraq on July 31, 2009. They have pleaded not guilty to spying charges…
Bauer and Fattal were allowed to call home Sunday for just the third time since their arrest, telling their families they had staged a 17-day hunger strike earlier this year after being prevented from receiving letters…
Their trial has been hit by a number of delays since November 2010. Their second hearing session scheduled for May 11 was cancelled after the two were not brought to court, according to their lawyer Masoud Shafii.
Shafii has only met Bauer and Fattal twice, last on February 6 when they appeared in court for their first hearing.
Swiss embassy officials in Tehran also insist they have been unable to meet the detained hikers since October. They were also banned from attending the February court hearing.
Switzerland represents US interests in Tehran in the absence of diplomatic relations which were frozen in 1980 in the aftermath of the Islamic revolution.

ايران از ارتقاء دسترسي به کوهنوردان زنداني خودداري کرد

روز سه‌شنبه ايران تلويحاً درخواست آمريکا براي دسترسي بهتر به دو کوهنورد آمريکايي که بيش از 21ماه به اتهام جاسوسي در جمهوري اسلامي‌زنداني هستند را رد کرد...

مهمانپرست گفت، هر درخواستي که در مورد اين موضوع ”روي قوه قضاييه ما فشار بياورد ”، ”رد مي‌شود“...

مهمانپرست گفت، به‌رغم همه اقداماتي که تهران براي کمک به کيس آنها اتخاذ نموده است، واشنگتن چنين رفتاري را براي ايرانيان زنداني در آمريکا قائل نشده است... (خبرگزاري فرانسه- 3/3/1390)

VOA Persian service – May 24, 2011 :
Animal rights activists say that a new wave of measures against household pets has started by security forces. Websites of environmental activists have reported that security forces are dealing very harshly with pet owners and are seriously damaging the mental health of pet owners who are mostly young people and children by killing the pets in front of their owners.
According to the websites of animal rights supporters, security forces set the basis of their measures on the ‘passing of a law which forbids the walking of unclean pets (in public places)’ by the Islamic Majlis (parliament). Activists say that such a law has still not been ratified in the Majlis and that security forces are committing crimes and have to be persecuted for implementing a law that has yet to be passed…
In the latest reaction to these measures against pets, the head of the Tehran Veterinary Hospital called these measures ‘hasty’ and ‘lacking legal grounds’ in an open letter to the Minister of Internal Affairs, Mohammad Najar, and requested an end to them.
Dr. Payam Mohebi, the head of this hospital stressed on the Islamic Hadiths on the ‘proper’ treatment of animals and said that he had witnessed (the signs of) ‘beatings and burns by chemicals’ in some of the cases brought to the Veterinary Hospital.

اجراي قانون نانوشته ممنوعيت نگهداري حيوانات خانگي توسط نيروي انتظامي

مدافعان حقوق حيوانات مي‌گويند موج تازه‌يي از مبارزه با حيوانات خانگي توسط نيروي انتظامي آغاز شده است. رسانه‌هاي هوادار محيط زيست نيز گزارش کرده‌اند نيروي انتظامي با دارندگان حيوانات خانگي برخورد شديد کرده، و حتا با کشتن اين حيوانات در برابر چشم صاحبانشان که بيشتر هم نوجوان يا کودک هستند، به آسايش و امنيت رواني شهروندان آسيب هاي جدي وارد مي‌کنند.

به گزارش رسانه‌ها و سايتهاي دوستداران حيوانات خانگي، ماموران نيروي انتظامي مبناي اقدام خود را «تصويب قانون ممنوعيت گرداندن حيوانات خانگي نجس العين» توسط مجلس شوراي اسلامي مي‌دانند. دوستداران حيوانات خانگي مي‌گويند چنين قانوني هنوز در مجلس تصويب نشده و ماموران انتظامي به‌دليل اجراي قانون نانوشته «ممنوعيت نگهداري حيوانات خانگي» مرتکب جرم شده و بايد تحت تعقيب قضايي قرار گيرند...

در تازه‌ترين واکنش به اقدام نيروهاي انتظامي عليه حيوانات خانگي، رئيس بيمارستان دامپزشکي تهران در نامه سرگشاده اي به محمد نجار وزير کشور، اقدام ماموران نيروي انتظامي در زمينه برخورد با حيوانات خانگي را «عجولانه» و «فاقد مبناي قانوني» خوانده و خواستار توقف اين برخوردها شده است.

دکتر پيام محبي رئيس بيمارستان دامپزشکي تهران در نامه خود با تاکيد بر احاديث و روايات اسلامي مبني بر برخورد «شايسته» با حيوانات از مشاهده «ضرب و شتم شديد و سوختگي با مواد شيميايي» در برخي موارد ارجاع شده به بيمارستان دامپزشکي خبر داده.. (سايت صداي آمريکا- 3/3/1390)

Committee of Human Rights Reporters in Iran – May 24, 2011:
Another Mazandaran University student was expelled from this university because of her religion.
Delara Darabi, who was in her eight semester of physics in Mazandaran University and had no political or disciplinary cases in the university in the past 4 years was summoned by the university’s Disciplinary Committee and was prevented from going to class.
A person close to this student who lives in Sari said, “Delara had written in all the university forms in the past four years that she followed the Baha’i faith but some time ago after she was questioned by university heads and she announced that she was a Baha’i, she was told that she could not go to class for now”.
“She was constantly summoned after that by the Mazandaran University Protection Department and was finally expelled from university”.
According to this report, this week the final order for her expulsion was issued but her family did not receive a written order about the university’s decision despite constantly following this case.


اخراج دلارا دارابي دانشجوي بهايي از دانشگاه مازندران

در ادامه ي فشارهاي حکومت ايران بر جامعه ي بهايي، يکي ديگر از دانشجويان دانشگاه مازندران به دليل بهايي بودن از اين دانشگاه اخراج شد.

چندي پيش دلارا دارابي دانشجوي ترم ۸ رشته ي فيزيک دانشگاه مازندران که هيچ گونه پرونده‌ي سياسي و انضباطي در اين چهار سال براي وي تشکيل نشده بود، به حراست دانشگاه مازندران احضار شد و از حضور وي در کلاس هاي درس ممانعت بعمل امد.

يکي از نزديکان اين دانشجوي ساکن ساري گفت: «دلارا در تمام فرم هايي که در اين چهار سال تکميل کرده بود اعتقادش به ديانت بهايي را قيد کرده بود، اما پس از اين که چندي پيش بار ديگر با سوال مسوولين اموزش دانشگاه مواجه شد و دينش را بهاييت اعلام کرد به او گفته شد فعلا در کلاس ها حاضر نشود و پس از آن احضارهاي پي در پي اش به حراست دانشگاه مازندران شروع شد و در نهايت حکم اخراج از دانشگاه را دريافت کرد.»

به گزارش «خانه حقوق بشر ايران» در اين هفته دستور قطعي اخراج اين دانشجو صادر شد، اما با وجود همه‌ي پي گيري‌ها هيچ گونه حکمي مبني بر اين تصميم دانشگاه، به وي و خانواده اش تحويل داده نشد. (رهانا – 3/3/90)

Student Committee in Defense of Political Prisoners – May 24, 2011 :
Houshang Fananian, a Baha’i resident of Amol was sentenced to four and a half years of prison on charges of being a member of anti-government groups and organizations, propagating against the government and insulting the leader.
This 48 year old resident of Amol was arrested on March 13, 2011 by agents of the Sari Intelligence Agency in his place of work and was transferred to the Sari Kachouyi Prison. He was sentenced to 3 years of prison for membership in anti-government groups and organizations, one year of prison for propagating against the government in favor of these groups and six months of prison for insulting the leader.


محکوميت هوشنگ فناييان، شهروند بهايي به ۴ سال و نيم حبس تعزيري

هوشنگ فنائيان، شهروند بهايي شهر آمل به اتهام عضويت در گروهها و سازمانهاي مخالف نظام جمهوري اسلامي ايران، تبليغ عليه نظام و توهين به رهبري به چهار سال و نيم حبس تعزيري محکوم شد.

به گزارش کميته گزارشگران حقوق بشر، اين شهروند بهايي ۴۸ ساله ساکن آمل، صبح روز ۲۲ اسفند‌ماه ۱۳۸۹ توسط مأموران وزارت اطلاعات ساري در محل کارش بازداشت شد و در زندان کچويي ساري به سر مي‌برد. اتهامات وي ۳ سال حبس به دليل عضويت در گروهها و سازمانهاي مخالف نظام جمهوري اسلامي ايران، ۱ سال حبس به علت تبليغ عليه نظام به نفع گروههاي فوق و ۶ ماه حبس به علت توهين به رهبري است. (كميته دانشجويي دفاع از زندانيان سياسي – 3/3/90)

Mukrian News Agency
A prisoner from Orumieh identified as Abdollah J. was hanged in Salmas.
According to reports, the death sentence for this man who was in Salmas Prison and was sentenced to death on charges of carrying and possessing narcotics, was carried out yesterday in the Orumieh Prison.
Notably, on the dawn of Sunday, May 22, three prisoners in the Central Orumieh Prison were hanged on drug related charges in the courtyard of this prison. Two of these prisoners were identified as Changiz N. and Mansour M.


اعدام يک تن ديگر در سلماس

روز گذشته يک زنداني کرد اهل اروميه به نام عبدا...-ج در زندان سلماس اعدام شد.

به گزارش آژانس خبري موکريان ، اين شهروند که در زندان سلماس به سر مي برد به اتهام حمل و نگهداري مواد مخدر توسط دادگاه به اعدام محکوم شده بود که اين حکم روز گذشته در زندان اين شهر به اجرا درآمد.

ياد آور مي گردد که بامداد روز يکشنبه يکم خرداد ماه نيز سه نفر از زندانيان زندان مرکزي اروميه که نام دو تن از اين افراد چنگيز –ن ومنصور –م اعلام شده به دستور مراجع قضايي در محوطه اين زندان به اتهام قاچاق مواد به دار آويخته شدند. (آژانس خبري موکريان – 3/3/90)


International Campaign for Human Rights in Iran :
At his court session held at the Revolutionary Court on Saturday, 14 May, blogger Payman Roshan Zamir did not present a defense for himself in protest to the unjust proceedings of the judicial review. “According to requirements expressed in the law for a political suspect’s trial court, there should have been an open court, a jury, and a Representative from the Prosecutor; none of these were present. What is happening inside the Judiciary is that all laws are interpreted against the legislator’s intentions and against the suspect. I was entitled to an open court, whereas even my father was not allowed to attend, and when the lawyer brought him into the court after a lot of hardship, the Judge did not let him be present,” Roshan Zamir told the International Campaign for Human Rights in Iran about his court proceedings.
“Other than writing a few articles, typing them, and giving one or two interviews, I have not done anything else and all of this is visible in my blogs. I wrote articles such as “Legal Ways For Changing The Leader” for Radio Zamaneh, or “We are Sohrab and Neda, not the Mujahedin-e Khalgh Organization,” but when my lawyer asked the Judge during my court proceedings to present the evidence, 90% of the evidence used by the Judge were articles I had not written at all, and had not even heard about during my interrogations. The most interesting point was when, suddenly, at the end of my court session, my interrogator entered the courtroom and showed a cartoon, saying that it was printed off of Payman’s laptop computer–a 100% false statement. He has had my laptop for the past five months. How come this cartoon was never discussed or shown to me during my interrogations, in prison, or at the court before?” said Roshan Zamir.
“When the Constitution states that the court has to be open, it is for this purpose, so that false things are not entered into the suspect’s case without shame or reservation, and so that what comes up during the case’s course is based on minimum logic. But when the court is closed, because they feel relaxed that no one can hear the suspect’s defense, they make any false accusation against him. If they are angry with one of my articles or analysis, when they know that my article does not contain any insults of illegal material, it is very unethical of them to accuse me of ridiculous things about which I know nothing and which I have never published on any websites, so that they can convict me,” continued Roshan Zamir.
“My court session was not only closed and without a jury, it even lacked a representative from the Prosecutor’s Office. [By Prosecutor's Representative], I mean the person who should read the indictment against me, and the judge played the role of the Prosecutor, too. According to the law, if there is no representative from the Prosecutor’s Office, the court lacks validity. There was no jury and not even a representative from the Prosecutor”.
“Because of my objections to the court, I did not present any defense. I only said that I do not accept the charges. My lawyer defended me a little. I had two charges. One of them was ‘insulting the Supreme Leader,’ and I said that I have not insulted the Leader in any of my articles, and the other was ‘propagating against the regime,’ and I didn’t accept that one, either,” added Roshan Zamir.
“Our political suspects have attended so many closed court sessions, they are now used to it. But this is a very abnormal thing. The suspect should worry about his reputation. When someone files a complaint against another, it means that [they believe] he is guilty and the plaintiff has evidence against him, so he should not worry. But why do they close the court doors? This action is the best evidence for finding the court at fault. Anything could happen behind closed doors”.
Payman Roshan Zamir, who blogs on “Oos Peyman,” and is Editor-in-Chief of “Talar-e Haft-e Tir,” is currently out of prison on bail. He was arrested at his home on 20 January and was released on 29 February after being detained inside the Intelligence Office and Karoon Prison. His charges are “propagating against the regime,” and “insulting the leader”–neither of which the political activist accepts. Roshan Zamir currently awaits the results of his lower court ruling.


پيمان روشن ضمير، وبلاگ نويس متهم دردادگاه از خود دفاع نکرد: عدم حضور هيات منصفه و نماينده دادستان و اتهام براي مطلبي که متهم ننوشته است

اين وبلاگ نويس در خصوص دفاعياتش گفت: «من به دليل ايرادتم به دادگاه هيچ دفاعي نکردم فقط گفتم اتهامات را قبول ندارم. وکيلم فقط کمي دفاع کرد. دو اتهام داشتم که يکي توهين به رهبري بود که فقط گفتم من در هيچ کدام از مقالاتم توهين به رهبري نکردم و ديگري تبليغ عليه نظام بود که آن را هم نپذيرفتم.»

دادگاه پيمان روشن ضمير، وبلاگ نويس در روز شنبه ۲۴ اردبيهشت ماه در شعبه ۳ دادگاه انقلاب اسلامي در حالي برگزار شد که او به علت انتقاد در شيوه دادرسي هيچ دفاعي از خود نکرد. پيمان روشن ضمير در خصوص روند دادگاهش به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت: « داشتن دادگاه علني، هيات منصفه و حضور نماينده دادستان طبق صراحت قانون بايد در دادگاه متهم سياسي اعمال مي شد که هيچکدام نشد. اتفاقي که اکنون در قوه قضاييه مي افتد اين است که همه قوانين را برخلاف نظر قانون گذار بر عليه متهم تفسير مي کنند. حق من داشتن دادگاه علني بود در حاليکه حتي پدرم نيز اجازه ورود پيدا نکرد و وقتي وکيل با هزار زحمت او را وارد دادگاه کرد قاضي اجازه حضور به او نداد. »

پيمان روشن ضمير درخصوص اتهاماتش گفت: « من به جز نوشتن چند مقاله ، تايپ کردن آنها و يکي، دو مصاحبه کار ديگري نکرده ام که همه آنها نيز در وبلاگم قابل رويت است.من مقالاتي مثل «طرق قانوني تغيير رهبر» براي راديو زمانه و يا «ما سهراب و ندا هستيم نه مجاهدين خلق» نوشتم اما در مرحله دادگاه در جايي که وکيل از قاضي خواست مستندات را ارائه کند نود درصد موارد مورد استناد قاضي مقالاتي بود که اصلا من ننوشتم و حتي در بازجويي هم به گوش من نخورده بود. جالب ترين موردش اين بود که يکهو آخر جلسه دادگاه ،بازجويم وارد دادگاه شد و کاريکاتوري را نشان داد و گفت که از لپ تاپ پيمان پرينت گرفتيم که صد درصد حرفش خلاف واقع است. لپ تاپ من ۵ ماه است دست ايشان است چطور نه در بازجوي، نه زندان، نه دادسرا کسي نه حرفي از اين کاريکاتور زد و نه به من نشان داد.»

اين وبلاگ نويس گفت: « وقتي قانون اساسي مي گويد بايد دادگاه علني باشد براي همين است که هر چيز خلاف واقع را بدون هيچ شرم و پروايي وارد پرونده متهم نکنند و آنچه در سير پرونده مي آيد از حداقل منطق برخوردار باشد. اما دادگاه که غير علني مي شود چون خيالشان راحت است کسي دفاعيات متهم را نمي شنود هر چيز خلاف واقعي را به او مي چسبانند . اين کاري بسيار غير اخلاقيست که اگر مثلا از فلان مقاله يا تحليل من عصباني هستند ولي چون مي دانند آن مقاله هيچ توهين و مطلب غير قانوني ندارد يک سري مطالب مسخره که روح من از آنها خبر ندارد و هرگز در هيچ سايتي چنين چيزهايي را منتشر نکردم به من نسبت دهند تا بتوانند من را محکوم کنند.»

پيمان روشن ضمير به عدم حضور نماينده دادستان در دادگاهش اشاره کرد و گفت: « دادگاه من به غير از اينکه غيرعلني و بدون هيات منصفه بود حتي نماينده دادستان هم نداشت يعني کسي که کيفر خواست را بر عليه من بايد در دادگاه بخواند و قاضي نقش نماينده دادستان را هم بازي مي کرد در حاليکه طبق قانون اگر نماينده دادستان وجود نداشته باشد دادگاه اعتبار قانوني ندارد. و نه هيات منصفه داشت و نه حتي نماينده دادستان حضور داشت.

اين وبلاگ نويس در خصوص دفاعياتش گفت: «من به دليل ايرادتم به دادگاه هيچ دفاعي نکردم فقط گفتم اتهامات را قبول ندارم. وکيلم فقط کمي دفاع کرد. دو اتهام داشتم که يکي توهين به رهبري بود که فقط گفتم من در هيچ کدام از مقالاتم توهين به رهبري نکردم و ديگري تبليغ عليه نظام بود که آن را هم نپذيرفتم.»

پيمان روشن ضمير با اشاره به تعدد برگزاري دادگاه هاي غير علني براي متهمان سياسي گفت: «آنقدر متهمان سياسي ما زير بار دادگاه هاي غيرعلني رفته اند که ديگر اين امرعادي شده است. در حاليکه بسيار غير عادي است ، کسي که متهم است بايد نگران آبرويش باشد. وقتي کسي از ديگري شکايت مي کند يعني او گناهکار است و شاکي اسنادي بر عليه ش دارد پس ديگر نگراني نبايد داشته باشد، ولي چرا درهاي دادگاه را مي بندند؟ مين حرکت بهترين سند براي محکوم کردن اين روال و خالي بودن دست شاکي از هرگونه مدرک و سندي عليه من است. پشت درهاي بسته هر اتفاقي مي تواند بيفتد»

پيمان روشن ضمير، مدير وبلاگ ” اوس پيمان” و سردبير “تالار هفت تير” که اکنون با قرار وثيقه از زندان آزاد شده است در ۱۳ دي ماه سال گذشته در منزلش توسط نيروهاي امنيتي بازداشت شد و پس از دو ماه بازداشت که يک ماه آن در اداره اطلاعات گذشت و يک ماه ديگر در زندان کارون اهواز بود. اتهامات او تبليغ عليه نظام و توهين به رهبري است که خود اين فعال سياسي هيچکدام از اتهامات را قبول ندارد. او در حال حاضر منتظر حکم دادگاه بدويش است. (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران – 1/3/90)

Peik e Iran website:
The employees and professors of the Free University of Science and Research were fired.
According to reports, yesterday, a large number of the employees and professors and specialists at the Free University of Science and Research were expelled from this university following measures (by the government) against the head of this university, Dr. Abbaspour. These people were prevented from going to work this morning by the University’s Protection Department.


اخراج کارکنان و اساتيد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات

اخراج کارکنان و اساتيد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات

بنا بر گزارش دريافتي ، روز قبل 31.2.90 تعداد بسيار زيادي از کارکنان و اساتيد و کارشناسان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات در پي کودتاي که عليه دکتر عباسپور رييس دانشگاه صورت گرفته اخراج و از امروز از رفتن آنها بسر کارهايشان توسط حراست دانشگاه جلوگيري بعمل آمده. (پيك ايران – 2/3/90)


Asre Iran state-run website:
The Qazvin Prosecutor cited the execution of 20 drug smugglers in this province and said, “More than 40 indictments for execution were issued in the province of Qazvin and 20 of these were sent to the Sentence Implementation Department”…
“On these grounds in 1389 (Persian year equal to March 2010 to March 2011), we issued more than 40 bills of indictments for execution and from these, 70 to 80 percent led to confirmations in Revolutionary Courts which shows our firm approach to drug related and important cases”, Hojatol Islam Ismail Sadeqi Niaraki said…
“The issuing of more than 40 execution indictments is incomparable to last year”, he added.



اعدام 20 قاچاقچي در قزوين/ 20 نفر ديگر در نوبت اعدام

دادستان قزوين با اشاره به اعدام 20 قاچاقچي مواد مخدر در اين استان گفت: بيش از 40 پرونده کيفر خواست اعدام در استان قزوين صادر شده که 20 مورد به اجراي احکام واصل شده است...

حجت‌الاسلام اسماعيل صادقي نيارکي اعلام کرد: در اين زمينه در سال 89 بيش از 40 پرونده کيفر خواست اعدام را صادر کرديم که از اين تعداد 70 تا 80 درصد در محاکم انقلاب منتهي به صدور رأي شده است که همين عدد نشان مي‌دهد رويکرد ما در خصوص برخورد قاطع با پرونده‌هاي مواد مخدر به سمت توزيع‌کننده‌ها و پرونده‌هاي مهم است.

وي تأکيد کرد: صدور بيش از 40 فقره کيفر خواست اعدام نسبت به سالهاي قبل کاري کم‌نظير است... (سايت عصر ايران (رژيم) 2/3/1390
IRNA state-run News Agency :
http://irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30399479
The death sentence for a drug smuggler was carried out in the morning in Behbahan Prison.
According to reports, the death sentence for 30 year old Saied S. was carried out on charges of carrying and smuggling 80 kilograms of opium.


يك مرد در بهبهان به دار مجازات آويخته شد

http://irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30399479

حكم اعدام يكي از قاچاقچيان مواد مخدر صبح امروز در زندان بهبهان به اجرا درآمد.

به گزارش روز دوشنبه ايرنا، حكم اعدام 'سعيد.ث' 30 ساله به جرم حمل و قاچاق 80 كيلوگرم مواد مخدر از نوع ترياك در زندان بهبهان اجرا شد. (ايرنا – 2/3/90)
Dervishes in Gonabadi Order Summoned and Sentenced to Lashes, Prison, and Exile

A lawyer close to the case of dervishes from Gonabad described the status of those arrested for the International Campaign for Human Rights in Iran. “On Wednesday, 13 April, eight dervishes by the names of Abdolreza Kashani, Shokrollah Hosseini, Alireza Abbasi, Ali Kashanifar, Mohammad Marvi, Nazarali Marvi, and Zafarali Moghimi, all of whom had been sentenced to five months in prison, 50 lashes, and one year’s exile on charges of ‘disrupting public order through assembly in front of Gonabad Justice Department and Prison,’ were arrested in coordinated and simultaneous operations in the towns of Beydokht, Gonabad, and Ghoochan, and were all transferred to Vakilabad Prison in Mashad,” he told the Campaign.
Also on Wednesday, 13 April, Nourali Tabandeh, leader of the Gonabadi Nematollahi order, was summoned by a Tehran investigative court on behalf of the Justice Department in Gonabad on charges of “threatening public hygiene through burial of deceased individuals inside Beydokht’s Soltani Cemetery.” On 17 April, Tabandeh’s lawyer, Gholamreza Harsini, appeared before the court, but judicial authorities insisted on Tabandeh’s appearance in order to inform him of his charges.
According to reports, hundreds of dervishes and followers of the Gonabadi order have gathered in Beydokht to show their support and solidarity to their leader, Nourali Tabandeh, and to voice their protest at the recent arrest of several Beydokht dervishes.
“High government authorities have not yet reacted to this issue, but local authorities’ reactions indicate threats against dervishes for their arrests and imprisonment and demolition of Beydokht’s Soltani Cemetery. On Tuesday, 20 April, a meeting was held for several hours inside the Gonabad Prosecutor’s Office in which the Prosecutor and Chief of Police, along with several lawyers representing the dervishes were present. The meeting ended after the Prosecutor, Zeinali, stated that charges raised against Mr. Tabandeh and the case raised against him…will be resolved within 72 hours. Despite the silence, order, and peaceful presence of the dervishes, after this meeting a large number of plainclothes forces, special forces, and Basij forces from different regions of the province were dispatched to Beydokht and surrounded Soltani Cemetery. Slowly over the next 24 hours, the town of Beydokht assumed a military and security atmosphere, to the point where local people and travelers’ comings and goings were strictly controlled by these forces. But suddenly, most of these forces were removed from the region and returned to military bases. On Saturday, 23 April, a group of lawyers representing the dervishes went to the Prosecutor’s Office in Gonabad and asked the prosecutor to keep his commitment to solve the Beydokht problems and issues. Despite earlier negotiations on 20 April, however, the prosecutor suddenly changed his position and threatened the dervishes with judicial action, destruction of the Beydokht Soltani Cemetery, and definite prosecution for Dr. Tabandeh, due to the US President Barack Obama’s Nowruz message in which he supported the dervishes,” the lawyer told the Campaign.
In issued statements, the dervishes explained that the summons for Dr. Nourali Tabandeh Majzoob Alishah, the leader of the order, and the demolition of Beydokht Soltani Cemetery, “the capital of spirituality and Sufism,” may appear to be minor to outsiders, but for the dervishes it is “unforgivable and impossible to ignore.” The dervishes vow to “resist these illegal actions at any cost.” “The dervishes also announced that they are not approaching the issue from a position of power, they do not wish to threaten anyone, they do not want to fight and confront, their view is of national solidarity and maintaining the unity of Muslim society, and in both words and actions they seek peace, tranquility, patience, and forgiveness,” the source told the Campaign.
“It is worth mentioning that upon pressure by security organizations, the town of Gonabad’s Health Network forbade burials of the deceased inside Beydokht Soltani Cemetery in March 2009. Since then, through reports by the Intelligence Office and complaints filed by the Health Network, family members of deceased individuals and the facility’s caretaker have been summoned to court and sentenced to prison. The Gonabadi Nematollahi Order’s leader is ultimately in charge of the endowed property,” the source added. (International Campaign for Human Rights in Iran – May 9, 2011)

Violence against women

Ardabil official says universities should be strict with ‘improper veiling’

The Secretary General of the Ardabil Women and Family Affairs Department said, “Universities and higher education institutions in the province of Ardabil should not have a tolerant stance towards the issue of the students’ hijab and chastity”.
“In light of the passing of the Regulations (for the Hijab and Islamic clothing) in the ninth government and the Council of the Cultural Commission and in light of the bidding of the leader regarding the issue of the Hijab and chastity, the work in this field needs stimulus”, Khadijeh Jafari Asl said. (Fars state-run News Agency – May 18, 2011)

Female political prisoner in deteriorating condition in Qarchak Prison

Kobra Banazadeh Amirkhizi who is detained in Qarchak Prison in Varamin along with other female political prisoners is suffering from new problems with her eyesight and eyes because of lack of medical treatment in prison.
According to reports, specialist doctors have said that because she did not receive on-time treatment, she needs to receive long term treatment under the supervision of specialists.
Notably, the medical examiner has given her a letter saying that she is unable to tolerate detention and this letter has been submitted to the prosecutor more than 5 months ago. The prosecutor has not answered the letter and they have refused to give her a medical leave from prison.
This 56 year old political prisoner was sentenced to five years of prison by the 28th branch of the Revolutionary Court in Tehran.
According to this report, political prisoner Mohammad Banazadeh Amirkhizi is being kept in a solitary cell in cellblock 209 in Evin Prison despite receiving his prison term eight months ago.
He was sentenced to five years of prison in October 2010 by the 15th branch of the Revolutionary Court and is still in cellblock 209. (Tahavoleh Sabz website- May 19, 2011)


نقض حقوق اقليتهاي مذهبي و قومي

گزارش وقايع اخير عليه دراويش گنابادي در ايران: احضار، محکوميت به شلاق و زندان وتبعيدبه مناطق محروم

يکي از وکلاي نزديک به پرونده دراويش گنابادي در گفت وگويي با کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران در توصيف آخرين وضعيت افرادي که در اين پرونده دستگير و يا محکوم شدند گفت: « روز چهارشنبه۲۴ فرودين ماه ۱۳۹۰ تعداد ۸ تن از دراويش به اسامي آقايان عبدالرضا کاشاني، شکرالله حسيني، عليرضا عباسي، علي کاشاني‌فر، محمد مروي، نظرعلي مروي و مهندس ظفرعلي مقيمي که از سوي شعبه ۱۰۱ دادگاه جزايي شهرستان گناباد به اتهام اخلال در نظم عمومي از طريق اجتماع مقابل دادگستري و زندان شهرستان گناباد ، محکوم به ۵ ماه حبس، ۵۰ ضربه شلاق و يک‌سال تبعيد به مناطق محروم شده بودند، در شهرهاي بيدخت، گناباد و قوچان در اقدامي هماهنگ و همزمان توسط مأمورين امنيتي و انتظامي دستگير و روانه زندان وکيل آباد مشهد شدند.»

همزمان در اين روز، دکتر نورعلي تابنده، قطب سلسله نعمت اللهي گنابادي با نيابت اعطايي دادسراي شهرستان گناباد به دادسراي تهران ، به اتهام معاونت در تهديد عليه بهداشت عمومي از طريق دفن اموات در مزار سلطاني بيدخت، از سوي شعبه دوم بازپرسي دادسراي ناحيه ۲۳ تهران ( ويژه نيابت ) احضار شد که روز ۲۸ فروردين ماه غلامرضا هرسيني ، وکيل مدافع وي به دادسراي تهران مراجعه اما مقامات قضايي کماکان اصرار بر حضور او در دادسرا براي تفهيم اتهام داشتند.

به گفته منبع ياد شده جمع کثيري از دراويش و پيروان اين سلسله که تعداد آنها صدها نفرگزارش شده است، از روز ۲۶ فروردين ماه از اقصي نقاط ايران به مزار سلطاني شهرستان بيدخت که آرامگاه چهارتن از اقطاب اخير اين سلسله است عزيمت کردند تا با «اجتماع و همدلي خود»، به احضار دکتر نورعلي تابنده – مجذوبعليشاه – قطب اين سلسله و بازداشت تني چند از دراويش بيدخت، اعتراض خود را مطرح کنند: « ازدحام جمعيت در مزارسلطاني بيدخت به حدي گزارش شده است که امکانات رفاهي اين مکان، تکافوي مسافران را نمي دهد و عده زيادي مجبور به برپاکردن چادر در صحن اين مکان زيارتي شده اند.»

وکيل ياد شده همچنين گفت: « مقامات عاليرتبه حکومتي تاکنون نسبت به اين موضوع واکنشي نداشته اند، اما واکنش مسئولين محلي حکايت از تهديد دراويش به بازداشت و زندان و تخريب مزارسلطاني بيدخت دارد. روز سه شنبه سي ام فروردين ماه با حضور دادستان و فرمانده انتظامي شهرستان گناباد و تني چند از وکلاي دراويش گنابادي جلسه اي چند ساعته در دفتر دادستاني اين شهرستان تشکيل شد که با قول مساعد زينعلي، دادستان اين شهر مبني بر اينکه اتهام وارده به آقاي تابنده و پرونده متشکله عليه ايشان مربوط به زمان تصدي دادستان قبلي ( حجت الاسلام علي موحدي راد ) مي باشد و وجاهات حقوقي ندارد و مسايل رخداده در خصوص دراويش و پيروان اين سلسله دربيدخت را ظرف مهلت ۷۲ ساعت حل و فصل خواهد کرد به پايان رسيد. عليرغم سکوت ، نظم و حضور آرام دراويش، بعد از اين جلسه عده زيادي از نيروهاي لباس شخصي،يگان ويژه و عوامل بسيج از مناطق مختلف استان، به بيدخت اعزام و مزار سلطاني به طور نامحسوس به محاصره اين افراد در آمد و شهر بيدخت به تدريج به مدت ۲۴ ساعت جوي کاملا نظامي و امنيتي به خود گرفت، به گونه اي که رفت و آمدهاي افراد محلي و مسافرين مورد کنترل شديد مأمورين واقع شد، اما به يکباره اکثر اين نيروها از سطح منطقه برچيده و به مراکز نظامي باز گردانده شدند . روز شنبه سوم ارديبهشت ماه، جمعي از وکلاي دراويش به دفتر دادستاني گناباد مراجعه و خواستارالزام وي به تعهدات ابرازي براي حل مشکلات و مسايل بيدخت از سوي اين مقام قضايي شدند اما بر خلاف مذاکرات صورت گرفته در جلسه روز سه شنبه سي ام فروردين ماه، دادستان گناباد با تغيير يکباره موضع خود و اعلام اينکه با توجه به پيام نوروزي باراک اوباما رئيس جمهوري آمريکا که از دراويش حمايت کرده است، صراحتاً دراويش را تهديد به برخورد قضايي و تخريب مزار سلطاني بيدخت و پيگيري مصرانه پرونده اتهامي آقاي دکتر تابنده کرد.»

دراويش در اطلاعيه هاي صادره خود اعلام کرده اند که احضار دکترنورعلي تابنده مجذوبعليشاه قطب اين سلسله شايد درتصور بعضي ها امري سهل وساده بنمايد وتهديد به تخريب مزارسلطاني بيدخت که «پايتخت عرفان و تصوف است» موضوع مهمي نباشد «اما براي دراويش قابل گذشت واغماض نيست» و «به هرقيمتي دربرابراين اقدامات غير قانوني مقاومت خواهند کرد». منبع ياد شده همچنين به کمپين گفت: « دراويش همچنين اعلام کرده اند ازموضع قدرت برخورد نمي کنند، کسي را تهديد نمي کنند، اهل جنگ وستيزنيستند، نگرش آنها بر وحدت ملي و حفظ اتحاد جامعه مسلمين مي باشد، درشعاروعمل طالب صلح، آرامش وصبرو گذشت هستند اما مسئولين هم نبايد تحت تاثيرتحليلهاي کليشه اي وامنيتي يا افکار متحجرانه واعمال نفوذ عده اي که نه پايبند ديانت ونه دلسوزحکومت اند وتنها بدنبال منافع شخصي وگروهي خودهستند، دراويش را با اتخاذ سياستهاي تفرقه انگيزانه وجنگ طلبانه، مجبور به واکنش عليه حکومت نمايند.»

وي همچنين افزود: «لازم به يادآوري است که شبکه بهداشت شهرستان گناباد در اسفند ماه ۱۳۸۷ با فشار و اصرار نهادهاي امنيتي ، دفن اموات در مزار سلطاني بيدخت را ممنوع اعلام کرده و از آن زمان تاکنون همواره با گزارشهاي اداره اطلاعات و شکايت شبکه بهداشت اعضاي خانواده متوفيان و متصدي اين مکان به دادگاه احضار و احکام زندان دريافت کرده اند . قطب سلسله نعمت اللهي گنابادي نيز توليت اين مکان زيارتي موقوفه را عهده دار مي باشند.» (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران – 17/2/90)

خشونت عليه زنان

مديركل امور بانوان استانداري اردبيل:

دانشگاه‌ها در برخورد با مسئله حجاب اغماض نكنند

مديركل امور بانوان و خانواده استانداري اردبيل گفت: دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي استان اردبيل بايد در برخورد با مسئله حجاب و عفاف دانشجويان با اغماض برخورد نكنند.

به گزارش خبرگزاري فارس از اردبيل، خديجه جعفري‌اصل پيش از ظهر امروز مديركل امور بانوان و خانواده استانداري اردبيل در نشست تخصصي كارگروه تعميق فرهنگ حجاب و عفاف در اردبيل اظهار داشت: با توجه به تصويب آيين‌نامه در دولت نهم و شوراي كميسيون فرهنگي و با اشاره به فرمايش مقام معظم رهبري مبني بر موضوع حجاب و عفاف، كار حجاب و عفاف نياز به تحرك دارد. (خبر گزاري فارس – 28/2/90)

وضعيت نگران کننده کبري اميرخيزي، زنداني سياسي

کبري بنازاده اميرخيزي که کماکان همراه با گروه ديگري از زنان زنداني سياسي، در زندان قرچک ورامين محبوس مي باشد، بدليل بيماريها و عدم امکان درمان و معالجه در زندان، از بابت بينايي و چشم دچار مشکلات جديدي شده است

گزارش ها حاکي از آن است که پزشکان متخصص گفته اند بدليل عدم درمان به موقع , جريان درمان وي نياز به يک زمان طولاني با نظارت پزشک متخصص امکان پذير مي باشد .

لازم به ياد آوري است که پزشک قانوني نامه عدم تحمل کيفري در رابطه با ايشان داده است نزديک به پنج ماه اين نامه به دادستاني داده شده است در پاسخ پيگيريها ازدادن پاسخ مشخص و تعيين تکليف نامه پزشک قانوني خودداري کرده اند وبا مرخصي استعلاجي وي موافقت نکرده اند.

کبري بنازاده اميرخيزي ۵۶ ساله، در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران، به حکم پنج سال زندان و تبعيد به زندان گوهردشت کرج محکوم شده بود.

اين منبع خبري همچنين اعلام کرد که زنداني سياسي محمد بنازاده امير خيزي، هشت ماه پس از گرفتن حکم، همچنان در انفرادي بند ٢۰٩ زندان اوين بلاتکليف مي باشد .

بر اساس اين گزارش، بنازاده امير خيزي که در چهارم مهر ماه ٨٩ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به پنج سال حبس محکوم شده بود، پس از گذشت هشت ماه، همچنان در سلول انفرادي بند امنيتي ٢۰٩ زندان اوين نگهداري مي شود. (تحول سبز – 29/2/90)
Increased Pressure by Security Organizations on Followers and Family of Ayatollah Boroujerdi
A source close to Ayatollah Boroujerdi told the International Campaign for Human Rights in Iran that since March, security forces affiliated with the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) have intensified pressure on followers of Ayatollah Boroujerdi in different regions of the country. According to the source, during Iranian New Year holidays in late March, forces stormed the home of Samaneh Khodadi, broke the entrance door to her building and apartment, and performed a body search on her.
The source also told the Campaign that in order to insult Ayatollah Boroujerdi in prison, his beard has been shaved and his visits have been limited to five minutes.
Ayatollah Boroujerdi’s sister, Sa’adat Boroujerdi, was also attacked by plainclothes forces, who broke her leg. His brother, Seyed Mohsen Boroujerdi, has been under house arrest and visits by his close kin are prevented. The paternal home of the Boroujerdi family has been sealed since March as well.
A Boroujerdi follower, Asghar Eskandari, was recently transferred to the Intelligence Office in Isfahan where he was brutally beaten and threatened. Another follower in the city of Ghoochan, Akram Aghaei, has been repeatedly threatened and summoned by the city’s IRGC forces. (International Campaign for Human Rights in Iran – May 10, 2011)

Transfer of prisoners is against the law, says lawyer
Following the transfer of several female prisoners to Gharchak Prison in Varamin, Iranian lawyer Mohammad Ali Dadkhah told the International Campaign for Human Rights in Iran that according to Iranian law, each prisoner must be transferred to the prison closest to his or her residence.
“According to the law, each prisoner must be transferred to a prison closest to his residence. Even if he has committed a crime and has been arrested in a different city, the Prisons Organization can, based on a request by the prisoner to facilitate visits with his family, transfer him to the prison in his city of residence. On principle, the law stipulates that any action other than the sentence itself, which could lead to psychological and physical harm for the prisoner, should not take place,” Dadkhah, who represents several political prisoners, told the Campaign.
Two weeks ago, the women’s ward inside Rajaee Shahr Prison in Karaj was dissolved and several prisoners were abruptly transferred to Gharchak Prison in Varamin, a prison which political prisoners say lacks basic facilities and is in dire shape in terms of its hygiene, space, and security. The prisoners in this prison have not been separated according to their crimes and political prisoners are kept alongside other prisoners.
This transfer decision raises the question of whether after issuing a ruling and sentencing the suspects, the prison location may be changed. This is an especially significant question in light of the cases of several female prisoners transferred to Varamin, such as Shabnam Madadzadeh, whose final ruling and sentencing stated that she was to be imprisoned in Rajaee Shahr Prison.
“Our law expressly states that no official authority and no government organization can change the court ruling or prevent its implementation. Therefore, as the law is explicit about this area, this action cannot be carried out. On principle, the purpose of imprisonment is to restrict some of the normal liberties and freedoms, not to harm or further abuse the prisoner. From a humane point of view, a prisoner is a human being who is being stripped of certain rights and liberties for a set period of time. Even so, he must have proper hygiene and nutrition and, according to what has been stipulated in the Prisons Organization of Iran’s system, the prisoner should be able to have visitations with his family, lawyer, doctor, and under special circumstances, even his friends,” added Dadkhah. “Iran has unconditionally accepted the International Declaration of Human Rights and is committed to international civil, economic, and cultural covenants. Iran has also signed the 1969 Vienna Treaty, and Article 9 of Iran’s Civil Law sanctions international laws. As we have signed the international human rights treaties, we are bound by international and national laws to observe the rights of prisoners. In current international penal laws, revenge, intimidation, or shaming a prisoner is not intended”.
According to several reports, Varamin’s Gharachak Prison is comprised of seven pre-fabricated structures each of which holds more than 200 prisoners. The ineffective air conditioning system causes the constant presence of sewer smells in the structures. There are only two bathrooms and two shower stalls for 200 inmates, which fails minimum prison standards. After the female prisoners of Rajaee Shahr Prison were transferred to this facility, the female political prisoners of Evin Prison were also planned for a transfer, but it appears that those plans have been canceled. (International Campaign for Human Rights in Iran – May 17, 2011)

Right to education

13 students expelled from Sajad University after protesting suppressive measures in university

After protests by a number of university students in Mashhad to the burial of the bodies of unidentified Iran-Iraq war soldiers in their university, 13 students of the Sajad University were expelled.
According to reports, the head of the university’s Protection Department called the homes of 13 students on May 15 and announced that expulsion sentences had been issued for them on charges of ‘insulting sanctities’.
Notably, last week during a ceremony to bury the bodies of these soldiers, a group of students protested against the burial. (Jaras Website – May 17, 2011)


نقض حقوق پايه اي

افزايش فشار نهادهاي امنيتي بر مقلدين و خانواده آيت الله بروجردي

يکي از منابع نزديک به آيت الله بروجردي به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت که از فروردين سال ۱۳۹۰ فشار نيروهاي امنيتي وابسته به سپاه پاسداران بر مقلدين آيت الله بروجردي در مناطق مختلف کشور افزايش يافته است. به گفته وي، در تعطيلات نوروزي نيروهاي ياد شده به منزل خانم سمانه خدادي يورش برده اند و پس از شکستن درب مجتمع و واحد ، وي را در حالي که تنها بوده مورد تفتيش بدني قرار داده اند.

منبع ياد شده به کمپين گفت که به قصد تحقير در زندان اوين محاسن آيت الله بروجردي را تراشيده اند و زمان ملاقات هاي ايشان را به پنج دقيقه محدود کرده اند.

همچنين خانم سعادت بروجردي، خواهر آيت الله بروجردي، مورد حمله لباس شخصي ها قرار گرفته که در نتيجه اين حمله پاي ايشان شکسته شده است و در همين حال برادر اين زنداني عقيدتي ، سيد محسن بروجردي در بازداشت خانگي به سر مي برد و از رفت و آمد اقوام نزديک ايشان نيز جلوگيري مي شود و خانه پدري بروجردي ها هم از فروردين امسال پلمپ شده است.

شايان ذکر است چندي پيش نيز اصغر اسکندري به اطلاعات اصفهان برده شد و به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و تهديد شد. همچنين خانم اکرم آقايي در شهر قوچان نيز به طور مکرر توسط عوامل سپاه اين شهر تهديد شده و به اين نهاد احضار شده است. (کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران – 20/2/90)

محمدعلي دادخواه: «انتقال زندانيان سياسي از زنداني به زندان ديگر مغاير شرع و قانون است»

محمدعلي دادخواه به کمپين گفت: « قانون ما صراحتا گفته است که هيچ مقام رسمي و هيچ سازمان دولتي نمي تواند حکم دادگاه را تغيير و يا از اجراي آن جلوگيري کند. بنابراين چون صراحت قانون در اين زمينه لحاظ شده است نمي توان چنين اقدامي را انجام داد. اصولا هم هدف از زندان سلب تعدادي از حقوق و آزادي هاي متعارف است نه اينکه به او خسارت و آزار فزون تري هموار شود.»

به دنبال انتقال تعدادي از زندانيان زن به زندان قرچک ورامين محمدعلي دادخواه وکيل دادگستري به کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران گفت که طبق قانون هر زنداني بايد به نزديک ترين زندان محل سکونتش منتقل شود.

محمد علي دادخواه، وکيل و فعال حقوق بشر که وکالت پرونده چندين زنداني زن سياسي را دارد با اشاره به اينکه انتقال زندانيان سياسي زن از زنداني به زندان ديگر مغاير با قانون و شرع اسلامي است به کمپين گفت: « طبق قانون ما هر زنداني بايد به نزديک ترين زندان محل سکونتش منتقل شود. حتي مثلا اگر در شهري ديگر مرتکب جرم شده باشد و آنجا دستگير و زنداني شود، سازمان زندان ها مي تواند بنا به درخواست زنداني براي تسهيل در ملاقات او با خانواده اش او را به زندان شهر سکونتش منتقل کند. اصولا بر مبناي قانون هر اقدامي که فارغ از حکم به ضرر روحي و جسمي زنداني منجر شود نبايد انجام بگيرد.»

دو هفته پيش بند نسوان زندان رجايي شهر کرج منحل شد و عده اي از زندانيان به طور ناگهاني به زندان قرچک ورامين منتقل شدند، زنداني که به گفته زندانيان سياسي فاقد امکانات اوليه است و به شدت از نظر بهداشتي، فضا و امنيت وضعيت نامناسبي دارد. در اين زندان تفکيک جرائم صورت نگرفته است و زندانيان سياسي نيز در کنار مجرمان ديگر در بند هاي مشترک هستند.

با توجه به تصميم مقامات قضايي اين سوال مطرح مي شود که آيا پس از صدور حکم و تعيين زندان براي متهمان مي توان محل زندان را تغيير داد و زنداني را به زندان ديگر منتقل کرد، بخصوص که در ميان زندانيان سياسي زني که به زندان قرچک ورامين منتقل شده اند کساني مانند شبنم مددزاده وجود دارند که طبق حکم دادگاه محکوم به حبس و تبعيد در زندان رجايي شهر کرج بوده اند که حالا بدون در نظر گرفتن حکم دادگاه شان به زندان ديگر منتقل شده اند.

محمدعلي دادخواه در اين باره با اشاره به صراحت قانون در اين خصوص گفت: « قانون ما صراحتا گفته است که هيچ مقام رسمي و هيچ سازمان دولتي نمي تواند حکم دادگاه را تغيير و يا از اجراي آن جلوگيري کند. بنابراين چون صراحت قانون در اين زمينه لحاظ شده است نمي توان چنين اقدامي را انجام داد. اصولا هم هدف از زندان سلب تعدادي از حقوق و آزادي هاي متعارف است نه اينکه به او خسارت و آزار فزون تري هموار شود. همچنين از زاويه نگرش انساني، زنداني يک انسان است که در زمان معيني از برخي حقوق و آزادي هاي محروم مي شود با اين حال بايد از بهداشت وتغذيه مناسبي برخوردار باشد و طبق آنچه در نظام سازمان زندان هاي ايران ذکر شده است زنداني بايد با بتواند با خانواده، وکيل و پزشک و در شرايط خاص حتي دوستانش هم ملاقات داشته باشد.»

محمدعلي دادخواه به کمپين گفت: « ايران بدون هيچ شرطي اعلاميه جهاني حقوق بشر را پذيرفته است و متعهد به ميثاق هاي مدني،سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهاني است. ايران همچنين معاهده ۱۹۶۹ وين را هم امضا کرده است و در نهايت ماده ۹ قانون مدني ما مقررات بين المللي را معتبر دانسته است. با توجه به اينکه که ما معاهده هاي بين المللي حقوق بشر را امضا کرديم پس طبق حقوق بين المللي و حقوق داخلي خودمان بايد رعايت حال زندانيان با هر جرمي را بکنيم. اصولا در نظام فعلي کيفري بين المللي هرگز انتقام، تهديد و يا تقبيح زنداني مورد نظر نيست.»

اين وکيل دادگستري گفت : « فارغ از اينها قانون اساسي ما به شرع که از تکريم نسا مي گويد نيز توجه کرده است پس فارغ از معيارهاي قانوني و بين المللي طبق شرع اسلام هم بايد به زنان زنداني با کرامت و مهرورزي فزون تري رفتار کرد.»

بنا به گزارش منابع متعدد زندان قرچک ورامين شامل هفت سوله است که در هر کدام از اين سوله ها بيش از ۲۰۰ زنداني نگهداري مي شوند. ضعيف بودن شديد سيستم تهويه هوا باعث شده تا بوي فاضلاب در سوله ها هميشه حس شود. فقط دو سرويس بهداشتي براي بيش از ۲۰۰ نفر، دو اتاقک حمام براي همين تعداد از زندانيان در نظر گرفته شده است که حداقل استانداردهاي لازم را براي نگهداري زندانيان ندارد. نکته ديگر اين زندانيان سياسي نيز در کنار زندانيان با جرم هاي ديگر نگهداري مي شوند. پس از انتقال زنان زندان رجايي شهر کرج قرار بود زنان سياسي زندان اوين نيز به قرچک ورامين منتقل شوند که ظاهرا اين تصميم منتفي شده است. (كمپين بين اللملي حقوق بشر در ايران – 27/2/90)

حق تحصيل

اخراج سيزده تن از دانشجويان دانشگاه سجاد مشهد

جــرس: در پي اعتراضات صورت گرفته از سوي برخي دانشجويان مشهد نسبت به مراسم تشييع اجساد گمنامِ جنگ از دانشگاه، ۱٣ تن از دانشجويان دانشگاه سجاد، از دانشگاه اخراج شدند.

بر اساس گزارش رسيده به جرس، مسئول حراست آن دانشگاه، شامگاه يکشنبه ٢۵ ارديبهشت، ضمن تماس با منزل سيزده تن از دانشجويان، به آنها اعلام کرد که حکم اخراج براي آنها صادر شده است و دليل آن نيز "توهين به مقدسات" مي باشد.

گفتني است هفته گذشته در جريان مراسم تشييع و خاکسپاري اجسادي که مقامات از آنها بعنوان "شهداي گمنام" ذکر کرده بودند، گروهي از دانشجويان نسبت به اين مسئله اعتراض داشتند. (جرس – 27/2/90)
top